On a windy, fall night in Paris, so

On a windy, fall night in Paris, sometime in the 1800s, the narrator and C. Auguste Dupin are smoking pipes in the dark, thinking their thoughts. Suddenly, G—, the head of the Paris police, enters. Do they want to hear a mystery? Do they ever! So G— tells a story:

A few months ago the royal lady (probably the queen) gets a letter. She's in her sitting room reading it when another royal person walks in (probably the king). She wants to hide the letter from him, but she can't get it into the desk drawer fast enough. Instead, she puts it on the desk, with the address showing.

In strolls dangerous Minister D—. He notices who the letter is from (the readers aren't told), notices that the royal lady is acting funny, and realizes she wants to hide the letter from the royal man. Right in front of everyone, D— switches the royal lady's letter with one of his own and walks out. The lady can't stop him, because she's afraid D— will show her letter to the royal man.

So, now he's using the letter to make the queen grant some vague but no doubt nefarious political wishes. Enter G—, whom she's called in to find the letter for her. Thinking that D— must have the letter either on his body or in his home, G— has searched and search—like, every night for the past three months—and still found nothing.

Dupin takes an interest, asking G— to describe the letter, inside and out. Finally, G— leaves, resolved to search again. About a month later, he comes back. Still no luck. By this point, he's totally frustrated and offers to pay fifty thousand francs of his own money to whomever can find that letter.

Great! Dupin says—and hands over the letter.

After G— leaves (50,000 francs poorer, but stoked about the promotion this probably means for him), Dupin tells our narrator how he found the letter:

He knows that D— is smart, definitely smart enough to have known how and where G— would search for the letter. He concludes that D— probably hid the letter out in the open, where G— (who's not so smart) would never think to look.

So he waltzes over to D—'s house for a friendly little visit, wearing green glasses to hide his eyes. He sees the letter, disguised as another letter, in an organizer box hanging from the fireplace. The next day he returns with a copy of the disguised letter. Dupin then creates a distraction in the street, so that D— wouldn't notice as he swaps the copy for the original. The final touch? Inside the fake letter, Dupin wrote a snide little note to gloat about how he's outsmarted

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในที่วินดี้ คืนฤดูใบไม้ร่วงในปารีส ในเพราะ, 'ผู้บรรยาย'และ C. Dupin เซฟได้ท่อสูบบุหรี่ในมืด ความคิดความคิดของพวกเขา ทันใดนั้น G —, ใส่หัวตำรวจปารีส พวกเขาต้องการได้ยินเสียงลึกลับ ทำพวกเขาเคย ดังนั้น G — บอกเรื่อง:ไม่กี่เดือนที่ผ่านมาผู้หญิงรอยัล (คงควีน) ได้รับจดหมาย เธออยู่ในห้องนั่งเล่นของเธออ่านมันเมื่อบุคคลอื่นรอยัลเดินใน (คงคิง) เธอต้องการจะซ่อนจดหมายจากเขา แต่เธอไม่สามารถรับมันเข้าไปในลิ้นชักโต๊ะทำงานได้เร็วพอ แทน เธอวางลงบนโต๊ะทำงาน มีที่อยู่ที่แสดงการใน strolls D รัฐมนตรีอันตรายเช่นกัน (ผู้อ่านที่ไม่ได้บอก), การสังเกตพบว่า เขาประกาศที่ส่งจดหมายว่า ผู้หญิงรอยัลหน้าที่ตลก และตระหนักว่าเธอต้องการจะซ่อนจดหมายจากคนรอยัล หน้าคน D – สลับตัวอักษรของผู้หญิงรอยัลของเขาเอง และเดินออกมา ผู้หญิงไม่สามารถหยุดเขา เนื่องจากเธอกลัว D — จะแสดงจดหมายของเธอให้มนุษย์รอยัลดังนั้น ตอนนี้เขาใช้ตัวอักษรเพื่อให้ราชินีให้บางคลุม แต่มีข้อสงสัย nefarious ทางการเมืองด้วยความปรารถนาอยู่ ใส่ G —, ที่เธอเรียกว่าในการค้นหาจดหมายเธอ คิดที่ D — ต้องมีตัวอักษร บนร่างกายของเขา หรือ ใน บ้านของเขา G — ได้ค้นหา และการค้นหา — ชอบ ทุกค่ำคืนผ่านมาสามเดือน — และยัง พบอะไรDupin takes an interest, asking G— to describe the letter, inside and out. Finally, G— leaves, resolved to search again. About a month later, he comes back. Still no luck. By this point, he's totally frustrated and offers to pay fifty thousand francs of his own money to whomever can find that letter.Great! Dupin says—and hands over the letter.After G— leaves (50,000 francs poorer, but stoked about the promotion this probably means for him), Dupin tells our narrator how he found the letter:He knows that D— is smart, definitely smart enough to have known how and where G— would search for the letter. He concludes that D— probably hid the letter out in the open, where G— (who's not so smart) would never think to look.So he waltzes over to D—'s house for a friendly little visit, wearing green glasses to hide his eyes. He sees the letter, disguised as another letter, in an organizer box hanging from the fireplace. The next day he returns with a copy of the disguised letter. Dupin then creates a distraction in the street, so that D— wouldn't notice as he swaps the copy for the original. The final touch? Inside the fake letter, Dupin wrote a snide little note to gloat about how he's outsmarted

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เมื่อลมแรงคืนตกอยู่ในกรุงปารีสในช่วงปี 1800 ผู้บรรยายและซีออ Dupin ท่อสูบบุหรี่ในที่มืดคิดคิดของพวกเขา ทันใดนั้น G- หัวของตำรวจปารีสเข้า พวกเขาต้องการที่จะได้ยินลึกลับ? พวกเขาเคย! ดังนั้น G- บอกเล่าเรื่องราว: ไม่กี่เดือนที่ผ่านมาผู้หญิงราช (อาจราชินี) ได้รับจดหมาย เธออยู่ในห้องนั่งเล่นของเธออ่านมันเมื่อคนอื่นเดินเข้ามาในราช (อาจกษัตริย์) เธอต้องการที่จะซ่อนตัวอักษรจากเขา แต่เธอไม่สามารถรับมันเข้าไปในลิ้นชักโต๊ะเร็วพอ แต่เธอทำให้มันบนโต๊ะทำงานที่มีการแสดงที่อยู่. ในการเดินเล่นที่อันตรายรัฐมนตรีว่าการกระทรวง D- เขาสังเกตเห็นตัวอักษรที่มาจาก (ผู้อ่านจะไม่บอก) สังเกตว่าผู้หญิงจะทำหน้าที่พระราชตลกและตระหนักว่าเธอต้องการที่จะซ่อนจดหมายจากคนที่พระราช อยู่ตรงหน้าของทุกคน D- สวิทช์ราชจดหมายของผู้หญิงกับหนึ่งในของตัวเองและเดินออกไป ผู้หญิงไม่สามารถหยุดเขาเพราะเธอกลัว D- จะแสดงจดหมายของเธอกับคนพระราช. ดังนั้นตอนนี้เขาก็ใช้ตัวอักษรที่จะทำให้พระราชินีให้ความคลุมเครือ แต่บางข้อสงสัยความปรารถนาทางการเมืองสามานย์ไม่มี ใส่ G- ซึ่งเธอเรียกว่าในการที่จะหาตัวอักษรสำหรับเธอ คิดว่า D-ต้องมีตัวอักษรอย่างใดอย่างหนึ่งในร่างกายของเขาหรือในบ้านของเขา, G- มีการค้นหาและค้นหาเหมือนทุกคืนที่ผ่านมาสามเดือนและยังคงพบว่าไม่มีอะไร. Dupin ใช้เวลาความสนใจขอ G- อธิบาย ตัวอักษรทั้งภายในและภายนอก ในที่สุดใบ G- มีมติค้นหาอีกครั้ง ประมาณหนึ่งเดือนต่อมาเขากลับมา ยังไม่มีโชค โดยจุดนี้เขาผิดหวังทั้งหมดและข้อเสนอที่จะจ่ายเงินห้าหมื่นฟรังก์ของเงินของตัวเองเพื่อคนใดคนหนึ่งสามารถหาจดหมาย. ที่ยอดเยี่ยม! Dupin กล่าวและมอบจดหมาย. หลังจาก G- ใบ (50,000 ฟรังก์ยากจน แต่ความสุขเกี่ยวกับโปรโมชั่นนี้อาจหมายถึงสำหรับเขา) Dupin บอกเล่าของเราวิธีการที่เขาพบว่าตัวอักษร: เขารู้ดีว่าเป็นสมาร์ท D- แน่นอนสมาร์ท พอที่จะได้รู้จักวิธีการที่ G- จะค้นหาตัวอักษร เขาสรุปว่า D- อาจจะซ่อนตัวอักษรออกในการเปิดที่ G- (ที่ไม่ใช่สมาร์ท) จะไม่คิดที่จะมอง. ดังนั้นเขาจึงวอลทซ์ไปที่บ้านของ D-สำหรับการเยี่ยมชมเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่เป็นมิตรสวมแว่นตาสีเขียวที่จะซ่อน ตาของเขา. เขาเห็นตัวอักษรที่ปลอมตัวเป็นจดหมายอีกฉบับหนึ่งในกล่องจัดห้อยลงมาจากเตาผิง วันรุ่งขึ้นเขากลับมาพร้อมกับสำเนาจดหมายปลอมตัวเป็น Dupin แล้วสร้างสิ่งที่ทำให้ไขว้เขวในถนนเพื่อให้ D- จะได้แจ้งให้ทราบในขณะที่เขาแลกเปลี่ยนสำเนาต้นฉบับ สัมผัสสุดท้าย? ภายในจดหมายปลอม Dupin เขียนโน้ตเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่จะเยาะเย้ยย่ามใจเกี่ยวกับวิธีการที่เขาฉลาด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในคืนลมแรงฤดูใบไม้ร่วงในปารีส , บางครั้งใน 1800s , ผู้บรรยายและ C . โอกุสต์ Dupin สูบบุหรี่ท่อในที่มืด คิดว่าความคิดของตน จู่ๆ จี หัวหน้าตำรวจปารีส เข้าสู่ . พวกเขาต้องการได้ยินเสียงปริศนา ? พวกเขาเคย ! ดังนั้น จี - บอกเล่าเรื่องราว :

เมื่อไม่กี่เดือนก่อน เลดี้ หลวง ( น่าจะเป็นราชินี ) ได้รับจดหมายเธออยู่ในห้องนั่งเล่น อ่านมันเมื่ออื่นหลวงคนเดินในพวกเขา ( กษัตริย์ ) เธอต้องการจะซ่อนจดหมายจากเขา แต่เธอไม่สามารถได้รับลงในลิ้นชัก เร็วพอ แทน เธอวางมันไว้บนโต๊ะ พร้อมกับที่อยู่แสดง

ในเดินเล่นอันตรายรัฐมนตรี D - เขาประกาศที่จดหมายจากผู้อ่านที่ไม่ได้บอก ) ประกาศว่า เลดี้ รอยัล การแสดงตลกและรู้ว่าเธอต้องการจะซ่อนจดหมายจากคนหลวง ต่อหน้าทุกคน , D - สวิทช์ราชสุภาพสตรีจดหมายด้วยตัวของเขาเอง และเดินออกมา ผู้หญิงไม่สามารถหยุดเขาได้ เพราะเธอกลัว D - จะแสดงจดหมายของเธอกับชายหลวง

ตอนนี้เขาใช้ตัวอักษรให้ราชินีให้บางอย่างที่คลุมเครือ แต่ไม่มีข้อสงสัยสามานย์ทางการเมือง ความปรารถนา ใส่ จี - ,ที่เธอโทรมาหาจดหมายของเธอ คิดว่า D - ต้องมีตัวอักษรบนร่างกายของเขา หรือ ในบ้าน , G - มีการค้นหาและการค้นหาเหมือนทุกคืนที่ผ่านมาสามเดือน และยังพบว่าไม่มีอะไร

Dupin สนใจ ถาม จี - อธิบายหนังสือ ภายใน และออก ท้ายสุด G - ใบอนุมัติการค้นหาอีกครั้ง หนึ่งเดือนต่อมา เขาก็กลับมา ยังไม่มีโชคโดยจุดนี้ เขาก็ผิดหวัง และมีการจ่ายเงินห้าหมื่นฟรังซ์ ของตัวเองให้กับคนที่สามารถหาตัวอักษรที่ .

เยี่ยม Dupin กล่าวและมือมากกว่าตัวอักษร

หลังจาก G - ใบ ( 50 , 000 ฟรังก์ ยากจน แต่ stoked เกี่ยวกับโปรโมชั่นนี้อาจหมายความว่าเขา ) , Dupin บอกเล่าเรื่องของเราว่า เขาพบจดหมาย :

เขารู้ว่า D - สมาร์ทต้องฉลาดพอ ที่จะรู้และวิธีการที่ G - ค้นหาจดหมาย เขาสรุปว่า D - คงซ่อนจดหมายออกเปิดที่ g - ( ที่ไม่เก่ง ) ก็ไม่เคยคิดจะดู

เขาจังหวะวอลทซ์ไป D - บ้านชมน้อย Friendly , สวมแว่นตาสีเขียวเพื่อซ่อนแววตาของเขา เขาเห็นจดหมาย ที่ปลอมตัวเป็นจดหมายอื่นในการจัดระเบียบกล่องแขวนจากเตาผิง วันต่อมาเขากลับมาพร้อมกับสำเนาปลอมจดหมาย Dupin สร้างรบกวนในถนน ดังนั้น D - จะไม่สังเกตเห็นเขาแลกเปลี่ยนสำเนากับต้นฉบับ สัมผัสสุดท้าย ภายในจดหมายปลอม , Dupin เขียนโน๊ตเล็กๆ เพื่อเยาะเย้ยเยาะเย้ยว่าเขาฉลาดกว่า