Chapter 107: “A storm is brewing (3

Chapter 107: “A storm is brewing (3)”



Shrouded by the darkness, the hidden Lin Palace guards from the Rui Lin Army noticed the abnormal movements as they stepped out from the shadows, to welcome the uninvited guests.

“If you are here to seek an audience with His Highness, please come again in the morning. Lin Palace does not receive guests after dark. The white haired Uncle Fu stood, hands behind his back, eyes steeled, facing the oncoming rush of shadowy assassins. Standing behind him, fifteen resolute and stalwart figures blocked the only way to the backyard.

“We are not here to visit, we are under orders to send everyone in Lin Palace on their way to hell! “ The dark cloaked figure exclaimed, laughing maniacally.

Uncle Fu’s eyes flashed, dropping the kindly smile, as his sharply honed killer instinct took over.

“Then I won’t be polite! Intruders to Lin Palace will only face ….. Death!”

In a flash, Uncle Fu and the fifteen Rui Lin Army soldiers rushed into the midst of the horde of shadows. The light coloured clothed guards of Lin Palace shone brilliantly in contrast to the onslaught of shadows.

The deathly still of the night was broken, smelling acridly of death and blood.

Two groups of shadowy figures slipped into Lin Palace from the back as the battle in the front yard raged. They quickly killed the guards in the back of the Palace. With blades still dripping with fresh blood, they walked to the backyard.

The sweet smell of herbs lingered in the backyard, all was silent and still. The lotus pond rippled, as a soft breeze blew, bringing a chill.

One group of shadows stepped out, shattering the beauty of the night. Holding in their hands, blades that dripped blood, fresh from their slaughter, leaving a smattering of red on the ground.

“Tsk tsk…It is not advisable to disturb the rest of Wu Xie.” A charming voice rang out suddenly, breaking the quietness in the yard. The shadowy figures startled, as they swung around to confront the voice.

A tall, slender figure, stepped slowly out of the shadows and into the illuminating moonlight. The handsome figure with his boyish grin belied those eyes, that exuded terrifying menace.

Jun Wu Yao glanced at the wary group casually, as he moved his gaze to the blades that were dripping blood onto the ground and his eyes glowed a dark violet.

“Dirtying Jun Wu Xie’s yard is a crime, a crime you shall pay….. With your lives.” Jun Wu Yao’s smile slowly spread, however it was one that brought about a chilling tingle in the spine.

Under the moonlight, the shadowy group could see the lone figure clearly. The gaze from those violet eyes, like a sharp sword, seem to have pierced their hearts.

“De….. demon……”

“That’s just rude!” Jun Wu Yao shook his head, “How can I be a mere demon?”

The violet hue in his eyes flashed, and his body became a blur of movements.

In a blink, quiet returned to the yard….. scarlet rain descended as the warm red colour fell onto the ground.

Jun Wu Xie opened her door at that moment, still dazed from sleep.

In that strangely enchanting scarlet rain, an elegant figure stood unmoving, his face tilted up, the stunning handsome face smattered scarlet from the rain.

He was laughing as his half amused violet eyes looked at her sideways, and the corners of the mouth curled up.

Those eyes showed merciless annihilation, his laughter maniacal. It makes one’s skin crawl, a sight that Jun Wu Xie would never forget.

It was extremely beautiful, strangely alluring, but chilling to see at the same time.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทที่ 107: "พายุกำลังตั้งเค้า (3)" เชาความมืด หลินพายามซ่อนจากกองทัพหลินรุ่ยสังเกตเห็นการเคลื่อนไหวผิดปกติพวกเขาก้าวออกจากเงามืด ต้อนรับแขกรับเชิญ"ถ้าคุณอยู่ที่นี่แสวงหาการเข้าเฝ้าสมเด็จพระ โปรดมาอีกครั้งในตอนเช้า พาลินไม่ได้รับผู้เข้าพักหลังจากที่มืด ฟูลุงผมขาวยืน ตอนหลัง ตา steeled หันวิ่งพรำพระกาฬเงา ยืนอยู่ข้างหลังเขา สิบห้าเลขเด็ดเดี่ยว และนี้ถูกบล็อกอย่างที่หลังบ้าน"เราอยู่ที่นี่เพื่อเยี่ยมชม เราอยู่ภายใต้ใบสั่งการส่งทุกคนในพระราชวังหลินที่นรก" รูปปกคลุมมืด exclaimed หัวเราะ maniacallyลุงฟูตาประกาย ปล่อยรอยยิ้มกรุณา ตามสัญชาตญาณนักฆ่าของเขา honed คมเข้ามา"แล้วฉันจะไม่สุภาพ ผู้บุกรุกจะพาหลินจะเฉพาะหน้า... ตาย"ในแฟลช ลุงฟูและทหารกองทัพหลินรุ่ยสิบห้าวิ่งเข้าไปในท่ามกลางฝูงชนของเงา แสงสียามสวมของหลินส่องเก่งตรงข้ามกับการโจมตีของเงายังคงรางของคืนไม่เสีย กลิ่น acridly ความตายและเลือดกลุ่มสองเงาตัวเล็ดรอดเข้ามาพาหลินจากด้านหลังเป็นการต่อสู้ในหน้าบ้านโหมกระหน่ำ นอกจากนี้พวกเขาได้อย่างรวดเร็วฆ่ายามด้านหลังของพระราชวัง มีใบมีดยังคง แหมะกับเลือดสด ที่พวกเขาเดินไปหลังบ้านกลิ่นหอมของสมุนไพรที่อวลอยู่ในสนามหลังบ้าน ทั้งหมดเป็น เงียบงัน คลื่นสระบัว เป็นสายลมอ่อนพัด นำเย็นกลุ่มเงาก้าว ซึ่งทำให้ป่นปี้ของคืนหนึ่ง ถือในมือของพวกเขา ใบที่หยดเลือด สดจากโรงฆ่าของพวกเขา ทิ้งบางส่วนของสีแดงบนพื้นดิน"ทีเอสเคทีเอสเค... มันไม่ควรรบกวนส่วนเหลือของ Wu Xie" เสียงมีเสน่ห์รังออกทันใดนั้น ทำลายความเงียบสงบในบ้าน เงาเลขสะดุ้ง ตามที่พวกเขาก้นทั่วไปเผชิญหน้ากับเสียงรูปสูง แข็งแรง ก้าวช้า ๆ จากเงามืด และเข้าไป ในแสงจันทร์ส่องสว่าง รูปหล่อกับรอยยิ้มของเขาชาว belied ตาคู่นั้น ที่ exuded อันตรายน่ากลัวมิ.ย.วูยาว glanced ที่กลุ่มระวังลวก ย้ายสายตาของเขาไปใบมีดที่มีหยดเลือดลงบนพื้นดิน และดวงตาของเขาสวมมีสีม่วงเข้ม"Dirtying มิ.ย. Wu Xie หลาเป็นอาชญากรรม อาชญากรรมที่คุณต้องจ่าย... กับชีวิตของคุณ" มิ.ย.วูยาวยิ้มค่อย ๆ แพร่กระจาย อย่างไรก็ตาม มันเป็นหนึ่งที่มาแบบตูมหนาวในกระดูกสันหลังใต้แสงจันทร์ กลุ่มเงาอาจเห็นตัวเลขโดด ๆ อย่างชัดเจน สายตาจากดวงตาเหล่าม่วง เช่นดาบคม ดูเหมือนจะ มีแทงหัวใจของพวกเขา"เดอ... ปีศาจ... ""นั่นเป็นเพียงหยาบ" มิ.ย.วูยาวส่ายศีรษะของเขา "ฉัน จะเป็นเพียงปีศาจ"ประกายสีม่วงในสายตาของเขา และร่างกายของเขากลายเป็น ภาพเบลอของการเคลื่อนไหวในการกะพริบ เงียบสงบถูกส่งกลับไปยังลาน... ฝนสีแดงลงมาเป็นแดงสีอบอุ่นล้มลงบนพื้นดินมิ.ย. Wu Xie เปิดประตูของเธอขณะที่ ยังคงมึนงงจากโหมดสลีปในที่ที่มีเสน่ห์อย่างประหลาดฝนสีแดง รูปที่สง่างามที่ยืนลวิตก หน้าเอียงขึ้น ใบหน้าหล่อที่สวยงาม smattered สีแดงจากฝนเขาก็หัวเราะ ตามเขาครึ่งขบขันไวโอเลตตามองเธอไปด้านข้าง และมุมปากโค้งขึ้นตาคู่นั้นแสดงให้เห็นว่าไร้ความปราณีพินาศ เสียงหัวเราะของเขา maniacal ทำให้ผิวของตระเวน สายตา Wu Xie มิ.ย.นั้นจะไม่มีวันลืมสวยงามมาก มีเสน่ห์อย่างประหลาด แต่หนาวเมื่อต้องการดูพร้อมกันได้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทที่ 107: "พายุเป็นเบียร์ (3)"



หุ้มด้วยความมืดที่ซ่อนอยู่ยามหลินพระราชวังจากรุยหลินกองทัพสังเกตเห็นการเคลื่อนไหวที่ผิดปกติขณะที่พวกเขาก้าวออกมาจากเงาที่จะต้อนรับแขกรับเชิญ.

"ถ้าคุณอยู่ที่นี่ ที่จะแสวงหาผู้ชมด้วยการเสด็จโปรดมาอีกครั้งในตอนเช้า หลินพระราชวังไม่ได้รับการเข้าพักหลังจากที่มืด สีขาวผมลุง Fu ยืนมืออยู่ข้างหลังเขาตา steeled หันหน้าไปทางวิ่งกำลังจะมาถึงของพวกมือสังหารเงา ยืนอยู่ข้างหลังเขาสิบห้าเด็ดเดี่ยวและกำยำตัวเลขบล็อกวิธีเดียวที่จะสวนหลังบ้าน.

"เราไม่ได้นี่เพื่อเยี่ยมชมเราอยู่ภายใต้คำสั่งที่จะส่งทุกคนในพระราชวังหลินทางของพวกเขาไปยังนรก! "ร่างมืดปกคลุมอุทานหัวเราะคลั่งไคล้.

ตาลุง Fu ประกายลดลงรอยยิ้มที่กรุณาเป็นสัญชาตญาณนักฆ่าของเขาเฉียบคมอย่างรวดเร็วเข้ามา.

" แล้วฉันจะไม่สุภาพ! ผู้บุกรุกหลินพระราชวังเท่านั้นที่จะเผชิญกับความตาย ... .. ! "

ในแฟลชลุง Fu และสิบห้าทหารรุยหลินกองทัพวิ่งเข้าไปในท่ามกลางฝูงชนของเงา สีแสงยามสวมหลินพระราชวังส่องเก่งในทางตรงกันข้ามกับการโจมตีของเงา.

ยังคงเหมือนคนตายของคืนเสียกลิ่น acridly ของการเสียชีวิตและเลือด.

กลุ่มที่สองของเงาร่างเล็ดรอดเข้ามาหลินพาเลซจากด้านหลังในขณะที่การสู้รบใน ลานด้านหน้าโหมกระหน่ำ พวกเขารีบฆ่ายามที่อยู่ด้านหลังของพระราชวัง ด้วยใบมีดยังคงหยดเลือดสดที่พวกเขาเดินไปที่สนามหลังบ้าน.

กลิ่นหอมของสมุนไพรอ้อยอิ่งอยู่ในสนามหลังบ้านทั้งหมดก็เงียบและยังคง บ่อบัวกระเพื่อมเป็นสายลมอ่อนพัดนำเย็น.

กลุ่มหนึ่งของเงาก้าวออกมาแตกความงามของคืน ถืออยู่ในมือของพวกเขา, ใบมีดที่หยดเลือดสดจากโรงฆ่าสัตว์ของพวกเขาออกรู้แค่หางอึ่งของสีแดงบนพื้นดิน.

"Tsk TSK ... มันไม่แนะนำให้รบกวนส่วนที่เหลือของวู Xie ได้." เสียงที่มีเสน่ห์ดังออกมาอย่างกระทันหันทำลาย ความสงบในบ้าน เงาร่างตกใจเช่นที่พวกเขายิงไปรอบ ๆ เพื่อเผชิญหน้ากับเสียง.

สูงรูปเรียวก้าวช้าออกมาจากเงามืดและเข้าไปในแสงจันทร์ส่องสว่าง รูปหล่อพร้อมกับรอยยิ้มเด็กของเขาปฏิเสธดวงตาเหล่านั้นปริกคุกคามที่น่ากลัว.

จุนวูยาวเหลือบมองไปที่กลุ่มระวังลวกขณะที่เขาเดินเขาจ้องมองใบมีดที่ถูกหยดเลือดบนพื้นดินและดวงตาของเขาส่องแสงสีม่วงเข้ม.

" ทำให้เปื้อนเปรอะหลามิถุนายนวู Xie เป็นอาชญากรรมอาชญากรรมที่คุณจะต้องจ่าย ... .. กับชีวิตของคุณ. "รอยยิ้มมิถุนายนวูยาวช้าแพร่กระจาย แต่ก็เป็นคนหนึ่งที่นำเกี่ยวกับการเสียวแปลบที่หนาวเหน็บในกระดูกสันหลัง.

ใต้แสงจันทร์กลุ่มเงา จะได้เห็นร่างคนเดียวอย่างชัดเจน จ้องมองจากดวงตาสีม่วงนั้นเหมือนดาบคมดูเหมือนจะได้แทงหัวใจของพวกเขา.

"เด ... .. ปีศาจ ...... "

"นั่นคือหยาบคายเพียง!" มิถุนายนวูยาวส่ายหัว "ฉันจะเป็นเพียงปีศาจ? "

ฮิวสีม่วงในดวงตาของเขาประกายและร่างกายของเขาก็กลายเป็นภาพเบลอของการเคลื่อนไหว.

ในพริบตา, เงียบกลับไปลาน ... .. ฝนสีแดงเข้มลงมาเป็นสีแดงอบอุ่นตกลงไปบนพื้นดิน.

มิถุนายนวู Xie เปิดประตูของเธอที่ ขณะที่ยังคงมึนงงจากการนอนหลับ.

ฝนสีแดงเข้มที่มีเสน่ห์แปลกรูปที่สง่างามยืน unmoving ใบหน้าของเขาเอียงขึ้นสีแดงใบหน้าหล่อเหลาสวยงาม smattered จากฝน.

เขาได้รับการหัวเราะเป็นครึ่งหนึ่งของเขาขบขันดวงตาสีม่วงมองไปที่ด้านข้างของเธอ และมุมปากขด.

ดวงตาเหล่านั้นแสดงให้เห็นการทำลายล้างเลือดเย็นเสียงหัวเราะของเขาคลั่งไคล้ มันทำให้การรวบรวมข้อมูลผิวของคนสายตาที่มิถุนายนวู Xie จะไม่มีวันลืม.

มันเป็นภาพที่สวยงามมากมีเสน่ห์แปลก แต่หนาวที่จะเห็นได้ในเวลาเดียวกัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ตอนที่ 107 : " พายุที่กำลังก่อตัว ( 3 )ปกคลุมโดยความมืดที่ซ่อนอยู่จากรุ่ยหลินหลินทหารยามกองทัพสังเกตเห็นการเคลื่อนไหวที่ผิดปกติเช่นที่พวกเขาก้าวออกมาจากเงามืด เพื่อต้อนรับแขกที่ไม่ได้รับเชิญ" ถ้านายจะมาเข้าเฝ้าฝ่าบาท โปรดมาอีกครั้งในตอนเช้า ลิน พาเลซ ไม่ได้รับแขกหลังจากที่มืด ลุงขนสีขาวฟูยืนเอามือไว้ข้างหลังของเขา ดวงตา steeled ซึ่งวิ่งเร็วของนักฆ่าลึกลับ ยืนอยู่ข้างหลังเขา สิบห้า ตัวเลขที่แน่วแน่ และล่ำสันบล็อก วิธีเดียวที่สวนหลังบ้าน" เราไม่ได้มาที่นี่เพื่อเยี่ยมชมเรา มีคำสั่งให้ส่งทุกคนในหลินวังระหว่างทางลงนรก " รูปมืด cloaked อุทานหัวเราะคนบ้า .ลุงฟู ตากระพริบ ปล่อยยิ้มอย่างอ่อนโยน เป็นสัญชาตญาณนักฆ่าของเขาอย่างรวดเร็ว สามารถเอาไป" งั้นฉันก็จะไม่สุภาพ ! ผู้บุกรุกหลินวังจะหน้า . . . . . ความตาย ! "ในแฟลช , ลุงฟูและสิบห้ารุ่ยหลินทหารวิ่งเข้าไปท่ามกลางฝูงชนเงา แสงสีผ้าทหารของพระราชวังส่องแสงเรืองรอง หลิน ในทางตรงกันข้ามการโจมตีของเงาพวกเค้ายังคงของคืนเสีย , ดม acridly แห่งความตายและเลือดสองกลุ่มของตัวเลขลึกลับแอบเข้าวังมาเป็น หลิน จากการต่อสู้ในลานด้านหน้า แสดงความเดือดดาล พวกเขาได้อย่างรวดเร็วฆ่าทหารในด้านหลังของวัง กับเลนซ์ยังคงหยดเลือดสด พวกเขาเดินไปที่หลังบ้านกลิ่นหอมของสมุนไพรอยู่ในสวนหลังบ้าน ทุกคนเงียบและนิ่ง สระบัวเป็นระลอกคลื่นเป็นสายลมอ่อนพัดให้เย็น .หนึ่งในกลุ่มของเงาก้าวออกมา ทำลายความงามของคืน ถืออยู่ในมือ ใบมีดที่หยดเลือดสด จากการฆ่าของพวกเขาออกจากความรู้แค่หางอึ่งของสีแดงบนพื้น" จุ๊ จุ๊ . . . . มันไม่สมควรรบกวนส่วนที่เหลือของอู๋เซี่ย " เป็นเสียงที่มีเสน่ห์ดังออกมา และทำลายความเงียบในบ้าน ตัวเลขเป็นเงาสะดุ้ง เขาตวัดมาเผชิญหน้ากับเสียงสูงเพรียวร่างก้าวช้าๆออกมาจากเงามืดในแสงสว่าง แสงจันทร์ รูปหล่อ ยิ้มเหมือนเด็กของเขาปฏิเสธสายตาคู่นั้น ที่ปริกน่ากลัวอันตรายจุน Wu ยาวดูคุมกลุ่มง่ายๆ เขาย้ายสายตาของเขากับใบมีดที่หยดเลือดลงบนพื้น และตาของเขาก็เรืองแสงสีม่วงเข้ม" จุนวูเซี่ยลานแปดเปื้อน เป็นอาชญากรรม อาชญากรรมที่คุณจะต้องจ่าย . . . . . กับชีวิตของคุณ . " จุน Wu ยาวยิ้มค่อยๆ กระจาย แต่ก็เป็นหนึ่งที่นำเรื่องว่าหนาวในกระดูกสันหลังภายใต้แสงจันทร์ กลุ่มเงา เห็นรูปเดียวชัดๆ สายตาจากดวงตาสีม่วงนั้นเหมือนคมดาบจะแทงหัวใจของพวกเขา" เดอ . . . . . . . . . . . . ปีศาจ "" หยาบคายนะนั่น " จุน Wu ยาวส่ายหัว " ข้าเป็นปีศาจเท่านั้น ? "สีม่วงเข้มประกายในดวงตาของเขา และร่างกายของเขาก็กลายเป็นภาพเบลอจากการเคลื่อนไหวชั่วพริบตา เงียบกลับมาบ้าน . . . . . ฝนตกลงมาเป็นสีแดงสีแดงอุ่นหล่นลงบนพื้นดิน .จุนวูเซียเปิดประตูเธอในตอนนั้น ยังงุนงงจากความฝันเสน่ห์ในที่แปลกๆ ฝน สีแดงเข้ม มีรูปสวย ยืนไม่ขยับ ใบหน้าเอียงขึ้น ใบหน้าหล่อเหลาสวยงาม smattered สีแดงจากฝนเขาหัวเราะอย่างขบขัน ดวงตาสีม่วงของเขาครึ่งหนึ่งมองดูด้านข้างและมุมปากโค้งขึ้นดวงตาคู่นั้นมีเมตตา การทำลายล้างของเขา เสียงหัวเราะบ้าคลั่ง . มันทำให้ผิวคลาน เห็นจุนวูเซี่ยจะไม่มีวันลืมมันสวยงามมากเสน่ห์แปลกๆ แต่หนาวจะเห็นได้ในเวลาเดียวกัน