Japanese businessmen opened the fir

Japanese businessmen opened the first permanent cinema, the Japanese Cinematograph, in 1905. Japanese films were so popular that nang yipun became the generic term for all moving pictures. European and American films were called nang farang (after the nang drama (shadow puppet plays) that were a Thai traditional art).[7]

Under another member of the royal family, Prince Kambeangbejr, the Topical Film Service of the State Railway of Thailand was set up. The service produced many promotional documentaries for the railroad and other government agencies and became an important training ground for many filmmakers.[8] One of the early works produced was Sam Poi Luang: Great Celebration in the North (Thai: สามปอยหลวง), a docudrama that became a hit when it was released in 1940.[9]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

นักธุรกิจญี่ปุ่นเปิดโรงภาพยนตร์ถาวรครั้งแรกที่ภาพยนตร์ญี่ปุ่นในภาพยนตร์ญี่ปุ่น 1905 จึงเป็นที่นิยมในกองทัพว่านางกลายเป็นคำทั่วไปสำหรับภาพเคลื่อนไหวทั้งหมด ภาพยนตร์ยุโรปและอเมริกาที่ถูกเรียกว่านางฝรั่ง (หลังจากละครนาง (หุ่นเงาเล่น) ที่เป็นศิลปะแบบดั้งเดิมของไทย). [7] ภายใต้สมาชิกของพระราชวงศ์อีกเจ้าชาย Kambeangbejr, บริการภาพยนตร์เฉพาะที่ของการรถไฟแห่งประเทศไทย ถูกจัดตั้งขึ้น บริการผลิตสารคดีโปรโมชั่นมากมายสำหรับทางรถไฟและหน่วยงานราชการอื่น ๆ และกลายเป็นสนามฝึกที่สำคัญสำหรับการสร้างภาพยนตร์หลาย [8] หนึ่งในผลงานช่วงต้นผลิตแซมปอยหลวง:. ฉลองยิ่งใหญ่ในภาคเหนือ (ไทย: สามปอยหลวง) สารคดีที่กลายเป็นที่นิยมเมื่อมันได้รับการปล่อยตัวในปี 1940 [9]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นักธุรกิจญี่ปุ่นเปิดโรงหนังถาวรครั้งแรก ซีเนมาโตกราฟ ญี่ปุ่นใน 1905 ภาพยนตร์ที่ญี่ปุ่นกำลังเป็นที่นิยมเพื่อให้นางญี่ปุ่นกลายเป็นคำทั่วไปสำหรับการย้ายรูปภาพ ภาพยนตร์ยุโรปและอเมริกาถูกเรียกว่านังฝรั่ง ( หลังจากละครนาง ( หุ่นละครเงา ) ที่เป็นศิลปะไทยประเพณี ) [ 7 ]ภายใต้สมาชิกของพระราชวงศ์องค์ kambeangbejr , topical ภาพยนตร์บริการของการรถไฟแห่งประเทศไทย มีการตั้งค่า บริการผลิตสารคดีโปรโมชั่นมากมายสำหรับทางรถไฟและหน่วยงานราชการอื่น ๆและเป็นสนามฝึกที่สำคัญหลายรุ่น [ 8 ] หนึ่งในงานปอยหลวงคือแซมต้นที่ยอดเยี่ยมงานฉลองในภาคเหนือ ( ไทย : สามปอยหลวง ) เป็นภาพยนตร์สารคดีที่กลายเป็นตีเมื่อมันถูกปล่อยออกมาในปี 1940 [ 9 ]