In Theravada, it is a matter of gra

In Theravada, it is a matter of gradually accumulating merit through good deeds, whereas in Mahayana one should emulate the bodhisattva and help others while also striving to reach enlightenment in this lifetime through faith in helpful Buddhist deities. These are the divergent destinies in the two kinds of Buddhism.

Human nature is different between them too. In Theravada, humans are supposed to do good deeds to make merit, but each person is on an individual path to enlightenment. So our attention is on our own progress.

In Mahayana, since we are supposed to be like bodhisattvas, the ideal for human nature is to put off our enlightenment for the sake of others. We must try to awaken the bodhicitta (Buddha Nature) that is dormant inside of others.

.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในเถรวาท มันเป็นเรื่องของการค่อย ๆ สะสมบุญทางความดี ใน ขณะที่ในมหายาน หนึ่งควรจำลองพระโพธิสัตว์ช่วยเหลือผู้อื่นในขณะที่ยัง มุ่งมั่นที่จะเข้าถึงธรรมในชีวิตนี้ความเชื่อในเทวดาดี นี่คือ destinies ขันติธรรมในสองชนิดของพระพุทธศาสนาธรรมชาติมนุษย์จะแตกต่างกันระหว่างพวกเขาเกินไป ในเถรวาท มนุษย์ควรจะทำความดีทำบุญ แต่แต่ละคนอยู่ในเส้นทางแต่ละการตรัสรู้ ดังนั้น ความสนใจของเราอยู่บนความก้าวหน้าของเราเองในมหายาน เนื่องจากเราควรจะมีเช่นโพธิสัตว์ เหมาะสำหรับธรรมชาติมนุษย์ได้ยืดของเราตรัสรู้เพื่อประโยชน์ผู้อื่น เราต้องพยายามปลุก bodhicitta (พระธรรมชาติ) ที่อยู่เฉย ๆ ในผู้อื่น.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในเถรวาทก็เป็นเรื่องของการทยอยสะสมบุญผ่านการกระทำที่ดีในขณะที่ในมหายานหนึ่งควรเลียนแบบพระโพธิสัตว์และช่วยให้คนอื่น ๆ ขณะเดียวกันก็มุ่งมั่นที่จะไปให้ถึงการตรัสรู้ในชีวิตนี้โดยความเชื่อในเทพพุทธที่เป็นประโยชน์ เหล่านี้เป็นโชคชะตาที่แตกต่างกันในสองชนิดของพุทธศาสนา. ธรรมชาติของมนุษย์มีความแตกต่างระหว่างพวกเขามากเกินไป ในเถรวาทมนุษย์ควรจะทำความดีทำบุญ แต่แต่ละคนอยู่บนเส้นทางที่จะตรัสรู้ของแต่ละบุคคล ดังนั้นความสนใจของเราคือความคืบหน้าของเราเอง. ในมหายานเนื่องจากเราควรที่จะเป็นเหมือนพระโพธิสัตว์เหมาะสำหรับธรรมชาติของมนุษย์ที่จะนำออกตรัสรู้ของเราเพื่อประโยชน์ของคนอื่น ๆ เราต้องพยายามที่จะปลุก bodhicitta (พระพุทธรูปธรรมชาติ) ที่อยู่เฉยๆภายในของคนอื่น ๆ.

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในพุทธศาสนาเถรวาท เป็นเรื่องของการค่อยๆสะสมบุญผ่านทางความดี ในขณะที่ในมหายาน หนึ่งควรเลียนแบบพระโพธิสัตว์และช่วยผู้อื่นในขณะที่มุ่งมั่นก็เข้าถึงธรรมในชีวิตนี้โดยความเชื่อในเทพ พุทธ ที่เป็นประโยชน์ นี่เป็นโชคชะตาที่แตกต่างกันในสองชนิดของพระพุทธศาสนา

ธรรมชาติของมนุษย์มีความแตกต่างระหว่างพวกเขาด้วย ในเถรวาทมนุษย์ควรจะทำดีเพื่อทำบุญ แต่แต่ละคน ในแต่ละเส้นทางการตรัสรู้ ดังนั้นความสนใจของเราคือความคืบหน้าของเราเอง

ในมหายาน เพราะเราต้องเป็นเหมือนพระโพธิสัตว์ อุดมคติกับธรรมชาติของมนุษย์คือการเอาธรรมของเราเพื่อประโยชน์ของผู้อื่น เราต้องพยายามปลุกทั้ง ( พุทธ ) ที่ถูกระงับภายในของผู้อื่น