Key Interpreters of ConfuciusDetail

Key Interpreters of Confucius

Detailed discussion of Confucius' key interpreters is best reserved for an article on Confucian philosophy. Nonetheless, an outline of the most important commentators and their philosophical trajectories is worth including here.

The two best known early interpreters of Confucius' thought - besides the compilers of the Analects themselves, who worked gradually from the time of Confucius' death until sometime during the former Han dynasty - are the Warring States philosophers "Mencius" or Mengzi (Meng-tzu, 372-289 BCE) and Xunzi (Hsun-tzu, 310-220 BCE). Neither knew Confucius personally, nor did they know one another, except retrospectively, as in the case of Xunzi commenting on Mencius. The two usually are cast as being opposed to one another because of their disagreement over human nature - a subject on which Confucius was notably silent (Analects 5.13).

Mencius illustrates a pattern typical of Confucius' interpreters in that he claims to be doing nothing more than "transmitting" Confucius' thought while introducing new ideas of his own. For Mencius, renxing (human nature) is congenitally disposed toward ren, but requires cultivation through li as well as yogic disciplines related to one's qi (vital energy), and may be stunted (although never destroyed) through neglect or negative environmental influence. Confucius does not use the term renxing in the Analects, nor does he describe qi in Mencius' sense, and nowhere does he provide an account of the basic goodness of human beings. Nonetheless, it is Mencius' interpretation of Confucius’ thought - especially after the ascendancy of Zhu Xi's brand of Confucianism in the twelfth century CE - that became regarded as orthodox by most Chinese thinkers.

Like Mencius, Xunzi claims to interpret Confucius' thought authentically, but leavens it with his own contributions. Whereas Mencius claims that human beings are originally good but argues for the necessity of self-cultivation, Xunzi claims that human beings are originally bad but argues that they can be reformed, even perfected, through self-cultivation. Also like Mencius, Xunzi sees li as the key to the cultivation of renxing. Although Xunzi condemns Mencius' arguments in no uncertain terms, when one has risen above the smoke and din of the fray, one may see that the two thinkers share many assumptions, including one that links each to Confucius: the assumption that human beings can be transformed by participation in traditional aesthetic, moral, and social disciplines.

Later interpreters of Confucius' thought between the Tang and Ming dynasties are often grouped together under the label of "Neo-Confucianism." This term has no cognate in classical Chinese, but is useful insofar as it unites several thinkers from disparate eras who share common themes and concerns. Thinkers such as Zhang Zai (Chang Tsai, 1020-1077 CE), Zhu Xi (Chu Hsi, 1130-1200 CE), and Wang Yangming (1472-1529 CE), while distinct from one another, agree on the primacy of Confucius as the fountainhead of the Confucian tradition, share Mencius' understanding of human beings as innately good, and revere the "Five Classics" and “Four Books” associated with Confucius as authoritative sources for standards of ritual, moral, and social propriety. These thinkers also display a bent toward the cosmological and metaphysical which isolates them from the Confucius of the Analects, and betrays the influence of Buddhism and Daoism - two movements with little or no popular following in Confucius' China -- on their thought.

This cursory review of some seminal interpreters of Confucius' thought illustrates a principle that ought to be followed by all who seek to understanding Confucius' philosophical views: suspicion of the sources. All sources for reconstructing Confucius' views, from the Analects on down, postdate the master and come from a hand other than his own, and thus all should be used with caution and with an eye toward possible influences from outside of fifth century BCE China.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

โง่ที่สำคัญของลัทธิขงจื้อการอภิปรายรายละเอียดของล่ามหลักของลัทธิขงจื้อเป็นส่วนสงวนไว้สำหรับบทความในปรัชญา Confucian กระนั้น เค้าแสดงสำคัญและ trajectories ของปรัชญามีมูลค่ารวมถึงที่นี่ที่สองรู้จักกันดีก่อนโง่ของลัทธิขงจื้อคิดว่า -นอกจากคอมไพเลอร์ของ Analects เอง ที่ทำงานทีละน้อยจากเวลาตายของลัทธิขงจื้อจนบางครั้งในช่วงราชวงศ์ฮั่นอดีต - เป็นปรัชญา Warring อเมริกา "Mencius" หรือ Mengzi (สำนักงานใหญ่ซู่เม็ง 372-289 ปีก่อนคริสต์ศักราช) และ Xunzi (สำนักงานใหญ่ซู่ Hsun, 310-220 ปีก่อนคริสต์ศักราช) ไม่รู้ลัทธิขงจื้อเอง หรือพวกเขาทราบกัน ยกเว้นย้อนหลังได้ ในกรณีของการให้ข้อคิดเห็นบน Mencius Xunzi ทั้งสองมักจะโยนเป็นการตรงข้ามกับอื่นเนื่องจากกันความเหนือธรรมชาติมนุษย์ - เรื่องที่ลัทธิขงจื้อมียวดเงียบ (Analects 5.13)Mencius แสดงรูปแบบของล่ามของลัทธิขงจื้อที่เขาอ้างว่า จะทำอะไร มากกว่า "ส่งผ่าน" ความคิดของลัทธิขงจื้อในขณะที่แนะนำความคิดใหม่ของตนเอง Mencius, renxing (ธรรมชาติมนุษย์) ตัดจำหน่ายไปเร็น congenitally แต่ต้องเพาะปลูกผ่าน li เป็น yogic สาขาวิชาที่เกี่ยวข้องกับของชี่ (พลังงาน), และอาจแคระ (แม้ไม่เคยทำลาย) โดยละเลยหรืออิทธิพลของสิ่งแวดล้อมเป็นค่าลบ ขงจื้อใช้ renxing คำใน Analects หรือเขาไม่อธิบาย qi ในความรู้สึกของ Mencius และไม่มีที่ไหนเขาให้องค์กรกลม ๆ พื้นฐานของมนุษย์ กระนั้น เป็นของ Mencius ตีความคิดของลัทธิขงจื้อ - โดยเฉพาะอย่างยิ่งหลังจาก ascendancy ของแบรนด์ Zhu Xi ของ Confucianism ในศตวรรษสิบสอง CE - ที่เป็นถือเป็นวออโธดอกซ์ โดย thinkers จีนส่วนใหญ่เช่น Mencius, Xunzi อ้างว่า การตีความของขงจื้อคิดอาหาร แต่ leavens กับผลงานของตัวเอง ในขณะที่ Mencius อ้างว่า มนุษย์เดิมดีจนสำหรับการเพาะปลูกของตนเอง Xunzi อ้างมนุษย์เดิมดี แต่จนที่ พวกเขาสามารถจะกลับเนื้อกลับตัว แม้ perfected แบบ ผ่านการเพาะปลูกของตนเอง ยัง เช่น Mencius, Xunzi เห็น li เป็นคีย์การเพาะปลูกของ renxing แม้ว่า Xunzi อาร์กิวเมนต์ Mencius' พิพากษาในไม่ uncertain terms เมื่อหนึ่งได้เพิ่มขึ้นเหนือควันและดินของเดอะเฟรย์ หนึ่งอาจเห็นว่า thinkers สองใช้สมมติฐานหลาย รวมทั้งที่เชื่อมโยงแต่ละกับลัทธิขงจื้อ: สมมติฐานที่ว่า มนุษย์สามารถจะแปลง โดยเข้าร่วมในสาขาเกี่ยวกับสุนทรียศาสตร์ จริยธรรม และสังคมดั้งเดิมได้ล่ามในภายหลังความคิดของลัทธิขงจื้อระหว่างราชวงศ์ถังและราชวงศ์หมิมักด้วยกันเป็นกลุ่มภายใต้ป้ายชื่อของ "นีโอ-Confucianism ด้วย" ระยะนี้มี cognate ไม่จีนคลาสสิก แต่เป็นประโยชน์ insofar มัน unites thinkers จากช่วงที่แตกต่างกันหลายที่เผยแพร่รูปแบบและความกังวล Thinkers เช่นไซหยาน ลีจาง (Tsai ช้าง CE 1020-1077), ซูซี (Hsi ชู CE 1130-1200), และ Wang Yangming (1472-1529 CE), ขณะที่แตกต่างจากคนอื่น ยอมรับ primacy ของลัทธิขงจื้อเป็น fountainhead ของประเพณี Confucian ร่วม Mencius ความเข้าใจของมนุษย์เป็น innately ดี และนับถือ "คลาสสิค 5" และ "4 เล่ม" เกี่ยวข้องกับลัทธิขงจื้อเป็นแหล่งที่เชื่อถือสำหรับมาตรฐานของพิธีกรรม จริยธรรม และสังคมแต่การ Thinkers เหล่านี้ยังแสดงความสนใจต่อจักรวาล และเลื่อนลอย ที่แยกพวกเขาจากลัทธิขงจื้อของ Analects, betrays อิทธิพลของศาสนาพุทธและ Daoism - สองการเคลื่อนไหว มีน้อย หรือไม่นิยมต่อจีนของลัทธิขงจื้อ-- กำลังคิดตรวจทานนี้เผิน ๆ ของล่ามบางบรรลุถึงความคิดของลัทธิขงจื้อแสดงหลักการที่ควรจะเป็นไปตามที่มองหาเพื่อทำความเข้าใจมุมมองปรัชญาของลัทธิขงจื้อ: ความสงสัยของแหล่งมา แหล่งทั้งหมดไม่ว่ามุมมองของลัทธิขงจื้อ จากการ Analects บนลง postdate แบบ และมาจากมือไม่ใช่ของตัวเอง และดังนั้น ทั้งหมดควรใช้ ด้วยความระมัดระวัง และไปได้อิทธิพลจากภายนอกประเทศจีนคริสตศักราชศตวรรษที่ห้า

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ล่ามที่สำคัญของขงจื้อการอภิปรายรายละเอียดของขงจื้อ 'ล่ามที่สำคัญคือลิขสิทธิ์ที่ดีที่สุดสำหรับบทความเกี่ยวกับปรัชญาของขงจื้อ อย่างไรก็ตามเค้าร่างของการแสดงความเห็นที่สำคัญที่สุดและวิถีปรัชญาของพวกเขามีมูลค่ารวมถึงที่นี่. ทั้งสองรู้จักกันดีที่สุดล่ามแรกของขงจื้อ 'คิด - นอกเหนือจากคอมไพเลอร์ของกวีนิพนธ์ของตัวเองที่ทำงานเรื่อย ๆ จากช่วงเวลาของขงจื้อ' ตายจนบางครั้งในช่วง อดีตราชวงศ์ฮั่น - เป็นรบสหรัฐฯปรัชญา "Mencius" หรือ Mengzi (เม้งสุ, 372-289 คริสตศักราช) และ Xunzi (Hsun-tzu, 310-220 คริสตศักราช) ทั้งรู้ว่าขงจื้อเองหรือไม่พวกเขารู้ว่าคนอื่นยกเว้นย้อนหลังเช่นในกรณีของ Xunzi แสดงความคิดเห็นใน Mencius ทั้งสองมักจะถูกโยนที่ถูกเมื่อเทียบกับคนอื่นเพราะความขัดแย้งของพวกเขามากกว่าธรรมชาติของมนุษย์ -. เรื่องที่ขงจื้อก็เงียบสะดุดตา (กวีนิพนธ์ 5.13) ต่อMencius แสดงให้เห็นถึงรูปแบบตามแบบฉบับของล่ามขงจื้อ 'ในการที่เขาอ้างว่าจะทำอะไรมาก ที่ไม่ใช่ "ส่ง" ความคิดขงจื้อ 'ในขณะที่การนำความคิดใหม่ของตัวเอง สำหรับ Mencius, renxing (ธรรมชาติของมนุษย์) ทิ้ง congenitally ต่อ Ren แต่ต้องผ่านการเพาะปลูก li เช่นเดียวกับสาขาวิชาที่เกี่ยวข้องกับการ yogic ฉีหนึ่งของ (พลังงานที่สำคัญ) และอาจมีลักษณะแคระแกรน (ถึงแม้จะไม่เคยถูกทำลาย) ผ่านการละเลยหรือมีอิทธิพลต่อสิ่งแวดล้อมในเชิงลบ ขงจื้อไม่ได้ใช้ renxing ยาวในกวีนิพนธ์ที่เขาไม่อธิบายฉีในความรู้สึก Mencius 'และไม่มีที่ไหนเลยเขาไม่ให้บัญชีของคุณงามความดีพื้นฐานของสิ่งมีชีวิตของมนุษย์ กระนั้นก็คือ 'ความหมายของขงจื้อ' Mencius คิด - โดยเฉพาะอย่างยิ่งหลังจากที่วาสนาของแบรนด์จูซีของขงจื้อในศตวรรษที่สิบสองซีอี -. ที่กลายเป็นที่ยกย่องว่าเป็นดั้งเดิมโดยส่วนใหญ่เป็นนักคิดที่จีนเช่นเดียวกับMencius, Xunzi อ้างการตีความขงจื้อ 'คิดว่าแท้จริง, แต่ leavens กับผลงานของตัวเอง ในขณะที่ Mencius อ้างว่ามนุษย์เป็นสิ่งที่ดี แต่เดิมระบุว่าสำหรับความจำเป็นของการปลูกด้วยตนเอง, Xunzi อ้างว่ามนุษย์จะไม่ดี แต่เดิมระบุว่าพวกเขาจะสามารถปฏิรูปสมบูรณ์แม้จะผ่านการปลูกด้วยตนเอง ยังชอบ Mencius, Xunzi เห็น li เป็นกุญแจสำคัญในการเพาะปลูกของ renxing แม้ว่า Xunzi ประณามข้อโต้แย้ง Mencius ในแง่ไม่แน่ใจเมื่อใครได้เพิ่มขึ้นสูงกว่าควันและ DIN ของการต่อสู้อย่างใดอย่างหนึ่งอาจจะเห็นว่าทั้งสองนักคิดร่วมกันตั้งข้อสมมติฐานหลายรวมทั้งคนหนึ่งที่เชื่อมโยงแต่ละขงจื้อ: สมมติฐานที่ว่ามนุษย์สามารถ เปลี่ยนโดยการมีส่วนร่วมในความงามแบบดั้งเดิมคุณธรรมและสังคมสงฆ์. ล่ามต่อมาของความคิดขงจื้อ 'ระหว่างราชวงศ์ถังและราชวงศ์หมิงมักจะมีการจัดกลุ่มเข้าด้วยกันภายใต้ชื่อของ "นีโอขงจื้อ". ระยะนี้มีสายเลือดในจีนคลาสสิก แต่จะเป็นประโยชน์ตราบเท่าที่มันรวบรวมนักคิดจากหลายยุคสมัยที่แตกต่างกันที่รูปแบบทั่วไปมีส่วนร่วมและความกังวล นักคิดเช่นจาง Zai (ช้างไจ่ 1020-1077 ซีอี) จูซี (ชูกังไส, 1130-1200 ซีอี) และวัง Yangming (1472-1529 ซีอี) ในขณะที่ที่แตกต่างจากคนอื่นเห็นด้วยกับอันดับหนึ่งของขงจื้อเป็น แหล่งของประเพณีขงจื้อความเข้าใจร่วมกัน Mencius 'ของมนุษย์ที่ดี แต่กำเนิดและเคารพนับถือบูชา "ห้าคลาสสิก" และ "สี่หนังสือ" ที่เกี่ยวข้องกับขงจื้อเป็นแหล่งสิทธิ์สำหรับมาตรฐานของพิธีกรรมทางศีลธรรมและความเหมาะสมทางสังคม นักคิดเหล่านี้ยังแสดงงอไปทางดาราศาสตร์และเลื่อนลอยซึ่งแยกได้จากขงจื้อของกวีนิพนธ์และทรยศต่ออิทธิพลของพุทธศาสนาและลัทธิเต๋า - การเคลื่อนไหวของทั้งสองที่มีความนิยมน้อยหรือไม่มีเลยต่อไปนี้ในขงจื้อ 'จีน - ในความคิดของพวกเขา. คร่าวๆนี้ ความคิดเห็นของล่ามเชื้อบางส่วนของขงจื้อ 'ความคิดที่แสดงให้เห็นถึงหลักการที่ควรจะได้รับตามมาด้วยทุกคนที่พยายามที่จะทำความเข้าใจขงจื้อ' มุมมองปรัชญา: ความสงสัยของแหล่งที่มา แหล่งที่มาทั้งหมดสำหรับการฟื้นฟูมุมมองขงจื้อ 'จากกวีนิพนธ์บนลง postdate หลักและมาจากมือที่อื่นที่ไม่ใช่ของตัวเองและทำให้ทุกคนควรใช้ด้วยความระมัดระวังและด้วยสายตาที่มีต่ออิทธิพลที่เป็นไปได้จากด้านนอกของคริสตศักราชศตวรรษที่สิบห้าประเทศจีน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ล่ามกุญแจของขงจื๊อ

รายละเอียดการอภิปรายของขงจื้อ ' กุญแจล่ามที่ดีที่สุดไว้สำหรับบทความเกี่ยวกับปรัชญาขงจื้อ . อย่างไรก็ตาม ร่างของนักวิจารณ์ที่สำคัญที่สุดของปรัชญาและวิถีมีมูลค่ารวมถึงที่นี่

สองที่ดีที่สุดที่รู้จักกันแต่เช้า ล่ามของขงจื้อ ' คิด - นอกจากนี้คอมไพเลอร์ของหัวใจตัวเองใครทำงานค่อยๆจากเวลาของขงจื้อ ' ตาย จนกระทั่งในช่วงอดีตราชวงศ์ - ฮัน คือรัฐต่อสู้นักปรัชญา " เม่งจื้อ " หรือ mengzi ( Meng Tzu 372-289 BCE ) และซุนจื๊อ ( hsun สุ , 310-220 BCE ) ทั้งรู้ว่าขงจื้อเองหรือเขารู้จักกัน ยกเว้นย้อนหลัง เช่นในกรณีของซุนจื๊อโดยเม่งจื๊อสองมักจะถูกโยนเป็นนอกคอกหนึ่งอีก เพราะความขัดแย้งของมนุษย์ธรรมชาติ - เรื่องที่ขงจื้อเงียบยวด ( คำสอน 5.13 )

เม่งจื๊อแสดงให้เห็นถึงรูปแบบทั่วไปของขงจื้อ ' ล่ามในที่เขาอ้างว่าทำอะไรไม่ได้มากกว่า " การส่ง " ขงจื๊อ ' คิดว่าในขณะที่แนะนำแนวความคิดใหม่ของ ของเขาเอง สำหรับเม่งจื๊อrenxing ( ธรรมชาติของมนุษย์ ) เข้ามาอุ้มต่อ เรน แต่ต้องเลี้ยงผ่าน ลี รวมทั้งสาขา yogic ที่เกี่ยวข้องหนึ่งของ Qi ( พลังงานที่สําคัญ ) , และอาจจะลีบ ( แม้ว่าจะไม่เคยทำลาย ) ผ่านละเลยหรือลบอิทธิพลของสิ่งแวดล้อม ขงจื๊อ ไม่ใช้คำว่า renxing ในคำสอน หรือเขาอธิบายฉีในไม้ขีดไฟ ' ความรู้สึกและไม่มีที่ไหนเค้าให้บัญชีความดีพื้นฐานของมนุษย์ กระนั้นก็ตีความเม่งจื๊อ ' ขงจื๊อ ' คิดว่า - โดยเฉพาะอย่างยิ่งหลังจากที่ตำแหน่งของแบรนด์ของจูซีของขงจื้อในช่วงศตวรรษที่ CE - นั่นก็ถือเป็นต้นฉบับโดยนักคิดจีนมากที่สุด

ชอบเม่งจื๊อ ซุนจื๊ออ้างว่าตีความขงจื้อ ' คิดว่า แท้จริง ,แต่ leavens กับผลงานของตัวเอง และเม่งจื้ออ้างว่ามนุษย์สร้างสรรค์ดี แต่แย้งสำหรับความจำเป็นของ self-cultivation ซุนจื๊อ , อ้างว่า มนุษย์เป็นคนไม่ดี แต่ระบุว่า พวกเขาจะสามารถปฏิรูปได้สำเร็จ , ผ่าน self-cultivation . ชอบเม่งจื๊อ ซุนจื๊อเห็นว่าหลี่เป็นคีย์เพื่อการเพาะปลูกของ renxing .แม้ว่าซุนจื๊อประณามเม่งจื๊อ ' อาร์กิวเมนต์ในแง่ไม่แน่ใจ เมื่อมีควันขึ้นมาเหนือดินของเฟรย์ หนึ่งอาจจะดูว่าสองนักคิดแบ่งสมมติฐานมากมาย รวมถึงหนึ่งที่เชื่อมโยงแต่ละขงจื้อ : สมมติว่ามนุษย์สามารถเปลี่ยนโดยการมีส่วนร่วมในประเพณีสุนทรียะ จริยธรรม และวินัยของสังคม

ต่อมาล่ามของขงจื้อ ' คิดว่าระหว่างราชวงศ์ถังและราชวงศ์หมิงมักจะถูกจัดกลุ่มเข้าด้วยกันภายใต้ชื่อของ " นีโอขงจื้อ " ในระยะนี้ไม่มีเชื้อสายในคลาสสิกจีน แต่เป็นประโยชน์ตราบเท่าที่มันรวบรวมนักคิด จากหลายยุคสมัยที่แตกต่างกันรูปแบบทั่วไปและความกังวล นักคิดเช่น จาง ( จางไจ่ไจ๋ 1020-1077 , CE ) , Zhu Xi ( Chu Hsi , 1130-1200 CE )และ หวังหยางหมิง ( 1472-1529 CE ) และแตกต่างจากกันและกัน ยอมรับในความเป็นอันดับหนึ่งของขงจื๊อเป็นบ่อเกิดของวัฒนธรรมขงจื๊อเม่งจื๊อ ' ความเข้าใจร่วมกันของมนุษย์ เช่น โดยกำเนิด และเคารพ " ห้าคลาสสิก " และ " สี่เล่ม " ที่เกี่ยวข้องกับขงจื้อ เป็นแหล่งเชื่อถือได้สำหรับมาตรฐานของพิธีกรรม คุณธรรม และเหมาะสมในสังคมนักคิดเหล่านี้ยังแสดงงอทางดาราศาสตร์และเลื่อนลอยที่แยกพวกเขาจากขงจื้อของบทกวี และทรยศต่ออิทธิพลของพุทธศาสนาและลัทธิเต๋า - สองการเคลื่อนไหวหรือน้อยตามความนิยมในขงจื้อ ' จีน - ในความคิดของพวกเขาไม่ .

รีวิวนี้คร่าวๆ ของล่าม อสุจิของขงจื้อ ' คิดว่า แสดงให้เห็นถึงหลักการที่ควรจะเป็น ตามด้วยทุกคนที่แสวงหาความเข้าใจปรัชญาขงจื้อ ' ความคิดเห็น : ความสงสัยของแหล่งที่มา แหล่งข้อมูลทั้งหมดจากท่านขงจื้อ ขงจื้อมุมมองจากบนลงลงวันที่ช้ากว่าวันจริงต้นแบบมาจากมือมากกว่าของตัวเองจึงควรใช้ด้วยความระมัดระวัง และด้วยตาที่มีต่ออิทธิพลที่ได้รับจากภายนอกของ ECB จีนห้าศตวรรษ