Gender and causal attributions. The

Gender and causal attributions. The demographic, life course, and attitudinal
variables were not associated with the causal categories, with the
exception of gender.Women were about twice as likely as men to refer to
their former spouses as having caused the divorce (40% vs. 21%). Furthermore,
women were only about one seventh as likely as men to refer to
themselves as having caused the divorce (1.5% vs. 10%). Although not as
dramatic, women were less likely than men to refer to relationship problems
(24% vs. 33%), andwomen were about as likely as men to refer to external
factors (10% vs. 8%). The overall gender differencewas significant
(χ2 = 14.94, df = 4, p < .01). These results indicate that individuals of both
genders were more likely to attribute the origin of the problem to the former
spouse than to themselves, but this tendency was stronger for women
than for men.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Attributions เพศและสาเหตุ ชีวิตประชากร หลักสูตร และ attitudinalตัวแปรไม่เกี่ยวข้องกับประเภทสาเหตุ มีการข้อยกเว้นเพศ ผู้หญิงเกี่ยวกับสองครั้งมีแนวโน้มที่คนจะหมายถึงคู่สมรสเดิมเป็นไม่ทำให้เกิดการหย่าร้าง (40% เทียบกับ 21%) นอกจากนี้ผู้หญิงมีแนวโน้มที่คนอ้างถึงประมาณหนึ่งเจ็ดเท่าตัวเองเป็นมีสาเหตุการหย่าร้าง (1.5% เทียบกับ 10%) แม้ไม่เป็นละคร ผู้หญิงมีแนวโน้มน้อยกว่าผู้ชายถึงปัญหาความสัมพันธ์(24% เทียบกับ 33%), andwomen มีประมาณน่าจะเป็นคนภายนอกหมายถึงปัจจัย (10% เทียบกับ 8%) เพศ differencewas โดยรวมอย่างมีนัยสำคัญ(Χ2 = 14.94, df = 4, p < .01). ผลลัพธ์เหล่านี้บ่งชี้ว่า บุคคลทั้งสองผสานระหว่างเพศทั้งมีแนวโน้มที่จะกำหนดจุดเริ่มต้นของปัญหากับอดีตคู่สมรสมากกว่าตัวเอง แต่แนวโน้มนี้ไม่แข็งแรงสำหรับผู้หญิงกว่าคน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เพศและสาเหตุ . หลักสูตรชีวิตประชากร และตัวแปรเชิง
ไม่มีความสัมพันธ์ กับประเภทสาเหตุกับ
ยกเว้นเพศ หญิงเป็นสองเท่าแนวโน้มเป็นคนเรียกตนเป็นอดีตคู่สมรส
มีที่เกิดจากการหย่าร้างร้อยละ 40 และร้อยละ 21 ) นอกจากนี้
ผู้หญิงเพียงประมาณหนึ่งเจ็ดแนวโน้มเป็นคนอ้างถึง
ตัวเองมีสาเหตุการหย่าร้าง ( 1.5 % และ 10 % ) แม้ว่าจะไม่ได้เป็น
ละคร ผู้หญิงมีแนวโน้มมากกว่าผู้ชายที่จะอ้างถึงปัญหาความสัมพันธ์
( 24% เทียบกับ 33% ) , และเกี่ยวกับแนวโน้มเป็นผู้ชายต้องดูปัจจัยภายนอก
( 10% และ 8% ) รวม differencewas เพศอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ( χ
2 = 14.94 , df = 4 , p < . 01 ) ผลลัพธ์เหล่านี้แสดงให้เห็นว่าบุคคลทั้งสอง
เพศมีแนวโน้มที่จะคุณลักษณะที่มาของปัญหากับคู่สมรสอดีต
มากกว่าตัวเอง แต่แนวโน้มนี้เป็นมากขึ้นสำหรับผู้หญิง
กว่าสำหรับผู้ชาย