Censorship in Thailand is very sign

Censorship in Thailand is very significant. Harassment, manipulation, and strict control of political news was common under the Thaksin government (2001–2006), restrictions and media harassment worsened after a military junta overthrew the Thaksin government in a 2006 coup,[1] and increased in the Abhisit era (2008–2011).[2]

Freedom of speech was guaranteed in the 1997 Constitution of Thailand[3] and those guarantees continue in the 2007 Constitution.[4] Mechanisms for censorship have included strict lèse majesté laws, direct government/military control over the broadcast media, and the use of economic and political pressure.[5] Criticism of the King is banned by the Constitution, although most lèse majesté cases have been directed at foreigners, or at Thai opponents of political, social and commercial leaders.[6]

Thailand ranked 59th out of 167 countries in 2004 and then fell to 107th out of 167 countries in 2005 in the worldwide Press Freedom Index from Reporters Without Borders.[7][8] Thailand's ranking fell to 153rd out of 178 in 2010[9] and rose to 137th out of 179 in 2011–2012.[10] In the 2014 index, Thailand ranked 130 of 180 nations.[11]

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เซ็นเซอร์ในประเทศไทยนั้นมีความสำคัญมาก ขู่ จัดการ และการควบคุมอย่างเข้มงวดของข่าวการเมืองได้ทั่วไปภายใต้รัฐบาลทักษิณ (2001-2006), ข้อจำกัดและการล่วงละเมิดสื่อ worsened หลังจากยึดทหารรุ่นรัฐบาลทักษิณในปี 2006 รัฐประหาร, [1] และเพิ่มขึ้นในยุคอภิสิทธิ์ (2008-2011) [2]มีรับประกันเสรีภาพในการพูดในปี 1997 รัฐธรรมนูญของประเทศไทย [3] และผู้ค้ำประกันต่อไปในรัฐธรรมนูญที่ 2007 [4] กลไกการเซ็นเซอร์รวมอาเข้มงวดกฎหมายหมิ่นพระบรมเดชานุภาพ รัฐบาล/ทหารควบคุมสื่อออกอากาศ และการใช้ความกดดันทางเศรษฐกิจ และการเมืองโดยตรง [5] วิจารณ์กษัตริย์ถูกห้าม โดยรัฐธรรมนูญ แม้กรณีหมิ่นพระบรมเดชานุภาพอาส่วนใหญ่ได้รับคำแนะนำชาวต่างชาติ หรือฝ่ายตรงข้ามไทยของผู้นำทางการเมือง สังคม และเชิงพาณิชย์ [6]ไทยอันดับ 59th จาก 167 ประเทศในปี 2004 แล้ว ตก 107th จาก 167 ประเทศในปี 2005 ในดัชนีเสรีภาพข่าวทั่วโลกจากนักข่าวโดยไม่มีเส้นขอบ [7] [8] ไทยอันดับตก 153rd จาก 178 ในปี 2553 [9] และกุหลาบเพื่อ 137th จาก 179 ใน 2011-2012 [10] ในดัชนี 2014 ไทยอันดับ 130 180 ประเทศ [11]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การเซ็นเซอร์ในประเทศไทยเป็นอย่างมาก การล่วงละเมิดการจัดการและการควบคุมอย่างเข้มงวดของข่าวการเมืองเป็นเรื่องธรรมดาภายใต้รัฐบาลทักษิณ (2001-2006) ข้อ จำกัด และการคุกคามสื่อที่แย่ลงหลังจากที่รัฐบาลทหารล้มล้างรัฐบาลทักษิณในปี 2006 รัฐประหาร [1] และเพิ่มขึ้นในยุคอภิสิทธิ์ ( 2008-2011). [2] เสรีภาพในการพูดได้รับการการันตีในปี 1997 รัฐธรรมนูญแห่งประเทศไทย [3] และการค้ำประกันยังคงอยู่ในรัฐธรรมนูญ 2007 ผู้ที่. [4] กลไกสำหรับการเซ็นเซอร์ได้รวมกฎหมายหมิ่นพระบรมเดชานุภาพที่เข้มงวดของรัฐบาลโดยตรง / การควบคุมของทหารมากกว่า สื่อกระจายเสียงและการใช้แรงกดดันทางเศรษฐกิจและทางการเมือง. [5] คำติชมของพระมหากษัตริย์เป็นสิ่งต้องห้ามตามรัฐธรรมนูญถึงแม้ว่าส่วนใหญ่หมิ่นกรณีฯ ได้รับการกำกับที่ชาวต่างชาติหรือที่ฝ่ายตรงข้ามไทยการเมืองผู้นำทางสังคมและเชิงพาณิชย์. [ 6] ประเทศไทยอันดับที่ 59 จาก 167 ประเทศในปี 2004 และจากนั้นลดลงไป 107 จาก 167 ประเทศในปี 2005 ในทั่วโลกกดดัชนีเสรีภาพจากผู้สื่อข่าวไร้พรมแดน. [7] [8] การจัดอันดับของไทยลดลงถึง 153 จาก 178 ในปี 2010 [ 9] และเพิ่มขึ้นเป็น 137 จาก 179 ใน 2011-2012. [10] ในดัชนีปี 2014 ประเทศไทยอันดับที่ 130 จาก 180 ประเทศ. [11]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การเซ็นเซอร์ในไทยมากๆ การ จัดการ และควบคุมอย่างเข้มงวดของข่าวทางการเมืองร่วมกันภายใต้รัฐบาลทักษิณ ( 2001 – 2006 ) , ข้อ จำกัด และสื่อการแย่ลงหลังจากที่รัฐบาลทหารล้มรัฐบาลทักษิณในการรัฐประหาร [ 1 ] และเพิ่มขึ้นในยุคอภิสิทธิ์ ( 2551 - 2554 ) [ 2 ]

เสรีภาพในการพูดเป็นประกันในรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พุทธศักราช 2540 [ 3 ] และ guarantees เหล่านั้นต่อไปในรัฐธรรมนูญฉบับปี พ.ศ. 2550 [ 4 ] กลไกการเซ็นเซอร์ได้เข้มงวดลาดเซ majest และกฎหมายของรัฐบาลโดยตรง / ทหารควบคุมสื่อกระจายเสียง และการใช้เศรษฐกิจและแรงกดดันทางการเมือง [ 5 ] การวิจารณ์ของ กษัตริย์ถูกห้ามโดยรัฐธรรมนูญถึงแม้ว่าส่วนใหญ่ลาดเซ majest ) กรณีมีผู้ที่ชาวต่างชาติหรือที่ภาษาไทยของฝ่ายตรงข้ามทางการเมือง ผู้นำทางสังคมและเชิงพาณิชย์ [ 6 ]

ประเทศไทยอยู่ในอันดับที่ 59 ใน 167 ประเทศ ในปี 2004 และจากนั้นลดลง 107 จาก 167 ประเทศ ในปี 2005 ในทั่วโลกกดดัชนีเสรีภาพจากผู้สื่อข่าวไร้พรมแดน[ 7 ] [ 8 ] การจัดอันดับของประเทศไทยลดลง 153rd จาก 178 ใน 2010 [ 9 ] และกุหลาบ 137th จาก 179 ใน 2011 – 2012 [ 10 ] ใน 2014 ดัชนี ประเทศไทยอยู่ในอันดับที่ 130 180 [ 11 ]

"