opportunities in terms of sponsorin

opportunities in terms of sponsoring and endorsement contracts that Nike never possessed in
its early years. Furthermore, the importance and variety of advertising tools such as TV
commercials and paper ads were marketing instruments that Nike coined and developed over
time. To illustrate the difference in a more simplistic way, Nike entered a war without having
a wide range of weapons to fight the enemy, whilst Li Ning could choose between several
marketing instruments and distribution channels. However, the battlefield was more complex
and bigger when Li Ning entered the scene. A similarity, though, is that both companies
continuously utilized public sports events as a jump start for new products or marketing
campaigns. This supports scientific papers regarding the importance of sports events in this
industry, as highlighted by Thibault (2009), Smith (2008) and Hollister (2008).
Although having a multiplicity of marketing tools available, Li Ning had to overcome higher
entry barriers, as it was described in the industry profile. These entry barriers were established
over time by the leading companies, which is a classical first mover advantage (Porter 2004).
The industry had already established a set of standards in terms of production efficiency,
pricing as well as product quality that Li Ning had to deal with from the beginning. This
indicates that the company had to be immediately price competitive at all ranges of
competition to successfully enter the industry. Nike, by contrast, started its business in a niche
and thereby avoided costly and hard price competition as outlined by Wilson and Gilligan
(2005). An entry barrier that was evident to both Nike and Li Ning was the access to
traditional distribution channels, as retail stores preferred to offer the shelf space to well
known global brands rather than to a new company without a well recognized brand image.
When it comes to promotion via endorsement contracts, neither Nike nor Li Ning had the
financial resources needed to compete from the beginning for the elite sport athletes.
However, endorsement contracts did not require the same astronomic financial resources in
the 70s as compared with today.
Even though the industry arena has changed and its scope has grown tremendously over the
years, it is hardly possible to draw a conclusion if the circumstances at the point of entry were
more preferential for one company than for the other. Porter (1980; 1998) argues that an
increasing arena implies benefits as well as drawbacks. The benefits can be divided into first
and late mover advantages. In the case of Nike, the most decisive first mover advantage was
clearly the possibility to establish entry barriers such as industry standards and close
relationships as well as connections with key stakeholders and customers through a brand

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

โอกาสในการระดมและการสลักหลังสัญญาที่ไม่เคยต้อง Nike ในของปีก่อน นอกจากนี้ ความสำคัญและความหลากหลายของการโฆษณาเครื่องมือโทรทัศน์โฆษณาและโฆษณากระดาษถูกการตลาดเครื่องมือที่เป็น Nike และพัฒนาไปเวลา เพื่อแสดงความแตกต่างในลักษณะเร่งรีบมากขึ้น Nike ใส่สงครามไม่ความหลากหลายของอาวุธเพื่อต่อสู้กับศัตรู ในขณะที่หลี่หนิงสามารถเลือกหลาย ๆเครื่องมือการตลาดและช่องทางการจำหน่าย อย่างไรก็ตาม สนามรบซับซ้อนมากขึ้นและเมื่อหลี่หนิงใส่ฉากใหญ่ มีความคล้ายคลึงกัน แม้ว่า เป็นที่บริษัททั้งสองใช้กิจกรรมกีฬาสาธารณะเป็นกระโดดเริ่มต้นสำหรับผลิตภัณฑ์ใหม่หรือการตลาดอย่างต่อเนื่องส่งเสริมการขาย นี้สนับสนุนเอกสารทางวิทยาศาสตร์เกี่ยวกับความสำคัญของกิจกรรมกีฬานี้อุตสาหกรรม เป็นเน้น ทาง Thibault (2009), Smith (2008) Hollister (2008)แม้มีมากมายหลายหลากของการตลาดเครื่องมือ ลินิงแฟลกชิมีการเอาชนะสูงรายการอุปสรรค ที่ได้อธิบายไว้ในโพรไฟล์อุตสาหกรรม อุปสรรครายการเหล่านี้ได้ก่อตั้งช่วงเวลาโดยบริษัทชั้นนำ ซึ่งเป็นแบบคลาสสิกดี mover แรกประโยชน์ (กระเป๋า 2004)อุตสาหกรรมแล้วได้สร้างชุดของมาตรฐานในแง่ของประสิทธิภาพในการผลิตราคาและคุณภาพของผลิตภัณฑ์ที่หลี่หนิงมีเรื่องตั้งแต่เริ่มต้น นี้บ่งชี้ว่า บริษัทมีได้ทันทีราคาแข่งขันในทุกช่วงของแข่งขันเพื่อป้อนอุตสาหกรรมเรียบร้อยแล้ว Nike เริ่มต้นธุรกิจในโพรงโดยคมชัดและการแข่งขันจึงหลีกเลี่ยงยาก และเสียค่าใช้จ่ายราคาตามที่ระบุไว้โดย Wilson Gilligan(2005) มีอุปสรรครายการที่เห็นได้ชัดทั้งไนกี้และลินิงแฟลกชิถูกการเข้าถึงช่องทางการจำหน่ายแบบดั้งเดิม เป็นร้านค้าปลีกที่ต้องการให้พื้นที่เก็บให้ดีแบรนด์ระดับโลกที่รู้จักกัน มากกว่าที่ไปยังบริษัทใหม่โดยดีรับรู้ภาพลักษณ์ตราสินค้าเมื่อมันมาถึงโปรโมชั่นผ่านสลักหลังสัญญา Nike หรือลินิงแฟลกชิไม่มีการทรัพยากรทางการเงินที่จำเป็นในการแข่งขันตั้งแต่เริ่มต้นสำหรับนักกีฬากีฬายอดอย่างไรก็ตาม สลักหลังสัญญาไม่ต้องใช้ทรัพยากรเดียวกัน astronomic เงินใน70s ตกวันนี้แม้ว่ามีเปลี่ยนเวทีอุตสาหกรรม และขอบเขตของมันได้เติบโตขึ้นกว่าอย่างนี้ปี จะไม่สามารถวาดสรุปสถานการณ์ณขณะที่รายการได้ยิ่งต้องบริษัทหนึ่งกว่าสำหรับอื่น ๆ กระเป๋า (1980; 1998) จนที่เพิ่มขึ้นเวทีหมายถึงผลประโยชน์ตลอดจนข้อเสีย สามารถแบ่งประโยชน์เป็นครั้งแรกและข้อดีที่ดี mover ปลาย ในกรณีของ Nike เด็ดขาดส่วนใหญ่ได้ประโยชน์ดี mover แรกชัดเจนสามารถสร้างรายการอุปสรรคเช่นมาตรฐานอุตสาหกรรมและปิดความสัมพันธ์ตลอดจนเชื่อมต่อกับเสียหลักและลูกค้าผ่านแบรนด์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

โอกาสในแง่ของการทำสัญญาสปอนเซอร์และการรับรองว่าไนกี้ไม่เคยครอบครองใน
ช่วงปีที่ผ่าน นอกจากความสำคัญและความหลากหลายของเครื่องมือโฆษณาเช่นโทรทัศน์
โฆษณาและโฆษณากระดาษถูกเครื่องมือการตลาดที่ไนกี้ประกาศเกียรติคุณและพัฒนาในช่วง
เวลา เพื่อแสดงให้เห็นความแตกต่างในวิธีที่ง่ายมากขึ้น, Nike ป้อนสงครามโดยไม่ต้องมี
ความหลากหลายของอาวุธที่จะต่อสู้กับศัตรูในขณะที่หลี่หนิงสามารถเลือกระหว่างหลาย
เครื่องมือการตลาดและช่องทางการจัดจำหน่าย อย่างไรก็ตามสนามรบเป็นที่ซับซ้อนมากขึ้น
และใหญ่เมื่อหลี่หนิงเข้ามาในฉาก ความคล้ายคลึงกัน แต่เป็นว่าทั้งสอง บริษัท
นำมาใช้อย่างต่อเนื่องการแข่งขันกีฬาประชาชนเป็นจุดเริ่มต้นกระโดดสำหรับผลิตภัณฑ์ใหม่หรือการตลาด
แคมเปญ นี้สนับสนุนเอกสารทางวิทยาศาสตร์เกี่ยวกับความสำคัญของการแข่งขันกีฬาใน
อุตสาหกรรมเช่นการเน้นโดยธีโบลท์ (2009) สมิ ธ (2008) และฮอลลิ (2008).
แต่มีหลายหลากของเครื่องมือทางการตลาดที่มีอยู่, หลี่หนิงจะต้องเอาชนะสูง
อุปสรรค ขณะที่มันถูกอธิบายไว้ในรายละเอียดของอุตสาหกรรม อุปสรรคในการเข้าเหล่านี้ถูกจัดตั้งขึ้น
เมื่อเวลาผ่านไปโดย บริษัท ชั้นนำซึ่งเป็นข้อได้เปรียบผู้เสนอญัตติแรกคลาสสิก (พอร์เตอร์ 2004).
อุตสาหกรรมได้จัดตั้งขึ้นแล้วชุดของมาตรฐานในแง่ของประสิทธิภาพการผลิต,
การกำหนดราคาเช่นเดียวกับคุณภาพของผลิตภัณฑ์ที่หลี่หนิงต้อง จัดการกับจากจุดเริ่มต้น นี้
แสดงให้เห็นว่า บริษัท จะต้องได้รับทันทีสามารถแข่งขันราคาที่ทุกช่วงของ
การแข่งขันที่จะประสบความสำเร็จเข้าสู่วงการ ไนกี้โดยคมชัดเริ่มต้นธุรกิจในช่อง
และหลีกเลี่ยงการแข่งขันด้านราคาจึงแพงและยากที่ระบุไว้โดยวิลสันและยิลลิ
(2005) อุปสรรครายการที่เห็นได้ชัดทั้งไนกี้และหลี่หนิงคือการเข้าถึง
ช่องทางการจัดจำหน่ายแบบดั้งเดิมเป็นร้านค้าปลีกที่ต้องการที่จะนำเสนอพื้นที่ชั้นจะดี
แบรนด์ที่รู้จักกันทั่วโลกมากกว่าที่จะเป็น บริษัท ใหม่โดยไม่ต้องภาพลักษณ์ของแบรนด์ได้รับการยอมรับเป็นอย่างดี.
เมื่อมาถึง การส่งเสริมการขายผ่านการอนุมัติสัญญาทั้งไนกี้หรือหลี่หนิงมี
ทรัพยากรทางการเงินที่จำเป็นในการแข่งขันจากจุดเริ่มต้นสำหรับนักกีฬายอดกีฬา.
อย่างไรก็ตามสัญญารับรองไม่จำเป็นต้องเหมือนกันทรัพยากรทางการเงินดาราศาสตร์ใน
ยุค 70 เมื่อเทียบกับวันนี้.
แม้ว่า เวทีอุตสาหกรรมที่มีการเปลี่ยนแปลงและขอบเขตของได้เติบโตขึ้นอย่างมากในช่วง
ปีที่ผ่านมาก็แทบจะไม่ไปได้ที่จะวาดข้อสรุปหากสถานการณ์ที่จุดของรายการเป็น
พิเศษมากขึ้นสำหรับ บริษัท หนึ่งกว่าที่อื่น ๆ พอร์เตอร์ (1980; 1998) ระบุว่า
เวทีที่เพิ่มขึ้นหมายถึงผลประโยชน์เช่นเดียวกับข้อบกพร่อง ผลประโยชน์ที่สามารถแบ่งออกเป็นครั้งแรกที่
ได้เปรียบผู้เสนอญัตติและปลาย ในกรณีของไนกี้, เปรียบผู้เสนอญัตติแรกแตกหักมากที่สุดคือ
ความเป็นไปได้อย่างชัดเจนที่จะสร้างอุปสรรคในการเข้าเช่นมาตรฐานอุตสาหกรรมและปิด
ความสัมพันธ์เช่นเดียวกับการเชื่อมต่อกับผู้มีส่วนได้ส่วนเสียที่สำคัญและลูกค้าผ่านแบรนด์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

โอกาสในแง่ของสปอนเซอร์และรับรองสัญญาว่า Nike ไม่เคยมีใน
ช่วงต้นปี นอกจากนี้ ความสำคัญและความหลากหลายของเครื่องมือโฆษณาเช่นโฆษณาโทรทัศน์และโฆษณาและการตลาดตราสาร
กระดาษที่ไนกี้ประกาศเกียรติคุณและพัฒนามากกว่า
. เพื่อแสดงให้เห็นความแตกต่างในวิธีที่ง่าย , Nike เข้าสงครามโดยไม่
หลากหลายของอาวุธที่จะสู้กับศัตรู ขณะที่หลี่หนิงสามารถเลือกระหว่างเครื่องมือการตลาดหลาย
และช่องทางการกระจายสินค้า อย่างไรก็ตาม สนามรบเป็นซับซ้อนมากขึ้น
และใหญ่กว่าเมื่อหลี่หนิงเข้าฉาก ความคล้ายคลึงกัน แต่เป็นที่ที่ทั้งสอง บริษัท อย่างต่อเนื่องใช้กิจกรรมกีฬาเป็นสาธารณะ
กระโดดเริ่มต้นสำหรับผลิตภัณฑ์ใหม่หรือแคมเปญการตลาด

นี้สนับสนุนเอกสารทางวิทยาศาสตร์เกี่ยวกับความสำคัญของกิจกรรมกีฬาในอุตสาหกรรมนี้
, เน้นโดยติบอลต์ ( 2009 ) , สมิธ ( 2008 ) และ Hollister ( 2551 ) .
ถึงแม้ว่ามีความหลากหลายของเครื่องมือของการตลาด , หลี่หนิงต้องเอาชนะอุปสรรคที่สูง
รายการ ดังได้อธิบายไว้ในอุตสาหกรรมข้อมูล อุปสรรครายการเหล่านี้ได้ถูกจัดตั้งขึ้น
ตลอดเวลา โดยบริษัทชั้นนําซึ่งเป็นข้อได้เปรียบผู้เสนอญัตติแรกคลาสสิก ( Porter 2004 ) .
อุตสาหกรรมได้สร้างชุดของมาตรฐานในแง่ของประสิทธิภาพการผลิต
ราคา ตลอดจนคุณภาพของผลิตภัณฑ์ที่หลี่หนิงต้องจัดการตั้งแต่ต้น นี้
แสดงว่าบริษัทมีการแข่งขันราคาได้ทันทีที่ทุกช่วงของการแข่งขันเรียบร้อยแล้ว
ป้อนอุตสาหกรรม ไนกี้ โดยทางเริ่มต้นธุรกิจในโพรง
และจึงหลีกเลี่ยงค่าใช้จ่ายและการแข่งขันด้านราคาอย่างหนัก ดังที่ระบุไว้โดย วิลสัน และ กิลลิแกน
( 2005 ) อุปสรรคที่รายการได้ชัดเจนทั้งไนกี้และ Li หนิงคือการเข้าถึง
ช่องทางการจัดจำหน่ายแบบดั้งเดิม เป็นร้านค้าปลีกที่ต้องการให้ชั้นเนื้อที่ดี
รู้จักแบรนด์ระดับโลก มากกว่าที่จะเป็น บริษัท ใหม่โดยไม่รู้จักดี
แบรนด์ของภาพเมื่อมันมาถึงการส่งเสริมผ่านทางสัญญารับรอง ทั้งไนกี้ และหลี่หนิงมี
ทรัพยากรการเงินที่จำเป็น ที่จะแข่งขันจากจุดเริ่มต้นสำหรับนักกีฬายอดกีฬา .
แต่สัญญารับรองไม่ต้องเหมือนกันเกี่ยวกับดาราศาสตร์ทรัพยากรทางการเงินในยุค 70 เมื่อเทียบกับวันนี้
.
ถึงแม้ว่าเวทีอุตสาหกรรมมีการเปลี่ยนแปลงและขอบเขตของมัน มีการเติบโตอย่างมากกว่า
ปีมันเป็นไปได้แทบจะวาดข้อสรุปว่าสถานการณ์ ณจุดของรายการถูก
เพิ่มเติมพิเศษสำหรับ บริษัท หนึ่งกว่าๆ Porter ( 1980 ; 1998 ) ระบุว่า เวทีการ
เพิ่มบางประโยชน์เช่นเดียวกับข้อเสีย ผลประโยชน์ที่สามารถแบ่งออกเป็นสายแรก
และข้อได้เปรียบผู้เสนอญัตติ . ในกรณีของ Nike , ความได้เปรียบผู้เสนอญัตติแรกคือ
เด็ดที่สุดให้ชัดเจนว่า ความเป็นไปได้ในการสร้างรายการอุปสรรคเช่นมาตรฐานอุตสาหกรรม และความสัมพันธ์ใกล้ชิด
เช่นเดียวกับการเชื่อมต่อกับผู้มีส่วนได้เสียที่สำคัญและลูกค้าผ่านแบรนด์