After its initial discovery in cult

After its initial discovery in cultured shrimp in Hawaii in 1981, IHHNV was
subsequently found to be widely distributed in cultured shrimp in the Americas and in wild
shrimp collected along the Pacific coast. As of 2003, the only country in the Americas, which
can claim to have IHHNV-free zones, is the United States. This was achieved with the
development and use of SPF shrimp stocks (Pruder et al. 1995). The introduction of IHHNV
into shrimp farms in northwestern Mexico and wild shrimp stocks in Mexico’s Gulf of California
during the late 1980’s and early 1990’s resulted not only in significant losses in farmed L.
stylirostris, but also in a collapse in 1990 of the wild fishery for L. stylirostris in the northern
Gulf of California (Lightner et al. 1992; Martinez-Cordova 1992; Lightner 1996b; Pantoja et al
1999; Morales-Covarrubias and Chavez-Sanchez 1999; Morales-Covarrubias et al. 1999). A
decade later, the L. stylirostris fishery had recovered sufficiently to support commercial fishing,
but the prevalence of IHHNV infection in adult L. stylirostris collected from the northern Gulf of
5
California fishery remained high (80% to 100% females and 60% in males) (MoralesCovarrubias
et al. 1999; Morales-Covarrubias and Chavez-Sanchez 1999).
IHHNV has been found to be widely distributed in wild and cultured Penaeus monodon
in east and SE Asia where it does not seem to cause production losses (Flegel 1997; Primavera
and Quinito 2000; Tang et al. 2003). Molecular studies show considerable variation among
Asian isolates of the virus (Tang et al. 2003), while little variation was found in Americas
isolates (Tang and Lightner 2002). All isolates of IHHNV from the Americas are nearly
identical with IHHNV from the Philippines, suggesting, along with other aspects of its history
and epidemiology of IHHN in the Americas, its introduction from the Philippines, perhaps with
live P. monodon that were imported as a candidate aquaculture species during the very early
development of shrimp farming in the Americas (Lightner 1996b; Tang et al. 2003).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

หลังจากการเริ่มต้นค้นหาในอ่างกุ้งฮาวายในปี 1981, IHHNV ก็ต่อมาพบว่าสามารถนำไปเผยแพร่ในอ่างกุ้ง ในทวีปอเมริกา และ ในป่ากุ้งเก็บริมฝั่งทะเลแปซิฟิก ณ 2003 ประเทศอเมริกา เฉพาะที่สามารถเรียกร้องให้มีโซนฟรี IHHNV คือสหรัฐอเมริกา นี้สำเร็จด้วยการพัฒนาและการใช้หุ้นกุ้ง SPF (Pruder et al. 1995) แนะนำ IHHNVในฟาร์มกุ้งในตะวันตกเฉียงเหนือของเม็กซิโกและหุ้นกุ้งป่าในรัฐแคลิฟอร์เนียของเม็กซิโกอ่าวของระหว่างปี 1980 ช่วงปลาย และช่วงต้นของปี 1990 ส่งผลให้ไม่เพียงแต่ขาดทุนอย่างมีนัยสำคัญใน farmed L.stylirostris แต่ยังอยู่ในการล่มสลายในปี 1990 ของประมงป่าสำหรับ L. stylirostris ในภาคเหนืออ่าวของแคลิฟอร์เนีย (Lightner et al. 1992 1992 มาติเน่กอร์โดบา Lightner 1996b Pantoja et alปี 1999 Covarrubias ราเลสและแซนเชซชาเวซ 1999 Morales-Covarrubias et al. 1999) Aทศวรรษต่อมา ใน L. stylirostris ประมงได้หายพอเพื่อสนับสนุนชาวประมงพาณิชย์แต่ความชุกของเชื้อ IHHNV ในผู้ใหญ่ L. stylirostris ที่รวบรวมจากภาคเหนือของ5 แคลิฟอร์เนียประมงยังคงสูง (หญิง 80% ถึง 100% และ 60% ในเพศชาย) (MoralesCovarrubiasร้อยเอ็ด al. 1999 Morales-Covarrubias และแซนเชซชาเวซ 1999)ตรวจพบ IHHNV จะกระจายอย่างกว้างขวางในป่า และอ่างกุ้งกุลาดำในตะวันออกและเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ที่ไม่เหมือนทำให้เกิดการสูญเสียการผลิต (Flegel 1997 พรีม่าวีร่าและ Quinito 2000 ถัง et al. 2003) ศึกษาระดับโมเลกุลเปลี่ยนแปลงมากในหมู่แยกเอเชียของไวรัส (Tang et al. 2003), ในขณะที่การเปลี่ยนแปลงเล็กน้อยพบในทวีปอเมริกาแยก (ถังและ Lightner 2002) แยก IHHNV จากทวีปอเมริกาทั้งหมดมีเกือบเหมือนกับ IHHNV จากฟิลิปปินส์ แนะนำ พร้อมประวัติด้านอื่น ๆระบาดวิทยาของ IHHN สหรัฐอเมริกา การแนะนำจากฟิลิปปินส์ และอาจจะมีอาศัย P. monodon ที่นำเข้าเป็นผู้เพาะเลี้ยงสัตว์น้ำชนิดระหว่างต้นมากพัฒนาของกุ้งที่เลี้ยงในอเมริกา (Lightner 1996b ถัง et al. 2003)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หลังจากการค้นพบครั้งแรกในการเพาะเลี้ยงกุ้งในฮาวายในปี 1981 ได้รับการ IHHNV
ภายหลังพบว่ามีการกระจายอย่างกว้างขวางในกุ้งเพาะเลี้ยงในอเมริกาและในป่ากุ้งเก็บรวบรวมเลียบชายฝั่งแปซิฟิก
ในฐานะของปี 2003
ประเทศเดียวในทวีปอเมริกาซึ่งสามารถเรียกร้องให้มีโซนIHHNV ฟรีคือสหรัฐอเมริกา นี่คือความสำเร็จกับการพัฒนาและการใช้ SPF หุ้นกุ้ง (Pruder et al. 1995)
การแนะนำของ IHHNV
เข้าไปในฟาร์มกุ้งในตะวันตกเฉียงเหนือของเม็กซิโกและหุ้นกุ้งป่าในอ่าวเม็กซิโกของรัฐแคลิฟอร์เนียในช่วงปลายปี 1980 และต้นปี 1990 ส่งผลให้ไม่เพียง แต่ในการสูญเสียที่สำคัญในการทำไร่ไถนาลิตร stylirostris แต่ยังอยู่ในการล่มสลายในปี 1990 ของการประมงป่าสำหรับ ลิตร stylirostris ในภาคเหนืออ่าวแคลิฟอร์เนีย(Lightner et al, 1992;. มาร์ติคอร์โดวา 1992; Lightner 1996b; Pantoja et al, 1999; โมราเลส-Covarrubias และชาเวซซานเชซ-1999. โมราเลส-Covarrubias et al, 1999) ทศวรรษต่อมาการประมงลิตร stylirostris ได้หายดีพอที่จะสนับสนุนการประมงเชิงพาณิชย์แต่ความชุกของการติดเชื้อในผู้ใหญ่ IHHNV ลิตร stylirostris เก็บรวบรวมจากทางตอนเหนือของอ่าวของ5 ประมงแคลิฟอร์เนียอยู่ในระดับสูง (80% ถึง 100% และหญิง 60% ใน เพศชาย) (MoralesCovarrubias et al, 1999;.. โมราเลส-Covarrubias และชาเวซ-Sanchez 1999) IHHNV ได้รับพบว่ามีการกระจายอย่างกว้างขวางในกุ้งกุลาดำ Penaeus ป่าและเพาะเลี้ยงในภาคตะวันออกและเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ที่มันดูเหมือนจะไม่ก่อให้เกิดการสูญเสียการผลิต(Flegel 1997 ; Primavera และ Quinito 2000; Tang et al, 2003). ศึกษาในระดับโมเลกุลแสดงความเปลี่ยนแปลงอย่างมากในหมู่สายพันธุ์เอเชียของไวรัส (Tang et al. 2003) ในขณะที่การเปลี่ยนแปลงเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่พบในทวีปอเมริกาไอโซเลท(Tang และ Lightner 2002) ไอโซเลท IHHNV จากอเมริกาทั้งหมดเกือบจะเหมือนกันกับIHHNV จากฟิลิปปินส์บอกพร้อมกับด้านอื่น ๆ ของประวัติศาสตร์และระบาดวิทยาของIHHN ในอเมริกาเปิดตัวจากฟิลิปปินส์อาจจะมีกุ้งกุลาดำสดที่ถูกนำเข้ามาเป็นเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำสายพันธุ์ผู้สมัครในช่วงต้นมากการพัฒนาของการทำฟาร์มกุ้งในทวีปอเมริกา (Lightner 1996b. Tang et al, 2003)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หลังจากเริ่มต้นของการค้นพบในกุ้งเพาะเลี้ยงในฮาวายในปี 1981 ihhnv คือ
ต่อมาพบว่ามีการกระจายอย่างกว้างขวางในการเพาะเลี้ยงกุ้งในทวีปอเมริกาและในป่า
กุ้งเก็บตามแนวชายฝั่งแปซิฟิก เป็น 2003 ประเทศเดียวในทวีปอเมริกาซึ่ง
สามารถเรียกร้องให้มี ihhnv ฟรีโซน , สหรัฐอเมริกา มันทำได้ด้วย
การพัฒนาและการใช้ SPF กุ้งหุ้น ( pruder et al . 1995 ) การ ihhnv
เป็นฟาร์มเลี้ยงกุ้งในประเทศเม็กซิโกทางทิศตะวันตกเฉียงเหนือ และป่ากุ้งหุ้นในเม็กซิโกอ่าวแคลิฟอร์เนีย
ในช่วงปลายปี 1980 และต้นปี 1990 ส่งผลให้ไม่เพียง แต่ในการสูญเสียที่สำคัญในฟาร์ม L .
stylirostris แต่ยังอยู่ในการล่มสลายในปี 1990 ของป่าประมงสำหรับ stylirostris ในภาคเหนือ
Lอ่าวแคลิฟอร์เนีย ( ดวงไฟ et al . 1992 ; มาติคอร์โดวา 1992 ; ดวงไฟ 1996b ; pantoja et al
2542 ; โมราเลสโควาร์รูเบียส ชาเวซ ซานเชสและ 1999 ; โมราเลสโควาร์รูเบียส et al . 1999 ) a
ทศวรรษต่อมา ประมง . stylirostris ฟื้นไข้อย่างเพียงพอเพื่อสนับสนุนการประมงพาณิชย์ ,
แต่ความชุกของการติดเชื้อในผู้ใหญ่ ihhnv . stylirostris ที่เก็บจากอ่าวทางตอนเหนือของ

5ประมงแคลิฟอร์เนียยังคงสูง ( 80% ถึง 100% ของผู้หญิงและ 60% ในเพศชาย ) ( moralescovarrubias
et al . 2542 ; โมราเลสโควาร์รูเบียส ชาเวซ ซานเชสและ 1999 ) .
ihhnv มีพบกระจายอย่างกว้างขวางในป่าและเพาะเลี้ยงกุ้งกุลาดำ
ในเอเชียตะวันออกและเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ที่ดูเหมือนมันจะไม่ทำให้เกิดการสูญเสียการผลิต ชัยณรงค์ วงศ์ธีรทรัพย์ ( 1997 ; และ Primavera
quinito 2000 ; Tang et al . 2003 )โมเลกุลศึกษาแสดงการเปลี่ยนแปลงมากระหว่าง
เอเชียเชื้อไวรัส ( Tang et al . 2003 ) ในขณะที่การเปลี่ยนแปลงเล็กน้อยที่พบในทวีปอเมริกา
ไอโซเลต ( ตังและดวงไฟ 2002 ) ihhnv ทุกไอโซเลทจากอเมริกา เกือบเหมือนกันด้วย
ihhnv จากฟิลิปปินส์ , แนะนำ , พร้อมกับ ด้านอื่น ๆของประวัติศาสตร์
และระบาดวิทยาของ ihhn ในทวีปอเมริกาเปิดตัวจากฟิลิปปินส์ บางทีกับ
สดกุ้งกุลาดำที่นำเข้าเป็นผู้เพาะเลี้ยงสัตว์น้ำชนิดในระหว่างการพัฒนาแต่เช้า
ของการเลี้ยงกุ้งในทวีปอเมริกา ( ดวงไฟ 1996b ; Tang et al . 2003 )