Very quickly, Liu Chengfeng returne

Very quickly, Liu Chengfeng returned to his senses. His face had a fawning expression as he moved up to the carriage, brimming with enthusiasm. He had a flattering smile on his face: “Didn’t, didn’t expect that His Highness Prince Jin is here. Yes, yes, this humble servant was too impulsive. Hope your Highness Prince Jin won’t take offense, please by all means, do not take offense.”

At this moment, Liu Chengfeng’s posture was lowered subserviently.

Inside the carriage was quiet, not a trace of sound could be heard. However, there was a kind of oppressive pressure that people couldn’t ignore coming from within.

He hoped it would be so, Liu Chengfeng’s heart was trembling in fear. He was scraping and bowing, with cold sweat constantly coming out of his forehead. His body was shuddering non-stop.

After a seemingly long time, only then did a muffled, demonically charming voice come from within the carriage: “What are you people busy doing?”

This sound was mild and gentle like nature, it was unhurried, demonically charming and deep.

Everyone without exception was speculating, with such a demonically charming and languid sound, what kind of outrageous face would go with this voice? It was a pity that His Highness Prince Jin had always stayed in and gone out without much fanfare. Thus, very few people ever saw his real appearance.

At this moment, everyone present at the scene were all holding their breath, watching with rapt attention. They were afraid that if they spit out a mouthful of impure air, they would profane the one and only incomparable person in this world, His Highness Prince Jin.

The people around couldn’t help but to voluntarily bend at the waist and kneel down. In front of His Highness Prince Jin, who dared to be bold enough to have their head high and chest out?

Prince Jin would look at the world disdainfully from the corner of his eyes, like a lord looking over the lands he reigned over.

Even when he was merely sitting within a horse carriage, that formidable, domineering, kingly aura was also impossible for people to ignore.

Liu Chengfeng did his best to restrain the panic in his heart, lowered his voice and said: “Reporting back to Your Highness Prince Jin, a thief entered our Liu Manor. We lost an extremely precious treasure. This humble servant, under the order of the family’s lord and master, is tracking down to arrest the thief. I never expected that this would trouble His Highness Prince Jin.”

“Thieves?” Inside the carriage, the corner of His Highness Prince Jin’s mouth hooked into a thoughtful smile, his entire person looked very indolent.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

รวดเร็ว Liu Chengfeng กลับไปยังความรู้สึกของเขา ใบหน้าของเขามีการแสดงออกที่ fawning ตามเขาย้ายการขนส่ง เต็มไป ด้วยความกระตือรือร้น เขามีรอยยิ้มสวยบนใบหน้าของเขา: "ไม่ได้ ไม่ได้คาดหวังว่า จินสมเด็จเจ้าของเขาอยู่ที่นี่ ใช่ ใช่ ข้าราชการนี้อ่อนน้อมถ่อมตนเป็นหุนหันพลันแล่นเกินไป หวังจิ้นเจ้าชายของคุณจะไม่ทำ กรุณาได้นะ อย่าใช้กระทำผิด"ขณะนี้ Liu Chengfeng ท่าถูกลดลง subservientlyภายในรถเงียบ ไม่มีร่องรอยของเสียงอาจจะได้ยิน อย่างไรก็ตาม เป็นชนิดของการกดขี่ความว่า ท่านไม่สามารถละเว้นมาจากภายในเขาหวังว่า มันจะดังนั้น Liu Chengfeng หัวใจก็สั่นกลัว เขาขูด และ โค้ง มีเหงื่อเย็นออกมาจากหน้าผากของเขาอย่างต่อเนื่อง ร่างกายของเขาถูกสั่นไม่หยุดหลังดูเหมือนนาน หลังจากนั้นไม่มีอู้อี้ เสียงที่มีเสน่ห์ demonically มาจากภายในการขนส่ง: "คุณเป็นคนทำไม่ว่าง"เสียงนี้อ่อนโยน และนุ่มนวลเช่นธรรมชาติ มันก็ค่อย ๆ demonically และมีเสน่ห์ลึกทุกคน โดยไม่มีข้อยกเว้นถูกหนังสือฯ ด้วยเช่น demonically และอ่อนกำลังมีเสน่ห์เสียง อุกอาจหน้าไหนจะไปกับเสียงนี้หรือไม่ มันก็น่าเสียดายที่พระองค์สมเด็จเจ้าจินใน และไปโดยไม่ต้องประโคมมากเสมอ ดังนั้น กี่คนเคยเห็นลักษณะที่แท้จริงของเขาตอนนี้ ทุกคนที่อยู่ในได้ทั้งหมดถือครองลมหายใจของพวกเขา ชม ด้วยความปิติยินดีอย่างมาก พวกเขาก็กลัวว่า ถ้าพวกเขาคายออกคำหนึ่งของอากาศที่ไม่บริสุทธิ์ พวกเขาจะกระทำหนึ่งและบุคคลเปรียบไม่ได้เท่านั้นในโลกนี้ พระองค์เจ้าชายจินผู้คนรอบข้างไม่สามารถช่วยแต่การงอที่เอว และคุกเข่าลง ด้านหน้าของพระเจ้าชายจิน ผู้กล้าจะหนาพอที่จะมีหัวสูงและหน้าอกออกเจ้าจินจะมองโลก disdainfully จากมุมของดวงตาของเขา เหมือนพระที่มองเห็นดินแดนที่เขาดำรงผ่านแม้ว่าเขาเพียงนั่งภายในรถม้า กลิ่นอายที่น่าสะพรึงกลัว โดย kingly ก็เป็นไปไม่ได้สำหรับคนที่จะละเว้นChengfeng หลิวไม่สุดกลั้นตกใจในใจ ปรับลดเสียงของเขา และกล่าวว่า: "การกลับของสมเด็จเจ้าจิน ขโมยป้อนนอร์หลิวของเรา เราสูญเสียสมบัติมีค่ามาก ข้าราชการนี้อ่อนน้อมถ่อมตน ภายใต้ใบสั่งของพระเจ้าและหลัก ของครอบครัวคือการติดตามลงไปจับกุมขโมย ไม่เคยคิดว่า นี้จะมีปัญหาในพระองค์พระเจ้าจิ้น""หัวขโมย" ภายในรถ ที่มุมปากของพระองค์เจ้าชายจินติดยาเสพติดเป็นรอยยิ้มที่แท้ ของคนของเขาทั้งหมดมอง indolent มาก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อย่างรวดเร็วหลิว Chengfeng กลับไปยังความรู้สึกของเขา ใบหน้าของเขามีการแสดงออกกระดิกหางขณะที่เขาขยับขึ้นไปที่สายการบินเต็มไปด้วยความกระตือรือร้น เขามีรอยยิ้มประจบบนใบหน้าของเขา: "ไม่ไม่ได้คาดหวังว่าพระองค์ได้ทรงเจ้าชายจินอยู่ที่นี่ ใช่ใช่ใช้ที่ต่ำต้อยนี้คือห่ามเกินไป หวังว่าสมเด็จเจ้าชายจินจะไม่ใช้ความผิดโปรดโดยทั้งหมดหมายความว่าจะไม่ใช้ความผิด. " ตอนนี้ท่าทางหลิว Chengfeng ถูกลดลง subserviently. ภายในสายการบินก็สงบเงียบไม่มีร่องรอยของเสียงอาจจะได้ยิน แต่มีชนิดของความดันกดขี่ที่คนไม่สามารถละเลยมาจากภายใน. เขาหวังว่ามันจะเป็นเช่นนั้นหัวใจหลิว Chengfeng ของตัวสั่นด้วยความกลัว เขาได้รับการขูดและโค้งคำนับด้วยเหงื่อเย็นอย่างต่อเนื่องออกมาจากหน้าผากของเขามา . ร่างของเขาถูกสั่นไม่หยุดหลังจากที่เวลานานดูเหมือนเท่านั้นแล้วได้อู้อี้เสียงเสน่ห์ชี้ฟ้ามาจากภายในสายการบิน: "สิ่งที่คุณคนไม่ว่างทำ" เสียงนี้เป็นอ่อนโยนและนุ่มนวลเหมือนธรรมชาติมันก็ค่อยๆ , ชี้ฟ้าที่มีเสน่ห์และลึก. ทุกคนโดยไม่มีข้อยกเว้นเป็นเก็งกำไรด้วยเช่นเสียงชี้ฟ้าที่มีเสน่ห์และไม่สนใจใยดีสิ่งที่ชนิดของใบหน้าอุกอาจจะไปกับเสียงนี้หรือไม่? มันเป็นที่น่าเสียดายว่าพระองค์ได้ทรงเจ้าชายจินได้อยู่เสมอในและออกไปโดยไม่ต้องประโคมมาก ดังนั้นคนน้อยมากที่เคยเห็นลักษณะที่แท้จริงของเขา. ในขณะนี้ทุกคนอยู่ในที่เกิดเหตุทุกคนกลั้นลมหายใจของพวกเขาเฝ้าดูด้วยความสนใจครอบงำ พวกเขากลัวว่าถ้าพวกเขาคายออกคำหนึ่งของอากาศบริสุทธิ์ที่พวกเขาจะลบหลู่หนึ่งและมีเพียงคนเดียวที่หาที่เปรียบมิได้ในโลกนี้พระองค์ได้ทรงเจ้าชายจิน. ผู้คนรอบ ๆ ไม่สามารถช่วย แต่จะสมัครใจโค้งที่เอวและคุกเข่าลง ในด้านหน้าของเสด็จเจ้าชายจินที่กล้าที่จะเป็นตัวหนาพอที่จะมีหัวของพวกเขาสูงและหน้าอกออก? เจ้าชายจินจะมองโลกเหยียดหยันจากมุมของตาของเขาเช่นลอร์ดมองผ่านดินแดนที่เขาครอบครองเหนือ. แม้ . เมื่อเขาเป็นเพียงการนั่งอยู่ภายในรถม้าที่น่ากลัวครอบงำกลิ่นอายกษัตริย์ก็ยังเป็นไปไม่ได้สำหรับคนที่จะไม่สนใจหลิว Chengfeng ทำดีที่สุดของเขาที่จะยับยั้งความหวาดกลัวในหัวใจของเขาลดเสียงของเขาและกล่าวว่า "การรายงานกลับไปใต้ฝ่าพระบาท เจ้าชายจินเข้ามาขโมยหลิวคฤหาสน์ของเรา เราสูญเสียสมบัติที่มีค่ามาก ใช้ที่ต่ำต้อยนี้ตามคำสั่งของเจ้านายของคนในครอบครัวและหลักคือการติดตามลงไปจับขโมย ฉันไม่เคยคาดหวังว่าเรื่องนี้จะมีปัญหาเสด็จเจ้าชายจิน. " " ขโมย? "ในสายการบินที่มุมปากสมเด็จเจ้าชายจินเขาติดยาเสพติดเข้ามาในรอยยิ้มความคิดคนทั้งหมดของเขาดูขี้เกียจมาก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

อย่างรวดเร็ว หลิว Chengfeng กลับมารู้สึกตัว ใบหน้าของเขามีถมถืด สีหน้าเขาย้ายขึ้นไปที่รถม้า เต็มไปด้วยความกระตือรือร้น เขามีรอยยิ้มสวยบนใบหน้าของเขา : " ไม่คิดว่าองค์ชายจินอยู่ที่นี่ ใช่ ใช่ ข้ารับใช้นี้ ไม่หุนหันพลันแล่น หวังว่าองค์ชาย องค์ชายจินไม่ใช้ความผิดด้วยโดยทั้งหมดหมายถึงการไม่ใช้ความผิด " .ในช่วงเวลานี้ของหลิว Chengfeng ท่าลดลงซึ่งสนับสนุน .ภายในรถม้าก็เงียบ ไม่มีร่องรอยของเสียงอาจจะได้ยิน อย่างไรก็ตาม มีชนิดของความดันที่กดขี่ประชาชนไม่สามารถละเลย ที่มาจากภายในเขาหวังว่ามันจะเป็นเช่นนั้น หัวใจของหลิว Chengfeng เริ่มตัวสั่นด้วยความกลัว และเขาขูดให้มีเหงื่อไหลออกมาตลอดเวลาของหน้าผากของเขา ร่างกายของเขากำลังตัวสั่นไม่หยุดหลังจากเวลาที่ดูเหมือนยาวนาน แต่ก็ทำเสียงอู้อี้ demonically เสน่ห์มาจากภายในรถม้า : " สิ่งที่คุณคนไม่ว่างทำอะไร "เสียงนี้เป็นอ่อนโยนและนุ่มนวลเหมือนธรรมชาติ มันค่อยๆ demonically , เสน่ห์และลึกทุกคนโดยไม่มีข้อยกเว้น คือ คาดคะเนด้วยเช่น demonically เสน่ห์ และดูเสียง สีหน้าแบบไหนที่อุกอาจจะไปด้วยเสียงนี้ มันน่าเสียดายที่องค์ชายจินมักจะอยู่ในและออกไปอย่างงดงาม ดังนั้นคนน้อยมากเคยเห็นหน้าตาที่แท้จริงของเขาในตอนนี้ ทุกคนที่อยู่ในที่เกิดเหตุกำลังถือลมหายใจของพวกเขามองดูด้วยความตั้งใจจดจ่อ . พวกเขากลัวว่าถ้าจะคายออกมาเต็มปากของกาลอากาศ พวกเขาจะหยาบคายเพียงคนเดียวที่เปรียบในโลกนี้ องค์ชายจินคนรอบข้างไม่สามารถช่วย แต่ให้สมัครใจงอที่เอว และคุกเข่าลง ต่อหน้าองค์ชายจิน คนที่กล้าที่จะกล้าหาญพอที่จะมี หน้าอก และศีรษะสูงของพวกเขาออก ?องค์ชายจินมองโลกเหยียดหยันจากมุมของตา เช่น ลอร์ด ดูที่ดินที่เขาครอบครองมากกว่าแม้กระทั่งตอนที่เขาเป็นเพียงแค่นั่งอยู่ในรถม้าที่น่ากลัว ที่กดขี่ข่มเหง ราช- ร่าก็เป็นไปไม่ได้สำหรับคนที่จะละเว้นหลิว Chengfeng ทำของเขาที่ดีที่สุดที่จะยับยั้งความตื่นตระหนกในใจ ลดเสียงของเขาและกล่าวว่า : " รายงานกลับไปที่องค์ชาย องค์ชายจิน ขโมยเข้ามาในคฤหาสน์ หลิว ของเรา เราสูญเสียสมบัติล้ำค่ายิ่ง กระหม่อมนี้ ภายใต้คำสั่งของพระเจ้าของครอบครัวและอาจารย์ แกะรอยจับโจร ผมไม่เคยคาดว่าจะลำบากองค์ชายจิน "" ขโมยเหรอ " ภายในรถม้า มุมขององค์ชาย องค์ชายจิน ปากงุ้มเป็นรอยยิ้มสุขุม คนของเขาทั้งหมด ดูอย่างขี้เกียจ