Alright, thank you." Zhang Ye poure

Alright, thank you." Zhang Ye poured a cup of plain water for himself in a restrained manner. He then sat very politely on the sofa, like his body was clammed up. If it was normal day interactions, such as him sending Wu Zeqing home, Zhang Ye would definitely not behave like this. As that would be normal interactions, but the crux of the issue was that the current situation wasn't normal. Worst of all, Zhang Ye had seen Wu Zeqing's unglamorous pictures, so how could he face her normally?

Wu Zeqing held a teacup and then sat across Zhang Ye gracefully. "If you want to smoke, go ahead. I don't have many restrictions in my house."

"Is it appropriate?"

"Go ahead, I'm not afraid of the smell of smoke."

"Alright, then I'll have one."

Zhang Ye had been yearning for a smoke since a while ago. It was not because he was addicted to smoking, but because the situation was too awkward. He needed to have a smoke to calm himself down, and allow himself to think of what to do next.

Ba da.

After lighting the cigarette, he blew a mouthful of smoke.

As he looked at the time, it was already 9:30. It was also not appropriate for him to bid his farewells. President Wu had just brought him home, so how could he leave after sitting there for a few minutes? There was no way to open his mouth!

Silence him?

Dicing him into pieces?

Burying him in the garden?

All Zhang Ye could think of were these possibilities. Suddenly, he thought of the possibility of poison in the water! This fellow's mind was already in disarray. He treated everything as a threat! Now, he really wished Wu Zeqing wasn't that gentle. He wished President Wu would mention the matter for them to communicate about it. If that were the case, things would be fine. It was an accident to begin with, but of all things, Wu Zeqing did not mention it at all. She did not say a single word to him on the way home. This resulted in Zhang Ye being fidgety, like a blade was hanging above his neck!

Wu Zeqing sipped her tea. "You left work early today?"

Zhang Ye acknowledged. "I returned home in the afternoon, since I had nothing to do at school."

"It's almost the lunar new year, so do you have any plans on bringing your parents somewhere?" Wu Zeqing crossed the full legs beneath her qipao.

Zhang Ye smiled and said, "No, there is just too many people during this time of year. It's also the Spring Festival travel season, so I don't want to suffer through that. There's nowhere to go, as there's people everywhere."

Wu Zeqing smiled faintly as her hands slid across the tea cup's rim. "That's true. I also wanted to travel, but it has to be after the lunar new year. There's too many people during this season, so it's impossible to travel."

Zhang Ye was done smoking as he snubbed the cigarette and pretended to look around the house.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ไม่เป็นไร ขอบคุณค่ะ" จางเย่เทถ้วยน้ำธรรมดาสำหรับตัวเองในลักษณะที่จำกัด เขาแล้วนั่งสุภาพมากบนโซฟา เช่นร่างกายของเขาคือ clammed ค่า ถ้ามันเป็นวันปกติการโต้ตอบ เช่นเขาส่ง Wu Zeqing บ้านจางเย่จะแน่นอนไม่ทำเช่นนี้ ขณะที่จะโต้ตอบปกติ แต่เป็นปมปัญหาที่ สถานการณ์ไม่ปกติ เลวร้ายที่สุดทั้งหมด จางเย่ได้เห็นวู Zeqing unglamorous ภาพ ดังนั้นวิธีการที่สามารถเขาเผชิญกับเธอตามปกติZeqing วูถือเป็นถ้วยน้ำชาแล้ว นั่งข้ามจางเยอย่างสง่างาม "ถ้าคุณต้องการสูบบุหรี่ ไปข้างหน้า ฉันไม่มีข้อจำกัดมากมายในบ้านของฉัน""คือมันเหมาะสม"ไปข้างหน้า ผมไม่กลัวกลิ่นควัน""ไม่เป็นไร แล้วจะได้หนึ่ง"จางเย่ได้ถูกต้องต่อตั้งแต่ขณะที่ผ่านมา ก็ไม่ได้เพราะเขาติดบุหรี่ แต่เนื่องจากสถานการณ์อึดอัดเกินไป เขาต้องการจะสูบให้สงบตัวเองลง และช่วยให้ตัวเองคิดอย่างไรต่อไปบาดาหลังจากไฟจุดบุหรี่ เขา blew คำหนึ่งของควันตามเขาดูเวลา แก้ไขแล้ว 9:30 ก็ยังไม่เหมาะสมสำหรับเขาที่จะประมูลจบของเขา ประธาน Wu ได้เพียงนำเขาบ้าน ดังนั้นเขาสามารถปล่อยหลังจากนั่งมีกี่นาที วิธีการเปิดปากของเขามากปิดเสียงเขาDicing เขาเป็นชิ้นฝังศพเขาในสวนเลือกเหล่านี้ทั้งหมดจางเย่จะนึกได้ ทันใดนั้น เขาคิดของยาพิษในน้ำ คนนี้จำได้แล้วอลวน เขาถือว่าทุกอย่างเป็นการคุกคาม ตอนนี้ เขาจริง ๆ อยาก Zeqing วูไม่ที่อ่อนโยน เขาปรารถนาประธาน Wu จะพูดถึงเรื่องการสื่อสารเกี่ยวกับมัน ถ้าที่เกิดขึ้นจริง สิ่งที่จะดี มันเป็นอุบัติเหตุกับ แต่ของทุกสิ่ง วู Zeqing ไม่ไม่พูดถึงมันเลย นอกจากนี้เธอไม่ได้พูดคำเดียวเขาบนทางกลับบ้าน ส่งผลให้ในจางเย่ถูก fidgety เหมือนใบมีดถูกแขวนอยู่บนคอของเขาZeqing วูดูดชาของเธอ "คุณเหลือทำงานตั้งแต่วันนี้"จางเย่ที่ยอมรับ "ฉันส่งกลับบ้านในช่วงบ่าย ตั้งแต่ฉันมีอะไรที่ต้องทำที่โรงเรียน""ก็เกือบตรุษจีน เพื่อให้ คุณมีแผนใด ๆ ในการนำพ่อแม่ของคุณอยู่? " วู Zeqing ข้ามเต็มขาใต้ qipao ของเธอจางเย่ยิ้ม และกล่าว ว่า "ไม่ มีคนจำนวนมากเกินไปในช่วงเวลานี้ของปีนี้ เป็นฤดูท่องเที่ยวเทศกาลฤดูใบไม้ผลิ ดังนั้นฉันไม่ต้องการทุกข์ทรมานผ่าน มีไป เนื่องจากทุกคน"วู Zeqing ยิ้มหวานเป็นมือของเธอฝ่อข้ามขอบของถ้วยชา "ที่เป็นจริง ผมยังต้องการเดินทาง แต่มันมีหลังจากตรุษจีน มีคนมากเกินไปในช่วงฤดูกาลนี้ ดังนั้นจึงไม่สามารถเดินทาง"จางเย่ทำบุหรี่เขา snubbed บุหรี่ และหลอกลวงว่าจะมองไปรอบ ๆ บ้าน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Alright, thank you. "จางเยเทถ้วยน้ำธรรมดาให้กับตัวเองในลักษณะที่ยับยั้ง. จากนั้นเขาก็นั่งมากสุภาพบนโซฟาเหมือนร่างของเขาถูก clammed ขึ้น. ถ้ามันเป็นปฏิสัมพันธ์วันปกติเช่นเขาส่งวู Zeqing บ้าน Zhang ท่านก็จะแน่นอนไม่ประพฤติเช่นนี้. ในฐานะที่จะมีปฏิสัมพันธ์ปกติ แต่ปมของปัญหาคือการที่สถานการณ์ในปัจจุบันไม่ได้เป็นปกติ. ที่เลวร้ายที่สุดของทั้งหมด Zhang ท่านทั้งหลายได้เห็นวู Zeqing ของภาพ unglamorous ดังนั้นวิธีการที่จะทำได้ เขาใบหน้าของเธอตามปกติ?

วู Zeqing ถือถ้วยน้ำชาแล้วนั่งข้ามจางเจ้าอย่างสง่างาม. "ถ้าคุณต้องการที่จะสูบบุหรี่ไปข้างหน้า ฉันไม่ได้มีข้อ จำกัด มากในบ้านของฉัน. "

" มันเป็นเรื่องเหมาะสมหรือไม่ "

" ไปข้างหน้าฉันไม่กลัวในการดมกลิ่นของควัน. "

" เอาล่ะแล้วฉันจะมีหนึ่ง. "

Zhang ท่านทั้งหลายได้รับการโหยหา สูบบุหรี่ตั้งแต่ในขณะที่ที่ผ่านมา. มันไม่ได้เพราะเขาเป็นคนติดยาเสพติดกับการสูบบุหรี่ แต่เพราะเป็นสถานการณ์ที่น่าอึดอัดใจมากเกินไป. เขาจำเป็นต้องมีควันเพื่อความสงบตัวเองลงและปล่อยให้ตัวเองคิดว่าสิ่งที่ต้องทำต่อไป.

บาดา .

หลังจากจุดบุหรี่เขาพัดคำหนึ่งของควัน.

ในขณะที่เขามองในขณะที่มันเป็นอยู่แล้ว 09:30. มันก็เป็นสิ่งที่ไม่เหมาะสมสำหรับเขาที่จะเสนอราคาร่ำลาของเขา. ประธานาธิบดีวูเพิ่งนำเขากลับบ้านดังนั้นวิธีการที่จะทำได้ เขาออกไปหลังจากนั่งอยู่ที่นั่นไม่กี่นาที? ไม่มีทางที่จะเปิดปากของเขาไม่ได้!

เขาเงียบ?

dicing เขาเป็นชิ้น?

ฝังเขาในสวนหรือไม่

ทั้งหมดจางเจ้าอาจคิดว่าเป็นไปได้เหล่านี้. ทันใดนั้นเขาคิดว่าเป็นไปได้ พิษในน้ำ! จิตใจของคนนี้มีอยู่แล้วในความระส่ำระสาย. เขาได้รับการรักษาทุกอย่างที่เป็นภัยคุกคาม! ตอนนี้เขาจริงๆอยากวู Zeqing ไม่ได้ว่าอ่อนโยน เขาอยากประธานาธิบดีวูจะพูดถึงเรื่องนี้สำหรับพวกเขาในการสื่อสารเกี่ยวกับเรื่องนี้ หากพบว่าเป็นกรณีที่สิ่งที่จะได้รับการปรับ มันเป็นอุบัติเหตุที่จะเริ่มต้นด้วย แต่ของทุกสิ่งวู Zeqing ไม่ได้พูดถึงมันเลย เธอไม่ได้พูดคำเดียวกับเขาระหว่างทางกลับบ้าน นี้ส่งผลให้จางเจ้าเป็นหงุดหงิดเหมือนใบมีดถูกแขวนอยู่เหนือลำคอของเขา!

วู Zeqing จิบชาของเธอ "คุณออกจากงานแรกของวันนี้?"

จางเจ้าได้รับการยอมรับ "ผมกลับมาถึงบ้านในช่วงบ่ายเพราะผมไม่ได้มีอะไรที่จะทำที่โรงเรียน."

"มันเกือบจะปีใหม่ทางจันทรคติเพื่อทำคุณมีแผนการใด ๆ ที่จะนำพ่อแม่ของคุณอยู่ที่ไหนสักแห่ง?" วู Zeqing ข้ามขาเต็มรูปแบบภายใต้ qipao เธอ

จางเจ้ายิ้มและกล่าวว่า "ไม่มีมีเพียงคนจำนวนมากเกินไปในช่วงเวลาของปีนี้. นอกจากนี้ยังเป็นฤดูการท่องเที่ยวในเทศกาลฤดูใบไม้ผลิดังนั้นผมจึงไม่ต้องการที่จะประสบผ่าน. มีที่ไหนเลยไปตามที่มีผู้คนทั่วโลก "

วู Zeqing ยิ้มจาง ๆ เป็นมือของเธอเลื่อนข้ามขอบถ้วยชาของ "นั่นเป็นความจริง. ฉันยังต้องการที่จะเดินทาง แต่มันจะต้องมีหลังจากปีใหม่ทางจันทรคติ. มีคนจำนวนมากเกินไปในช่วงฤดูกาลนี้ดังนั้นจึงเป็นไปไม่ได้ที่จะเดินทางไป."

จางเจ้าได้กระทำการสูบบุหรี่ในขณะที่เขาปฏิเสธบุหรี่และแกล้งทำเป็นมองไปรอบ ๆ บ้าน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ขอบคุณครับ " จางเยเทถ้วยน้ำธรรมดาสำหรับตัวเองในลักษณะที่ยับยั้ง จากนั้นเขาก็สุภาพมาก นั่งบนโซฟา เหมือนร่างกายของเขากำลังหน้าซีด ถ้าเป็นปฏิกิริยาปกติ เช่น เขาส่ง วู zeqing บ้านจาง ท่านคงไม่ทำตัวแบบนี้ ในฐานะที่เป็นปฏิกิริยาปกติ แต่ปมของปัญหาคือว่าสถานการณ์ไม่ปกติ ที่เลวร้ายที่สุดของทั้งหมด จาง ท่านได้เห็นของวู zeqing unglamorous รูปภาพ ดังนั้นเขาจะหน้าตาปกติ ?อู๋ zeqing ถือถ้วยชา แล้วนั่งข้ามจางเยอย่างสวยงาม " ถ้าคุณต้องการที่จะสูบบุหรี่ เอาเลย ผมไม่มีข้อ จำกัด มากในบ้าน " ." มันเหมาะสมแล้วเหรอ ? "" ไปเถอะ ข้าไม่กลัวกลิ่นควัน”" เอาล่ะ งั้นฉันมีหนึ่ง .จาง ท่านเคยโหยหาบุหรี่ ตั้งแต่เมื่อกี้แล้ว มันไม่ได้เพราะเขาติดการสูบบุหรี่ แต่เนื่องจากสถานการณ์อึดอัดเกินไป เขาต้องการจะสูบได้สงบตัวลง และอนุญาตให้ตัวเองเพื่อคิดว่าจะทำอะไรต่อไปบาต้าหลังจากบุหรี่แสงเขาก็เต็มปากของควันเขาดูเวลา มัน 9 โมงครึ่งแล้ว มันยังไม่เป็นที่เหมาะสมสำหรับเขาที่จะเสนอราคาอำลาของเขา ท่านประธานอู๋ เพิ่งพาเขาไปที่บ้าน แล้วเขาจะทิ้งหลังจากนั่งไม่กี่นาที ไม่มีทางที่จะเปิดปากของเขา !ปิดปากเขาหั่นมันเป็นชิ้นๆพวก เขา ใน สวนทั้งหมด จางเจ้าอาจคิดว่ามีความเป็นไปได้เหล่านี้ ทันใดนั้น เขานึกถึงความเป็นไปได้ของพิษในน้ำ ไอ้ใจก็ตกอยู่ในความวุ่นวาย เขาปฏิบัติทุกอย่างที่คุกคาม ตอนนี้เขาน่าจะโอค zeqing ไม่อ่อนโยน เขาหวังว่าประธานาธิบดีหูจะเอ่ยขึ้นเพื่อสื่อสารเกี่ยวกับมัน ถ้าเป็นแบบนั้น ทุกอย่างก็จะดี มันเป็นอุบัติเหตุที่จะเริ่มต้นด้วย แต่ของทุกสิ่ง , อู๋ zeqing ไม่ได้เอ่ยถึงมันเลย เธอมิได้พูดอะไรสักคำเขาระหว่างทางกลับบ้าน ทั้งนี้ท่านจางเป็นหงุดหงิด เหมือนใบมีดถูกแขวนอยู่เหนือคอของเขาอู๋ zeqing จิบน้ำชา " คุณรีบกลับวันนี้ ? "จาง ท่านยอมรับ " ฉันกลับบ้านในตอนบ่าย เพราะฉันไม่มีอะไรทำที่โรงเรียน "" มันเกือบจะปีใหม่ทางจันทรคติ ดังนั้น คุณมีแผนจะพาพ่อแม่ที่ไหน ? " อู๋ zeqing ข้ามเต็มขาใต้กี่เพ้าของเธอจาง ท่านยิ้มและกล่าวว่า " ไม่ มันเป็นเพียงเกินไปหลายคนในช่วงเวลานี้ของปี ก็ฤดูใบไม้ผลิเทศกาลท่องเที่ยวฤดู ดังนั้นฉันไม่ต้องการที่จะประสบผ่านที่ มีไม่มีที่ไหนเลยที่จะไป เช่น คนเต็มไปหมดเลย "อู๋ zeqing ยิ้มบางๆ ขณะที่มือของเธอลงไปในถ้วยชาริม " . นั่นก็จริง ฉันยังต้องการที่จะเดินทาง แต่ต้องหลังตรุษจีน มีคนมากมายในฤดูกาลนี้ ดังนั้นจึงเป็นไปไม่ได้ที่จะเดินทาง .จางเยทำสูบบุหรี่ในขณะที่เขาไม่ได้หยาม บุหรี่ และแกล้งทำเป็นมองไปรอบ ๆบ้าน