In his books The Silent Language (1

In his books The Silent Language (1959) and The Hidden Dimension (1966), the American anthropologist Edward T. Hall has provided an excellent survey of human evolutionary history and an introduction to human senses, their features and importance.1 Sensory development is closely tied to evolutionary history and can be simply classified into the “distance” senses: seeing, hearing and smelling, and the “close” senses: feeling and tasting, which are related to the skin and muscles and thus the ability to feel cold, heat and pain as well as texture and shape. In contact between people, the senses come into play at highly disparate distances. Sight is the most highly developed of our senses. First we register another human being as a dim shape in the distance. Depending on the background and light, we can identify people as human rather than animals or bushes at a distance of 300 to 500 meters (330 to 550 yards). Only when the distance has been reduced to about 100 meters (110 yards) can we see movement and body language in broad outline. Gender and age can be identified as the pedestrian approaches, and we usually recognize the person at somewhere between 50 and 70 meters (55 and 75 yards). Hair color and characteristic body language can also be read from this distance

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในหนังสือของเขาภาษาเงียบ (1959) และมิติที่ซ่อนตัว (1966), นักมานุษยวิทยาอเมริกัน Edward T. Hall มีการสำรวจยอดเยี่ยมของประวัติศาสตร์วิวัฒนาการของมนุษย์ และมนุษย์ คุณสมบัติ และ importance.1 พัฒนาประสาทสัมผัสอย่างใกล้ชิดกับประวัติวิวัฒนาการ และสามารถเพียงแค่แบ่ง "ระยะทาง" ความรู้สึก: เห็น ได้ยิน และกลิ่น และความรู้สึกที่ "ปิด" : รู้สึกและชิม ซึ่งเกี่ยวข้องกับผิวหนัง และกล้ามเนื้อ และทำให้ความรู้สึกเย็น ความร้อน และความเจ็บปวดรวมทั้งพื้นผิวและรูปร่าง ในการติดต่อระหว่างบุคคล ความรู้สึกเข้ามาเล่นที่ระยะห่างแตกต่างสูง สายตาเป็นการพัฒนาที่สูงสุดของความรู้สึกของเรา ครั้งแรก เราลงทะเบียนอื่นมนุษย์เป็นรูปร่างมิติในระยะไกล ขึ้นอยู่กับพื้นหลังและแสง เราสามารถระบุคนเป็นมนุษย์ไม่ใช่สัตว์หรือพุ่มไม้ในระยะทาง 300-500 เมตร (330 550 เมตร) เฉพาะเมื่อมีการลดระยะทางประมาณ 100 เมตร (110 หลา) สามารถเราดูเคลื่อนไหวและภาษากายในเค้าร่างที่ดี เพศและอายุสามารถระบุเป็นวิธีเดินเท้า และเรามักจะรู้จักคนในที่ใดที่หนึ่งระหว่าง 50 ถึง 70 เมตร (55 และ 75 เมตร) ยังสามารถอ่านภาษากายสีและลักษณะผมจากระยะนี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในหนังสือของเขาเงียบภาษา (1959) และ The Hidden ขนาด (1966) นักมานุษยวิทยาอเมริกันเอ็ดเวิร์ดตันฮอลล์ได้จัดให้มีการสำรวจที่ดีของประวัติศาสตร์วิวัฒนาการของมนุษย์และแนะนำให้รู้จักกับความรู้สึกของมนุษย์, คุณสมบัติของพวกเขาและการพัฒนาประสาทสัมผัส importance.1 เป็นอย่างใกล้ชิด ผูกติดอยู่กับวิวัฒนาการประวัติศาสตร์และสามารถแบ่งได้เพียงแค่เป็น "ระยะทาง" ความรู้สึก: เห็นการได้ยินและการดมกลิ่นและ "ปิด" ความรู้สึก: ความรู้สึกและชิมซึ่งจะเกี่ยวข้องกับผิวหนังและกล้ามเนื้อและทำให้ความสามารถในการรู้สึกหนาวร้อน และความเจ็บปวดเช่นเดียวกับพื้นผิวและรูปร่าง ในการติดต่อระหว่างคนความรู้สึกเข้ามาเล่นที่ระยะทางที่แตกต่างกันอย่างมาก สายตาที่พัฒนาสูงที่สุดของความรู้สึกของเรา ครั้งแรกที่เราลงทะเบียนอีกเป็นมนุษย์เป็นรูปสลัวในระยะไกล ทั้งนี้ขึ้นอยู่กับพื้นหลังและแสงที่เราสามารถระบุคนเป็นมนุษย์มากกว่าสัตว์หรือพุ่มไม้ที่ระยะทาง 300-500 เมตร (330-550 หลา) เฉพาะเมื่อระยะทางที่ได้รับการลดลงไปประมาณ 100 เมตร (110 หลา) เราสามารถมองเห็นการเคลื่อนไหวและภาษากายในโครงร่างในวงกว้าง เพศและอายุสามารถระบุได้ว่าเป็นวิธีการเดินเท้าและเรามักจะรู้จักคนที่อยู่ระหว่าง 50 และ 70 เมตร (55 และ 75 หลา) สีผมและภาษากายลักษณะนี้ยังสามารถอ่านได้จากระยะไกลนี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในหนังสือของเขาภาษาเงียบ ( 1959 ) และมิติที่ซ่อนอยู่ ( 1966 ) , นักมานุษยวิทยาชาวอเมริกัน เอ็ดเวิร์ด ต. หอได้จัดให้มีการสำรวจที่ยอดเยี่ยมของมนุษย์วิวัฒนาการประวัติศาสตร์และความรู้เบื้องต้นเกี่ยวกับประสาทสัมผัสของมนุษย์ ลักษณะของพวกเขาและความสำคัญ 1 พัฒนาประสาทสัมผัสจะเชื่อมโยงอย่างใกล้ชิดกับประวัติวิวัฒนาการและสามารถเพียงแค่แบ่งออกเป็น " ระยะทาง " ประสาทสัมผัส : เห็น การได้ยิน ได้กลิ่น และ " ปิด " สัมผัส : ความรู้สึกและรสชาติซึ่งเกี่ยวข้องกับผิวหนังและกล้ามเนื้อ ซึ่งความสามารถที่จะรู้สึกเย็น , ความร้อนและความเจ็บปวดเช่นเดียวกับพื้นผิวและรูปร่าง ในการติดต่อระหว่างบุคคล ความรู้สึกที่เข้ามาเล่นที่แตกต่างกันอย่างมากระยะทาง สายตามีการพัฒนาสูงที่สุดของประสาทสัมผัสของเรา แรกที่เราลงทะเบียนอีกมนุษย์เป็นรูปร่างสลัวในระยะทาง ขึ้นอยู่กับภูมิหลังและไฟ เราสามารถระบุตัวบุคคลที่เป็นมนุษย์มากกว่าสัตว์ หรือพุ่มไม้ที่ระยะ 300 ถึง 500 เมตร ( 330 550 หลา ) เมื่อระยะห่างได้ลดลงไปประมาณ 100 เมตร ( 110 หลา ) เราสามารถมองเห็นการเคลื่อนไหวร่างกายและภาษาในกว้างเค้าร่าง เพศและอายุ สามารถระบุเป็นแนวทางเดิน และเรามักจะจำคนที่อยู่ระหว่าง 50 และ 70 เมตร ( 55 และ 75 หลา ) สีผมและภาษากายลักษณะยังสามารถอ่านได้จากระยะไกลนี้