are steep in the second subevent re

are steep in the second subevent resembling it to be nearly a
pure strike-slip event, whereas the north dipping nodal
plane of the first subevent is shallow (Fig. 7c). Moreover,
in the second subevent the compression direction is rotated
to the first quadrant, however, the position of T-axis in
both subevents does not change significantly. Since the second
subevent is purely strike slip event it could not produce
strong amplitudes at teleseismic distances (Lay and Wallace,
1995) as evidenced in broadband seismograms too.
Considering the time lag between the two subevents signature
of pP phase (if any) due to the second subevent might
have been concealed by the noise in the later parts of the
seismogram. Further the total mechanism solution looks
very similar to the first subevent and is consistent with
those published earlier. In Table 2 we present the result
obtained in this study and compare our solution with
already published results.
3.2. Slip model estimation
To estimate the slip model, we first compare the slip vectors
of the two nodal planes with the convergence vector of
India with respect to Eurasia and then choose one nodal
plane which is consistent with the convergence vector as
the fault plane. From NUVEL-1 (DeMets et al., 1990)
the convergence vector of India at this location is estimated
51.6 mm/yr along N14.6E. Slip vector of the northerly
dipping nodal plane (219, 41, 4) is consistent with the convergence
vector, so we assumed this nodal plane to be the
fault plane and run the inversion in this fault plane as
described in the following paragraph.
We choose total rupture length of 39 km and width of
21 km assuming a rupture velocity of 2.8 km/s and total
rupture time of 14 s. We then divided the rectangular
fault into a matrix of size 13 · 7 where each sub-fault has
a dimension of 3 km · 3 km and each point source is
located at the center of the sub-fault. We assumed an isosceles
triangle with half duration of 3 s as the source time
function and placed the source fault at the best estimated
hypocentral depth of 46 km during the point source estimation.
Total number isosceles triangle used in inversion is 3.
For the estimation of slip at each sub-fault we assumed the
source region a Poisson solid with rigidity of 36 GPa.
Inversion results revealed a slip model that is consistent
with the point source estimation. The estimated slip model
is presented in Fig. 8a where the upper panel shows the

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สูงชันในที่ subevent สองที่เท่าใดให้เกือบเป็นบริสุทธิ์นัดหยุดงานบันทึกเหตุการณ์ ในขณะที่จุ่มดังภาคเหนือเครื่องบินของ subevent แรกจะตื้นกิน 7c) นอกจากนี้ใน subevent ที่สอง หมุนทิศทางของการบีบอัดไปแรกควอดร้อนท์ ไร ตำแหน่งของ T-แกนในsubevents ทั้งสองเปลี่ยนแปลงไม่มาก ตั้งแต่สองsubevent เป็นเพียงอย่างเดียวตีบันทึกเหตุการณ์ก็สามารถผลิตแข็งแรงช่วงที่ระยะทาง teleseismic (เลย์และ Wallace1995) เป็นหลักฐานใน seismograms ความเร็วสูงเกินไปพิจารณาความล่าช้าของเวลาระหว่างสอง subevents ลายเซ็นของ pP อาจระยะ (ถ้ามี) เนื่องจาก subevent ที่สองมีการปกปิด โดยเสียงในส่วนหลังของการseismogram ดูโซลูชันกลไกรวมเพิ่มเติมคล้ายกับ subevent แรก และสอดคล้องกับผู้เผยแพร่ก่อนหน้านี้ ในตารางที่ 2 เราได้นำเสนอผลได้รับในการศึกษานี้ และเปรียบเทียบโซลูชั่นของเราด้วยแล้วประกาศผล3.2 การบันทึกแบบประเมินการประเมินรูปแบบการจัดส่ง เราก่อนเปรียบเทียบเวกเตอร์การจัดส่งของเครื่องบินดังสองกับเวกเตอร์บรรจบกันของอินเดียกับไปยูเรเซีย และเลือกหนึ่งดังเครื่องบินซึ่งสอดคล้องกับเวกเตอร์บรรจบกันเป็นเครื่องบินข้อบกพร่อง NUVEL-1 (DeMets และ al., 1990)ประมาณเวกเตอร์การบรรจบกันของอินเดียในตำแหน่งนี้51.6 มม./ปีพร้อมจัดส่ง E. N14.6 เวกเตอร์ของการเหนือจิ้มเครื่องบินดัง (219, 41, 4) จะสอดคล้องกับการบรรจบกันเวกเตอร์ ดังนั้นเราถือว่าเครื่องบินดังนี้ต้องการข้อบกพร่องเครื่องบิน และกลับที่ทำงานในระนาบความบกพร่องนี้เป็นอธิบายไว้ในย่อหน้าต่อไปนี้เราเลือกแตกรวมความยาว 39 กิโลเมตรและความกว้างของสมมติว่าแตกความเร็ว 2.8 km/s และรวม 21 กิโลเมตรแตกเวลา 14 s เราก็แบ่งแบบสี่เหลี่ยมข้อบกพร่องเป็นเมทริกซ์ขนาด 13 · ที่มีความบกพร่องแต่ละย่อย 7ขนาดของ 3 km · กม. 3 และแต่ละแหล่งจุดตั้งอยู่ที่ศูนย์กลางของข้อบกพร่องย่อย เราถือว่าเป็นหน้าจั่วทรงสามเหลี่ยม มีระยะเวลาครึ่งหนึ่งของ 3 s เป็นแหล่งเวลาทำงาน และวางข้อบกพร่องแหล่งที่ดีสุดโดยประมาณความลึก hypocentral กิโลเมตร 46 ระหว่างการประเมินแหล่งจุดรวมหมายเลขสามเหลี่ยมหน้าจั่วใช้กลับเป็น 3สำหรับการประเมินในแต่ละข้อบกพร่องย่อยการจัดส่ง เราถือว่าการภูมิภาคแหล่งปลาแข็ง มีความแข็งแกร่งของ 36 GPaผลลัพธ์กลับเปิดเผยรูปแบบการจัดส่งที่สอดคล้องมีการประเมินแหล่งจุด แบบประเมินการจัดส่งนำเสนอใน Fig. 8a ที่แผงด้านบนแสดงการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มีความสูงชันใน subevent
สองคล้ายกับว่ามันจะเป็นเกือบหนึ่งในเหตุการณ์ที่บริสุทธิ์ตีลื่นในขณะที่ทางตอนเหนือจุ่มสำคัญเครื่องบินของ
subevent แรกตื้น (รูป. 7c) นอกจากนี้ใน subevent สองทิศทางการบีบอัดจะหมุนไปด้านแรกแต่ตำแหน่งของ T-แกนในsubevents ทั้งไม่มีการเปลี่ยนแปลงอย่างมีนัยสำคัญ ตั้งแต่สองsubevent ล้วนเป็นเหตุการณ์สลิปการนัดหยุดงานไม่สามารถผลิตช่วงกว้างของคลื่นที่แข็งแกร่งในระยะteleseismic (เลย์และวอลเลซ1995) เป็นหลักฐานใน seismograms ความเร็วสูงเกินไป. พิจารณาล่าช้าเวลาระหว่างสอง subevents ลายเซ็นของเฟส pP (ถ้ามี) เนื่องจาก subevent ที่สองอาจจะได้รับการปกปิดโดยเสียงในส่วนที่ใหม่กว่าของseismogram นอกจากการแก้ปัญหากลไกการรวมมีลักษณะคล้ายกับ subevent ครั้งแรกและมีความสอดคล้องกับที่ประกาศก่อนหน้านี้ ในตารางที่ 2 เรานำเสนอผลที่ได้รับในการศึกษาครั้งนี้และเปรียบเทียบแก้ปัญหาของเราที่มีการตีพิมพ์ผลแล้ว. 3.2 สลิปการประมาณค่าแบบจำลองเพื่อประเมินรูปแบบสลิปเราเปรียบเทียบเวกเตอร์สลิปของเครื่องบินสองลำสำคัญกับเวกเตอร์ของการบรรจบกันของอินเดียที่เกี่ยวกับยูเรเซียและจากนั้นเลือกสำคัญหนึ่งในเครื่องบินซึ่งสอดคล้องกับเวกเตอร์บรรจบกันเป็นระนาบรอยเลื่อน จาก NUVEL-1 (DeMets et al., 1990) เวกเตอร์การบรรจบกันของอินเดียในตำแหน่งนี้อยู่ที่ประมาณ51.6 มิลลิเมตร / ปีพร้อม N14.6? E เวกเตอร์สลิปของทางเหนือจุ่มเครื่องบินสำคัญ (219, 41, 4) มีความสอดคล้องกับคอนเวอร์เจนซ์เวกเตอร์ดังนั้นเราจึงสันนิษฐานว่าเครื่องบินย่านนี้จะเป็นระนาบรอยเลื่อนและเรียกผกผันในระนาบความผิดนี้เป็นที่กล่าวไว้ในวรรคต่อไปนี้. เราเลือก ระยะเวลาในการแตกทั้งหมด 39 กม. และความกว้างของ21 กมสมมติความเร็วแตกของ 2.8 km / s และรวมเวลาที่แตกของ? s 14 จากนั้นเราจะแบ่งเป็นรูปสี่เหลี่ยมผืนผ้าความผิดเป็นเมทริกซ์ขนาด 13 · 7 ที่แต่ละความผิดย่อยมีมิติของ3 กม· 3 กม. และแหล่งที่มาแต่ละจุดมีการตั้งอยู่ที่ศูนย์กลางของการย่อยผิด เราปลอมหน้าจั่วสามเหลี่ยมที่มีระยะเวลา 3 วินาทีเป็นเวลาครึ่งหนึ่งของแหล่งที่มาการทำงานและวางความผิดพลาดแหล่งที่ดีที่สุดประมาณความลึกhypocentral 46 กม. ระหว่างแหล่งกำเนิดการประเมิน. จำนวนสามเหลี่ยมหน้าจั่วใช้ในการรักร่วมเพศเป็น 3. สำหรับการประมาณค่าของ ใบย่อยในแต่ละความผิดพลาดที่เราสันนิษฐานภูมิภาคแหล่งPoisson เป็นของแข็งที่มีความแข็งแกร่ง 36 GPa. ผลการผกผันเปิดเผยรูปแบบสลิปที่สอดคล้องกับจุดกำเนิดการประเมิน รูปแบบสลิปที่คาดจะนำเสนอในรูป 8a ที่แผงบนแสดงให้เห็นว่า

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ที่สูงชันในวินาที subevent คล้ายจะเกือบ
บริสุทธิ์ตีลื่นเหตุการณ์ ส่วนเหนือข้อ
จิ้มเครื่องบินของ subevent แรกตื้น ( รูปที่ 5 ) นอกจากนี้ ในการอัด subevent
2 ทิศทางคือหมุน
กับด้านแรก อย่างไรก็ตาม ในตำแหน่ง t-axis
ทั้ง subevents ไม่ได้เปลี่ยนแปลงอย่างมีนัยสำคัญ ตั้งแต่วินาที
subevent หมดจดตีพลาดเหตุการณ์อาจไม่ผลิตแรงบิดแรง
teleseismic ระยะทาง ( วางและวอลเลซ
1995 ) เป็นหลักฐานในบรอดแบนด์ seismograms ด้วย .
พิจารณาเวลาล่าช้าระหว่างสอง subevents ลายเซ็น
เฟส PP ( ถ้ามี ) เนื่องจากการ subevent ที่สองอาจ
ได้ปกปิดด้วยเสียงใน ส่วนทีหลังของ
ผู้ฝึกวิชาชีพ . รวมโซลูชันดู
กลไกเพิ่มเติมคล้ายกับ subevent แรกและสอดคล้องกับ
ผู้เผยแพร่ก่อนหน้านี้ ตารางที่ 2 เรานำเสนอผลที่ได้ในการศึกษาและเปรียบเทียบ

แล้วโซลูชั่นของเรากับการเผยแพร่ผลลัพธ์ .
2 . ลื่นแบบการประมาณค่า
+ ลื่นแบบครั้งแรกที่เราเปรียบเทียบเวกเตอร์ลื่น
ของทั้งสองสร้างเครื่องบินที่มีการบรรจบกันของเวกเตอร์อินเดีย ด้วยความเคารพ

ยูเรเซียแล้วเลือกข้อเครื่องบินซึ่งสอดคล้องกับเวกเตอร์บรรจบเป็น
ผิดเครื่อง จาก nuvel-1 ( demets et al . , 1990 )
บรรจบเวกเตอร์ของอินเดียที่สถานที่นี้คือประมาณ
51.6 ม.ม / ปี ตาม n14.6  เช่นใบเวกเตอร์ของทางเหนือ
จิ้มเครื่องบินแต่ละ ( 219 , 41 , 4 ) สอดคล้องกับลู่
เวกเตอร์ ดังนั้นเราคิดว่าเครื่องบิน ปมนี้เป็น
ความผิดของเครื่องบิน และใช้ชีวีในข้อบกพร่องนี้ เครื่องบินเป็น
อธิบายไว้ในย่อหน้าต่อไปนี้ .
เราเลือกความยาวแตกรวม 39 กิโลเมตร และความกว้างของ
21 กม. สมมติว่าแตกความเร็ว 2.8 km / s และเวลารวมของการแตก
 14 s เราแบ่งความผิดสี่เหลี่ยม
เป็นเมทริกซ์ขนาด 13 ด้วย 7 ซึ่งแต่ละซับผิดได้
มิติ 3 กม. ด้วย 3 กิโลเมตร และจุดแต่ละจุดคือแหล่ง
ตั้งอยู่ที่ศูนย์กลางของแขวงผิด เรานึกว่าเป็นสามเหลี่ยมหน้าจั่ว
ครึ่งระยะเวลา 3 S เป็นแหล่งเวลา
ฟังก์ชันวางแหล่งที่มาผิดที่ดีที่สุด
hypocentral ความลึกประมาณ 46 กิโลเมตร ในจุดที่แหล่งประมาณ .
จำนวนรูปสามเหลี่ยมที่ใช้ในการ 3 .
ประมาณใบในแต่ละซับผิดเราถือว่า
แหล่งพื้นที่แข็งกับความแข็งแกร่งของปัวซง 36 GPA .
ผลตรงกันข้าม พบใบแบบที่สอดคล้องกับประเด็นแหล่ง
ประมาณ โดยนำเสนอในรูปแบบการจัดส่ง
8A ที่แผงด้านบนแสดง