Medication discrepancies (ie, diffe

Medication discrepancies (ie, differences between what
patients think they should be taking and regimens ordered
by physicians) were common during and after hospital
discharge. Discrepancies differ from problems of
medication adherence (ie, differences between what patients
think they should be taking and what they actually
take) because the problem is one of communication
and documentation rather than patient education or mo-tivation. Discrepancies have serious consequences, including
prolonged periods of overtreatment or undertreatment.
The problem has been demonstrated in recent
studies,9,15,27 including 2 of general medical inpatients
showing discrepancies on hospital admission in 53.6%
and 54.4% of patients,13,28 similar to our finding of discrepancies
in 49%. The magnitude of this problem is only
beginning to be appreciated and to receive attention from
health care agencies. The Joint Commission for Accreditation
of Healthcare Organizations is now mandating
medication reconciliation at the time of hospital admis-sion and discharge,29 although organizations are still struggling
with implementation issues.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความแตกต่างการใช้ยา
(เช่นความแตกต่างระหว่างสิ่งที่ผู้ป่วยคิดว่าพวกเขาควรจะใช้ยาและได้รับคำสั่งโดยแพทย์) เป็นเรื่องปกติในระหว่างและหลังโรงพยาบาลปล่อย ความแตกต่างที่แตกต่างจากปัญหาการรับประทานยาอย่างสม่ำเสมอ(เช่นความแตกต่างระหว่างสิ่งที่ผู้ป่วยคิดว่าพวกเขาควรจะใช้และสิ่งที่พวกเขาจริงใช้) เพราะปัญหาที่เกิดขึ้นเป็นหนึ่งในการติดต่อสื่อสารและเอกสารมากกว่าการศึกษาผู้ป่วยหรือโม-tivation ความแตกต่างที่มีผลกระทบร้ายแรงรวมทั้งระยะเวลานานของ overtreatment หรือ undertreatment. ปัญหาที่ได้รับการแสดงให้เห็นในเร็ว ๆนี้การศึกษา 9,15,27 รวมทั้ง 2 ของผู้ป่วยในทางการแพทย์ทั่วไปแสดงให้เห็นความแตกต่างในการเข้ารับการรักษาในโรงพยาบาล53.6% และ 54.4% ของผู้ป่วย, 13,28 คล้ายกับการค้นพบของเรามีความแตกต่างใน49% ขนาดของปัญหานี้เป็นเพียงการเริ่มต้นที่จะได้รับการชื่นชมและได้รับความสนใจจากหน่วยงานด้านการดูแลสุขภาพ คณะกรรมาธิการร่วมเพื่อการพิสูจน์ขององค์กรด้านการดูแลสุขภาพอยู่ในขณะนี้อิงการปรองดองยาในเวลาที่โรงพยาบาลadmis-ไซออนและปล่อย 29 แม้ว่าองค์กรจะยังคงดิ้นรนกับปัญหาการดำเนินงาน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความขัดแย้ง ( เช่นยาความแตกต่างระหว่างสิ่งที่
ผู้ป่วยคิดว่าพวกเขาควรจะรับยาจากแพทย์สั่งและ
) ถูกพบในระหว่างและหลังออกจากโรงพยาบาล

ไม่แตกต่างจากปัญหาของการใช้ยาตามเกณฑ์การรักษา
( ความแตกต่างคือระหว่างสิ่งที่ผู้ป่วย
คิดว่าพวกเขาควรจะใช้และสิ่งที่พวกเขาจริง
เอา ) เนื่องจากปัญหาหนึ่งของการสื่อสาร
และเอกสารมากกว่าผู้ป่วย การศึกษา หรือ โม tivation . ความขัดแย้งที่มีผลกระทบร้ายแรง รวมถึงระยะเวลานานของ overtreatment หรือ undertreatment
.
ปัญหาได้ถูกแสดงในการศึกษาล่าสุด

9,15,27 รวมทั้ง 2 ของผู้ป่วยในทางการแพทย์ทั่วไปที่แสดงความขัดแย้งในที่เข้ารับการรักษาในโรงพยาบาล และร้อยละ 53.6 %
% สำคัญของผู้ป่วย 13,28 คล้ายกับการหาของความขัดแย้ง
ใน 49 %ขนาดของปัญหานี้เป็นเพียงการเริ่มต้นที่จะได้รับการชื่นชมและ

ได้รับความสนใจจากหน่วยงานด้านการดูแลสุขภาพ คณะกรรมาธิการร่วมว่าด้วยการรับรอง
องค์การสุขภาพคือตอนนี้ mandating
ยาสมานฉันท์ในเวลาของไซออน admis โรงพยาบาลและจำหน่าย 29 แม้ว่าองค์กรจะยังคงดิ้นรน
กับปัญหาการใช้งาน