Mr. and Mrs. Dursley, of number fou

Mr. and Mrs. Dursley, of number four, Privet Drive, were proud to say that they were perfectly normal, thank you very much. They were the last people you’d expect to be involved in anything strange or mysterious, because they just didn’t hold with such nonsense.

Mr. Dursley was the director of a firm called Grunnings, which made drills. He was a big, beefy man with hardly any neck, although he did have a very large mustache. Mrs. Dursley was thin and blonde and had nearly twice the usual amount of neck, which came in very useful as she spent so much of her time craning over garden fences, spying on the neighbors. The Dursleys had a small son called Dudley and in their opinion there was no finer boy anywhere.

The Dursleys had everything they wanted, but they also had a secret, and their greatest fear was that somebody would discover it. They didn’t think they could bear it if anyone found out about the Potters. Mrs. Potter was Mrs. Dursley’s sister, but they hadn’t met for several years; in fact, Mrs. Dursley pretended she didn’t have a sister, because her sister and her good-for-nothing husband were as unDursleyish as it was possible to be. The Dursleys shuddered to think what the neighbors would say if the Potters arrived in the street. The Dursleys knew that the Potters had a small son, too, but they had never even seen him. This boy was another good reason for keeping the Potters away; they didn’t want Dudley mixing with a child like that.

When Mr. and Mrs. Dursley woke up on the dull, gray Tuesday our story starts, there was nothing about the cloudy sky outside to suggest that strange and mysterious things would soon be happening all over the country. Mr. Dursley hummed as he picked out his most boring tie for work, and Mrs. Dursley gossiped away happily as she wrestled a screaming Dudley into his high chair.
None of them noticed a large, tawny owl flutter past the window.

At half past eight, Mr. Dursley picked up his briefcase, pecked Mrs. Dursley on the cheek, and tried to kiss Dudley good-bye but missed, because Dudley was now having a tantrum and throwing his cereal at the walls.

“Little tyke,” chortled Mr. Dursley as he left the house. He got into his car and backed out of number four’s drive.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

นายและนาง Dursley หมายเลข 4 ไดรฟ์ Privet มีความภูมิใจที่จะบอกว่า พวกเขาอย่างปกติ ขอบคุณ มาก พวกคนสุดท้ายที่คุณคาดหวังว่าจะมีส่วนร่วมในสิ่งที่แปลก หรือ ลึกลับ เนื่องจากพวกเขาเพียงไม่ถือกับเหลวไหลเช่น นาย Dursley กรรมการบริษัทเรียกว่า Grunnings ที่ทำการฝึกซ้อมได้ เขาเป็นชายใหญ่ beefy กับคอยัง แม้ว่าเขาไม่มี mustache มาก นาง Dursley บาง และสีบลอนด์ และมีเกือบสองปกติจำนวนคอ ที่มามีประโยชน์มากเท่าที่เธอใช้เวลามากของ craning เธอเวลาผ่านรั้วสวน สอดแนมในบ้าน Dursleys ที่มีลูกชายเล็ก ๆ เรียกว่า Dudley และในความคิดของพวกเขา มีเด็กปลีกย่อยไม่ได้ Dursleys จะมีทุกอย่างที่พวกเขาต้องการ แต่พวกเขายังมีความลับ และความกลัวของพวกเขามากที่สุดใครจะค้นพบ พวกเขาไม่ได้คิดว่า พวกเขาสามารถทนได้ถ้าทุกคนได้พบข้อมูลเกี่ยวกับเดอะพอตเตอร์ส พอตเตอร์นางเป็นน้องสาวนาง Dursley แต่พวกเขาไม่ได้พบหลายปี ในความเป็นจริง นาง Dursley pretended เธอไม่ได้มีน้องสาว เนื่องจากน้องสาวของเธอและสามีขี้กะโล้โท้ได้เป็น unDursleyish ก็ได้จะ Dursleys ที่ shuddered คิดว่าบ้านจะบอกว่า ถ้ามาถึงเดอะพอตเตอร์สถนน Dursleys จะรู้ว่า เดอะพอตเตอร์สมีลูกชายเล็ก เกินไป แต่พวกเขาไม่ได้เห็นเขา เด็กชายคนนี้เป็นอีกเหตุผลที่ดีในการรักษาพอตเตอร์สไป พวกเขาไม่ต้องผสมกับลูกเช่นนั้น Dudley เมื่อนายและนาง Dursley ตื่นขึ้นบนเทาน่าเบื่อ วันอังคารเริ่มเรื่องราว ไม่มีอะไรเกี่ยวกับท้องฟ้ามีเมฆมากนอกแนะนำว่า การสิ่งแปลกประหลาด และลึกลับเร็ว ๆ นี้จะเกิดขึ้นทั่วทั้งประเทศ นาย Dursley hummed เขารับออกเสมอของเขาน่าเบื่อที่สุดสำหรับการทำงาน และนาง Dursley gossiped เก็บเป็นเธออย่างมีความสุข wrestled Dudley แผดร้องในเก้าอี้ของเขาสูง ไม่มีพวกเขาสังเกตเห็นตัวนกฮูกใหญ่ ผู้เดินทางที่บินว่อนผ่านหน้าต่าง ครึ่งเลยแปด นาย Dursley หู'กระเป๋าเอกสาร'ของเขา pecked นาง Dursley แก้ม และพยายามจูบลา Dudley แต่ พลาด Dudley ถูกตอนนี้มี tantrum การ และขว้างปาของธัญพืชที่ผนัง "ลิตเติ้ล tyke," chortled นาย Dursley เขาออกจากบ้าน เขาได้เข้ารถของเขา และได้รับการสนับสนุนจากหมายเลข 4 ของไดรฟ์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

นายและนาง Dursley ของบ้านเลขที่สี่ไดรฟ์ Privet มีความภูมิใจที่จะบอกว่าพวกเขาเป็นปกติอย่างสมบูรณ์แบบขอบคุณมาก พวกเขาเป็นคนสุดท้ายที่คุณคาดหวังที่จะมีส่วนร่วมในสิ่งที่แปลกหรือลึกลับเพราะพวกเขาก็ไม่ได้ถือกับเรื่องไร้สาระดังกล่าว. นาย Dursley เป็นผู้อำนวยการของ บริษัท ที่เรียกว่า Grunnings ซึ่งทำให้การฝึกซ้อม เขาเป็นใหญ่คนอ้วนที่มีแทบจะไม่คอใด ๆ แม้ว่าเขาจะมีหนวดมีขนาดใหญ่มาก นาง Dursley เป็นบางและสีบลอนด์และมีเกือบสองเท่าของจำนวนเงินที่ปกติของคอซึ่งมาในที่มีประโยชน์มากในขณะที่เธอใช้เวลามากของเวลาที่เธอ craning ข้ามรั้วสวน, สอดแนมเพื่อนบ้าน อนีย์มีลูกชายคนเล็กที่เรียกว่าดัดลีย์และในความคิดของพวกเขามีความเป็นเด็กดีกว่าไม่มีที่ใดก็ได้. อนีย์มีทุกอย่างที่พวกเขาต้องการ แต่พวกเขายังมีความลับและความกลัวที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของพวกเขาคือการที่ใครสักคนจะค้นพบมัน พวกเขาไม่ได้คิดว่าพวกเขาสามารถแบกมันหากใครพบข้อมูลเกี่ยวกับพอตเตอร์ นางพอตเตอร์เป็นน้องสาวนาง Dursley แต่พวกเขาไม่เคยพบกันมานานหลายปี ในความเป็นจริงนาง Dursley แกล้งทำเป็นว่าเธอไม่ได้มีน้องสาวเพราะน้องสาวและสามีที่ดีสำหรับอะไรเธอพบว่า unDursleyish ที่มันเป็นไปได้ที่จะ อนีย์วิตกกังวลที่จะคิดว่าสิ่งที่เพื่อนบ้านจะบอกว่าถ้าพอตเตอร์เข้ามาในถนน อนีย์รู้ว่าพอตเตอร์มีลูกชายคนเล็กเกินไป แต่พวกเขาไม่เคยเห็นแม้แต่เขา เด็กคนนี้เป็นอีกเหตุผลที่ดีในการรักษาพอตเตอร์ไป; พวกเขาไม่ต้องการดัดลีย์ผสมกับเด็กเช่นนั้น. เมื่อนายและนาง Dursley ตื่นขึ้นมาในหมองคล้ำสีเทาอังคารเรื่องราวของเราเริ่มต้นก็ไม่มีอะไรที่เกี่ยวกับท้องฟ้าข้างนอกเพื่อชี้ให้เห็นว่าสิ่งที่แปลกและลึกลับเร็ว ๆ นี้จะเป็น ที่เกิดขึ้นทั่วประเทศ นาย Dursley ฮัมขณะที่เขาหยิบออกมาผูกที่น่าเบื่อที่สุดของเขาสำหรับการทำงานและนาง Dursley gossiped ออกไปอย่างมีความสุขในขณะที่เธอปล้ำกรีดร้องดัดลีย์ลงบนเก้าอี้สูงของเขา. ไม่มีของพวกเขาสังเกตเห็นขนาดใหญ่กระพือนกฮูกสีน้ำตาลอ่อนที่ผ่านหน้าต่าง. ที่ผ่านมาครึ่งหนึ่ง แปดนาย Dursley หยิบกระเป๋าเอกสารของเขาจิกนาง Dursley ที่แก้มและพยายามที่จะจูบดัดลีย์ดีลาก่อน แต่พลาดเพราะดัดลีย์ตอนนี้มีความโกรธเคืองและการขว้างปาธัญพืชของเขาที่ผนัง. "สุวานเล็ก ๆ น้อย ๆ " chortled นาย Dursley ในขณะที่เขาออกจากบ้าน เขาได้เข้าไปในรถของเขาและได้รับการสนับสนุนจากจำนวนไดรฟ์สี่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

คุณและคุณนาย Dursley , หมายเลข 4 privet ไดรฟ์ ภูมิใจที่จะบอกว่าพวกเขาเป็นปกติ ขอบคุณมากครับ เขาเป็นคนสุดท้ายที่คุณคาดหวังที่จะต้องเกี่ยวข้องกับอะไรแปลกๆ หรือลึกลับ เพราะ เขาไม่ถือกับเรื่องเหลวไหล

คุณ Dursley เป็นผู้อำนวยการของ บริษัท ที่เรียกว่า grunnings ซึ่งทำให้ตระหนก เขาตัวใหญ่ อ้วนกับคนไม่มีคอแม้ว่าเขามีหนวดขนาดใหญ่มาก คุณนาย Dursley ผอมและผมสีบลอนด์ และมีเกือบสองเท่าปกติปริมาณของคอ ซึ่งมีประโยชน์มาก เธอใช้เวลามากเวลาเธอชะเง้อข้ามรั้วสวน , สอดแนมเพื่อนบ้าน การ dursleys มีลูกเล็กๆ เรียกว่า ดัดลีย์ และในความเห็นของตน ไม่มีเด็กคนไหนก็ได้

dursleys มีทุกอย่างที่พวกเขาต้องการแต่พวกเขามีความลับ และความกลัวที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของพวกเขาที่ว่า ใครบางคนจะค้นพบมัน พวกเขาไม่คิดว่าพวกเขาสามารถแบกมันได้ ถ้าใครรู้เรื่อง พอตเตอร์ คุณนายพอตเตอร์เป็นน้องสาวของนาง Dursley , แต่พวกเขาไม่ได้พบกันหลายปี ในความเป็นจริง คุณ Dursley แกล้งเธอไม่มีน้องสาวเพราะน้องสาวของเธอและสามีของเธอดี ไม่มีอะไรที่เป็น undursleyish มันเป็นไปได้ที่จะ การ dursleys ก็คิดว่าเพื่อนบ้านจะบอกว่าถ้าำเข้ามาในถนน การ dursleys รู้ว่าเจ้าพอตเตอร์ มีลูกเล็กเหมือนกัน แต่ไม่เคยเห็นเขา เด็กนี้เป็นอีกเหตุผลที่ดีสำหรับการรักษาำไปพวกเขาไม่อยากให้เค้าผสมกับเด็กแบบนั้น

เมื่อคุณและคุณนาย Dursley ตื่นขึ้นมาบนทึบ วันอังคารสีเทาเรื่องราวของเราเริ่มต้น ไม่มีอะไรเกี่ยวกับเมฆท้องฟ้าภายนอกเพื่อแสดงให้เห็นว่าสิ่งที่แปลกและลึกลับกำลังจะเกิดขึ้นทั่วประเทศ นาย hummed Dursley ที่เขาเลือกเนคไทที่น่าเบื่อที่สุดของเขาสำหรับการทำงาน และนางDursley นินทาไปอย่างมีความสุข ในขณะที่เธอเองกรีดร้องดัดลีย์ลงไปในเก้าอี้ของเขาสูง
ไม่มีใครสังเกตเห็นขนาดใหญ่สีน้ำตาลนกฮูกกระพือผ่านทางหน้าต่าง

ตอนแปดโมงครึ่ง คุณ Dursley หยิบกระเป๋าเอกสารของเขาจิกคุณนาย Dursley ที่แก้ม และพยายามจะจูบ ดัดลีย์ ลาก่อน แต่พลาด เพราะเค้ากำลังมีความโกรธและปาซีเรียลของเขาที่ผนัง

" เด็กเล็กๆน้อย ," chortled คุณ Dursley ที่เขาออกจากบ้าน เขาได้เข้าไปในรถของเขาและการสนับสนุนของหมายเลขสี่ไดรฟ์