Charcoal has been used in medicine

Charcoal has been used in medicine for the past 100 years due to its ability to adsorb most poisons (Chyka and Seger 2005). In the mid-1970s, activated charcoal was accepted as an antidote in adsorption and elimination of a variety of medications (Davies 1991). Charcoal generally refers to the carbonaceous residue of wood, coconut shells and various industrial wastes left after heating organic matter in the absence of oxygen. Charcoal is an adsorbent for many toxins,
gases, drugs, fat and fat-soluble substances without any specific action (Kutlu et al. 2001). The adsorptive power of charcoal could be increased considerably by treating with various substances at temperatures ranging from 500 to 9008C. final product is called activated charcoal (Osol 1975). Activated charcoal is a fine black powder that is produced from the decomposed material of various organic materials, which is then exposed to oxidising gases at high temperatures to activate and increase the surface area (Clegg and Hope 1999). Activated charcoal has been shown to adsorb a wide range of compounds (Struhsaker et al. 1997). Adsorption therapy with activated charcoal as a non-digestible carrier is one of
the important methods of preventing the ingested toxicants or noxious substances formed in the gastrointestinal tract (McLennan and Amos 1989; McKenzie 1991; Jindal et al. 1994). The extreme inertness of charcoal makes it an unlikely source of minerals when passed through the mammalian digestive system (Cooney 1995). Activated charcoal controls the lactic acid concentration by maintain pH level and microflora population in rumen (Hoshi et al. 1991). It also combines with the phenol in gastrointestinal tracks, which prevent interference of hydrosoluble tannins with enzyme’s function and
protein digestion (Murdiati et al. 1991). Bamboo charcoal is an activated charcoal made by dry distillation and powder of thick-stemmed bamboo, which contain a complex network of pores of various shape and size and can bind a variety of
molecules (Zhao et al. 2008). It is considered to have a higher adsorption capacity because of the special structure of micro-pores found in bamboo stem (ChungPin et al. 2004). Bamboo charcoal powder is an insoluble carrier that non-specifically adsorbs molecules and prevents their absorption, therefore, it has been used as an oral antidote to reduce absorption of poisons from the gastrointestinal tract (Anjaneyulu et al. 1993). Hence, this experiment was carried out to investigate bamboo charcoal as an animal feed additive. Some researchers studied charcoal and activated charcoal as animal feed additive. Charcoal affected growth performance and carcass traits in fattening pigs (Hwang 1995), and was used as feed additive for production of high-quality meat (Kim 1990). Activated charcoal also affected microbes reproduction in sheep (Knutson et al. 2006) and meat quality and storage characteristics of pork (Lee et al. 2011).
However, to our knowledge, dietary of bamboo charcoal has not been studied in pigs and this study focused on it as a feed additive for pigs. Moreover, the main purpose of this study was to investigate whether the growth performance, blood characteristics, immune response, noxious gas emission and faecal microflora population of fattening pigs fed dietary bamboo charcoal could be improved.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ถ่านถูกใช้ในการแพทย์ 100 ปีที่ผ่านมาเนื่องจากความสามารถในชื้นสารพิษมากที่สุด (Chyka และ 2005 เซกา) ในในกลางทศวรรษ 1970 ถ่านยอมรับเป็นยาแก้พิษในการดูดซับและการกำจัดของยา (เดวีส์ 1991) ถ่านโดยทั่วไปหมายถึงกาก carbonaceous ไม้ เปลือกมะพร้าวและอุตสาหกรรมต่าง ๆ เสียซ้ายหลังร้อนอินทรีย์ในการขาดออกซิเจน ถ่านเป็น adsorbent การสำหรับสารพิษมากมายก๊าซ ยา สารไขมัน และ fat-soluble โดยไม่ดำเนินการใด ๆ เฉพาะ (Kutlu et al. 2001) พลังงาน adsorptive ถ่านอาจเพิ่มขึ้นอย่างมาก โดยการรักษาด้วยสารต่าง ๆ ที่อุณหภูมิตั้งแต่ 500 9008 เซลเซียส ผลิตภัณฑ์สุดท้ายเรียกว่าใช้งานถ่าน (Osol 1975) ถ่านเป็นผงสีดำละเอียดที่ผลิตจากวัสดุที่สลายตัวของวัสดุอินทรีย์ต่าง ๆ ซึ่งได้รับมิก๊าซที่อุณหภูมิสูงเพื่อเปิดใช้งาน และเพิ่มพื้นที่ผิว (Clegg และหวัง 1999) แล้ว ถ่านที่ได้รับการแสดงชื้นหลากหลายของสารประกอบ (Struhsaker et al. 1997) รักษาการดูดซับ ด้วยถ่านเป็นผู้ให้บริการไม่ใช่ย่อยเป็นหนึ่งวิธีการสำคัญของการป้องกัน toxicants ติดเครื่องหรือสารพิษเกิดขึ้นในระบบ (McLennan และอาโมส 1989 McKenzie 1991 Jindal et al. 1994) เฉื่อยมากถ่านจึงเป็นแหล่งของแร่ธาตุที่เมื่อส่งผ่านระบบการย่อยอาหารไว (Cooney 1995) น่า ถ่านควบคุมกรดแลคติกความเข้มข้นโดยรักษาประชากรจุลินทรีย์และระดับของค่า pH ในรูเมน (โฮชิ et al. 1991) นอกจากนี้ยังผสมผสานกับฟีนอลในระบบทางเดินอาหารแทร็ค ป้องกันการรบกวนของชิม hydrosoluble กับการทำงานของเอนไซม์ และย่อยโปรตีน (Murdiati et al. 1991) ถ่านไม้ไผ่เป็นถ่านที่ทำ โดยการกลั่นแห้งและผงไผ่แม้หนา ซึ่งประกอบด้วยเครือข่ายซับซ้อนของรูขุมขนของรูปร่างและขนาดต่าง ๆ และสามารถผูกที่หลากหลายโมเลกุล (Zhao et al. 2008) ถือว่ามีความจุการดูดซับสูง เพราะมีโครงสร้างพิเศษของไมโครรูขุมขนที่พบในไม้ไผ่ลำต้น (ChungPin et al. 2004) ผงถ่านไม้ไผ่มีสายการละลายที่ไม่ใช่เฉพาะ adsorbs โมเลกุล และป้องกันการดูดซึมของพวกเขา ดังนั้น มันถูกใช้เป็นยาแก้พิษทางปากเพื่อลดการดูดซึมของสารพิษจากทางเดินอาหาร (Anjaneyulu et al. 1993) ดังนั้น การทดลองนี้ดำเนินการตรวจสอบถ่านไม้ไผ่เป็นอาหารสัตว์ นักวิจัยบางคนศึกษาถ่านและถ่านเป็นอาหารสัตว์ ถ่านได้รับผลกระทบการเจริญเติบโตและลักษณะซากในสุกรขุนสุกร (Hwang 1995), และใช้เป็นสารเติมแต่งอาหารสำหรับการผลิตเนื้อคุณภาพสูง (คิม 1990) ถ่านยังมีผลกระทบสร้างจุลินทรีย์ในแกะ (Knutson et al. 2006) และลักษณะคุณภาพและเก็บเนื้อหมู (Lee et al. 2011)อย่างไรก็ตาม ความรู้ของเรา ไม่มีการศึกษาอาหารของถ่านไม้ไผ่ในสุกร และการศึกษานี้เน้นมันเป็นเนื้อหาสรุปสารเติมแต่งสำหรับสุกร นอกจากนี้ จุดประสงค์หลักของการศึกษานี้เป็นการ ตรวจสอบว่า เจริญเติบโต ลักษณะโลหิต การตอบสนองภูมิคุ้มกัน ปล่อยก๊าซพิษ และจุลินทรีย์ faecal ประชากรของสุกรขุนสุกรป้อนถ่านไม้ไผ่อาหารอาจดี

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ถ่านถูกนำมาใช้ในการแพทย์สำหรับที่ผ่านมา 100 ปีเนื่องจากความสามารถในการดูดซับสารพิษมากที่สุด (Chyka และ Seger 2005) ในช่วงกลางปี ​​1970, ถ่านกัมมันได้รับการยอมรับเป็นยาแก้พิษในการดูดซับและการกำจัดของความหลากหลายของยา (เดวีส์ 1991) ถ่านโดยทั่วไปหมายถึงสารตกค้างถ่านจากไม้กะลามะพร้าวและของเสียอุตสาหกรรมต่างๆที่เหลือหลังจากความร้อนสารอินทรีย์ในกรณีที่ไม่มีออกซิเจน ถ่านเป็นตัวดูดซับสารพิษหลาย
ก๊าซ, ยาเสพติด, สารไขมันและละลายในไขมันได้โดยไม่ต้องดำเนินการใด ๆ ที่เฉพาะเจาะจง (Kutlu et al. 2001) พลังดูดซับของถ่านอาจจะเพิ่มขึ้นอย่างมากโดยการรักษาด้วยสารต่างๆที่อุณหภูมิตั้งแต่ 500 ถึง 9008C ผลิตภัณฑ์สุดท้ายที่เรียกว่าถ่าน (Osol 1975) ถ่านกัมมันเป็นผงสีดำดีที่ผลิตจากวัสดุที่ย่อยสลายของสารอินทรีย์ต่างๆซึ่งเป็นที่เปิดเผยแล้วก๊าซออกซิไดซิ่งที่อุณหภูมิสูงเพื่อเปิดใช้งานและเพิ่มพื้นที่ผิว (Clegg และความหวัง 1999) ถ่านกัมมันได้รับการแสดงที่จะดูดซับความหลากหลายของสารประกอบ (Struhsaker et al. 1997) การรักษาด้วยการดูดซับด้วยถ่านกัมมันเป็นผู้ให้บริการที่ไม่ย่อยเป็นหนึ่งใน
วิธีการที่สำคัญของการป้องกันไม่ให้สารพิษกินหรือสารพิษที่เกิดขึ้นในระบบทางเดินอาหาร (McLennan และเอมอสปี 1989 McKenzie 1991. Jindal et al, 1994) ความเฉื่อยที่รุนแรงของถ่านจะทำให้มันเป็นแหล่งที่ไม่น่าของแร่ธาตุเมื่อผ่านระบบย่อยอาหารเลี้ยงลูกด้วยนม (Cooney 1995) ถ่านกัมมันควบคุมความเข้มข้นของกรดแลคติกโดยการรักษาระดับค่า pH และจำนวนประชากรจุลินทรีย์ในกระเพาะรูเมน (Hoshi et al. 1991) นอกจากนี้ยังรวมกับฟีนอลในเพลงของระบบทางเดินอาหารซึ่งป้องกันการรบกวนของแทนนิน hydrosoluble กับฟังก์ชั่นและเอนไซม์ที่
ย่อยอาหารโปรตีน (Murdiati et al. 1991) ถ่านไม้ไผ่เป็นถ่านกัมมันทำโดยการกลั่นแห้งและผงหนาก้านไม้ไผ่ซึ่งมีเครือข่ายที่ซับซ้อนของรูขุมขนของรูปร่างและขนาดต่างๆและสามารถผูกความหลากหลายของ
โมเลกุล (Zhao et al. 2008) ก็ถือว่ามีความจุในการดูดซับสูงเพราะโครงสร้างพิเศษของไมโครรูขุมขนที่พบในก้านไม้ไผ่ (ChungPin et al. 2004) ผงถ่านไม้ไผ่เป็นผู้ให้บริการที่ไม่ละลายน้ำที่ไม่ใช่เฉพาะดูดซับโมเลกุลและป้องกันการดูดซึมของพวกเขาจึงถูกนำมาใช้เป็นยาแก้พิษในช่องปากเพื่อลดการดูดซึมของสารพิษจากระบบทางเดินอาหาร (Anjaneyulu et al. 1993) ดังนั้นการทดลองนี้ได้ดำเนินการในการตรวจสอบถ่านไม้ไผ่เป็นสารเติมแต่งอาหารสัตว์ นักวิจัยบางคนศึกษาถ่านและถ่านเป็นสารเติมแต่งอาหารสัตว์เปิดใช้งาน ถ่านประสิทธิภาพการทำงานและการเจริญเติบโตของซากได้รับผลกระทบลักษณะในสุกรขุน (Hwang 1995) และถูกนำมาใช้เป็นอาหารเสริมสำหรับการผลิตเนื้อสัตว์ที่มีคุณภาพสูง (คิม 1990) ถ่านกัมมันยังได้รับผลกระทบจุลินทรีย์สืบพันธุ์แกะ (Knutson et al. 2006) และคุณภาพของเนื้อสัตว์และการจัดเก็บข้อมูลลักษณะของเนื้อหมู (Lee et al. 2011).
อย่างไรก็ตามเพื่อให้ความรู้ของเราอาหารของถ่านไม้ไผ่ยังไม่ได้รับการศึกษาในหมูและการศึกษาครั้งนี้ มุ่งเน้นไปที่มันเป็นสารเติมแต่งอาหารสำหรับสุกร นอกจากนี้วัตถุประสงค์หลักของการศึกษาครั้งนี้เพื่อตรวจสอบว่าการเจริญเติบโตลักษณะเลือดการตอบสนองของระบบภูมิคุ้มกันปล่อยก๊าซพิษและจำนวนประชากรจุลินทรีย์ในอุจจาระของสุกรขุนเลี้ยงถ่านไม้ไผ่อาหารอาจจะดีขึ้น