4. Self-efficacyHuman resources pla

4. Self-efficacy
Human resources play a basic role in translating municipal politics into tangible actions.
Self-efficacy of human resources is one of the most important instruments to generate positive performance and in turn, positive outcomes for urban areas.
Bandura (1997) describes self-efficacy as one's belief or judgment on what he or she can do with the skill he or she possesses within a certain environment.
Self-efficacy beliefs consists of three interrelated dimensions including generalizability, magnitude, and strength.
Within the municipalities context these skills might be what decision makers can do, such as using research in preparing
plans, managing transport and using information technology to analyze data (Lussier & Hendon, 2012).
“Generalizability” is about the degree to which one's belief is limited to a specific domain of activity.
Thus, individuals with high “generalizability” are expected
to be able to confidently use different types of research.
The “magnitude” refers to the level of capability expected. Thus, individuals with high “magnitude” (i.e. self-efficacy) perceive themselves competent to accomplish more difficult tasks with minimum support and assistance compared to those with lower “magnitude” of self-efficacy (Lussier & Hendon, 2012). The “strength” of selfefficacy
refers to the confidence an individual has regarding their ability to use research in the decision making process (Lussier & Hendon, 2012).
It will be interesting to see how this variable works out in practice since efficacy could have two opposing impacts.
A high level of self-efficacy might on the one hand mean that the individual will be highly confident and competent at making decisions without perceiving a need to use research findings.
Alternatively it may result in a more engaged and evidence based approach that would mean greater use of research findings, and it is
this standpoint that underpins the hypothesis that a lack of selfefficacy will have a negative impact on the use of research in the decision making process.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

4.
การรับรู้ความสามารถตนเองทรัพยากรมนุษย์มีบทบาทพื้นฐานในการแปลการเมืองของเทศบาลในการกระทำที่มีตัวตน.
รับรู้ความสามารถของตนเองของทรัพยากรมนุษย์เป็นหนึ่งในเครื่องมือที่สำคัญที่สุดในการสร้างผลการดำเนินงานในเชิงบวกและในทางกลับกันผลในเชิงบวกสำหรับพื้นที่เขตเมือง.
Bandura (1997) อธิบายประสิทธิภาพของตนเองเป็นความเชื่อหนึ่งหรือตัดสินในสิ่งที่เขาหรือเธอสามารถทำอะไรกับทักษะที่เขาหรือเธอมีคุณสมบัติภายในสภาพแวดล้อมบางอย่าง.
เชื่อการรับรู้ความสามารถตนเองประกอบด้วยสามมิติสัมพันธ์รวมทั้ง generalizability ขนาดและความแข็งแรง.
ภายในบริบทเทศบาลเหล่านี้
ทักษะอาจจะเป็นสิ่งที่ผู้มีอำนาจตัดสินใจสามารถทำเช่นการใช้การวิจัยในการจัดทำแผนบริหารจัดการการขนส่งและการใช้เทคโนโลยีสารสนเทศในการวิเคราะห์ข้อมูล(Lussier และเฮน 2012).
"generalizability" เป็นเรื่องเกี่ยวกับระดับที่ความเชื่อของคนที่จะถูก จำกัด เฉพาะเจาะจง โดเมนของกิจกรรม.
ดังนั้นบุคคลที่มีความสูง "generalizability"
ที่คาดว่าจะสามารถที่จะมีความมั่นใจใช้ชนิดของการวิจัย.
"ความสำคัญ" หมายถึงระดับของความสามารถในการคาดหวัง ดังนั้นบุคคลที่มีความสูง "ขนาด" (คือการรับรู้ความสามารถตนเอง) รับรู้ว่าตัวเองสามารถที่จะบรรลุผลงานที่ยากมากขึ้นด้วยการสนับสนุนและความช่วยเหลือขั้นต่ำเมื่อเทียบกับผู้ที่มีลดลง "ขนาด" ของการรับรู้ความสามารถตนเอง (Lussier และเฮน 2012) "ความแรง"
ของรู้ความหมายถึงความเชื่อมั่นของบุคคลได้เกี่ยวกับความสามารถในการใช้การวิจัยในขั้นตอนการตัดสินใจ(Lussier และเฮน 2012).
มันจะน่าสนใจเพื่อดูว่าตัวแปรนี้ทำงานออกมาในทางปฏิบัติตั้งแต่การรับรู้ความสามารถมีสอง ฝ่ายตรงข้ามผลกระทบ.
ระดับสูงของการรับรู้ความสามารถตนเองอาจบนมือข้างหนึ่งหมายความว่าบุคคลที่จะมีความมั่นใจและมีอำนาจในการตัดสินใจโดยไม่ต้องรับรู้จำเป็นต้องใช้ผลการวิจัยได้.
หรือมิฉะนั้นก็อาจส่งผลในการทำงานได้มากขึ้นและหลักฐานตามแนวทางที่
จะหมายถึงการใช้ประโยชน์จากผลการวิจัยและมันเป็นมุมมองที่รมย์สมมติฐานที่ว่าขาดความรู้ความสามารถจะมีผลกระทบในทางลบต่อการใช้งานของการวิจัยในขั้นตอนการตัดสินใจที่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

4 .
ตนเอง ทรัพยากรมนุษย์มีบทบาทพื้นฐานในการแปลการเมืองระดับชาติในการกระทำที่จับต้องได้
ตนเองของทรัพยากรมนุษย์เป็นหนึ่งในเครื่องมือที่สำคัญที่สุดในการสร้างผลงานเป็นบวกและในทางกลับผลลัพธ์ที่เป็นบวกสำหรับพื้นที่เขตเมือง
Bandura ( 1997 ) ได้อธิบายถึงความสามารถของตนเอง เป็นหนึ่งในความเชื่อ หรือตัดสินว่าเขาหรือเธอสามารถทำได้ด้วยฝีมือเขาหรือเธอครบถ้วนภายในสภาพแวดล้อมบาง
ความเชื่อตนเองประกอบด้วยสามคาบวิชามิติ รวมถึงขนาดและความแข็งแรง , .
ภายในเทศบาล บริบท ทักษะเหล่านี้อาจเป็นสิ่งที่ตัดสินใจทำ เช่น ในขณะที่การใช้วิจัยในการเตรียม
แผน , การจัดการการขนส่งและการใช้เทคโนโลยีสารสนเทศ เพื่อวิเคราะห์ข้อมูล ( ลูเซียร์&เฮน , 2012 )
" 1 " คือเรื่องระดับที่หนึ่งคือความเชื่อที่จำกัดเฉพาะโดเมนของกิจกรรม
ดังนั้นบุคคลที่มีสูง " วิชา " คาดว่า
ได้ก็ใช้ ประเภทของการวิจัย
" ขนาด " หมายถึง ระดับความสามารถที่คาดหวังดังนั้น บุคคลที่มีสูง " ขนาด " ( เช่นการรับรู้ความสามารถของตนเอง ) รับรู้ตัวเองเชี่ยวชาญบรรลุงานยากขึ้นด้วยการสนับสนุนขั้นต่ำและความช่วยเหลือเมื่อเทียบกับผู้ที่มีระดับการรับรู้ความสามารถของตนเอง ( ลูเซียร์ " ขนาด " ของ&เฮน , 2012 ) " ความแรง " ของ selfefficacy
หมายถึงความเชื่อมั่นของบุคคลมีเกี่ยวกับความสามารถในการใช้วิจัยในกระบวนการตัดสินใจ ( ลูเซียร์&เฮน , 2012 )
มันจะน่าสนใจเพื่อดูว่าตัวแปรนี้สำเร็จในการปฏิบัติเนื่องจากประสิทธิภาพสามารถมีสองฝ่ายตรงข้ามผลกระทบ