- ข้อความ
- ประวัติศาสตร์
Stonehenge is a prehistoric, myster
Stonehenge is a prehistoric, mysterious circle of upright stones in southern England. Construction on the great monument began 5,000 years ago; the famous stones that still stand today were put in place about 4,000 years ago.
The great age, massive scale and mysterious purpose of Stonehenge draw over 800,000 visitors per year, and several thousand gather on the summer solstice to watch the sunrise at this ancient and mystical site.
The stones are aligned almost perfectly with the sunrise on the summer solstice, and it is almost unquestioned that Stonehenge was built as a spectacular place of worship.
Although the faith of the Stonehenge builders predates any known religion, the site has become a place of pilgrimage and worship for Neopagans who identify themselves with the Druids or other forms of Celtic paganism. It is also popular with New Age devotees, who report powerful energies at the site.
The current site, awe-inspiring as it is, is only part of the original Stonehenge. The original construction has suffered a great deal from both weather damage and human pillage of its rock over the millenia.
Stonehenge has been the subject of much archaeological and scientific inquiry and research, especially in the last century. The modern account of the construction of Stonehenge is based primarily on excavations done since 1919 and especially since 1950.
Archaeologists believe the construction of the site was carried out in three main stages, which have been labeled Stonehenge I, Stonehenge II and Stonehenge III.
The native Neolithic people of England began construction of Stonehenge I by digging a circular ditch using deer antlers as picks. The circle is 320 feet in diameter, and the ditch itself was 20 feet wide and 7 feet deep.
Next, they used the chalky rubble taken from the ditch to built a steep bank circle just inside the outer circle. Inside the bank circle, they dug 56 shallow holes known as the Aubrey holes (named after their discoverer, 17th century scholar John Aubrey).
Finally, two parallel stones were erected at the entrance to the circle, one of which, the Slaughter Stone, still survives. Also surviving are two Station Stones, positioned across from each other on opposite sides of the circle, which may also have been erected during this time. Stonehenge I seems to have been used for about 500 years and then abandoned.
Construction of Stonehenge II began around 2100 BC. In this phase, a semicircle of granite stones known as bluestones (from their original coloring) was assembled within the original bank and ditch circles. Several aspects of this phase are intriguing.
First, the bluestones come from the Preseli Mountains in South Wales, nearly 250 miles away. There were about 80 of them, weighing up to 4 tons each. How they were transported is not known, although scholars don't regard the feat as impossible and various theories have been presented.
It is intriguing to wonder, however, what makes the Stonehenge site so special that so much effort would be expended to drag the giant stones 250 miles instead of constructing the monument near the quarry.
Second, the entranceway to the semicircle of bluestones is aligned with the midsummer sunrise. The alignment was continued by the clearing of a new approach to the site, "The Avenue," which has ditches and banks on either side like the original outer circle. Two Heel Stones (so-named from the shape of the one that remains) were placed on the Avenue a short distance from the circle (and, today, very close to Highway A344).
Stonehenge III is the stone circle that is still visible today. During this phase, which was started in about 2000 BC, the builders constructed a circle of upright sarsen stones, each pair of which was topped with a stone lintel (horizontal capstone). The lintels are curved to create a complete circle on top.
There were originally 30 upright stones; 17 of these still stand. These stones came from the Marlborough Downs, 20 miles to the north, are 7 feet tall and weigh 50 tons each. The outside surfaces of all these stones were pounded smooth with hammers, and dovetail joints fasten the lintels to their uprights.
Within this stone ring was erected a horseshoe formation of the same construction, using 10 upright stones. Here the trilithons (set of two uprights plus the lintel) stand separated from one another, in 5 pairs. Eight of the original ten stones remain. The horseshoe shape opens directly towards the Slaughter Stone and down the Avenue, aligned with the summer solstice sunrise.
About a century later, about 20 bluestones gathered from Stonehenge II were placed in a horseshoe shape inside the sarsen horseshoe. Less than half of these remain. Some shuffling around of the bluestones and digging of holes (probably in preparation for placing the bluestones, which was not completed) occurred around 1500 BC. The Altar Stone is the biggest of these newly-arranged bluestones that remains. Around 1100 BC, the Avenue was extended all the way to the River Avon (over 9,000 feet from Stonehenge), indicating that the site was still in use at that time.
The great age, massive scale and mysterious purpose of Stonehenge draw over 800,000 visitors per year, and several thousand gather on the summer solstice to watch the sunrise at this ancient and mystical site.
The stones are aligned almost perfectly with the sunrise on the summer solstice, and it is almost unquestioned that Stonehenge was built as a spectacular place of worship.
Although the faith of the Stonehenge builders predates any known religion, the site has become a place of pilgrimage and worship for Neopagans who identify themselves with the Druids or other forms of Celtic paganism. It is also popular with New Age devotees, who report powerful energies at the site.
The current site, awe-inspiring as it is, is only part of the original Stonehenge. The original construction has suffered a great deal from both weather damage and human pillage of its rock over the millenia.
Stonehenge has been the subject of much archaeological and scientific inquiry and research, especially in the last century. The modern account of the construction of Stonehenge is based primarily on excavations done since 1919 and especially since 1950.
Archaeologists believe the construction of the site was carried out in three main stages, which have been labeled Stonehenge I, Stonehenge II and Stonehenge III.
The native Neolithic people of England began construction of Stonehenge I by digging a circular ditch using deer antlers as picks. The circle is 320 feet in diameter, and the ditch itself was 20 feet wide and 7 feet deep.
Next, they used the chalky rubble taken from the ditch to built a steep bank circle just inside the outer circle. Inside the bank circle, they dug 56 shallow holes known as the Aubrey holes (named after their discoverer, 17th century scholar John Aubrey).
Finally, two parallel stones were erected at the entrance to the circle, one of which, the Slaughter Stone, still survives. Also surviving are two Station Stones, positioned across from each other on opposite sides of the circle, which may also have been erected during this time. Stonehenge I seems to have been used for about 500 years and then abandoned.
Construction of Stonehenge II began around 2100 BC. In this phase, a semicircle of granite stones known as bluestones (from their original coloring) was assembled within the original bank and ditch circles. Several aspects of this phase are intriguing.
First, the bluestones come from the Preseli Mountains in South Wales, nearly 250 miles away. There were about 80 of them, weighing up to 4 tons each. How they were transported is not known, although scholars don't regard the feat as impossible and various theories have been presented.
It is intriguing to wonder, however, what makes the Stonehenge site so special that so much effort would be expended to drag the giant stones 250 miles instead of constructing the monument near the quarry.
Second, the entranceway to the semicircle of bluestones is aligned with the midsummer sunrise. The alignment was continued by the clearing of a new approach to the site, "The Avenue," which has ditches and banks on either side like the original outer circle. Two Heel Stones (so-named from the shape of the one that remains) were placed on the Avenue a short distance from the circle (and, today, very close to Highway A344).
Stonehenge III is the stone circle that is still visible today. During this phase, which was started in about 2000 BC, the builders constructed a circle of upright sarsen stones, each pair of which was topped with a stone lintel (horizontal capstone). The lintels are curved to create a complete circle on top.
There were originally 30 upright stones; 17 of these still stand. These stones came from the Marlborough Downs, 20 miles to the north, are 7 feet tall and weigh 50 tons each. The outside surfaces of all these stones were pounded smooth with hammers, and dovetail joints fasten the lintels to their uprights.
Within this stone ring was erected a horseshoe formation of the same construction, using 10 upright stones. Here the trilithons (set of two uprights plus the lintel) stand separated from one another, in 5 pairs. Eight of the original ten stones remain. The horseshoe shape opens directly towards the Slaughter Stone and down the Avenue, aligned with the summer solstice sunrise.
About a century later, about 20 bluestones gathered from Stonehenge II were placed in a horseshoe shape inside the sarsen horseshoe. Less than half of these remain. Some shuffling around of the bluestones and digging of holes (probably in preparation for placing the bluestones, which was not completed) occurred around 1500 BC. The Altar Stone is the biggest of these newly-arranged bluestones that remains. Around 1100 BC, the Avenue was extended all the way to the River Avon (over 9,000 feet from Stonehenge), indicating that the site was still in use at that time.
0/5000
Stonehenge is a prehistoric, mysterious circle of upright stones in southern England. Construction on the great monument began 5,000 years ago; the famous stones that still stand today were put in place about 4,000 years ago.The great age, massive scale and mysterious purpose of Stonehenge draw over 800,000 visitors per year, and several thousand gather on the summer solstice to watch the sunrise at this ancient and mystical site.The stones are aligned almost perfectly with the sunrise on the summer solstice, and it is almost unquestioned that Stonehenge was built as a spectacular place of worship.Although the faith of the Stonehenge builders predates any known religion, the site has become a place of pilgrimage and worship for Neopagans who identify themselves with the Druids or other forms of Celtic paganism. It is also popular with New Age devotees, who report powerful energies at the site.The current site, awe-inspiring as it is, is only part of the original Stonehenge. The original construction has suffered a great deal from both weather damage and human pillage of its rock over the millenia.Stonehenge has been the subject of much archaeological and scientific inquiry and research, especially in the last century. The modern account of the construction of Stonehenge is based primarily on excavations done since 1919 and especially since 1950.Archaeologists believe the construction of the site was carried out in three main stages, which have been labeled Stonehenge I, Stonehenge II and Stonehenge III.
The native Neolithic people of England began construction of Stonehenge I by digging a circular ditch using deer antlers as picks. The circle is 320 feet in diameter, and the ditch itself was 20 feet wide and 7 feet deep.
Next, they used the chalky rubble taken from the ditch to built a steep bank circle just inside the outer circle. Inside the bank circle, they dug 56 shallow holes known as the Aubrey holes (named after their discoverer, 17th century scholar John Aubrey).
Finally, two parallel stones were erected at the entrance to the circle, one of which, the Slaughter Stone, still survives. Also surviving are two Station Stones, positioned across from each other on opposite sides of the circle, which may also have been erected during this time. Stonehenge I seems to have been used for about 500 years and then abandoned.
Construction of Stonehenge II began around 2100 BC. In this phase, a semicircle of granite stones known as bluestones (from their original coloring) was assembled within the original bank and ditch circles. Several aspects of this phase are intriguing.
First, the bluestones come from the Preseli Mountains in South Wales, nearly 250 miles away. There were about 80 of them, weighing up to 4 tons each. How they were transported is not known, although scholars don't regard the feat as impossible and various theories have been presented.
It is intriguing to wonder, however, what makes the Stonehenge site so special that so much effort would be expended to drag the giant stones 250 miles instead of constructing the monument near the quarry.
Second, the entranceway to the semicircle of bluestones is aligned with the midsummer sunrise. The alignment was continued by the clearing of a new approach to the site, "The Avenue," which has ditches and banks on either side like the original outer circle. Two Heel Stones (so-named from the shape of the one that remains) were placed on the Avenue a short distance from the circle (and, today, very close to Highway A344).
Stonehenge III is the stone circle that is still visible today. During this phase, which was started in about 2000 BC, the builders constructed a circle of upright sarsen stones, each pair of which was topped with a stone lintel (horizontal capstone). The lintels are curved to create a complete circle on top.
There were originally 30 upright stones; 17 of these still stand. These stones came from the Marlborough Downs, 20 miles to the north, are 7 feet tall and weigh 50 tons each. The outside surfaces of all these stones were pounded smooth with hammers, and dovetail joints fasten the lintels to their uprights.
Within this stone ring was erected a horseshoe formation of the same construction, using 10 upright stones. Here the trilithons (set of two uprights plus the lintel) stand separated from one another, in 5 pairs. Eight of the original ten stones remain. The horseshoe shape opens directly towards the Slaughter Stone and down the Avenue, aligned with the summer solstice sunrise.
About a century later, about 20 bluestones gathered from Stonehenge II were placed in a horseshoe shape inside the sarsen horseshoe. Less than half of these remain. Some shuffling around of the bluestones and digging of holes (probably in preparation for placing the bluestones, which was not completed) occurred around 1500 BC. The Altar Stone is the biggest of these newly-arranged bluestones that remains. Around 1100 BC, the Avenue was extended all the way to the River Avon (over 9,000 feet from Stonehenge), indicating that the site was still in use at that time.
The native Neolithic people of England began construction of Stonehenge I by digging a circular ditch using deer antlers as picks. The circle is 320 feet in diameter, and the ditch itself was 20 feet wide and 7 feet deep.
Next, they used the chalky rubble taken from the ditch to built a steep bank circle just inside the outer circle. Inside the bank circle, they dug 56 shallow holes known as the Aubrey holes (named after their discoverer, 17th century scholar John Aubrey).
Finally, two parallel stones were erected at the entrance to the circle, one of which, the Slaughter Stone, still survives. Also surviving are two Station Stones, positioned across from each other on opposite sides of the circle, which may also have been erected during this time. Stonehenge I seems to have been used for about 500 years and then abandoned.
Construction of Stonehenge II began around 2100 BC. In this phase, a semicircle of granite stones known as bluestones (from their original coloring) was assembled within the original bank and ditch circles. Several aspects of this phase are intriguing.
First, the bluestones come from the Preseli Mountains in South Wales, nearly 250 miles away. There were about 80 of them, weighing up to 4 tons each. How they were transported is not known, although scholars don't regard the feat as impossible and various theories have been presented.
It is intriguing to wonder, however, what makes the Stonehenge site so special that so much effort would be expended to drag the giant stones 250 miles instead of constructing the monument near the quarry.
Second, the entranceway to the semicircle of bluestones is aligned with the midsummer sunrise. The alignment was continued by the clearing of a new approach to the site, "The Avenue," which has ditches and banks on either side like the original outer circle. Two Heel Stones (so-named from the shape of the one that remains) were placed on the Avenue a short distance from the circle (and, today, very close to Highway A344).
Stonehenge III is the stone circle that is still visible today. During this phase, which was started in about 2000 BC, the builders constructed a circle of upright sarsen stones, each pair of which was topped with a stone lintel (horizontal capstone). The lintels are curved to create a complete circle on top.
There were originally 30 upright stones; 17 of these still stand. These stones came from the Marlborough Downs, 20 miles to the north, are 7 feet tall and weigh 50 tons each. The outside surfaces of all these stones were pounded smooth with hammers, and dovetail joints fasten the lintels to their uprights.
Within this stone ring was erected a horseshoe formation of the same construction, using 10 upright stones. Here the trilithons (set of two uprights plus the lintel) stand separated from one another, in 5 pairs. Eight of the original ten stones remain. The horseshoe shape opens directly towards the Slaughter Stone and down the Avenue, aligned with the summer solstice sunrise.
About a century later, about 20 bluestones gathered from Stonehenge II were placed in a horseshoe shape inside the sarsen horseshoe. Less than half of these remain. Some shuffling around of the bluestones and digging of holes (probably in preparation for placing the bluestones, which was not completed) occurred around 1500 BC. The Altar Stone is the biggest of these newly-arranged bluestones that remains. Around 1100 BC, the Avenue was extended all the way to the River Avon (over 9,000 feet from Stonehenge), indicating that the site was still in use at that time.
การแปล กรุณารอสักครู่..
โตนเฮนจ์เป็นยุคก่อนประวัติศาสตร์วงกลมลึกลับของหินตรงในภาคใต้ของอังกฤษ การก่อสร้างอนุสาวรีย์ที่ดีเริ่มต้น 5,000 ปีมาแล้ว; หินที่มีชื่อเสียงที่ยังคงยืนอยู่ในวันนี้ได้รับการวางในสถานที่ประมาณ 4,000 ปีที่ผ่านมา. อายุที่ดีขนาดใหญ่และวัตถุประสงค์ลึกลับของโตนเฮนจ์วาดกว่า 800,000 คนต่อปีและอีกหลายพันคนมารวมตัวกันในฤดูร้อนที่จะชมพระอาทิตย์ขึ้นที่โบราณนี้และ เว็บไซต์ลึกลับ. หินมีความสอดคล้องอย่างสมบูรณ์แบบด้วยเกือบพระอาทิตย์ขึ้นในฤดูร้อนและก็เกือบจะไม่ได้สอบถามว่าโตนเฮนจ์ถูกสร้างขึ้นเป็นสถานที่ที่งดงามของการเคารพบูชา. แม้ว่าความเชื่อมั่นของผู้สร้างโตนเฮนจ์ถือกำเนิดศาสนาใด ๆ ที่รู้จักกัน, เว็บไซต์ได้กลายเป็น สถานที่แสวงบุญและบูชา Neopagans ที่ระบุว่าตัวเองกับดรูอิดหรือรูปแบบอื่น ๆ ของเซลติกพระเจ้า นอกจากนี้ยังเป็นที่นิยมกับสาวกยุคใหม่ที่รายงานพลังงานที่มีประสิทธิภาพในเว็บไซต์. เว็บไซต์ปัจจุบัน, แรงบันดาลใจที่มันเป็นเป็นเพียงส่วนหนึ่งของเดิมโตนเฮนจ์ ก่อสร้างเดิมได้รับความเดือดร้อนอย่างมากจากทั้งความเสียหายที่สภาพอากาศและการปล้นสะดมของมนุษย์หินกว่าพันปี. โตนเฮนจ์ได้รับเรื่องของการสอบสวนทางโบราณคดีและทางวิทยาศาสตร์และการวิจัยมากโดยเฉพาะอย่างยิ่งในศตวรรษที่ผ่านมา บัญชีที่ทันสมัยของการก่อสร้างของสโตนเฮนจะอยู่กับการขุดเจาะทำมาตั้งแต่ปี 1919 และโดยเฉพาะอย่างยิ่งตั้งแต่ 1950. นักโบราณคดีเชื่อว่าการก่อสร้างของสถานที่มีการดำเนินการในสามขั้นตอนหลักซึ่งได้รับการติดฉลากโตนเฮนจ์ผมโตนเฮนจ์ครั้งที่สองและที่สามโตนเฮนจ์. คนยุคพื้นเมืองของอังกฤษเริ่มก่อสร้างโตนเฮนจ์ฉันด้วยการขุดคูน้ำโดยใช้วงกลมกวางกวางเป็นหยิบ วงกลมเป็น 320 ฟุตในเส้นผ่าศูนย์กลางและคูน้ำตัวเองเป็น 20 ฟุตกว้างและ 7 ฟุตลึก. ถัดไปที่พวกเขาใช้เศษจั๊วะนำมาจากคูน้ำเพื่อสร้างวงกลมธนาคารสูงชันเพียงภายในวงกลมด้านนอก ภายในวงกลมธนาคารที่พวกเขาขุดหลุมตื้น 56 ที่รู้จักกันเป็นหลุมออเบรย์ (ชื่อหลังจากการค้นพบของพวกเขาศตวรรษที่ 17 นักวิชาการจอห์นออเบรย์). ในที่สุดหินสองขนานถูกสร้างขึ้นที่ทางเข้าวงกลมหนึ่งซึ่ง, หินสังหาร ยังคงมีชีวิตอยู่ นอกจากนี้ยังมีชีวิตรอดอยู่สองหินสถานีในตำแหน่งตรงข้ามกับแต่ละอื่น ๆ ในด้านตรงข้ามของวงกลมซึ่งอาจได้รับการสร้างขึ้นในช่วงเวลานี้ โตนเฮนจ์ฉันดูเหมือนว่าจะมีการใช้มานานประมาณ 500 ปีที่แล้วที่ถูกทอดทิ้ง. ก่อสร้างโตนเฮนจ์ครั้งที่สองเริ่มรอบ 2,100 ปีก่อนคริสตกาล ในขั้นตอนนี้ครึ่งวงกลมของหินแกรนิตที่เรียกว่า bluestones (จากสีเดิม) ประกอบภายในธนาคารเดิมและคูวงการ หลายแง่มุมของขั้นตอนนี้เป็นที่รัก. แรก bluestones มาจากเทือกเขา Preseli ในเซาธ์เวลส์เกือบ 250 ห่างออกไป มีอยู่ประมาณ 80 คนมีน้ำหนักถึง 4 ตันแต่ละ วิธีที่พวกเขาถูกเคลื่อนย้ายไม่เป็นที่รู้จักแม้ว่านักวิชาการไม่เกี่ยวกับการกระทำที่เป็นไปไม่ได้และทฤษฎีต่างๆได้รับการเสนอ. มันเป็นที่น่าสนใจที่จะสงสัย แต่สิ่งที่ทำให้เว็บไซต์โตนเฮนจ์พิเศษเพื่อที่ความพยายามมากที่จะใช้จ่ายในการลาก ก้อนหินยักษ์ 250 ไมล์แทนการสร้างอนุสาวรีย์ใกล้เหมือง. ประการที่สองเพื่อ entranceway ครึ่งวงกลมของ bluestones สอดคล้องกับพระอาทิตย์ขึ้นในฤดูร้อน การจัดตำแหน่งได้อย่างต่อเนื่องโดยการหักบัญชีของวิธีการใหม่ในเว็บไซต์ของ "อเวนิว" ซึ่งมีคูน้ำและธนาคารในด้านเหมือนวงกลมด้านนอกเดิมอย่างใดอย่างหนึ่ง สองหินส้น (ดังนั้นชื่อจากรูปร่างของคนที่ยังคงอยู่) ถูกวางไว้บนถนนไม่ไกลจากวงกลม (และในวันนี้ใกล้กับทางหลวง A344). โตนเฮนจ์ III เป็นวงกลมหินที่ยังคงมองเห็นได้ในวันนี้ . ช่วงนี้ซึ่งเริ่มต้นในปี พ.ศ. 2000 เกี่ยวกับการสร้างสร้างวงกลมหิน sarsen ตรงคู่ของแต่ละซึ่งถูกราดด้วยหินทับหลัง (แนวนอนสุด) ทับหลังโค้งเพื่อสร้างวงกลมที่สมบูรณ์ด้านบน. มีเดิม 30 หินตรงได้; 17 เหล่านี้ยังคงยืน ก้อนหินเหล่านี้มาจากดอนมาร์ลโบโร 20 ไมล์ไปทางทิศเหนือ 7 ฟุตและมีน้ำหนัก 50 ตันในแต่ละ พื้นผิวด้านนอกของหินเหล่านี้ถูกทุบเรียบกับค้อนและประสานข้อต่อยึดทับหลังเสาไปของพวกเขา. ภายในแหวนหินก้อนนี้ถูกสร้างขึ้นก่อเกือกม้าของการก่อสร้างเดียวกันโดยใช้ 10 ก้อนหินตรง นี่ trilithons (ชุดเสาสองบวกทับหลัง) ยืนแยกออกมาจากอีกคนหนึ่งใน 5 คู่ แปดสิบหินเดิมยังคงอยู่ รูปเกือกม้าเปิดโดยตรงต่อหินฆ่าและลง Avenue, สอดคล้องกับพระอาทิตย์ขึ้นครีษมายัน. เกี่ยวกับศตวรรษต่อมาประมาณ 20 bluestones รวบรวมจากโตนเฮนจ์ครั้งที่สองถูกวางไว้ในรูปเกือกม้าภายในเกือกม้า sarsen น้อยกว่าครึ่งหนึ่งของเหล่านี้ยังคงอยู่ บางสับรอบ bluestones และขุดหลุม (อาจจะอยู่ในการเตรียมความพร้อมสำหรับการวาง bluestones ซึ่งยังไม่เสร็จสมบูรณ์) ที่เกิดขึ้นประมาณ 1,500 ปีก่อนคริสตกาล แท่นบูชาหินเป็นที่ใหญ่ที่สุดของ bluestones ใหม่จัดเหล่านี้ที่ยังคงอยู่ รอบ 1100 BC, Avenue ได้ขยายไปตลอดทางจนถึงแม่น้ำเอวอน (กว่า 9,000 ฟุตจากโตนเฮนจ์) แสดงให้เห็นว่าเว็บไซต์ที่ยังคงอยู่ในการใช้งานในช่วงเวลานั้น
การแปล กรุณารอสักครู่..
สโตนเฮนจ์เป็นยุคก่อนประวัติศาสตร์ , วงกลมลึกลับตรงหินในภาคใต้ของประเทศอังกฤษ การก่อสร้างอนุสาวรีย์ที่ดีเริ่ม 5 , 000 ปีที่ผ่านมา หินที่มีชื่อเสียงที่ยังคงยืนวันนี้ถูกวางในสถานที่ ประมาณ 4 , 000 ปีมาแล้ว
อายุมาก ใหญ่ขนาด และวัตถุประสงค์ของการวาดมากกว่า 800000 ลึกลับผู้เข้าชมต่อปีและหลายพันรวมตัวกันในวันครีษมายัน ไปดูพระอาทิตย์ขึ้นที่เก่าแก่และลึกลับเว็บไซต์
หินเรียงกันเกือบสมบูรณ์กับพระอาทิตย์ขึ้นวันครีษมายัน และก็เกือบจะไม่ได้สอบถามว่า สโตนเฮนจ์สร้างเป็นสถานที่ที่งดงามของบูชา
แม้ว่าความเชื่อของสโตนเฮนจ์ผู้สร้างก่อนรู้จักศาสนาใด ๆ ,เว็บไซต์ได้กลายเป็นสถานที่แสวงบุญนมัสการสำหรับ neopagans ที่ระบุตัวเองกับดรูอิดหรือรูปแบบอื่น ๆของลัทธินอกศาสนาเซลต์ . มันก็ยังเป็นที่นิยมกับผู้ที่อายุใหม่รายงานพลังงานที่มีประสิทธิภาพที่เว็บไซต์
เว็บไซต์ปัจจุบัน ความกลัวเป็นแรงบันดาลใจ เป็น เป็นเพียงส่วนหนึ่งของต้นฉบับ สโตนเฮนจ์ .การก่อสร้างเดิมได้รับความเดือดร้อนอย่างมากจากทั้งอากาศและความเสียหายที่มนุษย์หินของตนมากกว่า Millenia
การได้รับเรื่องของนักโบราณคดีและสอบถามทางวิทยาศาสตร์และการวิจัย โดยเฉพาะอย่างยิ่งในศตวรรษที่ บัญชีที่ทันสมัยในการก่อสร้างสโตนเฮนจ์เป็นไปตามหลักในการขุดค้นเสร็จตั้งแต่ 1919 และโดยเฉพาะอย่างยิ่งตั้งแต่ 1950 .
นักโบราณคดีเชื่อว่าการก่อสร้างของเว็บไซต์ที่ถูกดำเนินการใน 3 ขั้นตอนหลัก ซึ่งมีการติดป้ายว่าสโตนเฮนจ์ฉัน , II และ III โตนเฮนจ์สโตนเฮนจ์
ยุคผู้คนพื้นเมืองของอังกฤษเริ่มการก่อสร้างสโตนเฮนจ์ผมขุดคลองกวางเขากวางเป็นวงกลม ใช้เลือก วงกลมเป็น 320 ฟุตในเส้นผ่าศูนย์กลางและคูเองก็กว้าง 20 ฟุต และ 5 ฟุต
ต่อไปพวกเขาใช้บริษัทย่อยนั้นมาจากคลองที่จะสร้างธนาคารชันแค่วงกลมภายในวงกลมด้านนอก ภายในธนาคาร วงกลม พวกเขาขุดหลุมตื้น 56 เรียกว่าหลุมออบรีย์ ( ชื่อหลังจากการค้นพบของศตวรรษที่ 17 นักวิชาการจอห์น Aubrey ) .
ในที่สุด ขนานสองหินถูกสร้างขึ้นบริเวณวงกลมอย่างใดอย่างหนึ่งที่ฆ่าหิน ยังมีชีวิตรอดยังมีชีวิตอยู่สองสถานีหินวางตรงข้ามกันบนด้านตรงข้ามของวงกลม ซึ่งอาจถูกสร้างขึ้นในช่วงเวลานี้ สโตนเฮนจ์ ฉันเหมือนถูกใช้ประมาณ 500 ปี จากนั้นก็ทิ้ง
สร้างสโตนเฮนจ์ 2 เริ่มประมาณ 2100 ปีก่อนคริสตกาล ในขั้นตอนนี้ครึ่งวงกลมของหินแกรนิตหินที่รู้จักกันเป็น bluestones ( จากของเดิมสี ) ประกอบภายในธนาคารเดิมและทิ้งวงการ หลายแง่มุมของขั้นตอนนี้คือ ที่รัก
แรก bluestones มาจาก preseli ภูเขาใน เซาท์เวลส์ เกือบ 250 ไมล์ มีประมาณ 80 คน หนักถึง 4 ตัน แต่ละ วิธีการที่พวกเขาย้ายไม่เป็นที่รู้จักแม้ว่านักวิชาการไม่ถือว่าเป็นทฤษฎีที่เป็นไปไม่ได้ และเพลงต่าง ๆได้ถูกนำเสนอ
มันน่าสนใจที่จะสงสัย แต่สิ่งที่ทำให้เว็บไซต์สโตนเฮนจ์พิเศษดังนั้นความพยายามมากจะใช้จ่ายเพื่อลากหินยักษ์ 250 ไมล์แทนการสร้างอนุสาวรีย์ใกล้เหมือง
entranceway เพื่อที่สอง ครึ่งวงกลมของ bluestones สอดคล้องกับฤดูร้อนพระอาทิตย์ขึ้นตำแหน่งได้ อย่างต่อเนื่อง โดยการหักของวิธีการใหม่ในเว็บไซต์ " ถนน " ซึ่งมีคูน้ำและธนาคารบนด้านใดด้านหนึ่ง เช่น วงกลมรอบนอกต้นฉบับ สองเท้าหิน ( ดังนั้นชื่อจากรูปร่างของคนที่ยังคง ) ถูกวางไว้บนถนนห่างจากวงกลม ( และวันนี้ใกล้ a344 ทางหลวง ) .
3 คือหินสโตนเฮนจ์วงกลมที่ยังมองเห็นได้ในวันนี้ในระหว่างขั้นตอนนี้ ซึ่งเริ่มในประมาณ 2000 BC , ผู้สร้างสร้างวงกลมตรง sarsen หินแต่ละคู่ที่ถูกราดด้วยศิลาทับหลัง ( จุดสูงสุดในแนวนอน ) ส่วนทับหลังโค้งเพื่อสร้างวงเวทย์สมบูรณ์ด้านบน
มีเดิม 30 ตรงหิน ; 17 เหล่านี้ยังคงยืน หินเหล่านี้มาจาก Marlborough Downs , 20 ไมล์ทางเหนือสูง 7 ฟุต และหนัก 50 ตันแต่ละ พื้นผิวด้านนอกของหินเหล่านี้ถูกทุบเรียบด้วยค้อน และประกบข้อต่อยึดทับหลังให้ uprights .
ภายในก้อนหินนี้แหวนถูกสร้างขึ้นเกือกม้ารูปแบบของการก่อสร้างเดียวกัน โดยใช้หินตรง 10 ที่นี่ trilithons ( ชุดสอง uprights บวกทับหลัง ) ยืนแยกจากกันใน 5 คู่แปดของเดิมสิบหินยังคงอยู่ เกือกม้ารูปเปิดโดยตรงต่อการสังหาร หิน และ ลง ถนน ชิดกับครีษมายันพระอาทิตย์ขึ้น
ประมาณหนึ่งศตวรรษต่อมา ประมาณ 20 bluestones รวบรวมจากสโตนเฮนจ์ II อยู่ในรูปร่างภายใน sarsen เกือกม้าเกือกม้า น้อยกว่าครึ่งหนึ่งของเหล่านี้ยังคงอยู่บางส่วนของ bluestones สับรอบและขุดหลุม ( อาจจะในการเตรียมการสำหรับการวาง bluestones ซึ่งยังไม่เสร็จสมบูรณ์ ) เกิดขึ้นประมาณ พ.ศ. 1500 แท่นศิลาที่ใหญ่ที่สุดของเหล่านี้เพิ่งจัด bluestones ที่ยังคงอยู่ ประมาณ 1100 BC , ถนนที่ขยายทั้งหมดทางไปแม่น้ำเอวอน ( มากกว่า 9 , 000 ฟุต จากสโตนเฮนจ์ )ที่ระบุว่าเว็บไซต์ยังคงใช้ในเวลานั้น
อายุมาก ใหญ่ขนาด และวัตถุประสงค์ของการวาดมากกว่า 800000 ลึกลับผู้เข้าชมต่อปีและหลายพันรวมตัวกันในวันครีษมายัน ไปดูพระอาทิตย์ขึ้นที่เก่าแก่และลึกลับเว็บไซต์
หินเรียงกันเกือบสมบูรณ์กับพระอาทิตย์ขึ้นวันครีษมายัน และก็เกือบจะไม่ได้สอบถามว่า สโตนเฮนจ์สร้างเป็นสถานที่ที่งดงามของบูชา
แม้ว่าความเชื่อของสโตนเฮนจ์ผู้สร้างก่อนรู้จักศาสนาใด ๆ ,เว็บไซต์ได้กลายเป็นสถานที่แสวงบุญนมัสการสำหรับ neopagans ที่ระบุตัวเองกับดรูอิดหรือรูปแบบอื่น ๆของลัทธินอกศาสนาเซลต์ . มันก็ยังเป็นที่นิยมกับผู้ที่อายุใหม่รายงานพลังงานที่มีประสิทธิภาพที่เว็บไซต์
เว็บไซต์ปัจจุบัน ความกลัวเป็นแรงบันดาลใจ เป็น เป็นเพียงส่วนหนึ่งของต้นฉบับ สโตนเฮนจ์ .การก่อสร้างเดิมได้รับความเดือดร้อนอย่างมากจากทั้งอากาศและความเสียหายที่มนุษย์หินของตนมากกว่า Millenia
การได้รับเรื่องของนักโบราณคดีและสอบถามทางวิทยาศาสตร์และการวิจัย โดยเฉพาะอย่างยิ่งในศตวรรษที่ บัญชีที่ทันสมัยในการก่อสร้างสโตนเฮนจ์เป็นไปตามหลักในการขุดค้นเสร็จตั้งแต่ 1919 และโดยเฉพาะอย่างยิ่งตั้งแต่ 1950 .
นักโบราณคดีเชื่อว่าการก่อสร้างของเว็บไซต์ที่ถูกดำเนินการใน 3 ขั้นตอนหลัก ซึ่งมีการติดป้ายว่าสโตนเฮนจ์ฉัน , II และ III โตนเฮนจ์สโตนเฮนจ์
ยุคผู้คนพื้นเมืองของอังกฤษเริ่มการก่อสร้างสโตนเฮนจ์ผมขุดคลองกวางเขากวางเป็นวงกลม ใช้เลือก วงกลมเป็น 320 ฟุตในเส้นผ่าศูนย์กลางและคูเองก็กว้าง 20 ฟุต และ 5 ฟุต
ต่อไปพวกเขาใช้บริษัทย่อยนั้นมาจากคลองที่จะสร้างธนาคารชันแค่วงกลมภายในวงกลมด้านนอก ภายในธนาคาร วงกลม พวกเขาขุดหลุมตื้น 56 เรียกว่าหลุมออบรีย์ ( ชื่อหลังจากการค้นพบของศตวรรษที่ 17 นักวิชาการจอห์น Aubrey ) .
ในที่สุด ขนานสองหินถูกสร้างขึ้นบริเวณวงกลมอย่างใดอย่างหนึ่งที่ฆ่าหิน ยังมีชีวิตรอดยังมีชีวิตอยู่สองสถานีหินวางตรงข้ามกันบนด้านตรงข้ามของวงกลม ซึ่งอาจถูกสร้างขึ้นในช่วงเวลานี้ สโตนเฮนจ์ ฉันเหมือนถูกใช้ประมาณ 500 ปี จากนั้นก็ทิ้ง
สร้างสโตนเฮนจ์ 2 เริ่มประมาณ 2100 ปีก่อนคริสตกาล ในขั้นตอนนี้ครึ่งวงกลมของหินแกรนิตหินที่รู้จักกันเป็น bluestones ( จากของเดิมสี ) ประกอบภายในธนาคารเดิมและทิ้งวงการ หลายแง่มุมของขั้นตอนนี้คือ ที่รัก
แรก bluestones มาจาก preseli ภูเขาใน เซาท์เวลส์ เกือบ 250 ไมล์ มีประมาณ 80 คน หนักถึง 4 ตัน แต่ละ วิธีการที่พวกเขาย้ายไม่เป็นที่รู้จักแม้ว่านักวิชาการไม่ถือว่าเป็นทฤษฎีที่เป็นไปไม่ได้ และเพลงต่าง ๆได้ถูกนำเสนอ
มันน่าสนใจที่จะสงสัย แต่สิ่งที่ทำให้เว็บไซต์สโตนเฮนจ์พิเศษดังนั้นความพยายามมากจะใช้จ่ายเพื่อลากหินยักษ์ 250 ไมล์แทนการสร้างอนุสาวรีย์ใกล้เหมือง
entranceway เพื่อที่สอง ครึ่งวงกลมของ bluestones สอดคล้องกับฤดูร้อนพระอาทิตย์ขึ้นตำแหน่งได้ อย่างต่อเนื่อง โดยการหักของวิธีการใหม่ในเว็บไซต์ " ถนน " ซึ่งมีคูน้ำและธนาคารบนด้านใดด้านหนึ่ง เช่น วงกลมรอบนอกต้นฉบับ สองเท้าหิน ( ดังนั้นชื่อจากรูปร่างของคนที่ยังคง ) ถูกวางไว้บนถนนห่างจากวงกลม ( และวันนี้ใกล้ a344 ทางหลวง ) .
3 คือหินสโตนเฮนจ์วงกลมที่ยังมองเห็นได้ในวันนี้ในระหว่างขั้นตอนนี้ ซึ่งเริ่มในประมาณ 2000 BC , ผู้สร้างสร้างวงกลมตรง sarsen หินแต่ละคู่ที่ถูกราดด้วยศิลาทับหลัง ( จุดสูงสุดในแนวนอน ) ส่วนทับหลังโค้งเพื่อสร้างวงเวทย์สมบูรณ์ด้านบน
มีเดิม 30 ตรงหิน ; 17 เหล่านี้ยังคงยืน หินเหล่านี้มาจาก Marlborough Downs , 20 ไมล์ทางเหนือสูง 7 ฟุต และหนัก 50 ตันแต่ละ พื้นผิวด้านนอกของหินเหล่านี้ถูกทุบเรียบด้วยค้อน และประกบข้อต่อยึดทับหลังให้ uprights .
ภายในก้อนหินนี้แหวนถูกสร้างขึ้นเกือกม้ารูปแบบของการก่อสร้างเดียวกัน โดยใช้หินตรง 10 ที่นี่ trilithons ( ชุดสอง uprights บวกทับหลัง ) ยืนแยกจากกันใน 5 คู่แปดของเดิมสิบหินยังคงอยู่ เกือกม้ารูปเปิดโดยตรงต่อการสังหาร หิน และ ลง ถนน ชิดกับครีษมายันพระอาทิตย์ขึ้น
ประมาณหนึ่งศตวรรษต่อมา ประมาณ 20 bluestones รวบรวมจากสโตนเฮนจ์ II อยู่ในรูปร่างภายใน sarsen เกือกม้าเกือกม้า น้อยกว่าครึ่งหนึ่งของเหล่านี้ยังคงอยู่บางส่วนของ bluestones สับรอบและขุดหลุม ( อาจจะในการเตรียมการสำหรับการวาง bluestones ซึ่งยังไม่เสร็จสมบูรณ์ ) เกิดขึ้นประมาณ พ.ศ. 1500 แท่นศิลาที่ใหญ่ที่สุดของเหล่านี้เพิ่งจัด bluestones ที่ยังคงอยู่ ประมาณ 1100 BC , ถนนที่ขยายทั้งหมดทางไปแม่น้ำเอวอน ( มากกว่า 9 , 000 ฟุต จากสโตนเฮนจ์ )ที่ระบุว่าเว็บไซต์ยังคงใช้ในเวลานั้น
การแปล กรุณารอสักครู่..
ภาษาอื่น ๆ
การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.
- You're so sweet, so beautiful.. you're o
- เนื่องจาก แขนกลจะเป็นตัวถ่ายแรงไปสู่ฐานข
- What have we done
- กระชาย
- wrong
- ครูทำไรอยู่คะ
- งานก้าวหน้า
- Upset.
- ได้ไหม
- high responsible and detail oriented .
- Today not much
- รับออกแบบเครื่องประดับ
- If having an easy life is desirable
- Hätähuuto
- คุณเรียนจบเเล้วอยากทำอะไร
- Since rumors of romance have been recent
- ปัจจัยหลักที่ขาดไม่ได้สำหรับมนุษย์และสิ่
- ผู้ชายแข็งแรง
- direvoterecentlyprovidespubertyelsewhere
- Experiment on a New Adsorption Bed about
- สมาชิกในครอบครัว (รวมท่านด้วย)
- ครูทำไรอยู่คะ
- 5. ชื่นชมความงามแบบธรรมชาติ ในภูฏาน (Bhu
- ผู้ชายแข็งแรง
