Finance Minister, and their senior

Finance Minister, and their senior economic advisors that IT could work well in Brazil. The IMF
staff was most receptive to the proposed new framework for monetary policy, and showed
interest in organizing an international seminar on IT, where the discussions could benefit from the
experience of a number of central banks and academics.
Within the Central Bank, a Research Department was created by the end of March.
Initially, three research areas were opened: IT, financial risk and pricing and microeconomics of
banking. The IT group, consisting of 14 researchers, started to study the literature.
Two key books were very useful: Bernanke et al. (1998), Inflation Targeting: Lessons
from the International Experience, Princeton University Press, and Taylor, John B. (ed.) (1999),
Monetary Policy Rules, University of Chicago Press. Some other articles and books entered a
“minimum kit”, a mandatory reading for anyone in the group. (i) General readings and cases:
King, Mervyn (1997), The Inflation Target Five Years On; Massad, Carlos (1998), La Politica
Monetaria en Chile; Masson, P.R. et al (1997), The Scope for Inflation Targeting in Developing
Countries; Taylor, John (1999), A Historical Analysis of Monetary Policy Rules.
(ii) Optimization models: Backus, David et al (1986) The Consistency of Optimal Policy in
Stochastic Rational Expectations Models; Currie, David et al (1993), Rules, Reputation and
Macroeconomic Policy Coordination; Svensson, Lars (1998), Open-Economy Inflation
Targeting. (iii) Applied work: Taylor, John (1993) Discretion versus Policy Rules in Practice;
Taylor, John (1994), The Inflation/Output Variability Trade-off Revisited.
After careful planning, the IT group started to work in the design of the institutional
framework and the modeling of the transmission mechanism of monetary policy. Brazil has
greatly benefited from the discussions and consultations held during the Seminar on Inflation
Targeting, jointly organized by the Central Bank of Brazil and the IMF’s Monetary and Exchange
Affairs Department, which took place in Rio de Janeiro (May 3–5, 1999).4
A general consensus
that emerged during that meeting can be summarized as follows:
“Low and stable inflation was singled out as the primary long-run objective of
monetary policy, and inflation targeting was regarded as an effective framework for
guiding monetary policy. In particular, inflation targeting was seen as providing a
nominal anchor both for monetary policy and inflation expectations, making this
anchor identical to the long-run objective of monetary policy; providing more
transparency and accountability to the design and implementation of monetary policy;

4
The objective of the seminar was to review the experience of a number of developed and
emerging economies in implementing inflation targeting, and to provide an opportunity for
Brazilian economists and policymakers to discuss plans to implement a similar framework in
Brazil. Experts from Australia, Canada, Chile, Israel, Mexico, New Zealand, Sweden, United
Kingdom, and United States made presentations on their country’s experiences. Researchers
from the Central Bank of Brazil presented their initial work on inflation targeting, entitled “Issues
in the Adoption of an IT Framework in Brazil,” May 1999.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เงินรัฐมนตรี และปรึกษาทางเศรษฐกิจของผู้ที่มันสามารถทำงานได้ดีในประเทศบราซิล IMFถูกเปิดกว้างสุดกรอบใหม่เสนอสำหรับนโยบายการเงิน และแสดงให้เห็นว่าสนใจในการจัดการสัมมนานานาชาติเรื่อง การสนทนาที่ได้ประโยชน์จากการประสบการณ์ของธนาคารกลางและนักวิชาการภายในธนาคารกลาง แผนกวิจัยถูกสร้าง โดยสิ้นเดือนมีนาคมเริ่มแรก เปิดงานวิจัย 3: ความเสี่ยงทางการเงิน และการกำหนดราคา และเศรษฐศาสตร์จุลภาคของธนาคาร กลุ่ม IT ประกอบด้วยนักวิจัย 14 เริ่มต้นการเรียนวรรณคดีคีย์สองเล่มมีประโยชน์มาก: Bernanke et al. (1998) การกำหนดเป้าหมายอัตราเงินเฟ้อ: บทเรียนจากประสบการณ์นานาชาติ ข่าวมหาวิทยาลัยปรินซ์ตัน เทย์เลอร์ จอห์น B. (อุตสาหกรรมมหาบัณฑิต) (1999),กฎนโยบายการเงิน ข่าวมหาวิทยาลัยชิคาโก บทความและหนังสือที่ป้อนอื่น ๆ บางตัว"ต่ำสุดชุด" อ่านบังคับสำหรับทุกคนในกลุ่ม (ไอ) อ่านทั่วไปและกรณี:พระมหากษัตริย์ Mervyn (1997) อัตราเงินเฟ้อเป้าหมาย 5 ปีบน Massad, Carlos (1998), ลา Politicaน้ำ Monetaria ชิลี Masson, P.R. et al (1997), ขอบเขตอัตราเงินเฟ้อเป้าหมายในการพัฒนาประเทศ เทย์เลอร์ จอห์น (1999), การวิเคราะห์ประวัติศาสตร์ของกฎนโยบายการเงิน(ii) ปรับรุ่น: แบกคัส David et al (1986) สอดคล้องเหมาะสมที่สุดนโยบายในรูปแบบความคาดหวังเชือดสโทแคสติก เอ็มบาสซี่ David et al (1993), กฎ ชื่อเสียง และประสานนโยบายเศรษฐกิจมหภาค Svensson, Lars (1998) เปิดเศรษฐกิจเงินเฟ้อการกำหนดเป้าหมาย (iii) ใช้งาน: เทย์เลอร์ จอห์น (1993) พิจารณาเทียบกับกฎนโยบายในทางปฏิบัติเทย์เลอร์ จอห์น (1994), Trade-off สำหรับความผันผวนอัตราเงินเฟ้อขั้นที่ Revisitedหลังจากการวางแผนระวัง กลุ่มได้เริ่มทำงานในการออกแบบของที่สถาบันกรอบและแบบจำลองของกลไกการส่งผ่านของนโยบายการเงิน บราซิลมีรับประโยชน์จากการอภิปรายและปรึกษาจัดขึ้นในระหว่างการสัมมนาอัตราเงินเฟ้ออย่างมากกำหนดเป้าหมาย สัญจรที่จัด โดยธนาคารกลางของประเทศบราซิล และของ IMF Monetary และแลกเปลี่ยนกิจการแผนก ซึ่งเกิดขึ้นที่ริโอเดอจาเนโร (3 พฤษภาคม-5, 1999) .4 มติทั่วไปที่เกิดในระหว่างที่ประชุมสามารถสรุปได้ดังนี้:"อัตราเงินเฟ้อที่ต่ำ และมีเสถียรภาพถูก singled out เป็นการทำงานระยะยาววัตถุประสงค์หลักของนโยบายการเงิน และการกำหนดเป้าหมายเงินเฟ้อถูกถือว่าเป็นกรอบงานมีประสิทธิภาพแนวทางนโยบายการเงิน กำหนดเป้าหมายเงินเฟ้อถูกมองว่าเป็นการให้โดยเฉพาะ การว่ายอมยึดทั้งเงินเฟ้อและนโยบายความคาดหวัง ทำให้จุดยึดเหมือนกันยาววัตถุประสงค์ของนโยบายการเงิน ให้มากขึ้นความโปร่งใสและความรับผิดชอบการออกแบบและการดำเนินนโยบายการเงิน4 วัตถุประสงค์ของการสัมมนาคือการ ทบทวนประสบการณ์เป็นพัฒนา และประเทศเกิดใหม่ ในการดำเนินการกำหนดเป้าหมายอัตราเงินเฟ้อ และ เพื่อให้โอกาสนักเศรษฐศาสตร์ที่บราซิลและผู้กำหนดนโยบายเพื่อหารือเกี่ยวกับแผนการใช้กรอบการทำงานคล้ายคลึงกันในบราซิล ผู้เชี่ยวชาญจากออสเตรเลีย แคนาดา ชิลี อิสราเอล เม็กซิโก นิวซีแลนด์ สวีเดน สหรัฐราชอาณาจักร และสหรัฐอเมริกาทำงานนำเสนอบนประสบการณ์ของประเทศของตน นักวิจัยจากธนาคารกลางของประเทศบราซิลที่นำเสนองานเบื้องต้นในการกำหนดเป้าหมายอัตราเงินเฟ้อ "ปัญหาที่ได้รับในการยอมรับของกรอบจะเป็นบราซิล พฤษภาคม 1999

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

รัฐมนตรีว่าการกระทรวงการคลังและที่ปรึกษาทางเศรษฐกิจระดับสูงของพวกเขาว่ามันจะทำงานได้ดีในบราซิล กองทุนการเงินระหว่างประเทศ
เป็นส่วนใหญ่พนักงานเปิดกว้างให้กรอบการทำงานใหม่ที่นำเสนอการดำเนินนโยบายการเงินและแสดงให้เห็น
ความสนใจในการจัดสัมมนาระหว่างประเทศเกี่ยวกับไอทีที่การอภิปรายจะได้ประโยชน์จาก
ประสบการณ์ของจำนวนของธนาคารกลางและนักวิชาการ.
ภายในธนาคารกลางวิจัย กรมถูกสร้างขึ้นโดยสิ้นเดือนมีนาคม.
ในขั้นต้นสามพื้นที่การวิจัยถูกเปิด: IT, ความเสี่ยงทางการเงินและการกำหนดราคาและจุลภาคของ
ธนาคาร กลุ่มไอทีประกอบด้วย 14 นักวิจัยเริ่มศึกษาวรรณกรรม.
หนังสือสองเล่มที่สำคัญมีประโยชน์มาก: เบอร์นันเก้และอัล (1998), การกำหนดเป้าหมายอัตราเงินเฟ้อ: บทเรียน
จากประสบการณ์สากล, มหาวิทยาลัยพรินซ์กดและเทย์เลอร์, จอห์นบี (เอ็ด.) (1999)
นโยบายการเงินหลักเกณฑ์ข่าวจากมหาวิทยาลัยชิคาโก บางบทความอื่น ๆ และหนังสือเข้า
"ชุดขั้นต่ำ", การอ่านผลบังคับใช้สำหรับทุกคนในกลุ่ม (i) การอ่านทั่วไปและกรณี:
คิงเมอร์วิน (1997) อัตราเงินเฟ้อเป้าหมายห้าปีที่ผ่านมาเมื่อวันที่; Massad, คาร์ลอ (1998), La Politica
Monetaria en ชิลี; ซซ็อง, PR, et al (1997), ขอบเขตการกำหนดเป้าหมายอัตราเงินเฟ้อสำหรับในการพัฒนา
ประเทศ; เทย์เลอร์, จอห์น (1999), การวิเคราะห์ประวัติศาสตร์ของนโยบายการเงินกฎ.
(ii) รูปแบบการเพิ่มประสิทธิภาพ: คัส, เดวิด, et al (1986) สอดคล้องของนโยบายที่เหมาะสมใน
ความคาดหวังเหตุผล Stochastic รุ่น; กะหรี่เดวิด, et al (1993) หลักเกณฑ์ชื่อเสียงและ
นโยบายเศรษฐกิจมหภาคประสานงาน; Svensson ลาร์ส (1998), อัตราเงินเฟ้อเปิดเศรษฐกิจ
การกำหนดเป้าหมาย (iii) การทำงานนำมาประยุกต์ใช้: เทย์เลอร์, จอห์น (1993) เมื่อเทียบกับดุลพินิจนโยบายกฎระเบียบในการปฏิบัติ;
. เทย์เลอร์, จอห์น (1994), อัตราเงินเฟ้อ / Output แปรปรวนค้าออกมาเยือน
หลังจากการวางแผนอย่างรอบคอบกลุ่มไอทีเริ่มทำงานในการออกแบบของ สถาบัน
กรอบและการสร้างแบบจำลองของกลไกการส่งผ่านของนโยบายการเงิน บราซิลได้
รับประโยชน์อย่างมากจากการอภิปรายและให้คำปรึกษาจัดขึ้นในระหว่างการสัมมนาเรื่องอัตราเงินเฟ้อ
เป้าหมายที่จัดร่วมกันโดยธนาคารกลางของบราซิลและกองทุนการเงินระหว่างประเทศของการเงินระหว่างประเทศและตลาดหลักทรัพย์
ฝ่ายซึ่งเกิดขึ้นในริโอเดจาเนโร (3-5 พฤษภาคม 1999) 4
มติทั่วไป
ที่เกิดขึ้นในระหว่างการประชุมที่สามารถสรุปได้ดังนี้
"อัตราเงินเฟ้อที่ต่ำและมีเสถียรภาพที่ถูกแยกออกมาเป็นเป้าหมายระยะยาวหลักของ
นโยบายการเงินและอัตราเงินเฟ้อเป้าหมายได้รับการยกย่องในฐานะที่เป็นกรอบการทำงานที่มีประสิทธิภาพสำหรับ
แนวทางการดำเนินนโยบายการเงิน โดยเฉพาะอย่างยิ่งการกำหนดเป้าหมายอัตราเงินเฟ้อที่ถูกมองว่าเป็นให้
ผู้ประกาศข่าวชื่อทั้งการดำเนินนโยบายการเงินและการคาดการณ์เงินเฟ้อนี้ทำให้
สมอเหมือนกันกับวัตถุประสงค์ระยะยาวของนโยบายการเงิน; ให้มากขึ้น
โปร่งใสและความรับผิดชอบในการออกแบบและการดำเนินงานของนโยบายการเงิน; 4 วัตถุประสงค์ของการสัมมนาเพื่อทบทวนประสบการณ์ของจำนวนที่พัฒนาแล้วและประเทศเศรษฐกิจเกิดใหม่ในการดำเนินการกำหนดเป้าหมายอัตราเงินเฟ้อและเพื่อเปิดโอกาสให้นักเศรษฐศาสตร์ชาวบราซิลและผู้กำหนดนโยบายเพื่อหารือเกี่ยวกับ วางแผนที่จะดำเนินการตามกรอบการทำงานที่คล้ายกันในบราซิล ผู้เชี่ยวชาญจากประเทศออสเตรเลีย, แคนาดา, ชิลี, อิสราเอล, เม็กซิโก, นิวซีแลนด์, สวีเดน, สหราชอาณาจักรและสหรัฐอเมริกาทำการนำเสนอเกี่ยวกับประสบการณ์ของประเทศของพวกเขา นักวิจัยจากธนาคารกลางของบราซิลนำเสนอผลงานแรกของพวกเขาในการกำหนดเป้าหมายอัตราเงินเฟ้อชื่อ "ปัญหาในการประกาศใช้กรอบไอทีในบราซิล "พฤษภาคม 1999

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

รัฐมนตรีว่าการกระทรวงการคลังและเศรษฐกิจของพวกเขาอาวุโสที่ปรึกษาที่สามารถทำงานได้ดีในบราซิล เจ้าหน้าที่กองทุนการเงินระหว่างประเทศ
มากเปิดกว้างให้ใหม่ในกรอบนโยบายการเงิน และมีความสนใจในการจัดสัมมนานานาชาติ
อยู่ที่การอภิปรายจะได้ประโยชน์จาก
ประสบการณ์ของธนาคารกลาง และนักวิชาการ .
ภายในธนาคารกลางแผนกวิจัยสร้างขึ้นโดยสิ้นเดือนมีนาคม .
ตอนแรกสามวิจัยพื้นที่ที่เปิด : มัน ความเสี่ยงทางการเงินและการกำหนดราคาและเศรษฐศาสตร์จุลภาคของ
ธนาคาร กลุ่มมันประกอบด้วยนักวิจัย 14 เริ่มศึกษาวรรณกรรม .
2 เล่มสำคัญคือมีประโยชน์มาก : Bernanke et al . ( 1998 ) เป้าหมายเงินเฟ้อ : บทเรียน
จากประสบการณ์นานาชาติ , กด , มหาวิทยาลัยพรินซ์ตัน และ เทย์เลอร์จอห์น บี. ( เอ็ด ) ( 2542 ) ,
กฎนโยบายการเงิน มหาวิทยาลัยชิคาโก บางบทความและหนังสือเข้า
" ชุด " น้อย อ่านข้อบังคับสำหรับทุกคนในกลุ่ม ( ผม ) อ่านทั่วไปและกรณี :
กษัตริย์เมอร์ ( 1997 ) เป้าหมายเงินเฟ้อปี ; แมสเสิด คาร์ลอส ( 1998 ) , la การวิเคราะห์ทางการเมือง
พระเยซูในชิลี ; แมสเซิ่น P.R . et al ( 1997 ) , ขอบเขตเป้าหมายเงินเฟ้อในการพัฒนา
ประเทศ เทย์เลอร์ , จอห์น ( 1999 ) , การวิเคราะห์ประวัติศาสตร์ของกฎนโยบายการเงิน .
( 2 ) รูปแบบการเพิ่มประสิทธิภาพ : แบกคัส เดวิด et al ( 1986 ) ความสอดคล้องของนโยบายที่เหมาะสมใน
Stochastic การคาดการณ์อย่างมีประสิทธิภาพรูปแบบ กะหรี่ เดวิด et al ( 1993 ) , กฎ , ชื่อเสียงและการประสานนโยบายเศรษฐกิจมหภาค วสัน
; , ลาร์ส ( 1998 ) , เปิดเศรษฐกิจเงินเฟ้อ
เป้าหมาย ( 3 ) งานประยุกต์ : เทย์เลอร์จอห์น ( 1993 ) ดุลยพินิจและกฎระเบียบนโยบายในการปฏิบัติ ;
เทย์เลอร์ , จอห์น ( 1994 ) , อัตราเงินเฟ้อ / ส่งออกการค้าระหว่าง Revisited .
หลังจากที่การวางแผนที่รอบคอบ กลุ่มมันเริ่มทำงานในการออกแบบของกรอบสถาบัน
และแบบจำลองของกลไกการส่งผ่านนโยบายการเงิน บราซิลได้
ได้รับประโยชน์อย่างมากจากการอภิปรายและหารือจัดขึ้นในระหว่างสัมมนาเงินเฟ้อ
เป้าหมาย จัดโดยธนาคารกลางของบราซิลและระหว่างแผนกการเงินและตลาดหลักทรัพย์
กิจการ , ที่เอาสถานที่ในริโอ เดอ จาเนโร ( 3 พฤษภาคม– 5 , 1999 ) 4

ว่าฉันทามติทั่วไปเกิดขึ้นในระหว่างการประชุมที่สามารถ สรุปได้ดังนี้
" ต่ำและมีเสถียรภาพ ภาวะเงินเฟ้อ คือการกลั่นเป็นหลัก ซึ่งวัตถุประสงค์ของ
นโยบายการเงิน และอัตราเงินเฟ้อเป้าหมายก็ถือได้ว่าเป็นกรอบที่มีประสิทธิภาพสำหรับ
ชี้นำนโยบายการเงิน โดยเฉพาะเป้าหมายเงินเฟ้อ คือ มองว่าการให้
สมอปกติทั้งนโยบายการเงิน และการคาดการณ์เงินเฟ้อ ทำให้จุดนี้
เหมือนยาว วัตถุประสงค์ของนโยบายทางการเงินให้ความโปร่งใสมากขึ้น
และความรับผิดชอบต่อการออกแบบและการดำเนินนโยบายการเงิน ;
4
วัตถุประสงค์ของการสัมมนาเพื่อทบทวนประสบการณ์ของการพัฒนาและการใช้เป้าหมายเงินเฟ้อ
ประเทศเศรษฐกิจเกิดใหม่ และเพื่อเป็นการเปิดโอกาสให้
นักเศรษฐศาสตร์บราซิลต่ำเพื่อหารือเกี่ยวกับแผนการที่จะใช้แนวคิดที่คล้ายกันใน
บราซิลผู้เชี่ยวชาญจากออสเตรเลีย แคนาดา ชิลี อิสราเอล , เม็กซิโก , นิวซีแลนด์ , สวีเดน , สหรัฐ
สหราชอาณาจักร สหรัฐอเมริกา และได้นำเสนอประสบการณ์ของประเทศตน นักวิจัย
จากธนาคารกลางของบราซิลที่นำเสนอเริ่มต้นการทำงานของพวกเขาในเป้าหมายเงินเฟ้อเรื่อง " ปัญหาในการยอมรับ
เป็นกรอบในบราซิล , " พฤษภาคม 1999