After learning painting and draftin

After learning painting and drafting at the École Technique de la Martinière in Lyon (1883-86), Garnier studied architecture at the École nationale des beaux-arts de Lyon (1886-89) and the École nationale supérieure des Beaux-Arts in Paris (1890-99). In 1899 he won the Prix de Rome for a design of a national bank. The prize enabled him to reside at the Villa Medici in Rome for four years, until 1904.[1]

In 1901, after extensive study of sociological and architectural problems, he began to formulate an elaborate solution to the perceived issues concerning urban design. His basic idea included the separation of spaces by function through zoning into several categories: industrial, civic, residential, health related, and entertainment. Garnier's drawings for an ideal industrial city called Une cité industrielle were initially exhibited in 1904, but only published later in 1918.[1]

Une Cité Industrielle was designed as an utopian form of living, for 35,000 inhabitants. It was located between a mountain and a river to facilitate access to hydroelectric power. This plan was highly influenced by the writings of Émile Zola, in particular his socialist utopian novel Travail (1901).[1] The plan allowed schools and vocational-type schools to be near the industries they were related to, so that people could be more easily educated. There were no churches or law enforcement buildings, in hope that man could rule himself. The idea of functional separation was later taken up by the members of CIAM, and would ultimately influence the design of cities like Brasilia.

In 1904 Garnier returned to Lyon, where he received a commission for a livestock market and slaughterhouse (1906-24), later named Halle Tony Garnier. In 1910 he was commissioned for the design of the Édouard-Hérriot Hospital, completed in 1927. Further projects included several villas, the Stade de Gerland (Gerland stadium) (1914-18) and the low-cost housing Quartier des Etats-Unis (1919-35) on United-States avenue in the 8th arrondissement of Lyon.[1]

In the 1920s Garnier continued the work on several major projects started before the war. In 1939 he moved from Lyon to Roquefort-la-Bédoule, where he died in 1948.[1]

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

หลังจากเรียนรู้การวาดภาพ และร่างที่ Martinière เดอลาเทคนิค École ในลียง (1883-86), Garnier ศึกษาสถาปัตยกรรมที่ École ทาดีน des beaux-arts เดอลียง (1886-89) และ École ทาดีน supérieure des Beaux-Arts ในปารีส (1890-99) ใน เขาได้รับรางวัลปรีซ์เดอโรมสำหรับการออกแบบของธนาคารแห่งชาติ รางวัลเปิดเขาอยู่ปีสี่ จนถึง 1904 ที่ออฟเดอะวิลล่าในโรม [1]ใน 1901 หลังจากศึกษาข้อมูลอย่างละเอียดของปัญหาสังคมวิทยา และสถาปัตยกรรม เริ่มกำหนดโซลูชันการอย่างประณีตเพื่อรับรู้ปัญหาที่เกี่ยวข้องกับการออกแบบชุมชนเมือง ความคิดพื้นฐานของเขารวมแบ่งแยกพื้นที่ฟังก์ชันผ่านโซนได้หลายประเภท: อุตสาหกรรม ซีวิค อยู่ อาศัย สุขภาพที่เกี่ยวข้อง และความบันเทิง ภาพวาดของ Garnier สำหรับเมืองอุตสาหกรรมเหมาะเรียก Une cité industrielle ได้จัดแสดงครั้งแรกในปี 2447 ได้เผยแพร่เฉพาะ ใน 1918 [1]Une Cité Industrielle ถูกออกแบบมาเป็นการกล่าวของที่อยู่อาศัย สำหรับคน 35000 ตั้งอยู่ระหว่างภูเขาและแม่น้ำเพื่อความสะดวกในการเข้าถึงพลังได้ แผนนี้ถูกสูงรับอิทธิพลจากงานเขียนของโซลาเปรมี โดยเฉพาะอย่างยิ่งนวนิยายกล่าวเขาสังคมนิยมครรภ์ (1901) [1] แผนอนุญาตให้โรงเรียนและโรงเรียนอาชีวศึกษาชนิดจะใกล้อุตสาหกรรมที่เกี่ยวข้องกับ เพื่อให้คนสามารถศึกษาได้ง่ายขึ้น มีโบสถ์หรืออาคารบังคับใช้กฎหมาย ในความหวังที่ว่า มนุษย์สามารถปกครองตัวเองไม่ ความคิดของการแยกการทำงานได้ในภายหลังถูกใช้ โดยสมาชิกของ CIAM และจะสุดมีอิทธิพลต่อการออกแบบของเมืองเช่นบราซิเลียในปี 2447 Garnier กลับไปลียง ที่ซึ่งเขาได้เสริมตลาดปศุสัตว์และบิดา (1906-24), ชื่อ Garnier โทนี่ Halle ในภายหลัง ใน 1910 เขาได้มอบหมายอำนาจหน้าที่ในการออกแบบของโรงพยาบาล Édouard Hérriot ใน 1927 โครงการเพิ่มเติมอยู่หลายวิลล่า สตาดเดอ Gerland (สนามกีฬา Gerland) (1914-18) และต้นทุนต่ำบ้าน Quartier des Etats-Unis (1919-35) ในสหรัฐอเมริกาอเวนิวในเมนท์ 8 ของลียง [1]ในปี 1920 Garnier ต่อการทำงานในโครงการสำคัญหลายที่เริ่มต้นก่อนสงคราม ใน 1939 เขาย้ายจากลียง Roquefort-ลา-Bédoule ที่เขาเสียชีวิตในค.ศ. 1948 [1]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หลังจากที่เรียนรู้และการวาดภาพร่างที่ÉcoleเทคนิคเดอลาMartinièreในลียง (1883-1886), Garnier ศึกษาสถาปัตยกรรมที่École Nationale de des Beaux-Arts ลียง (1886-1889) และÉcole Nationale Supérieure des Beaux-Arts ในกรุงปารีส ( 1890-1899) ในปี 1899 เขาได้รับรางวัลกรังปรีซ์เดอโรมสำหรับการออกแบบของธนาคารแห่งชาติ รางวัลที่ทำให้เขาสามารถที่จะอาศัยอยู่ที่วิลล่าเมดิชิในกรุงโรมเป็นเวลาสี่ปีที่ผ่านมาจนถึง 1904 [1] ในปี 1901 หลังจากการศึกษาที่กว้างขวางของปัญหาทางสังคมวิทยาและสถาปัตยกรรมเขาเริ่มที่จะกำหนดวิธีการแก้ปัญหาที่ซับซ้อนกับปัญหาการรับรู้เกี่ยวกับการออกแบบชุมชนเมือง แนวคิดพื้นฐานของเขารวมถึงการแยกของพื้นที่โดยฟังก์ชั่นที่ผ่านการแบ่งเขตออกเป็นหลายประเภทอุตสาหกรรมของเทศบาลที่อยู่อาศัยที่เกี่ยวข้องกับสุขภาพและความบันเทิง ภาพวาด Garnier สำหรับเป็นเมืองอุตสาหกรรมที่เรียกว่าเหมาะ industrielle Citéกระจัดกระจายถูกจัดแสดงครั้งแรกในปี 1904 แต่การตีพิมพ์ต่อไปในปี 1918 [1] Une Cité Industrielle ได้รับการออกแบบเป็นรูปแบบอุดมคติของที่อยู่อาศัย 35,000 คนที่อาศัยอยู่ มันตั้งอยู่ระหว่างภูเขาและแม่น้ำเพื่อความสะดวกในการเข้าถึงไฟฟ้าพลังน้ำ แผนนี้ได้รับอิทธิพลอย่างสูงจากงานเขียนของÉmile Zola โดยเฉพาะอย่างยิ่งนวนิยายยูโทเปียของเขาสังคมนิยมหนัก (1901). [1] แผนอนุญาตให้โรงเรียนและโรงเรียนอาชีวศึกษาชนิดที่จะอยู่ใกล้อุตสาหกรรมที่พวกเขามีความสัมพันธ์กับเพื่อให้ผู้คนที่อาจจะ การศึกษาได้ง่ายขึ้น มีโบสถ์หรืออาคารที่มีการบังคับใช้กฎหมายในความหวังว่าคนที่จะปกครองตัวเอง ความคิดของการแยกการทำงานหลังจากนำขึ้นโดยสมาชิกของ CIAM และในที่สุดจะมีผลต่อการออกแบบของเมืองเช่นบราซิเลีย. โดยใน1,904 Garnier กลับไปลียงซึ่งเขาได้รับค่านายหน้าสำหรับการตลาดปศุสัตว์และโรงฆ่าสัตว์ (1906-1924) ชื่อต่อมาฮัลโทนี่ Garnier ในปี 1910 เขาได้รับหน้าที่ในการออกแบบของโรงพยาบาลÉdouard Herriot-เสร็จสมบูรณ์ในปี 1927 โครงการเพิ่มเติมรวมวิลล่าหลายสนามกีฬา Stade de Gerland (Gerland สนามกีฬา) (1914-1918) และที่อยู่อาศัยที่มีราคาต่ำ Quartier des Etats-Unis ( 1919-1935) บนถนนสหรัฐสหรัฐอเมริกาในเขตที่ 8 ของลียง. [1] ในปี ค.ศ. 1920 Garnier ยังคงทำงานในโครงการที่สำคัญหลายแห่งเริ่มก่อนสงคราม ในปี 1939 เขาย้ายจากลียง Roquefort-la-Bédouleที่เขาเสียชีวิตในปี 1948 [1]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หลังจากเรียนวาดภาพและร่างที่เอกอลเทคนิค de la มาร์ตินี่อีเบย์ในลียง ( 1883-86 ) , การ์นิเย่ เรียนสถาปัตยกรรมที่เอกอลริก นาซิ นาล เดอ ลียง ( 1886-89 des Beaux Arts ) และเอกอลริก นาซิ นาล sup é rieure des Beaux Arts ในปารีส ( 1890-99 ) ใน 1899 เขาชนะปรีซ์เดอโรมสำหรับการออกแบบของแบงค์ชาติ รางวัลทำให้เขาพักที่ Villa Medici ในกรุงโรมเป็นเวลาสี่ปีจนกระทั่ง 1904 . [ 1 ]

ในปี 1901 หลังจากการศึกษาอย่างละเอียดของปัญหาทางสังคมและทางสถาปัตยกรรม เขาเริ่มที่จะสร้างโซลูชั่นที่ซับซ้อนเพื่อรับรู้ปัญหาที่เกี่ยวข้องกับการออกแบบเมือง พื้นฐานความคิดของเขารวมแยกเป็น โดยการทำงานผ่านแบ่งเป็นหลายประเภท : อุตสาหกรรม , ซีวิค , ที่อยู่อาศัย , สุขภาพ , และความบันเทิงการ์นิเย่ก็เขียนแบบอุดมคติ เมืองอุตสาหกรรม เรียกว่า une Cit é industrielle ครั้งแรกถูกจัดแสดงใน 1904 , แต่ต่อมาในปี 1918 ตีพิมพ์ [ 1 ]

une Cit é industrielle ถูกออกแบบมาเป็นรูปแบบอุดมคติของชีวิต สำหรับ 35 , 000 คน มันตั้งอยู่ระหว่างภูเขาและแม่น้ำ เพื่อความสะดวกในการเข้าถึงพลัง แผนนี้ได้รับอิทธิพลอย่างสูงจากงานเขียนของÉไมล์ โซล่า ,โดยเฉพาะของเขาสังคมนิยมอุดมคติใหม่คลอดบุตร ( 1901 ) [ 1 ] แผนอนุญาตให้โรงเรียนและสถานศึกษาประเภทอาชีวศึกษาที่จะใกล้อุตสาหกรรมที่พวกเขาเกี่ยวข้องกับการ เพื่อให้ประชาชนสามารถเพิ่มเติมได้อย่างง่ายดาย มีการศึกษา ไม่มีโบสถ์ หรืออาคาร การบังคับใช้กฎหมาย หวังว่าคนที่จะปกครองตัวเอง ความคิดของการแยกการทำงานภายหลังถูกนำขึ้นโดยสมาชิกของ ciam ,และในที่สุดอิทธิพลการออกแบบของเมืองเช่นบราซิเลีย .

ใน 1904 การ์นิเย่กลับไป Lyon ที่เขาได้รับค่านายหน้าสำหรับตลาดปศุสัตว์และโรงฆ่าสัตว์ ( 1906-24 ) ต่อมาชื่อฮอลล์ Tony Garnier 1910 เขาได้รับมอบหมายสำหรับการออกแบบของÉ douard-h é rriot โรงพยาบาลแล้วเสร็จในปี 1927 . โครงการเพิ่มเติม รวมหลายวิลล่าที่สตาดเดอแฌร์ล็อง ( gerland สนามกีฬา ) ( 1914-18 ) และหมู่บ้าน quartier des etats UNIS ( 1919-35 ) ในสหรัฐอเมริกา ถนนในเขต 8 ของ Lyon . [ 1 ]

ในปี ค.ศ. 1920 การ์นิเย่ยังคงทำงานในโครงการสำคัญหลายเริ่มก่อนสงคราม ใน ค.ศ. 1939 เขาย้ายจาก ลียง ไป roquefort-la-b é doule , ที่เขาเสียชีวิตในปี 1948 [ 1 ]