Twilight 4 - Breaking Dawn By Ste

Twilight 4 - Breaking Dawn

By

Stephenie Meyer



This book is dedicated to my ninja/agent, Jodi Reamer.

Thank you for keeping me off the ledge.

And thanks also to my favorite band,

the very aptly named Muse,

for providing a saga’s worth of inspiration.

BOOK ONE

bella

CONTENTS

PREFACE

1. ENGAGED

2. LONG NIGHT

3. BIG DAY

4. GESTURE

5. ISLE ESME

6. DISTRACTION

7. UNEXPECTED

Childhood is not from birth to a certain age and at a certain age

The child is grown, and puts away childish things.

Childhood is the kingdom where nobody dies.

Edna St. Vincent Millay

PREFACE

I’d had more than my fair share of near-death experiences; it wasn’t something
you ever really got used to.

It seemed oddly inevitable, though, facing death again. Like I really was marked
for disaster. I’d escaped time and time again, but it kept coming back for me.

Still, this time was so different from the others.

You could run from someone you feared, you could try to fight someone you hated.
All my reactions were geared toward those kinds of killers—the monsters, the
enemies.

When you loved the one who was killing you, it left you no options. How could
you run, how could you fight, when doing so would hurt that beloved one? If your
life was all you had to give your beloved, how could you not give it?

If it was someone you truly loved?

1. ENGAGED

No one is staring at you, I promised myself. No one is staring at you. No one is
staring at you.

But, because I couldn’t lie convincingly even to myself, I had to check.

As I sat waiting for one of the three traffic lights in town to turn green, I
peeked to the right—in her minivan, Mrs. Weber had turned her whole torso in my
direction. Her eyes bored into mine, and I flinched back, wondering why she
didn’t drop her gaze or look ashamed. It was still considered rude to stare at
people, wasn’t it? Didn’t that apply to me anymore?

Then I remembered that these windows were so darkly tinted that she probably had
no idea if it was even me in here, let alone that I’d caught her looking. I
tried to take some comfort in the fact that she wasn’t really staring at me,
just the car.

My car. Sigh.

I glanced to the left and groaned. Two pedestrians were frozen on the sidewalk,
missing their chance to cross as they stared. Behind them, Mr. Marshall was
gawking through the plate-glass window of his little souvenir shop. At least he
didn’t have his nose pressed up against the glass. Yet.

The light turned green and, in my hurry to escape, I stomped on the gas pedal
without thinking—the normal way I would have punched it to get my ancient Chevy
truck moving.

Engine snarling like a hunting panther, the car jolted forward so fast that my
body slammed into the black leather seat and my stomach flattened against my
spine.

“Arg!” I gasped as I fumbled for the brake. Keeping my head, I merely tapped the
pedal. The car lurched to an absolute standstill anyway.

I couldn’t bear to look around at the reaction. If there had been any doubt as
to who was driving this car before, it was gone now. With the toe of my shoe, I
gently nudged the gas pedal down one half millimeter, and the car shot forward
again.

I managed to reach my goal, the gas station. If I hadn’t been running on vapors,
I wouldn’t have come into town at all. I was going without a lot of things these
days, like Pop-Tarts and shoelaces, to avoid spending time in public.

Moving as if I were in a race, I got the hatch open, the cap off, the card
scanned, and the nozzle in the tank within seconds. Of course, there was nothing
I could do to make the numbers on the gauge pick up the pace. They ticked by
sluggishly, almost as if they were doing it just to annoy me.

It wasn’t bright out—a typical drizzly day in Forks, Washington—but I still felt
like a spotlight was trained on me, drawing attention to the delicate ring on my
left hand. At times like this, sensing the eyes on my back, it felt as if the
ring were pulsing like a neon sign: Look at me, look at me.

It was stupid to be so self-conscious, and I knew that. Besides my dad and mom,
did it really matter what people were saying about my engagement? About my new
car? About my mysterious acceptance into an Ivy League college? About the shiny
black credit card that felt red-hot in my back pocket right now?

“Yeah, who cares what they think,” I muttered under my breath.

“Um, miss?” a man’s voice called.

I turned, and then wished I hadn’t.

Two men stood beside a fancy SUV with brand-new kayaks tied to the top. Neither
of them was looking at me; they both were staring at the car.

Personally, I didn’t get it. But then, I was just proud I could distinguish
between the symbols for Toyota, Ford, and Chevy. This car was glossy black,
sleek, and pretty, but it was still just a car to me.

“I’m sorry to bother you, but could you tell me what kind of car you’re
driving?” the tall one asked.

“Um, a Mercedes, right?”

“Yes,” the man said politely while his shorter friend rolled his eyes at my
answer. “I know. But I was wondering, is that… are you driving a Mercedes
Guardian?” The man said the name with reverence. I had a feeling this guy would
get along well with Edward Cullen, my… my fiancé (there really was no getting
around that truth with the wedding just days away). “They aren’t supposed to be
available in Europe yet,” the man went on, “let alone here.”

While his eyes traced the contours of my car—it didn’t look much different from
any other Mercedes sedan to me, but what did I know?—I briefly contemplated my
issues with words like fiancé, wedding, husband, etc.

I just couldn’t put it together in my head.

On the one hand, I had been raised to cringe at the very thought of poofy white
dresses and bouquets. But more than that, I just couldn’t reconcile a staid,
respectable, dull concept like husband with my concept of Edward. It was like
casting an archangel as an accountant; I couldn’t visualize him in any
commonplace role.

Like always, as soon as I started thinking about Edward I was caught up in a
dizzy spin of fantasies. The stranger had to clear his throat to get my
attention; he was still waiting for an answer about the car’s make and model.

“I don’t know,” I told him honestly.

“Do you mind if I take a picture with it?”

It took me a second to process that. “Really? You want to take a picture with
the car?”

“Sure—nobody is going to believe me if I don’t get proof.”

“Um. Okay. Fine.”

I swiftly put away the nozzle and crept into the front seat to hide while the
enthusiast dug a huge professional-looking camera out of his backpack. He and
his friend took turns posing by the hood, and then they went to take pictures at
the back end.

“I miss my truck,” I whimpered to myself.

Very, very convenient—too convenient—that my truck would wheeze its last wheeze
just weeks after Edward and I had agreed to our lopsided compromise, one detail
of which was that he be allowed to replace my truck when it passed on. Edward
swore it was only to be expected; my truck had lived a long, full life and then
expired of natural causes. According to him. And, of course, I had no way to
verify his story or to try to raise my truck from the dead on my own. My
favorite mechanic—

I stopped that thought cold, refusing to let it come to a conclusion. Instead, I
listened to the men’s voices outside, muted by the car walls.

“. . . went at it with a flamethrower in the online video. Didn’t even pucker
the paint.”

“Of course not. You could roll a tank over this baby. Not much of a market for
one over here. Designed for Middle East diplomats, arms dealers, and drug lords
mostly.”

“Think she’s something?” the short one asked in a softer voice. I ducked my
head, cheeks flaming.

“Huh,” the tall one said. “Maybe. Can’t imagine what you’d need missile-proof
glass and four thousand pounds of body armor for around here. Must be headed
somewhere more hazardous.”

Body armor. Four thousand pounds of body armor. And missile-proof glass? Nice.
What had happened to good old-fashioned bulletproof?

Well, at least this made some sense—if you had a twisted sense of humor.

It wasn’t like I hadn’t expected Edward to take advantage of our deal, to weight
it on his side so that he could give so much more than he would receive. I’d
agreed that he could replace my truck when it needed replacing, not expecting
that moment to come quite so soon, of course. When I’d been forced to admit that
the truck had become no more than a still-life tribute to classic Chevys on my
curb, I knew his idea of a replacement was probably going to embarrass me. Make
me the focus of stares and whispers. I’d been right about that part. But even in
my darkest imaginings I had not foreseen that he would get me two cars.

The “before” car and the “after” car, he’d explained when I’d flipped out.

This was just the “before” car. He’d told me it was a loaner and promised that
he was returning it after the wedding. It all had made absolutely no sense to
me. Until now.

Ha ha. Because I was so fragilely human, so accident-prone, so much a victim to
my own dangerous bad luck, apparently I needed a tank-resistant car to keep me
safe. Hilarious. I was sure he and his brothers had enjoyed the joke quite a bit
behind my back.

Or maybe, just maybe, a small voice whispered in my head, it’s not a joke,
silly. Maybe he’s really that worried about you. This wouldn’t be the first time
he’s gone a little overboard trying to protect you.

I sighed.

I hadn’t seen the “after” car yet. It was hidden under a sheet in the deepest
corner of the Cullens’ garage. I knew most people would have peeked by now, but
I

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ทไวไลท์ 4 - รุ่งอรุณแบ่ง โดย สเตเฟนี หนังสือเล่มนี้จะทุ่มเทเพื่อฉันนินจาตัวแทน Reamer โจดี้ ขอบคุณที่ให้ฉันปิดเชิงผา และขอขอบคุณวงดนตรีโปรดของฉัน มิวส์มาก aptly ชื่อ ให้คุ้มกะแรงบันดาลใจ จองหนึ่ง โรงแรมเบลลา เนื้อหา PREFACE 1 การหมั้น 2. อันแสน 3. บิ๊กวัน 4. รูปแบบลายเส้น 5. ISLE ESME 6. นอน 7. ไม่คาดคิด เด็กไม่เกิดจากอายุที่แน่นอน และเป็นระยะเวลา เด็กจะเติบโตขึ้น และทำให้เก็บสิ่งพูดแบบเด็ก วัยเด็กเป็นราชอาณาจักรที่ไม่มีใครตาย Edna St. Vincent Millay PREFACE ผมเคยมีมากกว่าหุ้นยุติธรรมของฉันประสบการณ์ใกล้ตาย มันไม่ได้อะไร คุณเคยได้ใช้จริง ๆ จะ เหมือนน่าหลีกเลี่ยงไม่ได้ แม้ว่า หันหน้าเข้าหาความตายอีกด้วย ต้องการฉันจริง ๆ ถูกทำเครื่องหมาย สำหรับความเสียหาย ฉันก็หลบหนีไปได้อีกครั้ง แต่ก็เก็บกลับมาให้ฉัน ยังคง เวลานี้ต่างจากคนอื่น ๆ คุณสามารถเรียกใช้จากผู้อื่นที่คุณกลัว คุณสามารถพยายามที่จะต่อสู้กับคนที่คุณเกลียดชัง ปฏิกิริยาของฉันถูกเป้าหมายเหล่านั้นชนิดของยาเช่นมอนสเตอร์ การ ศัตรู เมื่อคุณรักคนฆ่าคุณ ออกจากคุณไม่มีตัวเลือก วิธีสามารถ คุณรัน วิธีสามารถคุณต่อสู้ เมื่อทำเช่นนั้นจะทำร้ายคนที่รัก ถ้าของคุณ ชีวิตมีทั้งหมดก็ให้วิธีของคุณรัก คุณไม่ช่วยมัน ถ้าเป็นคนที่คุณรักอย่างแท้จริง 1 การหมั้น สัญญาเองไม่เป็นจ้องคุณ ไม่มีใครเป็นคู่คุณ ไม่มีใคร จ้องคุณ ได้ เนื่องจากผมไม่สามารถโกหก convincingly แม้กับตัวเอง มีการตรวจสอบ ขณะที่ฉันนั่งรอไฟจราจรสามในเมืองสีเขียว ผม peeked ทางด้านขวาตัวในรถตู้ของเธอ นางแบ่งแยกมีเปิดแล้วทั้งหมดของเธอในของฉัน ทิศทางการ ตาเธอเบื่อฉัน และฉันกลับ flinched สงสัยว่า ทำไมเธอ ไม่วางสายตาของเธอ หรือค้นหาละอาย ก็ได้ยังถือว่าหยาบมอง คน ไม่มัน ไม่ได้ที่กับฉันอีกต่อไป แล้ว ผมจำได้ว่า หน้าต่างเหล่านี้ได้ดังนั้นมืด ๆ สีว่า เธอคงมี ความคิด ถ้าเป็นแม้แต่ฉันที่นี่ นับประสา ที่ฉันจับเธอมอง ฉัน พยายามจะรู้สึกในความเป็นจริงว่า เธอไม่ได้จริง ๆ จ้องฉัน เพียงรถยนต์ รถของฉัน แยกกัน Glanced ซ้าย และ groaned โชคดีที่สองถูกแช่แข็งสารพัด ขาดโอกาสของพวกเขาระหว่างพวกเขาเริ่ม เบื้องหลัง ถูกนายมาร์แชล gawking ผ่านหน้าต่าง plate-glass ของร้านขายของที่ระลึกของเขาเล็กน้อย น้อยเขา ไม่มีจมูกเขากดขึ้นกับแก้ว ยัง ไฟเปิดสีเขียว และ ในฉันรีบหนี ฉัน stomped บนคัน โดยไม่คิดแบบวิธีปกติที่ผมจะได้เจาะรูให้ได้ Chevy โบราณของฉัน รถบรรทุกที่เคลื่อนย้าย เครื่องยนต์ snarling เช่นการล่าเสือดำ รถทำไปข้างหน้าให้เร็วที่ของฉัน flattened ตัวถาโถมเป็นเบาะหนังสีดำและท้องของฉันกับฉัน กระดูกสันหลัง "อาร์กิวเมนต์ของค่า" ฉัน gasped ฉัน fumbled สำหรับเบรค รักษาหัวของฉัน ฉันเพียงแค่เคาะ เหยียบ รถ lurched ไปติดสมบูรณ์ต่อไป ฉันไม่สามารถแบกไปดูที่ปฏิกิริยา ถ้าได้สงสัยเป็น การที่ได้ขับรถคันนี้ก่อน ได้ไปตอนนี้ ด้วยเท้าของรองเท้าของฉัน ฉัน nudged คันครึ่งมิลลิเมตร และรถยิงไปข้างหน้าเบา ๆ อีกครั้ง ฉันจัดการเพื่อให้บรรลุเป้าหมายของฉัน ปั้มน้ำมัน ถ้าฉันไม่ได้ทำงานอยู่บนไอระเหย ฉันจะไม่ได้มาเมืองเลย ฉันจะไม่ มีสิ่งต่าง ๆ มากมายเหล่านี้ วัน เช่น Pop Tarts และ shoelaces หลีกเลี่ยงการใช้เวลาในที่สาธารณะ ย้ายว่าฉันในการแข่งขัน ผมขณะเปิด ฝาปิด การ์ด สแกน และหัวฉีดในถังภายในวินาทีนั้น แน่นอน ไม่มีอะไร ฉันอาจทำให้ตัวเลขบนมาตรวัดรับก้าว พวกเขา ticked โดย เฉื่อย เกือบเป็นถ้าพวกเขาได้ทำมันเพียงเพื่อรบกวนฉัน มันไม่ได้สว่างออก — วัน drizzly ปกติในส้อม วอชิงตัน — แต่ยังรู้สึกว่า เช่นสปอตไลท์ได้เข้าอบรมกับฉัน ดึงดูดความสนใจให้แหวนอ่อนในของฉัน ทางซ้ายมือ ในเวลาเช่นนี้ การตรวจตาหลัง มันรู้สึกว่า แหวนถูก pulsing เช่นเครื่องนีออน: มองฉัน ดู ที่ผม มันโง่จะให้ประหม่า และฉันรู้ นอกจากพ่อและแม่ ของฉัน ไม่ได้ก็เรื่องจริง ๆ มีคนพูดถึงผมว่า เกี่ยวกับฉันใหม่ รถยนต์หรือไม่ เกี่ยวกับการยอมรับของฉันลึกลับเป็นวิทยาลัย Ivy League เกี่ยวกับเงา ดำบัตรเครดิตที่รู้สึกลื่นในกระเป๋าหลังของฉันตอนนี้หรือไม่ "ใช่ ที่ใส่สิ่งที่พวกเขาคิดว่า ฉัน muttered ภายใต้ลมหายใจของฉัน "อึม พลาด" เสียงของชายที่เรียกว่า ผมเปิด และปรารถนาแล้ว ฉันไม่ได้ ชายสองคนยืนอยู่ข้างรถ SUV แฟนซีกับเรือคายัคเอี่ยมที่เกี่ยวพันกับด้านบน ไม่ พวกเขาถูกมองที่ฉัน พวกเขาทั้งสองก็จ้องรถ ส่วนตัว ฉันไม่ได้รับมัน แต่แล้ว ผมเพียงภูมิใจผมอาจแยกความแตกต่าง ระหว่างสัญลักษณ์สำหรับโตโยต้า ฟอร์ด และ Chevy รถคันนี้เป็นสีดำเงา เงา และสวย แต่มันเป็นเพียงยังรถผม "ผมขอรบกวนคุณ แต่ไม่คุณบอกชนิดของรถที่คุณกำลัง ถามขับขี่หรือไม่"ได้สูง "อึม เมอร์เซเดส ขวา" "ใช่ ชายคนนั้นกล่าวว่า สุภาพในขณะที่เพื่อนของเขาสั้นม้วนตาที่ของฉัน คำตอบ "ฉันรู้ว่า แต่ผมสงสัยว่า ว่า...คุณขับรถเป็น ผู้ปกครองหรือไม่" ชายคนนั้นว่า ชื่อ ด้วยความเคารพ ผมมีความรู้สึกผู้ชายคนนี้จะ รับตามดีกับเอ็ดเวิร์ดคัลเลน ฉัน...ฉัน fiancé (จริง ๆ มีไม่ได้รับ สถานที่จริงกับงานแต่งงานเพียงวันเก็บ "พวกเขาไม่ควรจะเป็น มีในยุโรปยัง ชายคนนั้นไปใน "ประสานี่" ในขณะที่รูปทรงของรถติดตามตาของเขาซึ่งมันไม่ได้ดูแตกต่างมากจาก ฉันรู้ใด ๆ อื่น ๆ รถรถเก๋งฉัน แต่สิ่งที่ไม่? — ผมสั้น ๆ ไตร่ตรองฉัน ปัญหาเกี่ยวกับคำเช่น fiancé แต่งงาน สามี ฯลฯ ฉันเพียงแค่ไม่สามารถใส่มันกันในหัวของฉัน คง ฉันได้รับการเลี้ยงที่หงอที่คิดมากสีขาว poofy ชุดและช่อ แต่มากกว่านั้น ฉันเพียงแค่ไม่สามารถกระทบยอด staid เกียรติ น่าเบื่อแนวคิดเช่นสามี มีแนวความคิดของฉันของเอ็ดเวิร์ด มันเป็นเหมือน หล่ออาร์คการควบคุมการจัดซื้อ ฉันไม่สามารถมองเห็นภาพเขาใน บทบาทเป็นธรรมดา เช่นเสมอ ทันทีที่ผมเริ่มคิดเอ็ดเวิร์ด ฉันถูกจับขึ้นในการ หมุนเวียนหัวของ fantasies มีคนแปลกหน้าเพื่อล้างคอของเขาจะได้รับของฉัน ความสนใจ นอกจากนี้เขายังได้รอคำตอบเกี่ยวกับยี่ห้อและรุ่นของรถยนต์ "ฉันไม่รู้ ฉันบอกเขาสุจริตอย่าง "รังเกียจถ้าถ่ายรูปกับมันไหม" มันเอาฉันให้กระบวนการที่ "จริง ๆ คุณต้องการถ่ายภาพด้วย รถ" "แน่ใจ — ไม่มีใครจะไปเชื่อฉันถ้าฉันไม่เห็นหลักฐาน" "อึม โอเควันนั้น ดี" ฉันเก็บจมูกวัวอย่างรวดเร็ว และ crept ในนั่งด้านหน้าซ่อนในขณะ คือขุดขนาดใหญ่แบบมืออาชีพกล้องออกจากกระเป๋าสะพายหลังของเขา เขา และ เปิดกระโปรงหน้ารถโดยเอาเพื่อนของเขา และพวกเขาไปถ่ายรูปที่ ส่วนหลัง "คิดถึงของฉันรถบรรทุก ฉัน whimpered กับตัวเอง มาก มากสะดวก — สะดวกเกินไปคือว่า รถบรรทุกของฉันจะ wheeze wheeze ที่ล่าสุด หลังจากที่เอ็ดเวิร์ดและได้ตกลงที่จะประนีประนอมเท่าไหร่ของเรา รายละเอียดหนึ่งเพียงสัปดาห์ ซึ่งไม่ว่า เขาจะสามารถแทนรถของฉันเมื่อมันผ่าน เอ็ดเวิร์ด swore มันเป็นเพียงการ รถบรรทุกของฉันมีอยู่ชีวิตยาว เต็มแล้ว หมดอายุสาเหตุธรรมชาติ ตามเขา และ แน่นอน ผมไม่ถึง ตรวจสอบเรื่องของเขาหรือพยายามที่จะยกรถบรรทุกของฉันจากความตายด้วยตัวเอง ของฉัน ช่างชื่นชอบ — ผมหยุดที่คิดว่า เย็น ปฏิเสธที่จะให้มันสรุป แต่ ฉัน ฟังเสียงของคนนอก ปิดเสียง โดยผนังรถยนต์ "... ไปได้กับ flamethrower ในวิดีโอออนไลน์ แม้ไม่ได้ pucker สีนั้น" "แน่นอนไม่ คุณสามารถม้วนถังขึ้นเด็กนี้ ไม่มากของการตลาด หนึ่งมากกว่าที่นี่ มาตะวันออกกลางทูต ตัวแทนจำหน่ายแผ่นดิน ยา ส่วนใหญ่" "คิดว่า เธอเป็นอะไร" สั้น ๆ หนึ่งคำถามเสียงนุ่ม ผมหัวเราะต่อฉัน หัวหน้า แก้มเผา หนึ่งสูง "ฮะ กล่าวว่า "บางที ไม่สามารถจินตนาการสิ่งที่คุณจะต้องหลักฐานขีปนาวุธ แก้วและ 4 พันปอนด์ของเกราะสำหรับเดิน ต้องมุ่งหน้า ไหนอันตรายมากขึ้น" เกราะ 4 พันปอนด์ของเกราะ และหลักฐานขีปนาวุธแก้ว ดี มีการดีไม bulletproof เกิดอะไรขึ้น ดี น้อยนี้ทำให้ความรู้สึกบางอย่าง — ถ้าคุณมีความรู้สึกตลกบิด มันไม่ได้เช่นฉันไม่ได้คาดว่าเอ็ดเวิร์ดเพื่อใช้ประโยชน์จากข้อตกลงของเรา น้ำหนัก มันด้านเขาเพื่อว่าเขาสามารถให้มากขึ้นกว่าที่เขาจะได้รับ ฉันอยากจะ ตกลงว่า เขาสามารถแทนรถของฉันเมื่อมันจำเป็นแทน ไม่ต้อง ขณะที่มาค่อนข้างดังนั้นเร็ว ๆ นี้ แน่นอน เมื่อฉันได้ถูกบังคับให้ยอมรับที่ รถบรรทุกได้กลายเป็นไม่มากกว่าส่วยหรือชีวิตที่ยังคง Chevys คลาสสิกบนของฉัน นุ่ง ฉันรู้ว่า เขาคิดแทนได้อาจจะผู้ใหญ่ฉัน ทำให้ ผมโฟกัส stares และ whispers ผมเคยใจที่ส่วนหนึ่ง แต่แม้กระทั่งใน ลูกค้าคงมืดมากที่สุดของฉันฉันมี foreseen ไม่ว่า เขาจะรับผมรถสองคัน รถยนต์ "ก่อน" และ "หลัง" รถ เขาได้อธิบายเมื่อฉันมีพลิกออก นี้เป็นเพียง "ก่อน" รถ เขาก็บอกมันมีอะไหล่ชั่วคราว และสัญญาที่ เขามีความมันหลังจากงานแต่งงาน มันมีจริง ๆ ไม่รู้สึกถึง ฉัน จนถึงขณะนี้ ฮ่าฮ่า เนื่องจากผมดังนั้นมนุษย์ fragilely ดังนั้น accident-prone เหยื่อมากไป โชคไม่ดีของตัวเองอันตราย เห็นได้ชัดว่าฉันต้องการรถถังทนให้ฉัน เซฟ เฮฮา ผมแน่ใจว่า เขาและน้องชายมีความสุขการเล่นไม่น้อย หลังของฉัน หรือบางที จับพลัดจับผลู กระซิบเสียงเล็ก ๆ ในหัวของฉัน ไม่เล่น โง่ บางทีเขาเป็นจริง ๆ ที่ห่วง นี้เป็นครั้งแรก เขาได้หายไปเพียงเล็กน้อยไม่ให้ล่มพยายามปกป้องคุณ ฉันถอนหายใจ ผมไม่ได้เห็นรถ "หลัง" ยัง มันถูกซ่อนไว้ภายใต้ใบในสุด มุมของโรงรถของ Cullens ผมรู้ว่า คนส่วนใหญ่จะมี peeked โดยขณะนี้ แต่ ฉัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ทไวไลท์ 4 รุ่งอรุโณทัย

โดยสเตเฟนี เมเยอร์ค่ะ





หนังสือเล่มนี้จะทุ่มเทเพื่อของฉันนินจา / ตัวแทน โจดี้ เครื่องคว้านรู

ขอบคุณที่ทำให้ผมห้ามใจ

และขอบคุณกับวงดนตรีที่ชื่นชอบของฉัน

เป็นชื่อ aptly นางในฝัน

ที่ให้ของมาน่าแห่งแรงบันดาลใจ หนึ่งเล่ม







คำนำ เนื้อหา เบลล่า

1 หมั้น

2

นานคืน 3 วัน

ใหญ่ 4 ท่าทาง

5 เกาะเอสเม่

6 . รบกวน

7 ที่ไม่คาดคิด

ตอนเด็กไม่ได้เป็นตั้งแต่เกิด บางรุ่น และบางอายุ

เด็กโต และละทิ้งสิ่งที่เด็ก ๆ

วัยเด็กเป็นราชอาณาจักรที่ไม่มีใครตาย

เอ็ดน่าเซนต์วินเซนต์มีเลย์

บทนำ

ฉันมีมากกว่าหุ้นยุติธรรมของประสบการณ์ใกล้ความตายของฉัน มันไม่ได้อะไร
คุณเคยได้ใช้ .

มันดูผิดปกติแน่นอน แม้ว่าเผชิญหน้ากับความตายอีกครั้ง ฉันชอบจัง เครื่องหมาย
สำหรับภัยพิบัติ ฉันจะหนีเวลาและเวลาอีกครั้ง แต่มันก็กลับมาให้ฉัน

แต่ครั้งนี้ช่างแตกต่างจากคนอื่น ๆ

จะหนีจากใครบางคนที่คุณกลัว คุณอาจพยายามที่จะต่อสู้กับคนที่คุณเกลียด
ปฏิกิริยาทั้งหมดของฉันมุ่งไปยังชนิดของนักฆ่ามอนสเตอร์
ศัตรู

เมื่อคุณรักใครก็จะฆ่าคุณทิ้งคุณไม่มีตัวเลือก ทำไม
คุณวิ่ง คุณสู้ เมื่อทำแล้วจะเจ็บที่คนรัก ? ถ้าชีวิตของคุณคือทั้งหมดที่คุณมีให้
รักของคุณ คุณจะไม่ ให้มัน

ถ้าเป็นใครสักคนที่คุณรัก ?

1 หมั้น

ไม่มีใครจ้องคุณ ผมสัญญากับตัวเอง ไม่มีใครจ้องคุณ ไม่มีใคร
จ้องคุณ

แต่เพราะผมไม่สามารถโกหกออกไป แม้แต่กับตัวเอง ฉันต้องตรวจสอบ

ผมนั่งรอหนึ่งในสามของสัญญาณไฟจราจรในเมืองเปลี่ยนเป็นสีเขียว ฉัน
แอบดูทางด้านขวาในรถตู้ของเธอคุณนาย เวเบอร์ได้หันลำตัวของเธอทั้งหมดในทิศทางของฉัน

ตาเธอเบื่อของฉัน ฉันถอยหลังกลับ สงสัยว่าทำไม เธอไม่ได้ทิ้งสายตา
ของเธอดูอาย มันก็ยังถือว่าหยาบคายจ้องมอง
คนไม่ใช่เหรอ ไม่ใช้ฉันแล้ว

แล้วผมจำได้ว่า Windows เหล่านี้มันมืด มืด ๆที่เธออาจได้
ไม่รู้ว่าตอนนั้นฉันมาคนเดียว ฉันจับได้ว่าเธอมองอยู่ ฉันพยายามที่จะนำความสะดวกสบายบางอย่างใน
ความจริงที่ว่าเธอไม่ได้จ้องฉัน
แค่รถ

รถของฉัน เฮ้อ

ผมเหลือบไปทางซ้าย และข้อความ .สองเท้าถูกแช่แข็งบนทางเท้า
หายไปโอกาสที่จะข้ามพวกเขาจ้อง . เบื้องหลังพวกเขา คุณมาร์แชล ถูก
ทำอะไรผ่านบานกระจกหน้าต่างของร้านของที่ระลึกเล็ก ๆน้อย ๆของเขา อย่างน้อยเขา
ไม่มีจมูกของเขากดไปโดนกระจก ยัง

ไฟเปลี่ยนเป็นสีเขียว และ ผมต้องรีบหนี ผมกระทืบคันเร่งแก๊ส
โดยไม่ต้องคิดวิธีปกติผมจะต่อยมันให้รถบรรทุก Chevy
โบราณของฉันไป

เครื่องยนต์คำรามเหมือนการล่าเสือ รถของเราไปข้างหน้าอย่างรวดเร็วว่าร่างกายของฉัน
กระแทกเบาะหนังสีดำและท้องของฉันแบนกับกระดูกสันหลังของฉัน



" ไม่ดี ! " ฉันอ้าปากค้าง ฉันคลำหาเบรก การเก็บรักษาหัวของฉัน ฉันเพียงแต่เคาะ
เหยียบรถร้องให้หยุดนิ่งแน่นอนอยู่แล้ว

ผมทนไม่ได้ที่จะมองไปรอบ ๆในปฏิกิริยา หากมีข้อสงสัยใด ๆที่เป็น
ใครขับรถคันนี้มาก่อน มันก็หายไปแล้ว กับเท้าของรองเท้าของฉัน ฉัน
ค่อยๆสะกิดคันเร่งลงครึ่งหนึ่งมิลลิเมตร และรถยิงไปข้างหน้า
อีกครั้ง

ฉันจัดการเพื่อให้บรรลุเป้าหมายของฉัน , ปั๊มน้ำมัน ถ้าผมไม่ทำงานบน
ไอผมคงไม่ต้องเข้ามาในเมืองเลย ผมจะไม่มีเรื่องต่าง ๆมากมาย
ชอบทาร์ตป๊อปและเชือกผูกรองเท้าเพื่อหลีกเลี่ยงการใช้เวลาในที่สาธารณะ

ย้ายเป็นถ้าฉันได้ในการแข่งขัน มีประตูเปิด ฝาปิดการ์ด
สแกน และหัวฉีดในถังได้ภายในไม่กี่วินาที แน่นอน ไม่มีอะไร
ฉันสามารถทำเพื่อให้ตัวเลขในมาตรวัดรับทัน โดย
เขา tickedเฉื่อยๆ เกือบเป็นถ้าพวกเขาทำมันกวนฉัน

มันไม่ได้สดใส out-a ทั่วไปซิบๆวันในส้อมวอชิงตัน แต่ฉันยังคงรู้สึกเหมือนสปอตไลท์
ฝึกฉัน ดึงความสนใจไปที่แหวนที่ละเอียดอ่อนบนของฉัน
ซ้ายมือ ในเวลาอย่างนี้ , ตรวจวัดสายตาบนหลังของฉัน มันรู้สึกว่าถ้าแหวนถูก
เต้นเหมือนหลอดนีออน : มองที่ฉัน มองที่ฉัน

มันโง่ดังนั้น ประหม่า และฉันก็รู้ นอกจากพ่อและแม่ ,
มันสําคัญว่าสิ่งที่ผู้คนกำลังพูดเกี่ยวกับการหมั้น ? เกี่ยวกับรถใหม่
ของฉัน ? เรื่องการยอมรับในมหาวิทยาลัยที่มีชื่อลึกลับของฉัน เกี่ยวกับเงา
สีดำบัตรเครดิตที่รู้สึกร้อนแดงในกระเป๋าหลังของฉันตอนนี้

" ใช่ ใครจะไปสนว่าพวกเขาคิดว่า " ผมพึมพำภายใต้ลมหายใจของฉัน

" เอ่อ คุณครับ" เสียงของชายที่เรียกกันว่า

ฉันหันไป แล้วขอให้ผมไม่ได้

มีชายสองคนยืนอยู่ข้างรถ SUV ใหม่แฟนซีด้วยเรือคายัคผูกด้านบน ทั้ง
ของพวกเขามองฉัน พวกเขาทั้งสองมองรถ

ส่วนตัวผมไม่ได้รับ แต่แล้ว ฉันภูมิใจที่ฉันสามารถแยกแยะ
ระหว่างสัญลักษณ์โตโยต้า ฟอร์ด และ Chevy รถคันนี้เป็นเงาดำ ,
, เงาและสวยแต่มันก็แค่รถฉัน

" ขอโทษที่ต้องรบกวนคุณ แต่คุณสามารถบอกชนิดของรถที่คุณ
ขับรถ ? " คนตัวสูงคนหนึ่งถาม

" เอ่อ . . . เมอร์ซิเดส เบนซ์ ใช่มั้ย ? "

" ครับ " ชายคนนั้นตอบอย่างสุภาพ ขณะที่เขาสั้นกว่าเพื่อนรีดตาของเขาในคำตอบของฉัน

" ผมรู้ แต่ผมสงสัยว่า นั่นคือ . . . . . . . คุณขับรถ Mercedes
ผู้ปกครอง ? " เขาบอกว่าชื่อ ด้วยความเคารพ .ผมมีความรู้สึกว่า ผู้ชายคนนี้คง
เข้ากันได้ดีกับเอ็ดเวิร์ด คัลเลน ของฉัน . . . . . . . . . . คู่หมั้นของฉัน ( มีจริงๆคือไม่มีรับรอบความจริงที่ว่า
งานแต่งงานด้วยแค่วัน ) " พวกเขาไม่ควร
ที่มีอยู่ในยุโรป แต่ " ผู้ชายไปใน " ปล่อยให้อยู่คนเดียว . . "

ขณะที่สายตาของเขาจากรูปทรงของรถผมมันดูไม่แตกต่างจากรถเก๋งเบนซ์
อื่น ๆ สำหรับผม แต่ผมรู้อะไร ?- ผมสั้นที่คาดผมมีปัญหากับคำว่าคู่หมั้น
) , แต่งงาน , สามี , ฯลฯ

ผมไม่ใส่กันในหัวของฉัน

ในมือข้างหนึ่ง ผมเคยยกประจบประแจงที่ความคิดของชุดสีขาว
และพองช่อ . แต่ที่สำคัญกว่านั้น ผมไม่สามารถกระทบ staid
น่านับถือ ทึบ แนวคิดเหมือนสามีกับแนวคิดของ Edward มันเหมือน
หล่อ อัครเทวดา เป็นนักบัญชี ผมไม่สามารถเห็นเขาใน
ธรรมดาบทบาท

ชอบเสมอ ทันทีที่ผมเริ่มคิดเกี่ยวกับเอ็ดเวิร์ด ฉันถูกจับขึ้นใน
ปั่นหน้ามืดของจินตนาการ . คนต่างด้าวต้องล้างคอที่จะได้รับความสนใจของฉัน
; เขายังคงรอคำตอบเรื่องรถยี่ห้อ และรุ่น

" ไม่รู้ " ผมบอกกับเขาตรงๆ

" จะรังเกียจไหมถ้าฉันจะถ่ายรูปกับมัน ? "

ฉันใช้เวลาสองขั้นตอนที่ " จริงเหรอ ? อยากถ่ายรูปกับ
รถ ? "

" แน่ใจว่า จะไม่มีใครเชื่อถ้าไม่พิสูจน์ "

" เอ่อ โอเค ก็ได้ . . . "

ฉันรีบเอาไปฉีดพุ่งเข้าไปในที่นั่งด้านหน้าเพื่อซ่อนในขณะที่
ผู้นิยมขุดขนาดใหญ่ระดับมืออาชีพกล้องออกจากกระเป๋าเป้สะพายหลัง เขาและ
เพื่อนผลัดกันวางตัวโดยเครื่องดูดควัน แล้วก็ไปถ่ายรูปที่
ส่วนหลัง

" ฉันคิดถึงรถบรรทุกของฉัน " ฉันครางหงิงๆ กับตัวเอง

มากสะดวกมากด้วยสะดวกที่รถบรรทุกจะอึดอัด
ของมันเสียงฮืด ๆสุดท้ายไม่กี่สัปดาห์หลังจากเอ็ดเวิร์ดและฉันได้ตกลงที่จะประนีประนอมโงนเงนของเรา
รายละเอียด ซึ่งหนึ่งในนั้นที่เขาได้รับอนุญาตให้เปลี่ยนรถบรรทุกของฉันเมื่อมันจากไปแล้ว เอ็ดเวิร์ด
สาบานว่ามันคือสิ่งเดียวที่คาดหวังได้ ; รถบรรทุกของฉันยังมีชีวิตอยู่นานชีวิตเต็มแล้ว
หมดอายุโดยธรรมชาติ ตามเขา และแน่นอนว่าผมไม่มีทาง
ยืนยันเรื่องของเขา หรือ ลองยกรถบรรทุกของฉันจากความตายของตัวเอง ที่ชื่นชอบของฉัน
-
ฉันหยุดช่างที่คิดว่าหนาว ปฏิเสธที่จะให้ข้อสรุป ผม
ฟังผู้ชายเสียงภายนอกออกเสียงโดยผนังรถ

" . . . . . . . ไปที่นั้นกับพ่นในวิดีโอออนไลน์ ไม่ได้ย่น
สี "

" แน่นอน คุณสามารถม้วนถังกว่าทารกนี้ ไม่มากของตลาดสำหรับ
ตรงนี้ ที่ออกแบบมาสำหรับนักการทูต ตะวันออกกลาง พ่อค้าอาวุธ และขุนนางส่วนใหญ่ยา
"

" ว่าเธอเป็นอะไร ? " เรื่องสั้นๆถามด้วยเสียงที่เบาลง ฉัน ducked หัวของฉัน
,แก้มโชน

" ห๊ะ " ร่างสูงคนหนึ่งกล่าว " บางที ไม่สามารถจินตนาการสิ่งที่คุณต้องการแก้วหลักฐาน
และขีปนาวุธสี่หมื่นปอนด์ของร่างกายเกราะสำหรับแถวนี้ จะต้องมุ่งหน้าไปที่ไหนสักแห่งที่เป็นอันตรายมากขึ้น
"

ร่างเกราะ สี่หมื่นปอนด์ของร่างกายเกราะ และแก้วหลักฐานขีปนาวุธ ? สวยดี
เกิดอะไรขึ้นกับที่ดีสมัยเก่ากันกระสุน ?

อืมอย่างน้อยมันก็ทำให้ความรู้สึกบางอย่างถ้าคุณมีบิดอารมณ์ขัน

มันไม่ได้เหมือนฉันไม่ได้คาดหวัง เอ็ดเวิร์ด เพื่อใช้ประโยชน์จากข้อตกลงนี้ น้ำหนัก
ในด้านของเขาเพื่อให้เขาสามารถให้มากกว่าที่เขาจะได้รับ ผมเห็นด้วยว่าเขาสามารถแทนที่
รถเมื่อต้องการเปลี่ยน , ไม่ได้คาดหวัง
เวลานั้นมาถึงค่อนข้างเร็ว แน่นอน เมื่อผมถูกบังคับให้ยอมรับว่า
รถได้กลายมาเป็น ไม่เกินยังมีชีวิตอยู่เครื่องบรรณาการคลาสสิก chevys บนขอบถนนของฉัน
, ผมรู้ว่าเขาคิดแทนมันอาจจะทำให้ฉันขายหน้า ให้
ฉันโฟกัสของดวงดาว และเสียงกระซิบ ผมถูกเกี่ยวกับเรื่องนั้น แต่แม้ในที่มืด imaginings
ของฉันฉันไม่ได้เล็งเห็นว่า เขาจะเอาสองคัน

" ก่อน " และ " หลัง " รถรถ เขาจะอธิบายเมื่อฉันสติแตก

นี่เป็นเพียง " ก่อน " รถ เขาบอกว่ามันเป็นเจ้าหนี้และสัญญาว่า
เขากลับมาหลังจากงานแต่งงาน มันทำอย่างไม่มีเหตุผล

ฉัน จนถึงตอนนี้

ฮ่าๆ เพราะผมก็ fragilely มนุษย์ ดังนั้นจึงเกิดอุบัติเหตุได้ง่าย มาก เหยื่อ

โชคอันตรายที่ไม่ดีของฉันเอง แต่ฉันต้องทนเก็บถัง รถผม
ปลอดภัย เฮฮาฉันแน่ใจว่า เขาและพี่ชายของเขามีความสุขตลกนิดหน่อย
ลับหลังฉัน

หรืออาจจะมี เสียงเล็กกระซิบในหัวของฉัน มันไม่ตลก
โง่ บางทีเขาก็กังวลเกี่ยวกับคุณ นี้ไม่ได้เป็นครั้งแรก
เขาทำเกินไป พยายามปกป้องคุณ

ผมก็ถอนหายใจ

ผมไม่ได้เจอ " หลัง " รถเลยครับ มันถูกซ่อนอยู่ภายใต้แผ่นในที่ลึกที่สุด
มุมของคัลเลน ' โรงรถ ผมรู้ว่าคนส่วนใหญ่จะได้แอบดูด้วย แต่ตอนนี้
ฉัน