What exactly is going on, is that f

What exactly is going on, is that fellow tired? What a useless guy. Seemingly so arrogant usually, but in the end he is only this much. I smiled sinisterly. Just like this is good. If he is already tired, then his attention is bound to become weaker. His footsteps should also become messier. Just watch. And fall. A shrill scream sounded. I rushed out from behind the tree trunk, and carried the plastic containers while dashing towards the trap. Without even looking at the situation inside the trap, I poured the liquid in the containers in. The gasoline flowed into the trap with a doshi doshi sound. It continues to flow, making someone feel that it is kind of exaggerated. Next is the spark. I used the lighter to light a piece of confetti, and throw it into the trap. The scream echoed in to the ears. It is that last struggle of the guy, it makes one feel so smoothing. I picked up the bamboo spear and stabbed it into the trap, giving that fellow the fatal blow. The feel of the spear stabbing into the meat was transmitted through the palms. So a human's stomach is that soft, it is far beyond my imagination. I closed my eyes, and desperately stabbed the bamboo spear continuously down. Finally, the resistance stopped. I timidly opened my eyes, and looked into the trap. That fellow's corpse——Is not in the trap. What replaced it, is a fat creature that is pig-like looking, and uses 2 legs to walk, covered with blood and dead inside. That is a fat creature with reddish-brown skin. And the blood that flowed out is blue. Only seeing him covered completely in blue colored blood.
「Ha?」
I could not help making a confused sound like a fool. I let go of the bamboo spear in my hands. At that moment the fat pig-human released another sound like a wheezing sound. The pig-human body is gradually becoming fuzzy. No, it’s body is dissipating just like smoke.

6
I blinked. Just as I was stunned at all these, the pig-human's body disappeared completely. An opening trumpet music rang in my ears.
「You leveled up!」
I heard a neutral voice saying so, and my vision became all white.


7
Chapter 02: The White Room
Once I regain consciousness, I discovered that I am inside a white colored room. The entire ceiling is glowing just like a fluorescent bulb. Or perhaps because of this, this place is as bright as day. The size of the room is about the same as a classroom. But, there is only a table and a chair. There is a laptop on the table. The table, chair, and laptop, that's all things that are in the room. The laptop is open, and the screen showed something like Excel. I timidly walked towards the table. Looking at the computer screen. Only seeing my name written on top of it, and below writing Level 1, and Skill Points 2. And further below is a table with simple words like sword, spear, magic. I shake my head in suspicion. Is this some sort of prank? What exactly is going on? No, actually I did know what is this. This is the ability table. My ability table. Just like a computer game, the screen shows my ability values. But, what is written on it is not Strength, Intelligence, HP or MP. From the table that is like game stats, I can see that, there are only levels and skills these 2 components. This sort of game does exist in reality, and some of these games will even hide of the character's ability. Then, this screen means that……I used my confused mind to think. On it was Level 1, Skill Points 2, does it means that I can get 2 kind of skills? Or it is that, the points needed for different skills are different……Alas, this sort of thing is not important. Or perhaps it is not completely unimportant, in short just keep it aside for now. The most important thing is; what kind of situation am I currently in.
「Is there someone around!」
I shouted loudly.
「Is there anyone around! Please explain a bit, I hope that someone can come and explain what is this, and what is the situation now.」

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ว่าเป็นสิ่งที่เกิดขึ้นคือเพื่อนที่เหนื่อย? สิ่งที่เป็นผู้ชายที่ไร้ประโยชน์ ดูเหมือนหยิ่งดังนั้นปกติ แต่ในท้ายที่สุดเขาก็เป็นเพียงเท่านี้ ฉันยิ้ม sinisterly เพียงเช่นนี้เป็นสิ่งที่ดี ถ้าเขาเหนื่อยแล้วจากนั้นความสนใจของเขาถูกผูกไว้จะกลายเป็นปรับตัวลดลง เสียงฝีเท้าของเขาก็ควรจะเป็น Messier แค่ดู. และฤดูใบไม้ร่วง เสียงกรีดร้องโหยหวนฟัง ฉันรีบวิ่งออกจากหลังต้นไม้และดำเนินภาชนะพลาสติกในขณะที่สมาร์ทไปสู่กับดัก โดยไม่ได้มองไปที่สถานการณ์ภายในดักผมเทของเหลวในภาชนะบรรจุใน. น้ำมันเบนซินไหลเข้าสู่กับดักด้วยเสียง Doshi Doshi มันยังคงไหลทำให้คนรู้สึกว่ามันเป็นที่โอ้อวดชนิดของ ถัดไปเป็นประกาย ผมใช้ไฟแช็กกับแสงชิ้นส่วนของลูกปาและโยนมันอยู่ในกับดัก กรีดร้องก้องอยู่ในหู มันคือการต่อสู้ครั้งสุดท้ายของผู้ชายคนนั้นมันทำให้คนรู้สึกเรียบ ฉันหยิบหอกไม้ไผ่และแทงมันเข้าไปในกับดักให้เพื่อนว่าระเบิดร้ายแรง ความรู้สึกของหอกแทงเข้าไปในเนื้อสัตว์ที่ถูกส่งผ่านฝ่ามือ ดังนั้นในกระเพาะอาหารของมนุษย์คือการที่นุ่มมันอยู่ไกลเกินจินตนาการของฉัน พระปิดตาของฉันและหมดแทงหอกไม้ไผ่อย่างต่อเนื่องลง สุดท้ายต้านทานหยุด ฉันเหนียมเปิดตาของฉันและมองเข้าไปในกับดัก ศพเพื่อนว่า - ไม่ได้อยู่ในกับดัก อะไรแทนที่มันเป็นสิ่งมีชีวิตที่เป็นไขมันหมูเหมือนมองและใช้ 2 ขาจะเดินปกคลุมไปด้วยเลือดและตายภายใน นั่นคือสิ่งมีชีวิตที่มีไขมันที่มีผิวสีน้ำตาลแดง และเลือดที่ไหลออกมาเป็นสีฟ้า เพียงเห็นเขาปกคลุมอย่างสมบูรณ์ในเลือดสีฟ้า.
「ฮา? 」
ฉันไม่สามารถช่วยทำให้เสียงสับสนเหมือนคนโง่ ฉันปล่อยให้ไปหอกไม้ไผ่ในมือของฉัน ในขณะที่ไขมันหมูมนุษย์ปล่อยออกมาอีกเสียงเช่นเสียงหายใจดังเสียงฮืด ร่างกายมนุษย์หมูจะค่อยๆกลายเป็นฝอย ไม่มีก็ร่างกายจะสลายไปเหมือนควัน. 6 ผมกระพริบตา เช่นเดียวกับที่ผมตะลึงที่ทุกคนเหล่านี้ร่างกายหมูมนุษย์หายไปอย่างสมบูรณ์ เพลงเปิดแตรดังในหูของฉัน. 「คุณจ่อขึ้น! 」ข้าพเจ้าได้ยินเสียงเป็นกลางพูดเช่นนั้นและวิสัยทัศน์ของฉันกลายเป็นสีขาวทั้งหมด. 7 บทที่ 02: ห้องสีขาวเมื่อฉันได้สติผมค้นพบว่าผมอยู่ข้างในสีขาว ห้องสี เพดานทั้งหมดจะเรืองแสงเช่นเดียวกับหลอดไฟนีออน หรือบางทีอาจจะเป็นเพราะเรื่องนี้สถานที่แห่งนี้เป็นที่สดใสเป็นวัน ขนาดของห้องเป็นเรื่องเดียวกันกับที่ห้องเรียน แต่มีเพียงโต๊ะและเก้าอี้ มีแล็ปท็อปบนโต๊ะคือ ตาราง, เก้าอี้และแล็ปท็อปที่ทุกสิ่งที่อยู่ในห้องพัก แล็ปท็อปเปิดและหน้าจอแสดงให้เห็นบางสิ่งบางอย่างเช่น Excel ฉันเดินไปเหนียมตาราง มองไปที่หน้าจอคอมพิวเตอร์ เห็นเพียงชื่อของฉันเขียนด้านบนของมันและด้านล่างเขียนระดับ 1 และ 2 คะแนนทักษะและเพิ่มเติมด้านล่างเป็นตารางด้วยคำง่ายๆเช่นดาบหอกมายากล ผมสั่นหัวของฉันในความสงสัย นี่คือการเรียงลำดับของความคึกคะนองหรือไม่? ว่าเป็นสิ่งที่เกิดขึ้น? ไม่จริงผมไม่ทราบว่าสิ่งที่เป็นแบบนี้ นี่เป็นตารางความสามารถในการ ตารางความสามารถของฉัน เช่นเดียวกับเกมคอมพิวเตอร์หน้าจอจะแสดงค่าความสามารถของฉัน แต่สิ่งที่ถูกเขียนลงบนมันไม่ได้เป็นความแรงของหน่วยสืบราชการลับของ HP หรือ MP จากตารางที่เป็นเหมือนสถิติเกมผมจะเห็นว่ามีระดับเท่านั้นและทักษะเหล่านี้ 2 ส่วนประกอบ การจัดเรียงของเกมนี้ไม่อยู่ในความเป็นจริงและบางส่วนของเกมเหล่านี้แม้จะซ่อนความสามารถของตัวละคร จากนั้นหน้าจอนี้หมายความว่า ...... ผมใช้ใจสับสนของฉันที่จะคิด ที่มันเป็นระดับ 1 คะแนนทักษะ 2 มันไม่ได้หมายความว่าฉันจะได้รับ 2 ชนิดของทักษะ? หรือว่าจุดที่จำเป็นสำหรับทักษะที่แตกต่างที่แตกต่างกัน ...... อนิจจาเรียงของสิ่งนี้ไม่สำคัญ หรือบางทีมันไม่ได้สำคัญอย่างสมบูรณ์ในระยะสั้นเพียงแค่ให้มันกันตอนนี้ สิ่งที่สำคัญที่สุดคือ; สิ่งที่ชนิดของสถานการณ์ฉันอยู่ในปัจจุบัน. 「มีใครรอบ! 」ฉันตะโกนเสียงดัง. 「มีคนรอบ! กรุณาอธิบายเล็กน้อยผมหวังว่าคนที่สามารถมาและอธิบายว่านี่คืออะไรและสิ่งที่เป็นสถานการณ์ในขณะนี้. '

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เกิดอะไรขึ้นกันแน่ คือว่าเพื่อนเหนื่อย ไร้ประโยชน์สิ้นดี ดูเหมือนหยิ่งปกติ แต่ในที่สุด เขาก็เป็นเพียงขนาดนี้ ผมยิ้ม sinisterly . แบบนี้ดี ถ้าเขาเป็นแล้วเหนื่อย แล้วความสนใจของเขาต้องอ่อนแอลง เสียงฝีเท้าของเขาควรเป็น messier . แค่ดู และฤดูใบไม้ร่วง เสียงกรีดร้องโหยหวนก็ดังขึ้น ฉันวิ่งออกมาจากหลังต้นไม้ และนำภาชนะพลาสติกในขณะที่แล่นไปสู่กับดัก โดยไม่ได้มองสถานการณ์ภายในกับดัก ผมเทน้ำในภาชนะบรรจุใน น้ำมันไหลเข้าไปในกับดักกับโดชิโดชิเสียง มันยังคงไหล ทำให้คนรู้สึกว่า มันออกจะเกินจริงไปหน่อย ต่อไปเป็นประกาย ผมใช้ไฟแช็คจุด ชิ้นส่วนของกระดาษ และโยนมันลงไปในกับดัก เสียงกรีดร้องดังก้องในหู มันคือการต่อสู้ครั้งสุดท้ายของผู้ชาย มันทำให้รู้สึกเพื่อให้เรียบ . ฉันหยิบหอกไม้ไผ่แทงมันเข้าไปในกับดักให้มันถึงระเบิด ความรู้สึกของหอกแทงเข้าไปในเนื้อ ถูกถ่ายทอดผ่านฝ่ามือ ดังนั้น กระเพาะอาหารของมนุษย์ที่อ่อน มันไกลเกินจินตนาการของฉัน ฉันปิดตาของฉันและพยายามแทงหอกไม้ไผ่ลงอย่างต่อเนื่อง . ในที่สุด การต่อต้านก็หยุด ฉันอายเกินกว่าจะลืมตาและมองเข้าไปในกับดัก เพื่อนของศพ . . . ไม่ใช่กับดัก สิ่งที่เปลี่ยนมันเป็น สัตว์ ไขมันที่หมูชอบ มอง และใช้ 2 ขาเดิน เต็มไปด้วยเลือดและตายภายใน ที่เป็นสิ่งมีชีวิตอ้วน สีน้ําตาลแดงผิว และเลือดที่ไหลออกมาเป็นสีฟ้า แค่เห็นเขาปกคลุมอย่างสมบูรณ์ในเลือดสีฟ้าสี「 ฮา 」ผมจะไม่ช่วยทำให้สับสนเหมือนคนโง่ ผมปล่อยมือจากหอกไม้ไผ่ในมือของฉัน ตอนนั้นหมูไขมันมนุษย์ออกอีกเสียง เหมือนเสียงหายใจดังเสียงฮืด หมูในร่างกายค่อย ๆ กลายเป็นแบบฟัซซี่ ไม่ มันร่างกายจะสลายเหมือนควัน6ฉันกระพริบตา ฉันตะลึงเลย เหล่านี้ร่างกายหมูมนุษย์หายไปอย่างสมบูรณ์ เพลง ทรัมเป็ต เปิดดังอยู่ในหูของฉัน「คุณระดับขึ้น ! 」ฉันได้ยินว่าเป็นกลางเสียงพูด และวิสัยทัศน์ของฉันกลายเป็นสีขาวทั้งหมด7 .บทที่ 02 : ห้องขาวเมื่อผมรู้สึกตัว ผมค้นพบว่าผมขาวสีภายในห้อง เพดานทั้งหมดเรืองแสงเหมือนหลอดไฟเรืองแสง หรืออาจจะเป็นเพราะเรื่องนี้ ที่นี่สว่างเหมือนกลางวัน ขนาดของห้องเป็นเหมือนห้องเรียน แต่ มีเพียงโต๊ะ เก้าอี้ มีแล็ปท็อปวางอยู่บนโต๊ะ โต๊ะ , เก้าอี้ , และแล็ปท็อป นั่นคือสิ่งทั้งหมดที่อยู่ในห้อง คอมพิวเตอร์เปิดอยู่และหน้าจอแสดงบางอย่างเช่น Excel ฉันขลาดๆ เดินไปที่โต๊ะ มองที่หน้าจอคอม แค่เห็นชื่อของฉันเขียนในด้านบนและด้านล่างเขียนระดับ 1 และคะแนนทักษะ 2 และเพิ่มเติม ด้านล่างเป็นตารางด้วยคำง่ายๆ เช่น ดาบ หอก มายากล ผมสั่นหัวของฉันในความสงสัย นี่เป็นการล้อเล่น เกิดอะไรขึ้นกันแน่ ไม่ , ที่จริงผมรู้ว่านี่คืออะไร นี้คือความสามารถในโต๊ะ ตารางความสามารถของฉัน เหมือนเกมคอมพิวเตอร์ หน้าจอแสดงค่าความสามารถของฉัน แต่สิ่งที่เขียนมันไม่ได้แรง , ปัญญา , HP หรือ MP จากตารางที่เป็นสถิติของเกม ผมเห็น มีระดับและทักษะเหล่านี้ 2 ส่วนประกอบ ชนิดของเกมนี้มีอยู่ในความเป็นจริงและบางส่วนของเกมเหล่านี้จะซ่อนความสามารถของตัวละคร แล้วหน้าจอนี้หมายความว่า . . . . . . . ผมใช้จิตใจสับสนของฉันคิด มันคือระดับ 1 สกิล 2 จุด มันหมายความว่า ฉันได้รับ 2 ประเภทของทักษะ หรือมันคือที่จุดที่จำเป็นสำหรับทักษะที่แตกต่างกันจะแตกต่างกัน . . . . . . . อนิจจา สิ่งนี้ไม่ใช่สิ่งที่สำคัญ หรือบางทีมันอาจจะไม่สมบูรณ์ไม่สำคัญ ในระยะสั้นก็เก็บมันไว้ก่อน สิ่งที่สำคัญที่สุด คือ ชนิดของสถานการณ์ที่ฉันอยู่ใน「มีใครรอบ ! 」ฉันตะโกนเสียงดัง「มีใครอยู่แถวนี้ ! ช่วยอธิบายหน่อย ผมหวังว่าคนที่จะมาอธิบายอะไร และอะไรคือสถานการณ์ในตอนนี้ 」