Ecotourism within protected areas i

Ecotourism within protected areas is paradigmatically considered a neoliberal conservation strategy
along with other market-based interventions that devolve authority to non-state actors, rely on market
corrections to socio-environmental problems, and effectively try to ‘‘do more with less’’ (Dressler and
Roth, 2011) or ‘‘sell nature to save it’’ (McAfee, 1999). However, the neoliberalisation of conservation
is a path-based process that is shaped by local histories and on-the-ground engagements with different
market forms, and a growing body of scholarship has demonstrated that there are significant gaps
between ‘‘vision’’ and ‘‘execution’’ in neoliberal conservation. Through a case study of ecotourism in
Ban Mae Klang Luang in Northern Thailand, this research approaches the question of why such programs
often fail to reconcile environmental and economic concerns through an exploration of the internal contradictions
in the governmentalizing processes embedded within market-led conservation projects. Specifically,
I argue that the contradiction in encouraging both disciplinary environmentality and neoliberal
environmentality ironically forces conservation and development interests into opposition. Furthermore,
ecotourism’s deployment of neoliberal environmentality contributes to the exaggeration of inequality
and individualism in the village, creating tensions among community members. Despite the win–win
expectations of neoliberal philosophy in conservation policies, the contradictory logics involved call
the long-term viability of such strategies into question.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ท่องเที่ยวเชิงนิเวศภายในพื้นที่ป้องกัน paradigmatically ถือว่าเป็นกลยุทธ์การอนุรักษ์ neoliberalรวมทั้งมาตรการอื่น ๆ ตามตลาดที่ devolve ราย อำนาจรัฐไม่ใช่นักแสดง พึ่งตลาดการแก้ไขปัญหาสังคมสิ่งแวดล้อม และลองได้อย่างมีประสิทธิภาพ "ได้มากน้อย '' (Dressler และรอด 2011) หรือ ''ขายธรรมชาตินั้น '' (McAfee, 1999) อย่างไรก็ตาม neoliberalisation การอนุรักษ์ใช้เส้นทางการเป็นรูป โดยเฉพาะประวัติและงานบนล่างพร้อมตลาดแบบฟอร์ม และร่างกายเจริญเติบโตของทุนการศึกษาได้แสดงว่า มีช่องว่างที่สำคัญระหว่าง ''วิสัยทัศน์ '' และ ''ดำเนินการ '' ในอนุรักษ์ neoliberal ผ่านกรณีศึกษาของการท่องเที่ยวเชิงนิเวศในบ้าน แม่กลางหลวงในภาคเหนือ คำถามที่ว่าทำไมเช่นโปรแกรมใกล้ถึงงานวิจัยนี้มักจะไม่กระทบความกังวลด้านสิ่งแวดล้อม และเศรษฐกิจ โดยการสำรวจกันข้ามภายในในกระบวนการ governmentalizing ฝังลงในโครงการอนุรักษ์นำตลาด โดยเฉพาะโต้แย้งที่ขัดแย้งในการส่งเสริมทั้งวินัย environmentality และ neoliberalenvironmentality แดกดันกองอนุรักษ์และพัฒนาสนใจเป็นฝ่ายค้าน นอกจากนี้ท่องเที่ยวเชิงนิเวศน์ของการใช้งานของ neoliberal environmentality สนับสนุนพูดเกินจริงของความไม่เท่าเทียมกันและปัจเจกในหมู่บ้าน การสร้างความตึงเครียดระหว่างสมาชิกในชุมชน แม้จะชนะ – ชนะความคาดหวังของปรัชญา neoliberal ในนโยบายอนุรักษ์ logics ขัดแย้งเกี่ยวข้องกับการโทรชีวิตระยะยาวของกลยุทธ์ดังกล่าวเป็นคำถาม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การท่องเที่ยวเชิงนิเวศที่อยู่ในพื้นที่ที่มีการป้องกันถือว่าเป็น paradigmatically
กลยุทธ์การอนุรักษ์เสรีนิยมใหม่พร้อมกับการแทรกแซงตามตลาดอื่นๆ
ที่ตกมาอยู่กับผู้มีอำนาจกับนักแสดงที่ไม่ใช่รัฐพึ่งพาตลาดการแก้ไขปัญหาทางสังคมและสิ่งแวดล้อมอย่างมีประสิทธิภาพและพยายามที่จะ'' ทำมากน้อย '' (
เดรสเลอร์และโรท2011) หรือ '' ขายธรรมชาติที่จะบันทึกไว้ '' (McAfee, 1999) อย่างไรก็ตาม neoliberalisation
ของการอนุรักษ์เป็นกระบวนการเส้นทางตามที่มีรูปร่างโดยประวัติศาสตร์ท้องถิ่นและบนพื้นดินนัดหมายกับที่แตกต่างกันในรูปแบบของตลาดและร่างกายเจริญเติบโตของทุนการศึกษาได้แสดงให้เห็นว่ามีช่องว่างอย่างมีนัยสำคัญระหว่าง'' วิสัยทัศน์ '' และ '' การกระทำ '' เสรีนิยมใหม่ในการอนุรักษ์ ผ่านกรณีศึกษาการท่องเที่ยวเชิงนิเวศในบ้านแม่กลางหลวงในภาคเหนือของประเทศไทยงานวิจัยนี้แนวทางคำถามที่ว่าทำไมโปรแกรมดังกล่าวมักจะล้มเหลวที่จะกระทบความกังวลด้านสิ่งแวดล้อมและเศรษฐกิจผ่านการตรวจสอบข้อเท็จจริงของความขัดแย้งภายในในกระบวนการgovernmentalizing ที่ฝังตัวอยู่ภายในโครงการอนุรักษ์ตลาดนำ . โดยเฉพาะผมยืนยันว่าความขัดแย้งในการส่งเสริมให้ทั้ง environmentality วินัยและเสรีนิยมใหม่ environmentality แดกดันบังคับให้ความสนใจการอนุรักษ์และการพัฒนาเป็นฝ่ายค้าน นอกจากนี้การใช้งานการท่องเที่ยวเชิงนิเวศของ environmentality เสรีนิยมใหม่ก่อให้เกิดการพูดเกินจริงของความไม่เท่าเทียมกันและการแสวงหาผลประโยชน์ในหมู่บ้านสร้างความตึงเครียดในหมู่สมาชิกในชุมชน แม้จะชนะความคาดหวังของปรัชญาเสรีนิยมใหม่ในนโยบายการอนุรักษ์ logics ขัดแย้งที่เกี่ยวข้องกับการเรียกศักยภาพในระยะยาวของกลยุทธ์ดังกล่าวเป็นคำถาม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การท่องเที่ยวเชิงนิเวศภายในพื้นที่คุ้มครองเป็น paradigmatically ถือว่า neoliberal กลยุทธ์การอนุรักษ์
พร้อมกับอื่น ๆตลาดจากการแทรกแซงที่ถ่ายโอนอำนาจรัฐ- ไม่ใช่นักแสดง พึ่งพาตลาดเพื่อแก้ไขปัญหาสิ่งแวดล้อมและสังคม
, มีประสิทธิภาพมากขึ้นด้วยน้อยพยายามที่จะ ' ' ' ' ( dressler และ
Roth , 2011 ) หรือ ' 'sell ธรรมชาติช่วย ' ' ( McAfee , 1999 ) อย่างไรก็ตามการ neoliberalisation อนุรักษ์
เป็นเส้นทางตามกระบวนการที่เป็นรูปร่างตามประวัติศาสตร์ท้องถิ่นและบนพื้นดินนัดหมายกับรูปแบบ
ตลาดที่แตกต่างกัน และการเติบโตของทุนมีร่างกายพบว่ามีความสัมพันธ์ระหว่างช่องว่าง
' 'vision ' ' และ ' ' 'execution ' ' ใน neoliberal อนุรักษ์ ผ่านกรณีศึกษา
บ้านแม่กลางหลวง การท่องเที่ยวในภาคเหนือของประเทศไทยการวิจัยแนวทางคำถามที่ว่าทำไมโปรแกรมดังกล่าวมักจะล้มเหลวที่จะง้อ
ความกังวลด้านสิ่งแวดล้อมและเศรษฐกิจ ผ่านการสำรวจของความขัดแย้งภายใน
ใน governmentalizing กระบวนการฝังตัวอยู่ภายในตลาด LED โครงการอนุรักษ์ โดย
ฉันโต้เถียงว่า ความขัดแย้งในการส่งเสริมทั้งทางวินัย และ neoliberal
environmentalityenvironmentality แดกดันแรงอนุรักษ์และพัฒนาความสนใจในฝ่ายค้าน นอกจากนี้ การท่องเที่ยวเชิงนิเวศ ของการใช้งานของ neoliberal
environmentality มีส่วนช่วยในเรื่องเพ้อฝันของความไม่เท่าเทียมกัน
ปัจเจกนิยมในหมู่บ้านและสร้างความตึงเครียดระหว่างสมาชิกในชุมชน แม้จะชนะ–ชนะ
ความคาดหวังของปรัชญา neoliberal นโยบายในการอนุรักษ์การสร้างความขัดแย้งที่เกี่ยวข้องเรียก
ชีวิตระยะยาวของกลยุทธ์ดังกล่าวเป็นคำถาม