parameters (kmax and spectral fine

parameters (kmax and spectral fine structure % III/II) compared to
standards and to data available in literature, (c) co-chromatography
with standards and (d) chemical reactions to verify the type
and position of the substituents in the xanthophylls (Pfander,
Riesen, & Niggli, 1994; Schiedt & Liaaen-Jense, 1995). The chemical
reactions were acetylation of secondary hydroxyl groups with
acetic anhydride, methylation of hydroxyl groups in allylic
position with acidified methanol, iodine catalysed isomerisation
and epoxide-furanoxide rearrangement (5,6-epoxide–5,8-epoxide)
with dilute HCl (Rodriguez-Amaya, 1999).
The major carotenoids in each sample were quantified by using
calibration curves prepared from standards, and the results were
expressed as lg/g of sample. Standard curves were constructed
with five different concentrations for each carotenoid, each point
in duplicate, with lines passing by origin and coefficients of
co-relation greater than or similar to 0.95. Violaxanthin was quantified
with the standard curve of lutein, and the cis-isomers of bcarotene
with the standard curve of all-trans isomer (Assunção &
Mercadante, 2003). Due to the difficulty of isolating the f-carotene
standard, its quantification was performed through the standard
curve of the all-trans-b-carotene.
2.3.2. Isolation and purification of the standards
The standards used in this work were isolated from other plant
species, such as carrots and green vegetables, by using open column
chromatography (OCC), according to Kimura and Rodriguez-Amaya
(2002), with a glass column of 2.5  25 cm packed with MgO:Hyflosupercel
(1:1), activated for 2 h at 110 C and developed with
petroleum ether containing varying quantities of acetone and ethyl
ether. Concentrations of the standard solutions were determined
through a spectrophotometer (Hitachi, U-1800, Tokyo, Japan) and
corrected according to their purity through HPLC, considering 90%
as minimum purity to be used as standard.
2.3.3. Determination of carotenoid retention during the process
Manystudies that propose to investigate retention of carotenoids
in processed foods do not take into account the gain or loss of weight
during processing through incorporation or through loss of water or
water soluble solids. This could cause either underestimation or
overestimation of the true retention value. A simple calculation on
dry basis may also overestimate the retention of these compounds
(De Sá & Rodriguez-Amaya, 2004; Rodriguez-Amaya, 1999).
Therefore, besides the results being expressed as lg/g of sample,
they were also presented based on the mass of raw food, multiplying
the concentration obtained for the sample by the ratio of the food
mass after processing and of the food mass prior to processing.
Therefore, true retention (% TR) was calculated by the equation
proposed by Murphy, Criner and Gray (1975) cited by De Sá and
Rodriguez-Amaya (2004), as follows: % TR = 100  (nutrient content
per g of processed food  g of food after processing)/(nutrient
content per g of raw food  g of food before processing).
2.4. Statistical analysis
The results were submitted to analysis of variance (ANOVA) and
to Tukey test for any significant differences (P 6 0.05). In all the
statistical analyses, the ANOVA assumptions, such as independence
and normal distribution of the residues and homogeneity
of variances, were considered.
3. Results and discussion
The composition of carotenoids in the raw samples, in the
cooked samples, and in the C. moschata ‘Menina Brasileira’ and C.
maxima ‘Exposição’ pumpkin purees were determined by reverse
phase HPLC (Fig. 1). The parameters used for the identification of
the peaks are shown in Table 1.
As expected, epoxy-carotenoids and hydroxy-carotenoids, such
as violaxanthin and lutein, were the first to elute in the reverse
phase column, followed by f-carotene, a-carotene, all-trans-bcarotene
and cis-b-carotene, respectively. Peak 3 was not identified.
Peaks 4 and 5 showed chromatographic data and UV–visible
absorption spectra similar to those described for the carotenoids
zeaxanthin and a-cryptoxanthin, respectively, as had already been
noted in another study involving the same species of pumpkins
(Azevedo-Meleiro & Rodriguez-Amaya, 2007). However, because
they are present in low concentrations, it was not possible to obtain
isolation by OCC, therefore the spectra were not determined in
other solvent systems nor were the necessary reactions of identification
carried out, and thus only one indication of the identity of
those carotenoids was considered. Other minor peaks were also
ignored. Typically, one to four carotenoids are predominant in the
pumpkin species, with several other compounds detected in low
concentrations or traces. The separation, identification, and quantification
of these carotenoids were not the aim of this work; they can
be better studied with the use of a mass spectrophotometer
(Azevedo-Meleiro & Rodriguez-Amaya, 2004).
The concentration of the major carotenoids identified by HPLC
in raw C. moschata ‘Menina Brasileira’ and C. maxima ‘Exposição’
pumpkins are shown in Table 2. The purity of the standard used
was of 92% for lutein and 98% for a-carotene e all-trans-b-carotene,
with coefficient of co-relation of (R2) of the standard curves of
0.9928, 0.9941 and 0.9933, respectively. Figs. 2 and 3 show the true
retention of carotenoids (% TR) during production of C. moschata
‘Menina Brasileira’ and C. maxima ‘Exposição’ pumpkin purees,
respectively.
For the C. moschata ‘Menina Brasileira’ samples, the major
carotenoids were all-trans-b-carotene and a-carotene, with lower
amounts of f-carotene, violaxanthin and lutein. In the samples of
C. maxima ‘Exposição’, the major carotenoid was all-trans-bcarotene,
with good amounts of violaxanthin and lutein in raw
pumpkins.
Although they are still considered interesting when compared
with other plant species, concentrations of carotenoids in raw
pumpkins are lower than those reported in other studies regarding
the same species and varieties of pumpkins. Azevedo-Meleiro and
Rodriguez-Amaya (2007) also noted the all-trans-b-carotene and
a-carotene as the major carotenoids in C. moschata ‘Menina
Brasileira’ pumpkins, but with higher concentrations, 66.7 ±
9.1 lg/g to all-trans-b-carotene and 26.8 ± 5.1 lg/g to a-carotene.
In the C. maxima ‘Exposição’ species, authors noted violaxanthin
(20.6 ± 3.3 lg/g) as its major carotenoid. The all-trans-b-carotene
was the second in concentration, 15.4 ± 4.2 vs 13.38 ± 2.25 lg/g
detected in this present study, where it was the major carotenoid.
Indeed, the concentration ranges cited in literature are wide.
Rodriguez-Amaya et al. (2008) detected concentrations of 14–
79 lg/g of all-trans-b-carotene and 8.3–42 lg/g of a-carotene for
C. moschata ‘Menina Brasileira’ pumpkins, and 3.1–28 lg/g of
all-trans-b-carotene for C. maxima ‘Exposição’ pumpkins. Major
qualitative and quantitative differences in carotenoids, even within
the same species and variety, can be noted depending on the cultivar,
differences in growing environment, such as temperature,
nutrient availability, soil, intensity of sunlight, ripening stage,
post harvesting, amongst other factors that can significantly affect
the biosynthesis and metabolism of carotenoids in vegetables
(Cazzonelli & Pogson, 2010; Rodriguez-Amaya, 1999). The studies
mentioned above, for example, were conducted with pumpkins
harvested in the northeast and southeast regions of Brazil, where
the average temperatures are higher than those in the southern
region of the country, where the pumpkins used in this study
were cultivated.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

พารามิเตอร์ (kmax และโครงสร้างปรับสเปกตรัม% III/II) เปรียบเทียบกับมาตรฐาน และข้อมูลในวรรณคดี chromatography ร่วม (c)มาตรฐานและปฏิกิริยาเคมี (d) การตรวจสอบชนิดและตำแหน่งของ substituents ที่ใน xanthophylls (PfanderRiesen, & Niggli, 1994 Schiedt และ Liaaen-Jense, 1995) สารเคมีปฏิกิริยาได้ acetylation กลุ่มไฮดรอกซิลที่รองด้วยอะซิติก anhydride ปรับกลุ่มไฮดรอกซิลใน allylicตำแหน่ง ด้วยเมธานอ acidified ไอโอดีน catalysed isomerisationและ rearrangement epoxide furanoxide (5,6-epoxide – 5,8-epoxide)มี dilute HCl (ร็อดริเกซคา 1999)Carotenoids ที่สำคัญในแต่ละตัวอย่างถูก quantified โดยเตรียมเส้นโค้งเทียบจากมาตรฐาน และก็แสดงเป็น lg/g ของตัวอย่าง มีสร้างเส้นโค้งมาตรฐานมีห้าแตกต่างความเข้มข้นในแต่ละ carotenoid แต่ละจุดสำเนา บรรทัดที่ผ่านมาจุดเริ่มต้นและค่าสัมประสิทธิ์ของสัมพันธ์ร่วมกับ 0.95 หรือมากกว่า Violaxanthin ถูก quantifiedมีเส้นโค้งมาตรฐานของลูทีน cis-isomers ของ bcaroteneมีเส้นโค้งมาตรฐานของทั้งหมดทรานส์ไอโซเมอร์ (อัสซันโคแห่งและMercadante, 2003) เนื่องจากความยากของการแยก f-แคโรทีนมาตรฐาน การนับทำผ่านมาตรฐานเส้นโค้งของการหมดทรานส์บีแคโรทีน2.3.2 การแยกและทำให้บริสุทธิ์ของมาตรฐานมาตรฐานที่ใช้ในการทำงานนี้ถูกแยกจากพืชอื่น ๆสปีชีส์ แครอทและผักสีเขียว โดยเปิดคอลัมน์chromatography (โอ), ตามคิมุระโยและคาร็อดริเกซ(2002), กับคอลัมน์แก้ว 2.5 25 ซม.เต็มไป ด้วย MgO:Hyflosupercel(1:1), เปิดใช้งานสำหรับ h 2 ที่ 110 C และพัฒนาด้วยประกอบด้วยปริมาณแตกต่างกันของอะซีโตนเอทิลอีเทอร์ปิโตรเลียมอีเทอร์ ความเข้มข้นของโซลูชั่นมาตรฐานที่กำหนดผ่านเครื่องทดสอบกรดด่าง (ฮิตาชิ U-1800 โตเกียว ญี่ปุ่น) และแก้ไขตามความบริสุทธิ์ของพวกเขาผ่าน HPLC พิจารณา 90%เป็นความบริสุทธิ์ที่ต่ำสุดที่จะใช้เป็นมาตรฐาน2.3.3 การกำหนดของ carotenoid ในระหว่างกระบวนการManystudies ที่เสนอการตรวจสอบเก็บรักษา carotenoidsในอาหารแปรรูปไม่คำนึงถึงกำไรหรือขาดทุนของน้ำหนักในระหว่างการประมวลผลประสาน หรือสูญเสียน้ำ หรือของแข็งละลายน้ำ ทำ underestimation อย่างใดอย่างหนึ่ง หรือoverestimation ค่ารักษาจริง คำนวณง่าย ๆ ในพื้นฐานแห้งอาจยัง overestimate เก็บรักษาของสารเหล่านี้(เด Sá และร็อดริเกซคา 2004 Rodriguez-Amaya, 1999)ดังนั้น นอกเหนือจากผลลัพธ์ที่แสดงเป็น lg/g ของตัวอย่างพวกเขายังได้แสดงตามมวลของวัตถุดิบอาหาร คูณความเข้มข้นที่ได้รับสำหรับตัวอย่าง โดยอัตราส่วนของอาหารมวลหลัง จากประมวลผล และ ของมวลอาหารก่อนประมวลผลดังนั้น เก็บข้อมูลจริง (% TR) ถูกคำนวณ โดยสมการนำเสนอ โดยเมอร์ฟี่ Criner และสีเทา (1975) อ้าง โดย Sá เดอ และร็อดริเกซอมายา (2004), เป็นดังนี้: % TR = 100 (ธาตุอาหารเนื้อหาต่อกรัมของอาหารแปรรูปอาหารหลังจากประมวลผล) / (ธาตุอาหารเนื้อหาต่อกรัมของอาหารดิบอาหารก่อนประมวลผล)2.4. สถิติวิเคราะห์ส่งผลมาที่วิเคราะห์ผลต่างของ (การวิเคราะห์ความแปรปรวน) และการ Tukey ทดสอบมีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญ (P 6 0.05) ในทุกวิเคราะห์ทางสถิติ สมมติฐานการวิเคราะห์ความแปรปรวน เช่นความเป็นอิสระและการแจกแจงปกติตกค้างและ homogeneityของผลต่าง ได้ถือ3. ผลลัพธ์ และสนทนาองค์ประกอบของ carotenoids ใน ตัวอย่างวัตถุดิบในการอาหารตัวอย่าง และ C. moschata "Menina Brasileira' และ cแมกจาก 'Exposição' ฟักทองก็ตามกลับระยะ HPLC (Fig. 1) พารามิเตอร์ที่ใช้สำหรับการระบุของยอดที่แสดงในตารางที่ 1ตามที่คาดไว้ อีพ็อกซี่ carotenoids และ hydroxy-carotenoids เช่นเป็น violaxanthin และลูทีน ถูกแรก elute ในตรงกันข้ามระยะคอลัมน์ ตาม ด้วย f-แคโรทีน เป็นแคโรทีน ออทรานส์-bcaroteneและ cis-บีแคโรที น ตามลำดับ ไม่มีระบุสูงสุด 3ข้อมูลยอด 4 และ 5 พบ chromatographic และ UV – มองเห็นได้เหมือนกับที่อธิบายไว้สำหรับ carotenoids แรมสเป็คตราดูดซึมzeaxanthin และมี cryptoxanthin ตามลำดับ เป็นมาแล้วตั้งข้อสังเกตในการศึกษาอื่นที่เกี่ยวข้องกับพันธุ์ฟักทองเหมือนกัน(Azevedo Meleiro & คาร็อดริเกซ 2007) อย่างไรก็ตาม เนื่องจากพวกเขาอยู่ในความเข้มข้นต่ำ ไม่ได้รับแยก โดยโอ ดังนั้นแรมสเป็คตราถูกไม่ถูกกำหนดในระบบตัวทำละลายอื่น ๆ และ ไม่มีปฏิกิริยาที่จำเป็นของการระบุดำเนินออก และทำการบ่งชี้ลักษณะเฉพาะของเดียวcarotenoids ที่ถูกพิจารณา ยอดรองอื่น ๆ แนะนำละเว้น ทั่วไป carotenoids หนึ่งกับสี่จะต้องกันในการพันธุ์ฟักทอง มีหลายสารประกอบอื่น ๆ ที่พบในต่ำความเข้มข้นหรือร่องรอย แยก รหัส การนับของ carotenoids เหล่านี้ไม่ได้จุดมุ่งหมายของงานนี้ พวกเขาสามารถจะดีกว่าศึกษา ด้วยการใช้เครื่องทดสอบกรดด่างเป็นจำนวนมาก(Azevedo Meleiro และร็อดริเกซคา 2004)ความเข้มข้นของ carotenoids หลักที่ระบุ โดย HPLCดิบ C. moschata "Menina Brasileira' และแมกซี 'Exposição'ฟักทองจะแสดงในตารางที่ 2 ความบริสุทธิ์ของมาตรฐานที่ใช้มี 92% สำหรับลูทีนและ 98% e เป็นแคโรทีนทั้งหมดทรานส์บีแคโรทีนมีสัมประสิทธิ์ของความสัมพันธ์ร่วม (R2) ของเส้นโค้งมาตรฐานของ0.9928, 0.9941 และ 0.9933 ตามลำดับ Figs. 2 และ 3 แสดงความจริงรักษา carotenoids (% TR) ในระหว่างการผลิตของ C. moschata"Menina Brasileira' และแมกซี purees 'Exposição' ฟักทองตามลำดับสำหรับตัวอย่าง 'Menina Brasileira' C. moschata หลักการcarotenoids ทั้งหมดทรานส์บีแคโรทีนและแบบแคโรทีน กับล่างจำนวน violaxanthin, f-แคโรทีน และลูทีน ในตัวอย่างของแมกซี 'Exposição', carotenoid สำคัญมีราคาทั้งหมดทรานส์-bcaroteneมีจำนวน violaxanthin และลูทีนในดิบดีแตงถึงแม้ว่าพวกเขาจะยังถือว่าน่าสนใจเมื่อเปรียบเทียบกับอื่น ๆ พืชชนิด ความเข้มข้นของ carotenoids ในวัตถุดิบฟักทองจะต่ำกว่าที่รายงานในการศึกษาอื่น ๆ เกี่ยวข้องชนิดและพันธุ์ฟักทองเหมือนกัน Azevedo Meleiro และร็อดริเกซอมายา (2007) ยังตั้งข้อสังเกตทั้งหมดทรานส์บีแคโรทีน และมีนสูงเป็น carotenoids สำคัญใน C. moschata " MeninaBrasileira' ฟักทอง แต่ มีความเข้ม ข้นสูง 66.7 ±9.1 lg/g ไปทั้งหมดทรานส์บีแคโรทีนและ lg 26.8 ± 5.1/g จะเป็นแคโรทีนในแมกซี 'Exposição' พันธุ์ ผู้เขียนตั้งข้อสังเกต violaxanthin(20.6 ± 3.3 lg/g) เป็น carotenoid สำคัญ ทั้งหมดทรานส์บีแคโรทีนที่สองในความเข้มข้น 15.4 ± 4.2 vs 13.38 ± 2.25 lg/gตรวจพบในการศึกษาปัจจุบัน ซึ่งมันเป็น carotenoid ที่สำคัญแน่นอน ช่วงความเข้มข้นที่อ้างในวรรณคดีนั้นกว้างร็อดริเกซคา et al. (2008) ตรวจพบความเข้มข้นของ 14-lg 79 g ของทั้งหมดทรานส์บีแคโรทีนและ lg 8.3 – 42/g ของที่นสูงสำหรับC. moschata "Menina Brasileira' แตง และ lg 3.1 – 28/g ของทั้งหมดทรานส์บีแคโรทีนสำหรับแมก C. ฟักทอง 'Exposição' หลักเชิงคุณภาพ และเชิงปริมาณผลต่างใน carotenoids แม้ภายในพันธุ์เดียวกันและหลากหลาย สามารถบันทึกได้ตาม cultivarความแตกต่างในสภาพแวดล้อม เช่นอุณหภูมิ การเจริญเติบโตความเข้มของแสง ระยะ ripening ดิน ธาตุอาหารพร้อมใช้งานลงรายการบัญชีการเก็บเกี่ยว ท่ามกลางปัจจัยอื่นที่อาจมีผลอย่างมากต่อการสังเคราะห์และการเผาผลาญของ carotenoids ในผัก(Cazzonelli & Pogson, 2010 Rodriguez-Amaya, 1999) การศึกษาดังกล่าวข้างต้น ตัวอย่าง ได้ดำเนินการกับฟักทองเก็บเกี่ยวผลผลิตในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ และตะวันออกเฉียงใต้ของบราซิล ที่อุณหภูมิเฉลี่ยจะสูงกว่าในภาคใต้ภูมิภาคของประเทศ ที่ฟักทองที่ใช้ในการศึกษานี้ได้รับการอบรมมาแล้ว

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

พารามิเตอร์ (kmax และโครงสร้างสเปกตรัมปรับ% III / II)
เมื่อเทียบกับมาตรฐานและข้อมูลที่มีอยู่ในวรรณคดี(ค)
ร่วมโคที่มีมาตรฐานและ(ง)
การเกิดปฏิกิริยาทางเคมีเพื่อตรวจสอบชนิดและตำแหน่งของsubstituents ใน xanthophylls นี้ (Pfander ,
Riesen และ Niggli 1994; & Schiedt Liaaen-Jense, 1995) สารเคมีที่เกิดปฏิกิริยา acetylation เป็นกลุ่มไฮดรอกซิรองกับแอนไฮไดอะซิติกmethylation กลุ่มไฮดรอกซิ allylic ในตำแหน่งที่มีเมทานอลกรดไอโอดีนisomerisation ตัวเร่งปฏิกิริยาและอิพอกไซด์-furanoxide ปรับปรุงใหม่ (5,6-อิพอกไซด์-5,8-อิพอกไซด์) กับเจือจาง HCl (โรดริเก -Amaya, 1999). นอยด์ที่สำคัญในแต่ละตัวอย่างถูกวัดโดยใช้เส้นโค้งการสอบเทียบที่เตรียมจากมาตรฐานและผลที่ได้รับการแสดงเป็นแอลจี/ g ของกลุ่มตัวอย่าง เส้นโค้งมาตรฐานที่ถูกสร้างขึ้นกับห้าความเข้มข้นแตกต่างกันสำหรับ carotenoid แต่ละจุดแต่ละจุดในที่ซ้ำกันที่มีเส้นผ่านโดยกำเนิดและค่าสัมประสิทธิ์ของการร่วมความสัมพันธ์ที่มากกว่าหรือคล้ายกับ0.95 Violaxanthin ถูกวัดกับกราฟมาตรฐานของลูทีนและสารอินทรีย์ถูกต้องของbcarotene กับกราฟมาตรฐานของทรานส์ isomer (AssunçãoและMercadante, 2003) เนื่องจากความยากลำบากในการแยกฉแคโรทีมาตรฐานปริมาณที่ได้รับการดำเนินการผ่านมาตรฐานเส้นโค้งของทุกทรานส์แคโรทีนข. 2.3.2 การแยกและการทำให้บริสุทธิ์ของมาตรฐานมาตรฐานที่ใช้ในงานนี้แยกได้จากพืชอื่น ๆ ชนิดเช่นแครอทและผักสีเขียวโดยใช้คอลัมน์เปิดโค (OCC) ตามที่คิมูระและโรดริเก-Amaya (2002) กับคอลัมน์แก้ว 2.5? 25 ซม. เต็มไปด้วย MgO: Hyflosupercel (1: 1) การเปิดใช้งานเป็นเวลา 2 ชั่วโมงที่ 110 C และพัฒนาด้วย? ปิโตรเลียมอีเทอร์ที่มีแตกต่างกันปริมาณของอะซีโตนและเอทิลอีเทอร์ ความเข้มข้นของสารละลายมาตรฐานที่ได้รับการพิจารณาผ่านสเปก (ฮิตาชิ U-1800 กรุงโตเกียวประเทศญี่ปุ่น) และได้รับการแก้ไขตามความบริสุทธิ์ของพวกเขาผ่านHPLC เพื่อพิจารณา 90% เป็นความบริสุทธิ์ขั้นต่ำที่จะถูกนำมาใช้เป็นมาตรฐาน. 2.3.3 ความมุ่งมั่นของการเก็บรักษา carotenoid ในระหว่างกระบวนการManystudies ที่นำเสนอในการตรวจสอบการเก็บรักษาของนอยด์ในอาหารแปรรูปไม่คำนึงถึงผลกำไรหรือขาดทุนของน้ำหนักระหว่างการประมวลผลผ่านการรวมตัวหรือผ่านการสูญเสียน้ำหรือน้ำปริมาณของแข็งที่ละลาย ซึ่งอาจก่อให้เกิดทั้งเบาหรือประเมินค่าสูงของมูลค่าการเก็บรักษาที่แท้จริง คำนวณง่ายบนพื้นฐานแห้งอาจประเมินค่าสูงการเก็บรักษาของสารเหล่านี้(เดซาและโรดริเก-Amaya 2004; Rodriguez-Amaya, 1999). ดังนั้นนอกเหนือจากผลที่ถูกแสดงเป็นแอลจี / กรัมตัวอย่างที่พวกเขายังนำเสนอตามกับมวลของอาหารดิบคูณเข้มข้นได้รับสำหรับตัวอย่างโดยอัตราส่วนของอาหารที่มวลหลังจากการประมวลผลและมวลของอาหารก่อนที่จะมีการประมวลผล. ดังนั้นการเก็บข้อมูลจริง (% TR) ที่คำนวณได้จากสมการที่เสนอโดยเมอร์ฟี่Criner และสีเทา (1975) โดยอ้างเดซาและโรดริเก-Amaya (2004) ดังต่อไปนี้:% TR = 100 (ปริมาณสารอาหารต่อกรัมของอาหารแปรรูป? กรัมของอาหารหลังจากการประมวลผล) / (สารอาหารที่เนื้อหาต่อกรัมของอาหารดิบ? กรัมของอาหารก่อนที่จะประมวลผล). 2.4 การวิเคราะห์ทางสถิติผลการถูกส่งไปวิเคราะห์ความแปรปรวน (ANOVA) และทดสอบTukey ความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญ (P 6 0.05) ในทุกการวิเคราะห์ทางสถิติที่สมมติฐานการวิเคราะห์เช่นความเป็นอิสระและการกระจายปกติของสารตกค้างและความสม่ำเสมอของความแปรปรวนได้รับการพิจารณา. 3 ผลการทดลองและการอภิปรายองค์ประกอบของ carotenoids ในตัวอย่างดิบในตัวอย่างที่ปรุงสุกและในซีmoschata 'Menina Brasileira' และ C สูงสุด 'Exposição' ฟักทอง purees ถูกกำหนดโดยการกลับเฟสHPLC (รูปที่ 1). พารามิเตอร์ที่ใช้สำหรับบัตรประจำตัวของยอดเขาที่จะแสดงในตารางที่ 1 เป็นที่คาดหวังอีพ็อกซี่นอยด์และไฮดรอกซี-carotenoids เช่นเป็นviolaxanthin และลูทีนเป็นคนแรกที่ชะย้อนกลับในคอลัมน์ขั้นตอนตามด้วยเอแคโรทีนเป็นแคโรทีนทุกทรานส์ bcarotene และถูกต้อง-B แคโรทีนตามลำดับ ยอด 3 ไม่ได้ระบุ. Peaks ที่ 4 และ 5 แสดงให้เห็นว่าข้อมูลที่โครมาและ UV-มองเห็นสเปกตรัมการดูดซึมคล้ายกับที่ระบุไว้สำหรับนอยด์ซีแซนทีนและ-cryptoxanthin ตามลำดับในขณะที่ได้รับการตั้งข้อสังเกตในการศึกษาที่เกี่ยวข้องกับสายพันธุ์เดียวกันของฟักทองอีก(Azevedo -Meleiro และ Rodriguez-Amaya 2007) แต่เนื่องจากที่มีอยู่ในความเข้มข้นต่ำมันเป็นไปไม่ได้ที่จะได้รับการแยกโดยโอซีซีจึงเปคตรัมที่ไม่ได้กำหนดไว้ในระบบตัวทำละลายอื่นๆ หรือเป็นปฏิกิริยาที่จำเป็นของประชาชนดำเนินการและทำให้เพียงหนึ่งที่บ่งบอกถึงตัวตนของผู้ที่นอยด์ได้รับการพิจารณา ยอดรายย่อยอื่น ๆ ก็ยังไม่สนใจ โดยปกติ 03:59 นอยด์มีความโดดเด่นในสายพันธุ์ฟักทองที่มีสารประกอบอื่นๆ อีกหลายพบในระดับต่ำมีความเข้มข้นหรือร่องรอย การแยกบัตรประจำตัวและการหาปริมาณของ carotenoids เหล่านี้ไม่ได้มีจุดมุ่งหมายของงานนี้; พวกเขาสามารถจะดีกว่าการศึกษากับการใช้งานของมวล spectrophotometer (Azevedo-Meleiro และ Rodriguez-Amaya, 2004). ความเข้มข้นของนอยด์ที่สำคัญระบุ HPLC ได้ในซีดิบmoschata 'Menina Brasileira' และ C สูงสุด 'Exposição' ฟักทอง แสดงในตารางที่ 2 ความบริสุทธิ์ของมาตรฐานที่ใช้เป็น92% สำหรับลูทีนและ 98% สำหรับอีแคโรทีนทุกทรานส์ขแคโรทีนมีค่าสัมประสิทธิ์ของความร่วมมือความสัมพันธ์ของ(R2) ของเส้นโค้งมาตรฐานของ0.9928 , 0.9941 และ 0.9933 ตามลำดับ มะเดื่อ 2 และ 3 แสดงจริงการเก็บข้อมูลของนอยด์(% TR) ในระหว่างการผลิตของซี moschata 'Menina Brasileira' และ C สูงสุด 'Exposição' purees ฟักทองตามลำดับ. สำหรับซี moschata ตัวอย่าง 'Menina Brasileira' หลักcarotenoids เป็น ทุกทรานส์ขแคโรทีนและแคโรทีนที่มีการลดลงของเงินฉแคโรทีนและลูทีนviolaxanthin ในตัวอย่างของซี สูงสุด 'Exposição' ที่ carotenoid ที่สำคัญคือทุกทรานส์ bcarotene, มีจำนวนที่ดีของ violaxanthin และลูทีนในดิบฟักทอง. แม้ว่าพวกเขาจะยังคงพิจารณาที่น่าสนใจเมื่อเทียบกับพืชชนิดอื่น ๆ ที่มีความเข้มข้นของ carotenoids ในดิบฟักทองจะต่ำกว่ารายงานในการศึกษาอื่น ๆ เกี่ยวกับสายพันธุ์เดียวกันและความหลากหลายของฟักทอง Azevedo-Meleiro และRodriguez-Amaya (2007) ยังตั้งข้อสังเกตทั้งหมดขทรานส์แคโรทีนและA-แคโรทีนอยด์เป็นหลักในซี moschata 'Menina ฟักทอง Brasileira' แต่มีความเข้มข้นสูงขึ้น 66.7 ± 9.1 LG / g เพื่อ ทุกทรานส์ขแคโรทีนและ 26.8 ± 5.1 LG / g ไปยังแคโรทีน. ในสายพันธุ์สูงสุดซี 'Exposição' ผู้เขียนตั้งข้อสังเกต violaxanthin (20.6 ± 3.3 LG / g) เป็น carotenoid ที่สำคัญ ทุกทรานส์ขแคโรทีนเป็นครั้งที่สองในความเข้มข้น 15.4 ± 4.2 เทียบกับ 13.38 ± 2.25 LG / g ตรวจพบในการศึกษานี้ปัจจุบันที่มันเป็น carotenoid ที่สำคัญ. อันที่จริงช่วงความเข้มข้นที่อ้างถึงในวรรณคดีกว้าง. Rodriguez- Amaya et al, (2008) ที่ตรวจพบความเข้มข้น 14 79 LG / g ของทรานส์-B แคโรทีนและแอลจี 8.3-42 / กรัมของแคโรทีนสำหรับซี moschata 'Menina Brasileira' ฟักทองและ 3.1-28 ๆ lg / กรัมของทุกทรานส์ขแคโรทีนสำหรับซีสูงสุด'Exposição' ฟักทอง ที่สำคัญความแตกต่างของคุณภาพและเชิงปริมาณใน carotenoids แม้จะอยู่ในสายพันธุ์เดียวกันและความหลากหลายที่สามารถตั้งข้อสังเกตขึ้นอยู่กับพันธุ์ที่แตกต่างกันในสภาพแวดล้อมที่กำลังเติบโตเช่นอุณหภูมิความพร้อมสารอาหารในดินความเข้มของแสงแดดเวทีสุกเก็บเกี่ยวโพสต์ในหมู่อื่นๆ ปัจจัยที่อาจมีผลต่อสังเคราะห์และการเผาผลาญของนอยด์ในผัก(Cazzonelli Pogson & 2010; Rodriguez-Amaya, 1999) การศึกษาดังกล่าวข้างต้นตัวอย่างเช่นได้รับการดำเนินการกับฟักทองเก็บเกี่ยวในภาคตะวันออกเฉียงเหนือและภาคตะวันออกเฉียงใต้ของบราซิลซึ่งอุณหภูมิเฉลี่ยสูงกว่าผู้ที่อยู่ในภาคใต้ภาคกลางของประเทศที่ฟักทองที่ใช้ในการศึกษาครั้งนี้ได้รับการปลูกฝัง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

พารามิเตอร์ ( kmax สเปกตรัมและโครงสร้างดี % 3 / 2 ) เปรียบเทียบกับ
มาตรฐานและข้อมูลที่มีอยู่ในวรรณคดี , ( C ) Co โครม
ด้วยมาตรฐานและ ( d ) ปฏิกิริยาทางเคมีในการตรวจสอบประเภท
และตำแหน่งของหมู่แทนที่ในแซนโทฟิลล์ ( pfander
รีเซิ่น , & niggli , 2537 ; schiedt & liaaen jense , 1995 ) สารเคมี
ปฏิกิริยาของกลุ่มไฮดรอกซิลกับมัธยม
ทิเลชันสารอเซติก แอนไฮไดรด์ methylation ของกลุ่มไฮดรอกซิลใน allylic
ปรับตำแหน่งด้วยเมทานอล สารไอโอดีนและ catalysed isomerisation
วอมแวม furanoxide ใหม่ ( 5,6-epoxide – 5,8-epoxide )
กับเจือจาง HCl ( โรดริเกซ Amaya , 1999 ) .
carotenoids สำคัญในแต่ละตัวอย่างถูกวัดโดยใช้
เส้นโค้งสอบเทียบที่เตรียมจากมาตรฐานและผลลัพธ์ที่ได้
แสดงเป็น LG / g ของกลุ่มตัวอย่างเส้นโค้งมาตรฐานขึ้น
5 ความเข้มข้นที่แตกต่างกันสำหรับแต่ละในแต่ละจุด
ในซ้ำ กับสายผ่านต้นและค่าสัมประสิทธิ์ของความสัมพันธ์
Co มากกว่าหรือใกล้เคียงกับคน . ไวโอลาแซนทินเป็น quantified
กับเส้นโค้งมาตรฐานของลูทีน และ ซิสไอโซเมอร์ของ bcarotene
กับเส้นโค้งมาตรฐานของทรานส์ไอโซเมอร์ ( assun çã&
o mercadante , 2003 )เนื่องจากความยากของการมาตรฐาน f-carotene
, ปริมาณการผ่านเส้นโค้งมาตรฐานของ all-trans-b-carotene
.
2.3.2 . การแยกและการทำให้บริสุทธิ์ของมาตรฐาน
มาตรฐานที่ใช้ในงานนี้ที่แยกได้จากพืช
อื่น ๆ เช่น แครอท และผักสีเขียว โดยใช้คอลัมน์โครมาโทกราฟี
เปิด ( OCC ) ตามคิมุระกับ Rodriguez Amaya
( 2002 ) , กับคอลัมน์ 2.5  25 ซม. บรรจุด้วย MgO : hyflosupercel
( 1 : 1 ) , เปิดใช้งาน 2 ชั่วโมงที่ 110  C และพัฒนาปิโตรเลียมอีเธอร์ที่มีปริมาณแตกต่างกัน

) และเอทิลอีเทอร์ ความเข้มข้นของโซลูชั่นมาตรฐานวิเคราะห์
ผ่าน Spectrophotometer ( ฮิตาชิ u-1800 , โตเกียว , ญี่ปุ่น ) และ
แก้ไขตามความบริสุทธิ์ของพวกเขาผ่าน 90 %
2 พิจารณาโดยความบริสุทธิ์ขั้นต่ำ เพื่อใช้เป็นมาตรฐาน
2.3.3 . การหาปริมาณคาโรทีนอยด์ความคงทนในระหว่างกระบวนการ
manystudies ที่เสนอเพื่อศึกษาความคงทนของ carotenoids
ในอาหารแปรรูปไม่พิจารณารับหรือการสูญเสียน้ำหนัก
ในระหว่างการประมวลผลผ่านนิติบุคคล หรือ ผ่านการสูญเสียน้ำหรือ
น้ำ soluble solids . นี้อาจก่อให้เกิดทั้งการการประเมินค่าต่ำไปหรือ
ประเมินมากเกินไปของมูลค่าการเก็บรักษาจริง การคำนวณง่าย
บริการพื้นฐานอาจ overestimate ความคงทนของสารเหล่านี้
( de S . kgm & Rodriguez Amaya , 2004 ; Rodriguez Amaya , 1999 ) .
ดังนั้น นอกจากนั้นยังถูกแสดงเป็น LG / กรัมตัวอย่าง
พวกเขายังนำเสนอขึ้นอยู่กับมวลของอาหารดิบ , คูณ
ความเข้มข้น สำหรับตัวอย่างได้ โดยอัตราส่วนของอาหาร
หลังจากการประมวลผล และมวลของมวลอาหารก่อนที่จะประมวลผล .
ดังนั้นจริงความคงทน ( % TR ) คำนวณได้จากสมการ
เสนอโดยเมอร์ฟี่ criner และสีเทา ( 1975 ) โดยอ้าง de S . kgm
Rodriguez และ Amaya ( 2004 ) ดังนี้ : TR = 100  ( สารอาหาร
/ กรัม อาหารแปรรูป  กรัมของอาหารหลังจากการประมวลผล ) / ( สารอาหาร
เนื้อหาต่อกรัมของอาหารดิบ  กรัมของอาหารก่อนการประมวลผล ) .
2.4 .การวิเคราะห์ทางสถิติ
ผลลัพธ์ที่ถูกส่งไปยังการวิเคราะห์ความแปรปรวน ( ANOVA ) และการทดสอบเพื่อทดสอบ
มีความแตกต่างทางสถิติ ( P 6 ระดับ ) ในทั้งหมด
การวิเคราะห์สถิติ , สมมติฐาน ANOVA เช่นความเป็นอิสระ
และการกระจายปกติของที่ตกค้าง และความสม่ำเสมอของความแปรปรวน
มีการพิจารณา .
3 ผลและการอภิปราย
องค์ประกอบของแคโรทีนอยด์ในตัวอย่างดิบใน
อาหารตัวอย่าง และในค . moschata ' สาวน้อย brasileira ' และ C .
' O ' Maxima exposi çã purees ฟักทองซึ่งย้อนกลับ
เฟส HPLC ( รูปที่ 1 ) พารามิเตอร์ที่ใช้เพื่อระบุตัวตนของ
ยอดแสดงในตารางที่ 1 .
เป็นไปตามคาด คาโรทีนอยด์ อีพ็อกซี่และไฮดรอกซีคาร์โรทีนอยด์ เช่น
เป็นไวโอลาแซนทิน และลูทีน เป็นคนแรกที่ elute ในย้อนกลับ
เฟส f-carotene คอลัมน์ตามด้วย ,a-carotene ทั้งหมดและทรานส์ bcarotene
cis-b-carotene ตามลำดับ สูงสุดที่ 3 ไม่ระบุ .
ยอด 4 และ 5 พบข้อมูลโครมาโทกราฟีและ UV –มองเห็น
การดูดกลืนรังสีที่คล้ายกับที่อธิบาย carotenoids
และซีแซน a-cryptoxanthin ตามลำดับ ตามที่ได้ระบุไว้ในงานวิจัยอีก
เกี่ยวข้องกับชนิดเดียวกันของฟักทอง
( ซเวโด้ meleiro & Rodriguez Amaya , 2007 ) อย่างไรก็ตามเพราะพวกเขามีอยู่ในความเข้มข้นต่ำ
ก็เป็นไปได้เพื่อขอรับ
แยกโดยโอซีซี , ดังนั้นนี้ไม่ได้กำหนดในระบบตัวทำละลายอื่น
หรือปฏิกิริยาที่จำเป็นของประชาชน
ดำเนินการ ดังนั้นเพียงหนึ่งแสดงเอกลักษณ์ของ carotenoids เหล่านี้ถือว่า
. ยอดเล็กๆอีกยัง
ละเว้น โดยทั่วไปแล้วหนึ่งถึงสี่คาร์โรทีนอยด์จะโดดใน
ฟักทองกับหลาย ๆชนิด สารประกอบที่พบในความเข้มข้นต่ำ
หรือร่องรอย การแยก จำแนก และปริมาณ
ของ carotenoids เหล่านี้ไม่ได้เป็นเป้าหมายของงานนี้ พวกเขาสามารถ
ดีกว่าเรียนด้วยการใช้มวลวัสดุ
( ซเวโด้ meleiro & Rodriguez Amaya
, 2004 )ความเข้มข้นของ carotenoids สำคัญระบุ HPLC
ดิบ C moschata ' สาวน้อย ' C . maxima ' brasileira exposi çã O '
แตงแสดงในตารางที่ 2 ความบริสุทธิ์ของมาตรฐานใช้
เป็น 92% สำหรับลูทีนและ 98% a-carotene E all-trans-b-carotene
กับ , สัมประสิทธิ์ Co . ( R2 ) ของเส้นโค้งมาตรฐานของ
0.9928 0.9941 0.9933 , และ ตามลำดับ มะเดื่อ . 2 และ 3 แสดงจริง
ความคงทนของแคโรทีนอยด์ ( % TR ) ในระหว่างการผลิตของ moschata
'menina brasileira ' C . maxima ' exposi çã O '

purees ฟักทอง , ตามลำดับ สำหรับตัวอย่าง C moschata ' สาวน้อย brasileira ' , carotenoids และเป็นหลัก
all-trans-b-carotene a-carotene ที่มีปริมาณต่ำของ f-carotene ไวโอลาแซนทิน และลูทีน
, . ในตัวอย่างของ
C . maxima ' exposi çã O 'ที่สำคัญคือ แคโรทีนอยด์ทั้งหมด bcarotene ทรานส์ , เงินดีและไวโอลาแซนทิน


ลูทีนในดิบ ฟักทอง ถึงแม้ว่าพวกเขาจะยังคงพิจารณาที่น่าสนใจเมื่อเทียบกับพืชชนิดอื่น
ปริมาณแคโรทีนอยด์ในดิบ
แตงกว่าที่รายงานในการศึกษาอื่น ๆเกี่ยวกับ
สายพันธุ์เดียวกันและพันธุ์แตง meleiro
ซเวโด้ และRodriguez Amaya ( 2007 ) ยังตั้งข้อสังเกต all-trans-b-carotene และ
a-carotene เป็นแคโรทีนอยด์ที่สำคัญใน C moschata ' สาวน้อย
brasileira ' ฟักทอง แต่ที่มีความเข้มข้นสูงกว่าร้อยละ±
9.1 LG / กรัมและ all-trans-b-carotene 26.8 ± 5.1 LG / G a-carotene .
ใน C . maxima ' exposi çã O ' ชนิด ผู้เขียนกล่าว ไวโอลาแซนทิน
( 20.6 ± LG / 3.3 กรัม ) เป็นคาโรทีนอยด์ที่สำคัญของมัน การ all-trans-b-carotene
เป็นครั้งที่สองในความเข้มข้น , 15.4 ± 4.2 กก. VS ± 2.25 LG / g
ที่ตรวจพบในการศึกษานี้ ซึ่งมันเป็นเชื้อที่สำคัญ
แน่นอน อ้างในวรรณคดี มีช่วงความเข้มข้นกว้าง
Rodriguez Amaya et al . ( 2008 ) ตรวจพบความเข้มข้นของ 14 –
79 LG / กรัม และ all-trans-b-carotene 8.3 – 42 LG / กรัม a-carotene สำหรับ
C moschata ' สาวน้อย brasileira ' ฟักทอง และ 3.1 – 28 LG / g
all-trans-b-carotene C . maxima ' exposi çã O ' ฟักทอง สาขา
คุณภาพและปริมาณความแตกต่างใน carotenoids , แม้แต่ใน
สายพันธุ์เดียวกันและความหลากหลายที่สามารถสังเกต ทั้งนี้ขึ้นอยู่กับพันธุ์
ความแตกต่างในการเจริญเติบโต สภาพแวดล้อม เช่น อุณหภูมิ ,
ว่าง , ธาตุดิน , ความเข้มของแสงอาทิตย์ เมื่อเวที
หลังการเก็บเกี่ยว ท่ามกลางปัจจัยอื่น ๆที่สามารถส่งผลกระทบต่อ
กระบวนการและการเผาผลาญของแคโรทีนในผัก
( cazzonelli &พอกสัน , 2010 ; Rodriguez Amaya , 1999 ) การศึกษา
ดังกล่าวข้างต้น ตัวอย่างเช่น การทดลองกับฟักทอง
เก็บเกี่ยวในพื้นที่ภาคตะวันออกเฉียงเหนือและตะวันออกเฉียงใต้ของประเทศบราซิลที่
อุณหภูมิเฉลี่ยสูงกว่าผู้ที่อยู่ในภาคใต้
ภาคของประเทศ ที่แตงใช้ในการศึกษา
ปลูก .