Open main menu Last edited 6 days ago by Dl2000EditWatch this pageVict การแปล - Open main menu Last edited 6 days ago by Dl2000EditWatch this pageVict ไทย วิธีการพูด

Open main menu Last edited 6 days a


Open main menu

Last edited 6 days ago by Dl2000
Edit
Watch this page
Victoria and Albert Museum
Victoria and Albert Museum
Victoria & Albert Museum Entrance, London, UK - Diliff.jpg
Entrance to the Victoria and Albert Museum
Victoria and Albert Museum is located in Central London Victoria and Albert Museum
Location within Central London
Established 1852; 163 years ago
Location Cromwell Gardens, South Kensington, London, United Kingdom
Coordinates 51°29′48″N 0°10′19″W
Collection size 4.6 million objects
Visitors
3,290,500 (2013)[1]

Ranked 6th nationally (2013)[1]
Ranked 11th globally (2013)[2]
Director Martin Roth
Public transit access South Kensington Circle roundel1.PNG District roundel1.PNG Piccadilly roundel1.PNG
Website www.vam.ac.uk

In 2000, an 11 metre high, blown glass chandelier by Dale Chihuly was installed as a focal point in the rotunda at the V&A's main entrance.
The Victoria and Albert Museum (often abbreviated as the V&A), London, is the world's largest museum of decorative arts and design, housing a permanent collection of over 4.5 million objects. It was founded in 1852 and named after Queen Victoria and Prince Albert. The V&A is located in the Brompton district of the Royal Borough of Kensington and Chelsea, in an area that has become known as "Albertopolis" because of its association with Prince Albert, the Albert Memorial and the major cultural institutions with which he was associated. These include the Natural History Museum, the Science Museum and the Royal Albert Hall. The museum is a non-departmental public body sponsored by the Department for Culture, Media and Sport. Like other national British museums, entrance to the museum has been free since 2001.

The V&A covers 12.5 acres (51,000 m2)[3] and 145 galleries. Its collection spans 5,000 years of art, from ancient times to the present day, from the cultures of Europe, North America, Asia and North Africa. The holdings of ceramics, glass, textiles, costumes, silver, ironwork, jewellery, furniture, medieval objects, sculpture, prints and printmaking, drawings and photographs are among the largest and most comprehensive in the world. The museum owns the world's largest collection of post-classical sculpture, with the holdings of Italian Renaissance items being the largest outside Italy. The departments of Asia include art from South Asia, China, Japan, Korea and the Islamic world. The East Asian collections are among the best in Europe, with particular strengths in ceramics and metalwork, while the Islamic collection is amongst the largest in the Western world.

Since 2001, the museum has embarked on a major £150m renovation programme,[4] which has seen a major overhaul of the departments, including the introduction of newer galleries, gardens, shops and visitor facilities.

History Edit

Foundation Edit

Henry Cole, the museum's first director

Frieze detail from internal courtyard showing Queen Victoria in front of the 1851 Great Exhibition.
The V&A has its origins in the Great Exhibition of 1851, with which Henry Cole, the museum's first director, was involved in planning; initially it was known as the Museum of Manufactures,[5] first opening in May 1852 at Marlborough House, but by September had been transferred to Somerset House. At this stage the collections covered both applied art and science.[6] Several of the exhibits from the Exhibition were purchased to form the nucleus of the collection.[7] By February 1854 discussions were underway to transfer the museum to the current site[8] and it was renamed as the South Kensington Museum. In 1855 the German architect Gottfried Semper, at the request of Cole, produced a design for the museum, but it was rejected by the Board of Trade as too expensive.[9] The site was occupied by Brompton Park House; this was extended including the first refreshment rooms opened in 1857, the museum being the first in the world to provide such a facility.[10]

The official opening by Queen Victoria was on 22 June 1857.[11] In the following year, late night openings were introduced, made possible by the use of gas lighting. This was to enable in the words of Cole "to ascertain practically what hours are most convenient to the working classes"[12]—this was linked to the use of the collections of both applied art and science as educational resources to help boost productive industry.[6] In these early years the practical use of the collection was very much emphasised as opposed to that of "High Art" at the National Gallery and scholarship at the British Museum.[13] George Wallis(1811–1891), the first Keeper of Fine Art Collection, passionately promoted the idea of wide art education through the museum collections. This led to the transfer to the museum of the School of Design that had been founded in 1837 at Somerset House, after the transfer it was referred to as the Art School or Art Training School, later to become the Royal College of Art which finally achieved full independence in 1949. From the 1860s to the 1880s the scientific collections had been moved from the main museum site to various improvised galleries to the west of Exhibition Road.[6] In 1893 the "Science Museum" had effectively come into existence when a separate director was appointed.[14]

The laying of the foundation stone of the Aston Webb building (to the left of the main entrance) on 17 May 1899[15] was the last official public appearance by Queen Victoria. It was during this ceremony that the change of name from the South Kensington Museum to the Victoria and Albert Museum was made public.[16] London Gazette of the time ended: "I trust that it will remain for ages a Monument of discerning Liberality and a Source of Refinement and Progress."

The exhibition which the museum organised to celebrate the centennial of the 1899 renaming, "A Grand Design", first toured in North America from 1997 (Baltimore Museum of Art, Museum of Fine Arts, Boston, Royal Ontario Museum, Toronto, Museum of Fine Arts, Houston and the Fine Arts Museums of San Francisco), returning to London in 1999.[17] To accompany and support the exhibition, the museum published a book, Grand Design, which it has made available for reading online on its website.[18]

1900–1950 Edit
The opening ceremony for the Aston Webb building by King Edward VII and Queen Alexandra took place on 26 June 1909.[19] In 1914 the construction commenced of the Science Museum signalling the final split of the science and art collections.[20] Since then the museum has maintained its role of one of the world's greatest decorative arts collections.

In 1939 on the outbreak of World War II, most of the collection was sent to a quarry in Wiltshire, to Montacute House in Somerset, or to a tunnel near Aldwych tube station, with larger items remaining in situ, sand-bagged and bricked in.[21] Between 1941 and 1944 some galleries were used as a school for children evacuated from Gibraltar.[22] The South Court became a canteen, first for the Royal Air Force and later for Bomb Damage Repair Squads.[22]

Before the return of the collections after the war, the Britain Can Make It exhibition was held between September and November 1946,[23] attracting nearly a million and a half visitors.[24] This was organised by the Council of Industrial Design established by the British government in 1944 "to promote by all practicable means the improvement of design in the products of British industry".[24] The success of this exhibition led to the planning of the Festival of Britain (1951). By 1948 most of the collections had been returned to the museum.

Since 1950 Edit
In July 1973, as part of its outreach programme to young people, the V&A became the first museum in Britain to present a rock concert. The V&A presented a combined concert/lecture by British progressive folk-rock band Gryphon, who explored the lineage of mediaeval music and instrumentation and related how those contributed to contemporary music 500 years later. This innovative approach to bringing young people to museums was a hallmark of the directorship of Roy Strong and was subsequently emulated by some other British museums.

In the 1980s, Sir Roy Strong renamed the museum as "The Victoria and Albert Museum, the National Museum of Art and Design". Strong's successor Elizabeth Esteve-Coll oversaw a turbulent period for the institution in which the museum's curatorial departments were re-structured, leading to public criticism from some staff. Esteve-Coll's attempts to make the V&A more accessible included a criticised marketing campaign emphasising the café over the collection.

In 2001, "FuturePlan" was launched, which involves redesigning all the galleries and public facilities in the museum that have yet to be remodelled. This is to ensure that the exhibits are better displayed, more information is available and the museum meets modern expectations for museum facilities; it should take about ten years to complete the work.

The museum also runs the Museum of Childhood at Bethnal Green and used to run the Theatre Museum in Covent Garden and Apsley House. The Theatre Museum is now closed and the V&A Theatre Collections are now displayed within the South Kensington building.

Partnerships

Architecture of the museum

Collections

Departments

Exhibitions

See also

Galleries

References

External links

Read in another language
Wikipedia®® MobileDesktop
Content is available under CC BY-SA 3.0 unless otherwise noted.
Terms of UsePrivacy
0/5000
จาก: -
เป็น: -
ผลลัพธ์ (ไทย) 1: [สำเนา]
คัดลอก!
เปิดเมนูหลัก แก้ไขล่าสุด 6 วันผ่านมา โดย Dl2000แก้ไขดูหน้านี้วิคตอเรียและอัลเบิร์ตพิพิธภัณฑ์วิคตอเรียและอัลเบิร์ตพิพิธภัณฑ์วิคตอเรียแอนด์อัลเบิร์ตพิพิธภัณฑ์เข้า ลอนดอน สหราชอาณาจักร - Diliff.jpgเข้าวิคตอเรียและอัลเบิร์ตพิพิธภัณฑ์วิคตอเรียและอัลเบิร์ตพิพิธภัณฑ์ตั้งอยู่ในเซ็นทรัลลอนดอนวิคตอเรียและอัลเบิร์ตพิพิธภัณฑ์ตำแหน่งภายในลอนดอน1852 ขึ้น 163 ปีที่ตั้งสวนครอมเวลล์ เซาท์เคนซิงตัน ลอนดอน สหราชอาณาจักรพิกัด 51 ° 29′48″N 0 ° 10′19″Wวัตถุคอลเลกชันขนาด 4.6 ล้านผู้เข้าชม 3,290,500 (2013) [1]อันดับ 6 ผลงาน (2013) [1]อันดับ 11 ทั่วโลก (2013) [2]ผู้กำกับมาร์ตินรอดขนส่งสาธารณะเข้าวงเซาท์เคนซิงตัน roundel1 Roundel1 อำเภอ PNG Roundel1 PNG พิคคาดิลลี่ PNGเว็บไซต์ www.vam.ac.ukใน 2000 มีโคมระย้าแก้วเป่า สูง 11 เมตร โดย Dale Chihuly ถูกติดตั้งเป็นจุดโฟกัสในเหลี่ยมที่ V และ A ของทางเข้าวิคตอเรีย และอัลเบิร์ตพิพิธภัณฑ์ (มักย่อเป็น V & A) ลอนดอน เป็นพิพิธภัณฑ์ที่ใหญ่ที่สุดในโลกของศิลปะการตกแต่งและออกแบบ ที่อยู่อาศัยชุดถาวรของวัตถุมากกว่า 4.5 ล้าน จึงได้ก่อตั้งใน 1852 และชื่อหลังจากพระราชินีวิคตอเรียและเจ้าชายอัลเบิร์ต V และ A อยู่ในตู้เซฟของ Royal Borough ของเคนซิงตันและเชลซี ที่รู้จักกันเป็น "Albertopolis" เนื่องจากมีความสัมพันธ์กับเจ้าชายอัลเบิร์ต อนุสรณ์อัลเบิร์ต และวิชาสถาบันวัฒนธรรมที่เขาเกี่ยวข้อง เหล่านี้รวมถึง พิพิธภัณฑ์วิทยาศาสตร์ พิพิธภัณฑ์ประวัติศาสตร์ธรรมชาติ และรอยัลอัลเบิร์ตฮอลล์ พิพิธภัณฑ์เป็นตัวสาธารณะไม่ใช่แผนกสนับสนุนโดยกรมวัฒนธรรม สื่อ และการกีฬา เช่นพิพิธภัณฑ์อังกฤษอื่น ๆ ชาติ ทางเข้าพิพิธภัณฑ์ได้ฟรีตั้งแต่ปี 2001ครอบคลุมพื้นที่ 12.5 (51,000 m2) V และ A [3] และ 145 คอลเลกชันของครอบคลุม 5000 ปีของศิลปะ จากโบราณถึงปัจจุบัน จากวัฒนธรรมของยุโรป อเมริกาเหนือ เอเชีย และแอฟริกาเหนือ โฮลดิ้งของเซรามิกส์ แก้ว สิ่งทอ เครื่องแต่งกาย เงิน ironwork อัญมณี เฟอร์นิเจอร์ ยุคกลาง วัตถุ ประติมากรรม พิมพ์ และภาพพิมพ์ ภาพวาด และภาพถ่ายใหญ่ที่สุด และมากที่สุดในโลก พิพิธภัณฑ์เป็นเจ้าของชุดของโลกที่ใหญ่ที่สุดของประติมากรรมคลาสสิกหลัง กับโฮลดิ้งของยุคฟื้นฟูศิลปวิทยาอิตาลีใหญ่ที่สุดอยู่นอกอิตาลี แผนกเอเชียรวมศิลปะจากเอเชียใต้ จีน ญี่ปุ่น เกาหลี และโลกอิสลาม เอเชียตะวันออกคอลเลกชันดีที่สุดในยุโรป มีจุดแข็งเฉพาะในการเคลือบและ metalwork ชุดอิสลามเป็นหมู่ใหญ่ที่สุดในโลกตะวันตกพิพิธภัณฑ์มีการเริ่มต้นในหลัก £150 เมตรปรับปรุงโครงการ, [4] ซึ่งได้เห็นการยกเครื่องหลักของแผนกต่าง ๆ รวมทั้งแนะนำแหล่งใหม่ สวน ร้านค้า และสิ่งอำนวยความสะดวกผู้เข้าชม ตั้งแต่ปี 2001แก้ไขประวัติมูลนิธิแก้ไขเฮนรีโคล ผู้กำกับครั้งแรกของพิพิธภัณฑ์รายละเอียด frieze จากภายในลานแสดงควีนวิคตอเรียหน้านิทรรศการดี 1851V และ A มีกำเนิดในนิทรรศการครั้งยิ่งใหญ่ของ 1851 ซึ่งเฮนรีโคล กรรมการ ครั้งแรกของพิพิธภัณฑ์เกี่ยวข้องในการวางแผน เริ่มถูกเรียกว่าพิพิธภัณฑ์ผลิต, [5] เปิดตัวครั้งแรกใน 1852 พฤษภาคมมาร์ลโบโรเฮ้าส์ แต่ โดยเดือนกันยายนมีการโอนย้ายไปซัมเมอร์เฮาส์ ในขั้นตอนนี้ คอลเลกชันรวมทั้งใช้ศิลปะและวิทยาศาสตร์ [6] หลายยุคจากนิทรรศการที่ซื้อเพื่อสร้างนิวเคลียสของคอลเลกชัน [7] โดย 1854 กุมภาพันธ์ สนทนาอยู่ระหว่างดำเนินการ โอนย้ายพิพิธภัณฑ์ไปยังไซต์ปัจจุบัน [8] และได้ถูกเปลี่ยนเป็นพิพิธภัณฑ์เคนซิงตันใต้ โทรทัศน์(เคเบิล) สถาปนิกชาวเยอรมัน Gottfried Semper ของโคล ผลิตออกแบบสำหรับพิพิธภัณฑ์ แต่ก็ถูกปฏิเสธ โดยคณะการค้าเป็นแพงเกินไป [9] เว็บไซต์ถูกครอบครอง โดยโคโรเนชั่นปาร์คบ้าน นี้ถูกขยายรวมถึงห้องเครื่องแรกที่เปิดในค.ศ. 1857 พิพิธภัณฑ์ที่แรกในโลกที่ให้สินเชื่อดังกล่าว [10]เปิดอย่างเป็นทางการ โดยสมเด็จพระบรมราชินีนาถวิกตอเรียวันที่ 22 มิถุนายนค.ศ. 1857 [11] ในปีต่อไปนี้ เปิดดึกได้แนะนำ ทำได้ โดยการใช้แสงสว่างแก๊ส นี่คือคำพูดของโคล "ไปตรวจจริงชั่วโมงใดมีการสอนงาน" ให้ [12] เช่นนี้ถูกเชื่อมโยงกับการใช้คอลเลกชันของศิลปะประยุกต์และวิทยาศาสตร์เป็นทรัพยากรทางการศึกษาเพื่อช่วยเพิ่มประสิทธิภาพอุตสาหกรรม [6] ในปีนี้ก่อน การใช้ชุดปฏิบัติถูกมากสามารถ emphasised จำกัดของ "ศิลปะสูง" ที่หอศิลป์แห่งชาติและทุนการศึกษาที่พิพิธภัณฑ์บริติช [13] จอร์จ Wallis(1811–1891) แรกผู้รักษาของศิลปะคอลเลกชัน ความคิดของทั้งการส่งเสริมศิลปศึกษาศิลปะพิพิธภัณฑ์คอลเลกชัน นี้นำไปสู่การโอนย้ายไปพิพิธภัณฑ์โรงเรียนดีไซน์ที่มีการก่อตั้ง 2380 ซึ่งเมื่อเร็ว ๆ ที่โรงเฮาส์ หลังจากการโอนย้ายที่จะถูกเรียกว่าการเรียนศิลปะหรือศิลปะโรงเรียน ในภายหลังจะกลายเป็นราชวิทยาลัยศิลปะซึ่งในที่สุดก็ ได้เอกราชเต็มใน 1949 จาก 1860s ถึงปัจจุบัน ชุดวิทยาศาสตร์ได้ย้ายแล้วจากเว็บไซต์พิพิธภัณฑ์หลักการเก็บต่าง ๆ ถูกยิงที่ด้านตะวันตกของถนนนิทรรศการ [6] ใน 1893 "พิพิธภัณฑ์วิทยาศาสตร์" ได้อย่างมีประสิทธิภาพมาอยู่เมื่อมีการแต่งตั้งกรรมการแยก [14]วางหินมูลนิธิของเวบบ์แอสตันอาคาร (ทางด้านซ้ายของทางเข้าหลัก) บน 17 ย่านพฤษภาคม [15] สุดท้ายลักษณะสาธารณะอย่างเป็นทางการ โดยสมเด็จพระบรมราชินีนาถวิกตอเรีย มันเป็นช่วงพิธีนี้ได้ทำการเปลี่ยนแปลงชื่อจากเซาท์เคนซิงตันพิพิธภัณฑ์วิกตอเรียและอัลเบิร์ตพิพิธภัณฑ์สาธารณะ [16] ลอนดอนประกาศเวลาสิ้นสุด: "ผมเชื่อว่า มันจะยังคงอยู่สำหรับวัยอนุสาวรีย์สะดวก Liberality และแหล่งที่มาของความก้าวหน้าและการ"นิทรรศการที่พิพิธภัณฑ์จัดฉลองเซนเทนเนียลของย่านชื่อ "A แกรนด์ออกแบบ" ก่อนออกเดินทางในอเมริกาเหนือจาก 1997 (พิพิธภัณฑ์ ศิลปะบัลติมอร์ พิพิธภัณฑ์วิจิตรศิลป์ บอสตัน พิพิธ ภัณฑ์รอยัลออนตาริโอ โตรอนโต พิพิธภัณฑ์วิจิตรศิลป์ ฮุสตัน และพิพิธภัณฑ์ศิลปะของ San Francisco), กลับไปลอนดอนในปี 1999 [17] เพื่อประกอบ และสนับสนุนนิทรรศการ พิพิธภัณฑ์เผยแพร่หนังสือ ออกแบบแกรนด์ ซึ่งจะได้หาอ่านออนไลน์บนเว็บไซต์ของ [18]1900-1950 แก้ไขพิธีเปิดของอาคารแอสตันเวบบ์ VII เอ็ดเวิร์ดคิงและควีนอเล็กซานดร้าเกิดขึ้นในปี 1909 26 มิถุนายน [19] ใน 1914 เริ่มการก่อสร้างพิพิธภัณฑ์วิทยาศาสตร์แดงแยกสุดท้ายชุดวิทยาศาสตร์และศิลปะ [20] หลังจากนั้น พิพิธภัณฑ์ได้เก็บรักษาเป็นบทบาทหนึ่งของคอลเลกชันศิลปะตกแต่งมากที่สุดในโลกในปีพ.ศ. 2482 ในสธ.สงครามโลก ส่วนใหญ่ของคอลเลกชันถูกส่งไปที่เหมืองในวิลท์เชอร์ กับคิวท์ในโรง หรืออุโมงค์ใกล้หลอดอัลด์ สถานี รายการใหญ่ที่เหลือใน situ, bagged ทราย และ bricked ค่ะ [21] ระหว่าง 1941 และเก็บบางส่วนใช้เป็นโรงเรียนสำหรับเด็กที่อพยพจากยิบรอลตาร์ 1944 [22] ศาลใต้กลายเป็นโรงอาหาร ครั้งแรกการกองทัพอากาศ และภายหลัง การระเบิดเสียหายซ่อมแซม Squads [22]ก่อนการกลับมาของคอลเลกชันหลังจากสงคราม ราชอาณาจักรสามารถทำเรื่องนิทรรศการถูกจัดขึ้นระหว่างเดือนกันยายนและ 1946 พฤศจิกายน, [23] ดึงดูดผู้เข้าชมเกือบล้าน และเป็นครึ่ง [24] ซึ่งถูกจัดตามสภาอุตสาหกรรมออกก่อตั้งขึ้น โดยรัฐบาลอังกฤษในปี 1944 "เพื่อส่งเสริม โดยวิธี practicable การทั้งหมดปรับปรุงออกแบบผลิตภัณฑ์อุตสาหกรรมอังกฤษ" [24] ความสำเร็จของนิทรรศการนี้นำไปสู่การวางแผนในเทศกาลของสหราชอาณาจักร (1951) โดย 1948 ของคอลเลกชันได้ถูกส่งกลับไปพิพิธภัณฑ์ตั้งแต่ 1950 แก้ไขในเดือน 1973 กรกฎาคม เป็นส่วนหนึ่งของโครงการบริการวิชาการของเยาวชน V และ A กลายเป็น พิพิธภัณฑ์แห่งแรกในสหราชอาณาจักรจะนำเสนอคอนเสิร์ตร็อค V และ A แสดงคอนเสิร์ต/การบรรยายรวม โดย folk-rock วงอังกฤษก้าวหน้า Gryphon อุดมลินเนจ mediaeval เพลงและใช้เครื่องมือ และวิธีที่ส่วนเพลงสมัย 500 ปีที่เกี่ยวข้อง วิธีการนี้เป็นนวัตกรรมใหม่เพื่อนำเยาวชนไปพิพิธภัณฑ์ถูกจัดเตรียมดำรงรอยแข็ง และถูกจำลองขึ้น โดยพิพิธภัณฑ์อื่น ๆ ที่อังกฤษในเวลาต่อมาในทศวรรษ 1980 แข็งแกร่งรอยรักเปลี่ยนชื่อพิพิธภัณฑ์เป็น "วิคตอเรีย และอัลเบิร์ตพิพิธภัณฑ์ พิพิธภัณฑ์ศิลปะและการออกแบบ" ของแข็งแกร่งสืบเอลิซาเบธ Esteve Coll ดูแลระยะเพสำหรับสถาบันที่แผนกภัณฑารักษ์พิพิธภัณฑ์ที่จะมีอีกโครงสร้าง นำไปวิจารณ์สาธารณะจากบาง Esteve Coll พยายามทำ V และการเข้าถึงได้รวม criticised แคมเปญการตลาดเน้นคาเฟ่ผ่านคอลเลกชันในปีค.ศ. 2001, "FuturePlan" ถูกเปิดตัว ซึ่งเกี่ยวข้องกับ redesigning หอศิลป์และสถานที่สาธารณะในพิพิธภัณฑ์ที่ยังไม่ได้มี remodelled ทั้งหมด นี่คือเพื่อให้แน่ใจว่า ดีไว้เตียน ข้อมูล และพิพิธภัณฑ์ตรงกับความคาดหวังที่ทันสมัยสำหรับพิพิธภัณฑ์ มันควรใช้ประมาณสิบปีในการดำเนินงานพิพิธภัณฑ์ยังทำงานพิพิธภัณฑ์เด็กที่ Bethnal สีเขียว และใช้ในการทำงานพิพิธภัณฑ์โรงละครในการผ่อนบ้านและแขก ขณะนี้ปิดพิพิธภัณฑ์โรงละคร และ V และ A ละครคอลเลกชันจะปรากฏภายในเคนซิงตันใต้อาคารความร่วมมือ สถาปัตยกรรมของพิพิธภัณฑ์ คอลเลกชัน แผนก นิทรรศการ ดู แกลเลอรี การอ้างอิง เชื่อมโยงภายนอก อ่านในภาษาอื่นวิกิพีเดียภาษา?? MobileDesktopอยู่ภายใต้สัญญา CC BY ซา 3.0 แปลงเงื่อนไขของข้อมูลส่วน
การแปล กรุณารอสักครู่..
ผลลัพธ์ (ไทย) 2:[สำเนา]
คัดลอก!

เปิดเมนูหลักแก้ไขครั้งล่าสุด 6 วันที่ผ่านมาโดย Dl2000 แก้ไขดูหน้านี้พิพิธภัณฑ์Victoria and Albert พิพิธภัณฑ์ Victoria and Albert Victoria & Albert Museum เข้าลอนดอนสหราชอาณาจักร - Diliff.jpg ทางเข้าพิพิธภัณฑ์ Victoria and Albert พิพิธภัณฑ์ Victoria and Albert ตั้งอยู่ในภาคกลาง ลอนดอนพิพิธภัณฑ์ Victoria and Albert ตั้งอยู่ในกลางกรุงลอนดอนก่อตั้ง 1852; 163 ปีที่ผ่านมาที่อยู่รอมเวลล์การ์เด้น, เคนซิงตันใต้, ลอนดอน, สหราชอาณาจักรพิกัด51 ° 29'48 "N ° 10'19 0" W การเก็บขนาด 4,600,000 วัตถุผู้เข้าชม3,290,500 (2013) [1] อยู่ในอันดับที่ 6 ในระดับประเทศ (2013) [1 ] อยู่ในอันดับที่ 11 ในระดับโลก (2013) [2] ผู้อำนวยการโรทมาร์ตินการขนส่งสาธารณะเข้าถึง South Kensington วงกลม roundel1.PNG อำเภอ roundel1.PNG Piccadilly roundel1.PNG www.vam.ac.uk เว็บไซต์ในปี2000 เป็น 11 เมตรสูงโคมระย้าแก้วเป่าโดย Dale Chihuly ถูกติดตั้งเป็นจุดโฟกัสในหอกที่ V & A ของประตูทางเข้าหลัก. พิพิธภัณฑ์วิกตอเรียและอัลเบิร์ (มักเรียกโดยย่อว่า V & A) ในกรุงลอนดอนเป็นพิพิธภัณฑ์ที่ใหญ่ที่สุดในโลกของศิลปะการตกแต่งและการออกแบบที่อยู่อาศัยคอลเลกชันถาวรกว่า 4.5 ล้านวัตถุ ได้ก่อตั้งขึ้นในปี 1852 และตั้งชื่อตามสมเด็จพระราชินีวิกตอเรียและอัลเบิร์เจ้าชาย V & จะตั้งอยู่ในย่านบรอมป์ตันของ Royal เขตเลือกตั้งของเคนซิงตันและเชลซีในพื้นที่ที่เป็นที่รู้จักกันว่าเป็น "Albertopolis" เพราะมันเกี่ยวข้องกับเจ้าชายอัลเบิร์อัลเบิร์อนุสรณ์และสถาบันทางวัฒนธรรมที่สำคัญที่เขามีความสัมพันธ์ เหล่านี้รวมถึงพิพิธภัณฑ์ประวัติศาสตร์ธรรมชาติพิพิธภัณฑ์วิทยาศาสตร์และ Royal Albert Hall พิพิธภัณฑ์ร่างกายของประชาชนที่ไม่ได้รับการสนับสนุนจากแผนกกรมวัฒนธรรมและสื่อกีฬา เช่นเดียวกับพิพิธภัณฑ์แห่งชาติอังกฤษทางเข้าพิพิธภัณฑ์ที่ได้รับฟรีตั้งแต่ปี 2001 เป็นรูปตัววีและครอบคลุม 12.5 เอเคอร์ (51,000 m2) [3] และ 145 แกลเลอรี่ คอลเลกชันของช่วง 5,000 ปีของศิลปะตั้งแต่สมัยโบราณจนถึงยุคปัจจุบันจากวัฒนธรรมของยุโรปอเมริกาเหนือเอเชียและแอฟริกาเหนือ การถือครองของเซรามิก, แก้ว, สิ่งทอ, เครื่องแต่งกาย, สีเงิน, เหล็ก, เครื่องประดับ, เฟอร์นิเจอร์, วัตถุโบราณประติมากรรมภาพพิมพ์และภาพพิมพ์ภาพวาดและภาพถ่ายเป็นหนึ่งในที่ใหญ่ที่สุดและครอบคลุมมากที่สุดในโลก พิพิธภัณฑ์เป็นเจ้าของคอลเลกชันใหญ่ที่สุดในโลกของประติมากรรมโพสต์คลาสสิกที่มีการถือครองของรายการยุคฟื้นฟูศิลปวิทยาอิตาลีเป็นนอกที่ใหญ่ที่สุดของอิตาลี หน่วยงานในภูมิภาคเอเชียรวมถึงศิลปะจากเอเชียใต้, จีน, ญี่ปุ่น, เกาหลีและโลกอิสลาม คอลเลกชันเอเชียตะวันออกอยู่ในหมู่ที่ดีที่สุดในยุโรปที่มีจุดแข็งโดยเฉพาะอย่างยิ่งในเซรามิกและโลหะในขณะที่คอลเลกชันอิสลามเป็นหนึ่งในที่ใหญ่ที่สุดในโลกตะวันตก. ตั้งแต่ปี 2001 พิพิธภัณฑ์ได้เริ่มต้นกับโปรแกรมปรับปรุง£ 150m สำคัญ [4] ซึ่งได้เห็นยกเครื่องใหญ่ของหน่วยงานรวมทั้งการแนะนำของแกลเลอรี่ใหม่สวนร้านค้าและสิ่งอำนวยความสะดวกของผู้เข้าชม. แก้ไขประวัติมูลนิธิแก้ไขเฮนรี่โคลอำนวยการคนแรกของพิพิธภัณฑ์รายละเอียดชายคาจากลานภายในแสดงสมเด็จพระราชินีวิกตอเรียในด้านหน้าของ1851 นิทรรศการใหญ่ . วี & A มีต้นกำเนิดในนิทรรศการใหญ่ 1851 กับที่เฮนรี่โคลอำนวยการคนแรกของพิพิธภัณฑ์มีส่วนร่วมในการวางแผน ตอนแรกมันเป็นที่รู้จักเป็นที่ตั้งของพิพิธภัณฑ์ผลิต [5] เปิดครั้งแรกพฤษภาคม 1852 ที่มาร์ลโบโรห์เฮาส์ แต่เดือนกันยายนได้รับการถ่ายโอนไปยัง Somerset House ในขั้นตอนนี้คอลเลกชันที่ครอบคลุมทั้งใช้ศิลปะและวิทยาศาสตร์. [6] หลายคนของการจัดแสดงนิทรรศการจากนิทรรศการที่ซื้อมาในรูปแบบนิวเคลียสของคอลเลกชัน. [7] โดยกุมภาพันธ์ 1854 การอภิปรายกำลังเตรียมการที่จะถ่ายโอนพิพิธภัณฑ์ไปยังเว็บไซต์ปัจจุบัน [ 8] และมันก็เปลี่ยนชื่อเป็นพิพิธภัณฑ์ South Kensington ใน 1,855 สถาปนิกเยอรมัน Gottfried Semper ตามคำร้องขอของโคลผลิตการออกแบบพิพิธภัณฑ์ แต่ก็ถูกปฏิเสธจากคณะกรรมการการค้ามีราคาแพงเกินไป [9] เว็บไซต์ที่ถูกครอบครองโดยบรอมพ์ตันพาร์คบ้าน. นี้ได้ขยายรวมทั้งห้องพักที่ดื่มครั้งแรกที่เปิดใน 1857 พิพิธภัณฑ์เป็นครั้งแรกในโลกที่จะให้สถานที่ดังกล่าว. [10] เปิดอย่างเป็นทางการโดยสมเด็จพระราชินีวิกตอเรียเป็นวันที่ 22 มิถุนายน 1857 [11] ในปีต่อมาสาย เปิดคืนแนะนำทำไปได้โดยการใช้แสงก๊าซ นี่คือการเปิดใช้งานในคำพูดของโคล "เพื่อยืนยันสิ่งที่จริงชั่วโมงสะดวกที่สุดในการเรียนการทำงาน" [12] -this เชื่อมโยงกับการใช้งานของคอลเลกชันของทั้งสองที่ใช้ศิลปะและวิทยาศาสตร์เป็นทรัพยากรทางการศึกษาที่จะช่วยเพิ่มการผลิตอุตสาหกรรม . [6] ในช่วงต้นปีนี้การใช้งานจริงของคอลเลกชันที่ถูกเน้นเป็นอย่างมากเมื่อเทียบกับที่ของ "ศิลปะสูง" ที่หอศิลป์แห่งชาติและทุนการศึกษาที่บริติชมิวเซียม. [13] จอร์จวอลลิส (1811-1891) ที่ ผู้รักษาประตูแรกของการเก็บวิจิตรศิลป์จู๋จี๋การส่งเสริมความคิดของการศึกษาศิลปะกว้างผ่านคอลเลกชันพิพิธภัณฑ์ นี้นำไปสู่การถ่ายโอนไปยังพิพิธภัณฑ์ของโรงเรียนสอนการออกแบบที่ได้รับการก่อตั้งขึ้นในปี 1837 ที่ Somerset House, หลังจากการโอนที่มันถูกเรียกว่าเป็นโรงเรียนศิลปะหรือศิลปะโรงเรียนหลังจากนั้นจะกลายเป็นวิทยาลัยศิลปะซึ่งประสบความสำเร็จในที่สุด อิสระเต็มที่ในปี 1949 จากยุค 1860 กับ 1880 คอลเลกชันทางวิทยาศาสตร์ได้ถูกย้ายจากเว็บไซต์พิพิธภัณฑ์หลักในแกลเลอรี่ชั่วคราวต่างๆทางตะวันตกของถนนนิทรรศการ. [6] ใน 1893 "พิพิธภัณฑ์วิทยาศาสตร์" ได้อย่างมีประสิทธิภาพเกิดขึ้นเมื่อ ผู้อำนวยการแยกจากกันได้รับการแต่งตั้ง. [14] วางศิลาฤกษ์ของอาคารแอสตันเวบบ์ (ด้านซ้ายของประตูทางเข้าหลัก) ในวันที่ 17 พฤษภาคม 1899 [15] เป็นคนสุดท้ายอย่างเป็นทางการปรากฏต่อสาธารณชนโดยสมเด็จพระราชินีวิกตอเรีย มันเป็นช่วงพิธีว่าการเปลี่ยนชื่อจากพิพิธภัณฑ์เซาท์เคนซิงตันกับพิพิธภัณฑ์ Victoria and Albert ก็ทำให้ประชาชนนี้ [16] ราชกิจจานุเบกษาลอนดอนเวลาสิ้นสุด:. "ผมเชื่อว่ามันจะยังคงอยู่สำหรับทุกเพศทุกวัยอนุสาวรีย์ใจกว้างฉลาดและ แหล่งที่มาของการปรับแต่งและความคืบหน้า. "การจัดแสดงนิทรรศการที่พิพิธภัณฑ์จัดขึ้นเพื่อเฉลิมฉลองครบรอบร้อยปีของ1899 เปลี่ยนชื่อว่า" การออกแบบแกรนด์ "เป็นครั้งแรกที่ได้ไปเที่ยวในอเมริกาเหนือจาก 1997 (บัลติมอร์พิพิธภัณฑ์ศิลปะพิพิธภัณฑ์วิจิตรศิลป์รอยัล พิพิธภัณฑ์ Ontario, โตรอนโต, พิพิธภัณฑ์วิจิตรศิลป์, ฮูสตันและพิพิธภัณฑ์วิจิตรศิลป์ของซานฟรานซิ) กลับไปยังกรุงลอนดอนในปี 1999 [17] ไปกับและสนับสนุนการจัดนิทรรศการพิพิธภัณฑ์การตีพิมพ์หนังสือ, แกรนด์การออกแบบที่ได้ทำ สามารถใช้ได้สำหรับการอ่านออนไลน์บนเว็บไซต์ของตน. [18] 1900-1950 แก้ไขพิธีเปิดอาคารเวบบ์แอสตันโดยกษัตริย์เอ็ดเวิร์ดที่เจ็ดและสมเด็จพระราชินีอเล็กซานดเกิดขึ้นเมื่อวันที่26 มิถุนายน 1909 [19] ในปี 1914 การก่อสร้างเริ่มของพิพิธภัณฑ์วิทยาศาสตร์การส่งสัญญาณ แยกสุดท้ายของคอลเลกชันวิทยาศาสตร์และศิลปะ. [20] ตั้งแต่นั้นพิพิธภัณฑ์ยังคงบทบาทของหนึ่งในที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของโลกคอลเลกชันศิลปะการตกแต่ง. ในปี 1939 เกี่ยวกับการระบาดของสงครามโลกครั้งที่สองส่วนใหญ่ของคอลเลกชันที่ถูกส่งไปยังเหมือง ในวิลต์เชียร์ให้กับบ้าน Montacute ตีลังกาหรืออุโมงค์ที่อยู่ใกล้สถานีรถไฟใต้ดิน Aldwych กับรายการใหญ่ที่เหลืออยู่ในแหล่งกำเนิดทรายถุงและปิดตาย. [21] ระหว่าง 1941 และ 1944 แกลเลอรี่บางส่วนถูกนำมาใช้เป็นโรงเรียนสำหรับเด็กที่อพยพออกจาก ยิบรอลตา. [22] ศาลใต้กลายเป็นโรงอาหารครั้งแรกสำหรับกองทัพอากาศและต่อมาหนซ่อมแซมความเสียหายที่เกิดระเบิด. [22] ก่อนที่จะกลับมาของคอลเลกชันหลังสงครามที่อังกฤษสามารถทำมันได้จัดแสดงนิทรรศการที่จัดขึ้นระหว่างเดือนกันยายนและ พฤศจิกายน 1946 [23] ดึงดูดเกือบหนึ่งล้านบาทและมีผู้เข้าชมครึ่งหนึ่ง. [24] นี้ถูกจัดขึ้นโดยสภาการออกแบบอุตสาหกรรมที่จัดตั้งขึ้นโดยรัฐบาลอังกฤษในปี 1944 "เพื่อส่งเสริมโดยการปฏิบัติทั้งหมดหมายถึงการปรับปรุงการออกแบบในผลิตภัณฑ์ของอังกฤษ อุตสาหกรรม ". [24] ความสำเร็จของการจัดนิทรรศการครั้งนี้นำไปสู่การวางแผนของเทศกาลของสหราชอาณาจักร (1951) โดย 1948 ส่วนใหญ่ของคอลเลกชันที่ได้รับกลับไปที่พิพิธภัณฑ์. ตั้งแต่ 1950 แก้ไขในเดือนกรกฎาคมปี1973 เป็นส่วนหนึ่งของโปรแกรมการขยายไปยังคนหนุ่มสาวที่ V & A ได้กลายเป็นพิพิธภัณฑ์แรกในสหราชอาณาจักรที่จะนำเสนอคอนเสิร์ตร็อค V & นำเสนอคอนเสิร์ตรวม / บรรยายอังกฤษโดยวงดนตรีพื้นบ้านก้าวหน้าหิน Gryphon ที่สำรวจเชื้อสายของเพลงยุคกลางและเครื่องมือวัดและวิธีการที่เกี่ยวข้องกับผู้ที่มีส่วนทำให้ดนตรีร่วมสมัย 500 ปีต่อมา วิธีนี้เป็นนวัตกรรมใหม่ที่จะนำคนหนุ่มสาวที่พิพิธภัณฑ์เป็นจุดเด่นของผู้อำนวยการของรอยที่แข็งแกร่งและได้รับการเทิดทูนต่อมาโดยบางส่วนพิพิธภัณฑ์อังกฤษ. ในช่วงปี 1980 เซอร์รอยที่แข็งแกร่งเปลี่ยนชื่อพิพิธภัณฑ์ "ที่พิพิธภัณฑ์วิกตอเรียและอัลเบิร์พิพิธภัณฑสถานแห่งชาติ ศิลปะและการออกแบบ " ที่แข็งแกร่งของเอลิซาเบทายาท Esteve-Coll คุมระยะเวลาปั่นป่วนของสถาบันการศึกษาที่อยู่ในพิพิธภัณฑ์ของหน่วยงานภัณฑารักษ์ถูก re-โครงสร้างที่นำไปสู่การวิจารณ์ของประชาชนจากพนักงานบางส่วน พยายาม Esteve-Coll ของที่จะทำให้ V & A เข้าถึงได้มากขึ้นรวมถึงแคมเปญการตลาดวิพากษ์วิจารณ์เน้นคาเฟ่กว่าคอลเลกชัน. ในปี 2001 "FuturePlan" ได้รับการเปิดตัวที่เกี่ยวข้องกับการปรับเปลี่ยนการออกแบบแกลเลอรี่ทั้งหมดและสิ่งอำนวยความสะดวกของประชาชนในพิพิธภัณฑ์ที่ยังไม่ได้รับการออกแบบ นี้เพื่อให้แน่ใจว่าการจัดแสดงนิทรรศการจะแสดงที่ดีกว่าข้อมูลเพิ่มเติมสามารถใช้ได้และพิพิธภัณฑ์ตามความคาดหวังที่ทันสมัยสิ่งอำนวยความสะดวกสำหรับพิพิธภัณฑ์ มันควรจะใช้เวลาประมาณสิบปีเพื่อการทำงาน. พิพิธภัณฑ์ยังทำงานพิพิธภัณฑ์ในวัยเด็กที่เบ็ ธ นัลสีเขียวและใช้ในการทำงานพิพิธภัณฑ์โรงละครใน Covent Garden และกวนบ้าน พิพิธภัณฑ์โรงละครจะปิดตอนนี้และ V & A โรงละครคอลเลกชันจะปรากฏขึ้นในขณะนี้ในเคนซิงตันใต้อาคาร. ร่วมมือสถาปัตยกรรมของพิพิธภัณฑ์คอลเลกชันแผนกนิทรรศการดูเพิ่มเติมแกลเลอรี่อ้างอิงการเชื่อมโยงภายนอกอ่านในภาษาอื่นวิกิพีเดีย®® MobileDesktop เนื้อหานี้อยู่ภายใต้ CC BY-SA 3.0 ถ้าไม่สังเกตเห็น. ข้อตกลงการ UsePrivacy


















































































การแปล กรุณารอสักครู่..
ผลลัพธ์ (ไทย) 3:[สำเนา]
คัดลอก!

เปิดเมนูหลัก

แก้ไขล่าสุด 6 วัน ที่ผ่านมา โดย dl2000

ดูแก้ไขหน้านี้

และพิพิธภัณฑ์วิคตอเรียและอัลเบิร์ตวิกตอเรียพิพิธภัณฑ์
อัลเบิร์ตวิกตอเรีย& พิพิธภัณฑ์ทางเข้า , ลอนดอน , สหราชอาณาจักร - diliff . jpg
ทางเข้าพิพิธภัณฑ์วิคตอเรียและอัลเบิร์ต วิคตอเรียและอัลเบิร์ต
พิพิธภัณฑ์ตั้งอยู่ในลอนดอนและพิพิธภัณฑ์วิคตอเรีย สถานที่ภายในลอนดอน

อัลเบิร์ตก่อตั้ง 1852 163 ปีก่อน
;สถานที่ตั้งสวนครอมเวลล์ , South Kensington , ลอนดอน , สหราชอาณาจักร
พิกัด 51 29 / 48 / 0 / 10 เพลง MBC MBC 19 เพลง w
คอลเลกชันขนาด 4.6 ล้านผู้เข้าชม 3290500 วัตถุ

( 2013 ) [ 1 ]

อันดับ 6 ประเทศ ( 2013 ) [ 1 ]
อันดับ 11 ทั่วโลก ( 2013 ) [ 2 ]
กรรมการมาร์ตินโรท
การขนส่งสาธารณะเข้าถึงเซาท์เคนซิงตันวงกลม roundel1.png ตำบล roundel1.png พิคคาดิลลี่ roundel1 เว็บไซต์ผล
www.vam . ac.uk

ใน 200011 เมตรสูง , เป่าแก้วระย้า โดยเดล chihuly ถูกติดตั้งเป็นจุดโฟกัสในหลังคาโดมที่ V &ของทางเข้าหลัก .
พิพิธภัณฑ์ออร์เซย์ ( มักย่อเป็น V & ) , ลอนดอน เป็นพิพิธภัณฑ์ที่ใหญ่ที่สุดในโลกของมัณฑนศิลป์และการออกแบบคอลเลกชันของที่อยู่อาศัยถาวร 4.5 ล้านวัตถุ ก่อตั้งขึ้นในปี 1852 และตั้งชื่อตามสมเด็จพระราชินีวิกตอเรียและเจ้าชายอัลเบิร์ตวี&ตั้งอยู่ในย่านรอบๆ เมืองหลวงของ Kensington และเชลซี ในพื้นที่ที่ได้กลายเป็นที่รู้จักในฐานะ " albertopolis " เพราะความสัมพันธ์กับเจ้าชายอัลเบิร์ต , อัลเบิร์ต อนุสรณ์ และสาขาสถาบันทางวัฒนธรรมที่เขาเกี่ยวข้อง เหล่านี้รวมถึงพิพิธภัณฑ์ประวัติศาสตร์ธรรมชาติ , พิพิธภัณฑ์วิทยาศาสตร์และ Royal Albert Hallพิพิธภัณฑ์ที่ไม่ใช่แผนกสาธารณะร่างกายสนับสนุนโดยกระทรวงวัฒนธรรม สื่อและการกีฬา ชอบพิพิธภัณฑ์อื่น ๆของชาติ ทางเข้าพิพิธภัณฑ์ได้ฟรีตั้งแต่ปี 2001

V &ครอบคลุม 12.5 เอเคอร์ ( 51 , 000 ตารางเมตร ) [ 3 ] และ 145 ที่หอศิลป์ คอลเลกชันที่ครอบคลุมของศิลปะ 5000 ปี ตั้งแต่อดีตกาลจนถึงปัจจุบัน จากวัฒนธรรมของยุโรป อเมริกา เอเชีย และแอฟริกาเหนือบริษัทเซรามิค , แก้ว , สิ่งทอ , เสื้อผ้า , เงิน , งานเหล็ก , เครื่องประดับ , เฟอร์นิเจอร์ , โบราณวัตถุ ประติมากรรม ภาพพิมพ์ และ ภาพพิมพ์ ภาพถ่าย ภาพวาด และเป็นหนึ่งในที่ใหญ่ที่สุดและครอบคลุมมากที่สุดในโลก พิพิธภัณฑ์มีคอลเลกชันที่ใหญ่ที่สุดในโลกของโพสต์ประติมากรรมคลาสสิกกับการถือครองของรายการชาวอิตาลีที่ใหญ่ที่สุดนอกอิตาลีแผนกของภูมิภาคเอเชีย รวมถึงศิลปะจากเอเชียใต้ จีน ญี่ปุ่น เกาหลี และโลกอิสลาม คอลเลกชันเอเชียตะวันออกอยู่ในหมู่ผู้ที่ดีที่สุดในยุโรป ด้วยจุดแข็งโดยเฉพาะเครื่องเคลือบและเครื่องโลหะ ในขณะที่คอลเลกชันของอิสลามเป็นหมู่ที่ใหญ่ที่สุดในโลกตะวันตก .

ตั้งแต่ปี 2001 พิพิธภัณฑ์ได้เริ่มต้นกับสาขาแห่งใหม่ ) โปรแกรม[ 4 ] ซึ่งได้เห็นยกเครื่องใหญ่ของหน่วยงาน รวมทั้งการแนะนำรุ่นใหม่ แกลลอรี่ , สวน , ร้านค้าและสถานที่ผู้เข้าชม

ประวัติแก้ไข

มูลนิธิแก้ไข

เฮนรี่ โคล พิพิธภัณฑ์แรกของผู้กำกับ

ผ้าสักหลาดรายละเอียดจากภายในลานแสดงสมเด็จพระราชินีวิกตอเรียในด้านหน้าของ 1851 ยอดเยี่ยม
งานนิทรรศการ & V มีถิ่นกําเนิดในนิทรรศการครั้งยิ่งใหญ่ของ 1851 , ที่ เฮนรี่ โคลผู้อำนวยการคนแรกของพิพิธภัณฑ์ , มีส่วนร่วมในการวางแผน ตอนแรกมันถูกเรียกว่าเป็นพิพิธภัณฑ์ของผู้ผลิต , [ 5 ] เปิดครั้งแรกในเดือนพฤษภาคม 1852 ที่ของบ้าน แต่ภายในเดือนกันยายน ได้ถูกโอนไป Somerset House ในขั้นตอนนี้คอลเลกชันที่ครอบคลุมทั้งศิลปประยุกต์และวิทยาศาสตร์ [ 6 ] หลายของการจัดแสดงนิทรรศการ ซื้อจากฟอร์มนิวเคลียสของคอลเลกชัน[ 7 ] โดยกุมภาพันธ์ 1947 การอภิปรายระหว่างการถ่ายโอนพิพิธภัณฑ์เว็บไซต์ [ 8 ] และปัจจุบันมันถูกเปลี่ยนเป็นพิพิธภัณฑ์เคนซิงตันใต้ ในปี 1855 สถาปนิกเยอรมันกอทท์ฟรีดเซมเพอร์ในการร้องขอของโคล ผลิตออกแบบพิพิธภัณฑ์ แต่ก็ถูกปฏิเสธโดยคณะกรรมการการค้าที่แพงเกินไป [ 9 ] เว็บไซต์ที่ถูกครอบครองโดยรอบๆ สวนบ้านนี้ได้ขยายรวมถึงบุหรี่เครื่องดื่มแรกเปิดใน 1857 พิพิธภัณฑ์เป็นครั้งแรกในโลกที่จะให้ความสะดวก [ 10 ]

เปิดเป็นทางการโดยสมเด็จพระราชินีวิคตอเรีย 22 มิถุนายน 2400 [ 11 ] ในปีต่อไปเปิดดึกแนะนําได้ โดยการใช้แสง ก๊าซนี้ คือ ต้องการให้อยู่ในคำพูดของ โคล " วินิจฉัยในทางปฏิบัติแล้วชั่วโมงจะสะดวกที่สุดในการทำงานเรียน " [ 12 ] - นี้ถูกเชื่อมโยงกับการใช้คอลเลกชันของทั้งศิลปประยุกต์และวิทยาศาสตร์เป็นทรัพยากรทางการศึกษาเพื่อช่วยเพิ่มผลผลิตอุตสาหกรรม
การแปล กรุณารอสักครู่..
 
ภาษาอื่น ๆ
การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.

Copyright ©2024 I Love Translation. All reserved.

E-mail: