ไมเคิล โจเซฟ แจ็กสัน เกิดเมื่อวันที

ไมเคิล โจเซฟ แจ็กสัน เกิดเมื่อวันที่ 29 สิงหาคม ค.ศ. 1958 เขาเป็นบุตรคนที่ 8 ในจำนวน 10 คน ของครอบครัวชาวแอฟริกัน-อเมริกันชั้นแรงงาน อาศัยอยู่ในบ้านสองห้องนอน บนถนนแจ็กสันสตรีท ที่เมืองแกรี รัฐอินดีแอนา ย่านอุตสาหกรรมชานเมืองของชิคาโก [17] บิดาชื่อโจเซฟ วอลเตอร์ "โจ" แจ็กสัน และมารดาชื่อแคเทอรีน เอสเตอร์ (สกุลเดิม สคริวส์) [17] พ่อของเขา โจเซฟ เคยเป็นอดีตนักมวยและทำงานเป็นลูกจ้างโรงงานเหล็ก โจยังเล่นกีต้าร์ให้วงดนตรีท้องถิ่นแนวอาร์แอนด์บี ที่ชื่อ "เดอะฟอลคอนส์" เพื่อเสริมรายได้ให้ครอบครัว แม่ของเขา แคเทอรีน เป็นคนที่ศรัทธาในศาสนาพยานพระยะโฮวา เธอเล่นคลาริเน็ตและเปียโนและเคยมีแรงบันดาลใจเป็นนักแสดงประเทศตะวันตก เธอทำงานนอกเวลาที่ห้างสรรพสินค้าเพื่อสนับสนุนครอบครัว[17] ไมเคิลเติบโตมาด้วยกันกับพี่น้องคือ รีบี แจ็กกี ติโต เจอร์เมน ลา โทยา มาร์ลอน แรนดี และเจเน็ต[17]

แจ็กสันมีความสัมพันธ์ที่ไม่ค่อยดีกับพ่อ[18] เขากล่าวว่า เขาถูกทารุณทั้งทางร่างกายและจิตใจจากพ่อของเขาเองตั้งแต่ครั้งยังเด็ก ที่ต้องฝึกซ้อมอย่างไม่หยุดหย่อน ถูกตีและถูกด่าทอ อย่างไรก็ตามเขาก็ยังยกความดีให้กับระเบียบวินัยอันเคร่งครัดของพ่อ ที่ทำให้เขาประสบความสำเร็จเช่นนี้[19][20] ในการทะเลาะวิวาทกันครั้งหนึ่ง — ที่มาร์ลอน แจ็กสันพูดถึง — โจเซฟห้อยไมเคิลลงด้วยขาเดียวและตีเขาครั้งแล้วครั้งเล่าด้วยมือของเขา ตีเขาที่หลังและบั้นท้าย[21] โจเซฟมักจะขัดขาหรือผลักลูกชายของเขาเข้ากำแพง มีคืนหนึ่งขณะที่แจ็กสันหลับอยู่ โจเซฟปีนเข้าห้องผ่านทางหน้าต่างห้องนอน สวมหน้ากากแล้วเข้าห้องมาด้วยเสียงตะโกน โจเซฟพูดว่าเขาต้องการสอนให้ลูก ๆ ของเขาไม่เปิดหน้าต่างทิ้งไว้เวลานอน หลายปีถัดมา แจ็กสันพูดว่าเขาทนทุกข์ทรมานจากฝันร้ายเกี่ยวกับการถูกลักพาตัวจากห้องนอนของเขา[21]

แจ็กสันพูดเปิดใจครั้งแรกเกี่ยวกับการถูกทารุณในวัยเด็ก ในการสัมภาษณ์กับโอปราห์ วินฟรีย์ ในปี 1993 เขาพูดว่าในช่วงวัยเด็ก เขามักจะร้องไห้จากความโดดเดี่ยวและในบางครั้งจะเริ่มอาเจียนเมื่อเห็นพ่อเขา[22][23][24] ในปี 2003 โจเซฟยอมรับผ่านทางบีบีซีว่า เขาเฆี่ยนตีแจ็กสันจริงในวัยเด็ก โจยังพูดว่าเขาใช้วาจาทำร้ายลูกชายและล้อเลียนเขาอยู่บ่อยๆ [25] การสัมภาษณ์อีกบทหนึ่งใน Living with Michael Jackson (2003) เขาปิดหน้าตัวเองด้วยมือและเริ่มร้องไห้เมื่อกำลังพูดถึงการถูกทารุณในวัยเด็ก[21] แจ็กสันหวนรำลึกว่า โจเซฟนั่งลงบนเก้าอี้พร้อมถือเข็มขัดขณะที่เขาและพี่น้องซ้อมการแสดง และ "ถ้าคุณไม่ทำให้ถูกใจ เขาจะฉีกคุณเป็นชิ้น ๆ จัดการคุณจริง ๆ"[26]

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ไมเคิลโจเซฟแจ็กสันเกิดเมื่อวันที่ 29 สิงหาคมค.ศ. 1958 เขาเป็นบุตรคนที่ 8 ในจำนวน 10 คนของครอบครัวชาวแอฟริกันอเมริกันชั้นแรงงานอาศัยอยู่ในบ้านสองห้องนอนบนถนนแจ็กสันสตรีทที่เมืองแกรีรัฐอินดีแอนาย่านอุตสาหกรรมชานเมืองของชิคาโก [17] บิดาชื่อโจเซฟวอลเตอร์ "โจ" แจ็กสันและมารดาชื่อแคเทอรีนเอสเตอร์ (สกุลเดิมสคริวส์) [17] พ่อของเขาโจเซฟเคยเป็นอดีตนักมวยและทำงานเป็นลูกจ้างโรงงานเหล็กโจยังเล่นกีต้าร์ให้วงดนตรีท้องถิ่นแนวอาร์แอนด์บีที่ชื่อ "เดอะฟอลคอนส์" เพื่อเสริมรายได้ให้ครอบครัวแม่ของเขา แคเทอรีนเป็นคนที่ศรัทธาในศาสนาพยานพระยะโฮวาเธอเล่นคลาริเน็ตและเปียโนและเคยมีแรงบันดาลใจเป็นนักแสดงประเทศตะวันตกเธอทำงานนอกเวลาที่ห้างสรรพสินค้าเพื่อสนับสนุนครอบครัว [17] ไมเคิลเติบโตมาด้วยกันกับพี่น้องคือรีบีแจ็กกีติโตเจอร์เมนลาโทยามาร์ลอนแรนดีและเจเน็ต [17]แจ็กสันมีความสัมพันธ์ที่ไม่ค่อยดีกับพ่อ [18] เขากล่าวว่าเขาถูกทารุณทั้งทางร่างกายและจิตใจจากพ่อของเขาเองตั้งแต่ครั้งยังเด็กที่ต้องฝึกซ้อมอย่างไม่หยุดหย่อนถูกตีและถูกด่าทออย่างไรก็ตามเขาก็ยังยกความดีให้กับระเบียบวินัยอันเคร่งครัดของพ่อที่ทำให้เขาประสบความสำเร็จเช่นนี้ [19] [20] ในการทะเลาะวิวาทกันครั้งหนึ่ง — ที่มาร์ลอนแจ็กสันพูดถึง — โจเซฟห้อยไมเคิลลงด้วยขาเดียวและตีเขาครั้งแล้วครั้งเล่าด้วยมือของเขาตีเขาที่หลังและบั้นท้าย [21] โจเซฟมักจะขัดขาหรือผลักลูกชายของเขาเข้ากำแพงมีคืนหนึ่งขณะที่แจ็กสันหลับอยู่โจเซฟปีนเข้าห้องผ่านทางหน้าต่างห้องนอนสวมหน้ากากแล้วเข้าห้องมาด้วยเสียงตะโกนโจเซฟพูดว่าเขาต้องการสอนให้ลูกๆ ของเขาไม่เปิดหน้าต่างทิ้งไว้เวลานอนหลายปีถัดมาแจ็กสันพูดว่าเขาทนทุกข์ทรมานจากฝันร้ายเกี่ยวกับการถูกลักพาตัวจากห้องนอนของเขา [21]แจ็กสันพูดเปิดใจครั้งแรกเกี่ยวกับการถูกทารุณในวัยเด็กในการสัมภาษณ์กับโอปราห์วินฟรีย์ในปี 1993 เขาพูดว่าในช่วงวัยเด็กเขามักจะร้องไห้จากความโดดเดี่ยวและในบางครั้งจะเริ่มอาเจียนเมื่อเห็นพ่อเขา [22] [23] [24] ในปี 2003 โจเซฟยอมรับผ่านทางบีบีซีว่าเขาเฆี่ยนตีแจ็กสันจริงในวัยเด็กโจยังพูดว่าเขาใช้วาจาทำร้ายลูกชายและล้อเลียนเขาอยู่บ่อย ๆ [25] การสัมภาษณ์อีกบทหนึ่งในอาศัยอยู่กับไมเคิลแจ็คสัน (2003) เขาปิดหน้าตัวเองด้วยมือและเริ่มร้องไห้เมื่อกำลังพูดถึงการถูกทารุณในวัยเด็ก [21] แจ็กสันหวนรำลึกว่าโจเซฟนั่งลงบนเก้าอี้พร้อมถือเข็มขัดขณะที่เขาและพี่น้องซ้อมการแสดงและ "ถ้าคุณไม่ทำให้ถูกใจเขาจะฉีกคุณเป็นชิ้นๆ จัดการคุณจริงๆ" [26]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ไมเคิลโจเซฟแจ็กสันเกิดเมื่อ วันที่ 29 สิงหาคม ค.ศ. 1958 เขาเป็นบุตรคนที่ 8 ในจำนวน 10 คนของครอบครัวชาวแอฟริกัน - อเมริกันชั้นแรงงานอาศัยอยู่ในบ้านสอง ห้องนอนบนถนนแจ็กสันสตรีทที่เมืองแกรีรัฐอินดีแอนาย่านอุตสาหกรรมชานเมืองของชิคาโก [17 ] บิดาชื่อโจเซฟวอลเตอร์ "โจ" แจ็กสันและมารดาชื่อแคเทอรี นเอสเตอร์ (สกุลเดิมสคริวส์) [17] พ่อของเขาโจเซฟเคยเป็นอดีต นักมวยและทำงานเป็นลูกจ้างโรงงาน เหล็กโจยังเล่นกีต้าร์ให้ วงดนตรีท้องถิ่นแนวอาร์แอนด์บีที่ชื่อ "เดอะฟอลคอนส์" เพื่อเสริมรายได้ให้ครอบครัวแม่ของ เขาแคเทอรีนเป็นคนที่ศรัทธาในศาสนาพยานพระยะโฮ วาเธอเล่นคลาริเน็ตและเปีย โนและเคยมีแรงบันดาลใจเป็นนักแสดงประเทศตะวันตกเธอทำงานนอกเวลาที่ห้างสรรพสินค้าเพื่อสนับสนุนครอบครัว [17] ไมเคิลเติบโตมาด้วยกันกับ พี่น้องคือรีบีแจ็กกีติ โตเจอร์เมนลาโทยามาร์ลอน แรนดีและเจเน็ต [17]

แจ็กสันมีความสัมพันธ์ที่ไม่ค่อยดีกับ พ่อ [18] เขากล่าวว่าเขาถูกทารุณทั้งทาง ร่างกายและจิตใจจากพ่อของเขาเองตั้งแต่ครั้งยังเด็กที่ ต้องฝึกซ้อมอย่างไม่หยุดหย่อนถูกตี และถูกด่าทออย่างไรก็ตามเขาก็ยังยกความดีให้กับระเบียบวินัยอันเคร่งครัดของพ่อที่ทำให้เขาประสบความสำเร็จเช่นนี้ [19] [20] ในการทะเลาะวิวาทกันครั้งหนึ่ง - ที่มาร์ล อนแจ็กสันพูดถึง - โจเซฟห้อยไมเคิลลงด้วย ขาเดียวและตีเขาครั้งแล้วครั้งเล่าด้วยมือของเขาตีเขาที่หลังและบั้นท้าย [21] โจเซฟมักจะขัดขาหรือผลัก ลูกชายของเขาเข้ากำแพงมีคืน หนึ่งขณะที่แจ็กสันหลับอยู่โจเซฟ ปีนเข้าห้องผ่านทางหน้าต่างห้องนอนสวมหน้ากากแล้วเข้าห้องมาด้วยเสียงตะโกนโจเซฟพูดว่าเขาต้องการสอนให้ลูก ๆ ของเขาไม่เปิดหน้าต่างทิ้งไว้เวลานอนหลายปีถัดมาแจ็กสัน พูดว่าเขาทนทุกข์ทรมานจากฝัน ร้ายเกี่ยวกับการถูกลักพาตัวจากห้องนอนของเขา [21]

แจ็กสันพูดเปิดใจครั้งแรกเกี่ยวกับ การถูกทารุณในวัยเด็กในการสัมภาษณ์กับโอปราห์วินฟรีย์ในปี 1993 เขาพูดว่าในช่วงวัยเด็กเขา มักจะร้องไห้จากความโดดเดี่ยวและในบางครั้งจะเริ่มอาเจียนเมื่อเห็นพ่อเขา [22] [23] [24] ในปี 2003 โจเซฟยอมรับผ่านทางบีบีซี ว่าเขาเฆี่ยนตี แจ็กสันจริงในวัยเด็กโจยังพูด ว่าเขาใช้วาจาทำร้ายลูกชายและล้อเลียนเขาอยู่บ่อยๆ [25] การสัมภาษณ์อีกบทหนึ่งในชีวิตกับไมเคิลแจ็คสัน (2003) เขาปิดหน้าตัวเองด้วยมือและ เริ่มร้องไห้เมื่อกำลังพูดถึงการ ถูกทารุณในวัยเด็ก [21] แจ็กสันหวนรำลึกว่าโจเซฟนั่งลง บนเก้าอี้พร้อมถือเข็มขัดขณะที่เขาและพี่น้องซ้อมการแสดงและ "ถ้าคุณไม่ทำให้ถูกใจเขาจะฉีก คุณเป็นชิ้น ๆ จัดการคุณจริง ๆ " [26 ]