Yue, whose hands were affixed on Ha

Yue, whose hands were affixed on Hajime’s arm, had a complex expression while looking at him anxiously. Hajime shrugged and his atmosphere returned to the usual in the next moment.

“Ah, there’s no problem. It’s just that, I was absorbed in my emotions because it’s been such a long time. I remember that everything started here… After a night spent in tension, fear, and even desperation, I went to the dungeon on the next day… and then I fell.”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

หยู มือถูกติดอยู่บนแขนของ Hajime นิพจน์ที่ซับซ้อนในขณะที่เขากำลังกังวลใจได้ Hajime ยักไหล่ และบรรยากาศของเขาถูกส่งกลับไปปกติในช่วงเวลาถัดไป"อา ได้ไม่มีปัญหา ก็เพียงแค่ว่า ฉันถูกดูดซึมในอารมณ์ของฉันได้เนื่องจากมันได้เวลานาน ผมจำได้ว่า ทุกอย่างเริ่มที่นี่... หลังจากคืนที่ใช้ในความตึงเครียด กลัว และแม้แต่สิ้นหวัง ยิ้มดันเจี้ยนในวันถัดไป...แล้ว ผมตก"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ยูที่มีในมือถูกติดอยู่บนแขนของฮาจิเมะมีการแสดงออกที่ซับซ้อนในขณะที่มองไปที่เขาอย่างใจจดใจจ่อ ฮาจิเมะยักไหล่และบรรยากาศของเขากลับไปตามปกติในช่วงเวลาถัดไป. "อามีไม่มีปัญหา มันก็แค่นั้นผมถูกดูดซึมในอารมณ์ของฉันเพราะมันได้รับดังกล่าวเป็นเวลานาน ผมจำได้ว่าทุกอย่างเริ่มต้นที่นี่ ... หลังจากคืนที่ใช้ในความตึงเครียด, ความกลัวและความสิ้นหวังแม้ผมไปดันเจี้ยนในวันรุ่งขึ้น ... แล้วฉันตกหลุม. "

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ยูเอะ มือยังติดอยู่บนแขนของฮาจิเมะ มีการแสดงออกที่ซับซ้อนในขณะที่มองเขาอย่างกระวนกระวาย ฮาจิเมะยักไหล่และบรรยากาศของเขากลับสู่ปกติในช่วงเวลาถัดไป

" อ๊ะ ไม่มีปัญหา มันก็แค่ว่าฉันหมกมุ่นอยู่กับความรู้สึกของตัวเอง เพราะมันนานมากแล้ว ผมจำได้ว่า ทุกอย่างเริ่มต้นที่นี่ . . . . . . . หลังจากคืนที่ใช้เวลาในความเครียด ความกลัว และความสิ้นหวังฉันไปที่คุกใต้ดินในวันต่อไป . . . แล้วฉันก็ตกลงมา "