Then, when the office opened, they

Then, when the office opened, they would rush to get in queue to get their queue numbers. Of course, this wasn’t foolproof. I remember several times turning up at my local prison at 5:30am only to find a dozen markers in the line but only a couple of people waiting there. What they had done was put magazines on the floor for their friends who would come later. One interesting thing that I learned from this is that Thais have a thing about books on the floor. It’s considered bad manners to step over a book. I used to see quite a few people step around the books. Some even dipped their heads a little.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แล้ว เมื่อเปิดสำนักงาน พวกเขาจะวิ่งไปในคิวจะได้รับหมายเลขคิวของพวกเขา แน่นอน นี่ไม่ foolproof ผมจำได้ว่า หลายครั้งการเปิดที่เรือนจำท้องถิ่นของฉันเวลา 5:30 น.จะพบเครื่องหมายโหลในบรรทัดแต่เพียงไม่กี่คนที่รอมี สิ่งที่พวกเขาได้ทำย้ายนิตยสารบนชั้นของเพื่อนที่จะมาในภายหลัง สิ่งหนึ่งที่น่าสนใจที่ฉันรู้จากนี้จะให้คนไทยมีสิ่งที่เกี่ยวกับหนังสือบนชั้น ก็ถือว่ามารยาทไม่ดีการก้าวผ่านหนังสือ เคยเห็นคนขั้นตอนที่ค่อนข้างไม่กี่รอบบัญชี บางแม้สอดศีรษะของพวกเขาเหมือนกัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

จากนั้นเมื่อสำนักงานเปิดพวกเขาจะรีบร้อนที่จะได้รับอยู่ในคิวที่จะได้รับหมายเลขคิวของพวกเขา ของหลักสูตรนี้ไม่ได้เข้าใจผิด ผมจำได้ว่าหลายครั้งที่เปิดขึ้นที่เรือนจำในประเทศของฉันที่ 05:30 เพียงเพื่อจะพบเครื่องหมายโหลในสาย แต่เพียงไม่กี่คนที่รออยู่ที่นั่น สิ่งที่พวกเขาได้ทำถูกนำนิตยสารบนพื้นสำหรับเพื่อนของพวกเขาที่จะมาในภายหลัง สิ่งหนึ่งที่น่าสนใจที่ผมได้เรียนรู้จากนี้คือการที่คนไทยมีสิ่งที่เกี่ยวกับหนังสือบนพื้น ก็ถือว่าเสียมารยาทที่จะก้าวผ่านหนังสือ ผมเคยเห็นค่อนข้างไม่กี่คนก้าวรอบหนังสือ บางคนถึงกับหัวของพวกเขาลดลงเพียงเล็กน้อย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เมื่อสำนักงานเปิด พวกเขาจะวิ่งจะได้รับในคิวเพื่อรับหมายเลขคิวของพวกเขา ของหลักสูตรนี้ไม่ได้ง่าย ผมจำได้ว่า หลายๆ ครั้ง จะขึ้นที่เรือนจำท้องถิ่นของฉันที่ 5:30am เท่านั้นที่จะหาเครื่องหมายโหลในบรรทัด แต่เพียงสองสามคน รออยู่ที่นั่น สิ่งที่พวกเขาทำคือวางหนังสือบนชั้นสำหรับเพื่อนที่เข้ามาทีหลังสิ่งหนึ่งที่น่าสนใจที่ผมเรียนรู้จากเรื่องนี้คือ คนไทยมีอะไรเกี่ยวกับหนังสือบนชั้น ก็ถือว่าเป็นมารยาทที่ไม่ดีในการก้าวผ่านหนังสือ ผมเคยเห็นมีคนสองสามคนเดินรอบ ๆ หนังสือ แม้บางจุ่มหัวเล็ก ๆน้อย ๆ .