The Solar System[a] is the gravitat

The Solar System[a] is the gravitationally bound system comprising the Sun and the objects that orbit it, either directly or indirectly.[b] Of those objects that orbit the Sun directly, the largest eight are the planets,[c] with the remainder being significantly smaller objects, such as dwarf planets and small Solar System bodies. Of the objects that orbit the Sun indirectly, the moons, two are larger than the smallest planet, Mercury.[d]

The Solar System formed 4.6 billion years ago from the gravitational collapse of a giant interstellar molecular cloud. The vast majority of the system's mass is in the Sun, with most of the remaining mass contained in Jupiter. The four smaller inner planets, Mercury, Venus, Earth and Mars, are terrestrial planets, being primarily composed of rock and metal. The four outer planets are giant planets, being substantially more massive than the terrestrials. The two largest, Jupiter and Saturn, are gas giants, being composed mainly of hydrogen and helium; the two outermost planets, Uranus and Neptune, are ice giants, being composed mostly of substances with relatively high melting points compared with hydrogen and helium, called ices, such as water, ammonia and methane. All planets have almost circular orbits that lie within a nearly flat disc called the ecliptic.

The Solar System also contains smaller objects.[e] The asteroid belt, which lies between the orbits of Mars and Jupiter, mostly contains objects composed, like the terrestrial planets, of rock and metal. Beyond Neptune's orbit lie the Kuiper belt and scattered disc, which are populations of trans-Neptunian objects composed mostly of ices, and beyond them a newly discovered population of sednoids. Within these populations are several dozen to possibly tens of thousands of objects large enough that they have been rounded by their own gravity.[10] Such objects are categorized as dwarf planets. Identified dwarf planets include the asteroid Ceres and the trans-Neptunian objects Pluto and Eris.[e] In addition to these two regions, various other small-body populations, including comets, centaurs and interplanetary dust, freely travel between regions. Six of the planets, at least four of the dwarf planets, and many of the smaller bodies are orbited by natural satellites,[f] usually termed "moons" after the Moon. Each of the outer planets is encircled by planetary rings of dust and other small objects.

The solar wind, a stream of charged particles flowing outwards from the Sun, creates a bubble-like region in the interstellar medium known as the heliosphere. The heliopause is the point at which pressure from the solar wind is equal to the opposing pressure of interstellar wind; it extends out to the edge of the scattered disc. The Oort cloud, which is thought to be the source for long-period comets, may also exist at a distance roughly a thousand times further than the heliosphere. The Solar System is located in the Orion Arm, 26,000 light-years from the center of the Milky Way.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สุริยะ [a] เป็นระบบเย็นผูกที่ประกอบด้วยดวงอาทิตย์และวัตถุที่โคจร โดยทางตรง หรือทางอ้อม [b] ของวัตถุที่โคจรดวงอาทิตย์โดยตรง ใหญ่ที่สุดแปดอยู่ที่ดาวเคราะห์, [c] ส่วนที่เหลือเป็นวัตถุขนาดเล็ก เช่นดาวเคราะห์แคระและองค์กรขนาดเล็กในระบบสุริยะ ของวัตถุที่โคจรของดวงอาทิตย์ทางอ้อม ดวงจันทร์ สองมีขนาดใหญ่กว่าดาวเคราะห์ที่เล็กที่สุด ปรอท [d]ระบบสุริยะเกิดจากการล่มสลายของความโน้มถ่วงของเมฆโมเลกุลยักษ์ดวงดาว 4.6 พันล้านปี มวลของระบบส่วนใหญ่อยู่ในดวงอาทิตย์ มีของเหลือมวลอยู่ในจูปิเตอร์ สี่ขนาดเล็กภายในดาวเคราะห์ ปรอท ดาวศุกร์ โลก และดาว อังคาร ดาวเคราะห์ภาคพื้นดิน ส่วนใหญ่ประกอบด้วยหินและโลหะได้ ดาวเคราะห์ชั้นนอกสี่เป็นดาวเคราะห์ยักษ์ ถูกมากมากขึ้นกว่าการ terrestrials สองที่ใหญ่ที่สุด ดาวพฤหัสบดีและดาวเสาร์ มีก๊าซยักษ์ ประกอบด้วยไฮโดรเจนและฮีเลียม สองด้านนอกสุดดาวเคราะห์ ดาวยูเรนัสและดาวเนปจูน เป็นน้ำแข็งยักษ์ ประกอบด้วยส่วนใหญ่ของสารที่ มีจุดหลอมเหลวค่อนข้างสูงเมื่อเทียบกับไฮโดรเจนและฮีเลียม ไอซ์ น้ำ แอมโมเนีย และมีเทนเรียกว่า ดาวเคราะห์ทั้งหมดมีวงโคจรเกือบเป็นวงกลมที่อยู่ภายในแผ่นแบนเกือบเรียกว่าเกี่ยวกับสุริยุปราคานอกจากนี้ระบบสุริยะยังประกอบด้วยวัตถุขนาดเล็ก [e นอกจากนี้เข็มขัดดาวเคราะห์น้อย] ซึ่งอยู่ระหว่างวงโคจรของดาวอังคารและดาวพฤหัสบดี ส่วนใหญ่ประกอบด้วยวัตถุที่ประกอบด้วย เช่นดาวเคราะห์ภาคพื้นดิน หินและโลหะ นอกเหนือจากของดาวเนปจูนโคจรอยู่เข็มขัด Kuiper และกระจาย ประชากรของเนปจูนวัตถุซึ่งประกอบด้วยส่วนใหญ่ ของไอซ์ และพวกเขาเพิ่งค้นพบประชากร sednoids ประชากรเหล่านี้อยู่หลายโหลไปอาจจะนับหมื่นของวัตถุขนาดใหญ่พอที่พวกเขาได้ถูกปัดเศษ โดยแรงโน้มถ่วงของตัวเองอีกด้วย [10] วัตถุเช่นมีการแบ่งประเภทเป็นดาวเคราะห์แคระ ดาวเคราะห์แคระที่ระบุรวมถึงดาวเคราะห์น้อย Ceres และเนปจูนวัตถุดาวพลูโตและ Eris [e] นอกเหนือไปจาก 2 ภูมิภาค ต่าง ๆ อื่น ๆ ร่างกายขนาดเล็กประชากร ดาวหาง centaurs และ ฝุ่นระหว่างดาวเคราะห์ อิสระเดินทางระหว่างภูมิภาค หกของดาวเคราะห์ น้อยสี่ของดาวเคราะห์แคระ และหลายร่างเล็กที่โคน โดยธรรมชาติดาวเทียม, [f] มักจะเรียกว่า "ดวงจันทร์" หลังจากดวงจันทร์ แต่ละดาวเคราะห์รอบนอกเป็นล้อมรอบ ด้วยดาวเคราะห์วงแหวนของฝุ่นและวัตถุขนาดเล็กอื่น ๆลมสุริยะ กระแสของอนุภาคไหลว่อนจากดวงอาทิตย์ สร้างภูมิภาคเหมือนฟองในดวงดาวขนาดกลางเป็นที่รู้จักเป็นเฮลิโอสเฟียร์ Heliopause คือ จุดที่แรงดันจากลมสุริยะซึ่งเท่ากับความดันของลมดวงดาว ฝ่ายตรงข้าม มันขยายออกไปขอบของการกระจาย ออร์ต ซึ่งคาดว่า เป็นแหล่งที่มาสำหรับระยะยาวหาง อาจยังมีอยู่ที่ระยะประมาณพันครั้งต่อไปเฮลิโอสเฟียร์ ระบบสุริยะอยู่ในแขน Orion, light-years 26,000 จากใจกลางของทางช้างเผือก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ระบบสุริยะ [A] เป็นระบบที่ถูกผูกไว้ด้วยแรงโน้มถ่วงที่ประกอบไปด้วยดวงอาทิตย์และวัตถุที่โคจรมันทั้งโดยตรงหรือโดยอ้อม. [b] ของวัตถุที่โคจรรอบดวงอาทิตย์โดยตรงที่ใหญ่ที่สุดในแปดดาวเคราะห์ [C] กับ ที่เหลือเป็นวัตถุขนาดเล็กอย่างมีนัยสำคัญเช่นดาวเคราะห์แคระและขนาดเล็กระบบสุริยะ ของวัตถุที่โคจรรอบดวงอาทิตย์โดยอ้อมดวงจันทร์ทั้งสองมีขนาดใหญ่กว่าดาวเคราะห์ที่เล็กที่สุดเมอร์. [D] ระบบสุริยะรูปแบบ 4600000000 ปีที่ผ่านมาจากการล่มสลายของแรงโน้มถ่วงของเมฆโมเลกุลขนาดยักษ์ดวงดาว ส่วนใหญ่ของมวลของระบบอยู่ในดวงอาทิตย์กับที่สุดของมวลที่เหลืออยู่ในดาวพฤหัสบดี ดาวเคราะห์ชั้นในสี่ขนาดเล็กดาวพุธดาวศุกร์โลกและดาวอังคารเป็นดาวเคราะห์โลกถูกประกอบด้วยหลักของหินและโลหะ สี่ดาวเคราะห์ชั้นนอกมีดาวเคราะห์ยักษ์เป็นอย่างมากมีมวลมากกว่าแน่นขนัด ทั้งสองที่ใหญ่ที่สุดของดาวพฤหัสบดีและดาวเสาร์เป็นดาวก๊าซยักษ์ถูกส่วนใหญ่ประกอบด้วยไฮโดรเจนและฮีเลียม; สองดาวเคราะห์ชั้นนอกสุดของดาวยูเรนัสและดาวเนปจูนเป็นน้ำแข็งยักษ์ถูกส่วนประกอบของสารที่มีจุดหลอมละลายที่ค่อนข้างสูงเมื่อเทียบกับไฮโดรเจนและฮีเลียมที่เรียกว่าไอศครีมเช่นน้ำแอมโมเนียและมีเทน ดาวเคราะห์ทั้งหมดมีวงโคจรเกือบกลมที่อยู่ภายในแผ่นเกือบแบนเรียกว่าสุริยุปราคา. ระบบสุริยะนอกจากนี้ยังมีวัตถุขนาดเล็ก. [E] แถบดาวเคราะห์น้อยซึ่งอยู่ระหว่างวงโคจรของดาวอังคารและดาวพฤหัสบดีส่วนใหญ่ประกอบด้วยวัตถุประกอบด้วยเช่นบก ดาวเคราะห์ของหินและโลหะ วงโคจรของดาวเนปจูนอยู่แถบไคเปอร์และแผ่นดิสก์กระจัดกระจายซึ่งเป็นประชากรของวัตถุ Trans-Neptunian ส่วนประกอบของไอศครีมและนอกเหนือจากพวกเขาที่เพิ่งค้นพบประชากร sednoids ภายในประชากรเหล่านี้หลายชนิดให้อาจจะนับหมื่นของวัตถุขนาดใหญ่พอที่จะทำให้พวกเขาได้รับโค้งมนตามแรงโน้มถ่วงของตัวเอง. [10] วัตถุดังกล่าวมีการแบ่งประเภทเป็นดาวเคราะห์แคระ ระบุดาวเคราะห์แคระรวมถึงดาวเคราะห์น้อยเซเรสและทรานส์ Neptunian วัตถุดาวพลูโตและ Eris. [E] นอกจากนี้ทั้งสองภูมิภาคประชากรขนาดเล็กอื่น ๆ ของร่างกายต่างๆรวมถึงดาวหางเซนทอร์และฝุ่นอวกาศได้อย่างอิสระเดินทางระหว่างภูมิภาค หกของดาวเคราะห์อย่างน้อยสี่ของดาวเคราะห์แคระและอีกหลายหน่วยงานที่มีขนาดเล็กจะโคจรดาวเทียมธรรมชาติ [F] มักจะเรียกว่า "ดวงจันทร์" หลังจากที่ดวงจันทร์ แต่ละดาวเคราะห์ชั้นนอกจะถูกล้อมรอบไปด้วยแหวนของดาวเคราะห์ของฝุ่นและวัตถุขนาดเล็กอื่น ๆ . ลมสุริยะกระแสของอนุภาคที่มีประจุที่ไหลออกมาจากดวงอาทิตย์ที่จะสร้างเขตฟองเหมือนในดวงดาวกลางที่รู้จักกันเป็น heliosphere heliopause เป็นจุดที่แรงกดดันจากลมสุริยะจะเท่ากับความดันของฝ่ายตรงข้ามของลมดวงดาว; จะขยายออกไปที่ขอบของแผ่นดิสก์กระจัดกระจาย เมฆออร์ตซึ่งเป็นความคิดที่จะเป็นแหล่งที่มาของดาวหางเป็นระยะเวลานานก็อาจมีอยู่ที่ระยะทางประมาณหนึ่งพันครั้งมากไปกว่า heliosphere ระบบสุริยะตั้งอยู่ในกลุ่มดาวนายพรานแขน 26,000 ปีแสงจากศูนย์กลางของทางช้างเผือก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ระบบสุริยะ [ ] เป็น gravitationally ผูกระบบประกอบด้วยดวงอาทิตย์และวัตถุที่โคจรรอบมัน ไม่ว่าโดยตรงหรือโดยอ้อม [ b ] ของวัตถุที่โคจรรอบดวงอาทิตย์โดยตรงมากที่สุดแปดดาวเคราะห์ , [ C ] กับส่วนที่เหลือถูกวัตถุมีขนาดเล็ก เช่น ดาวเคราะห์แคระและร่างกาย ระบบสุริยะ ขนาดเล็ก ของวัตถุที่โคจรรอบดวงอาทิตย์โดยอ้อม , ดวงจันทร์ , สองมีขนาดใหญ่กว่าดาวเคราะห์ที่เล็กที่สุดปรอท [ D ]ระบบสุริยะเกิดขึ้น 4.6 พันล้านปีก่อนจากการล่มสลายของแรงโน้มถ่วงของเมฆโมเลกุลขนาดยักษ์ที่ดวงดาว . ส่วนใหญ่ของมวลของระบบอยู่ในดวงอาทิตย์ กับที่สุดของมวลที่เหลืออยู่ในดาวพฤหัสบดี สี่ขนาดเล็กภายในดาวเคราะห์ดาวพุธ ดาวศุกร์ โลก และดาวอังคาร เป็นดาวเคราะห์ที่ภาคพื้นดินเป็นหลัก ประกอบด้วย หินและโลหะ ดาวเคราะห์ชั้นนอกคือดาวเคราะห์ขนาดยักษ์ มีขนาดใหญ่มาก มากกว่า terrestrials . สองที่ใหญ่ที่สุดของดาวพฤหัสบดีและดาวเสาร์เป็นดาวก๊าซยักษ์ เป็นส่วนใหญ่ประกอบด้วยไฮโดรเจนและฮีเลียม ; สองนอกดาวเคราะห์ยูเรนัสและเนปจูน เป็นยักษ์น้ำแข็งที่ประกอบด้วยส่วนใหญ่ของสารเคมีที่มีค่อนข้างสูงจุดหลอมเหลวเมื่อเทียบกับไฮโดรเจนและฮีเลียม เรียกว่า หวานเย็น เช่นน้ำแอมโมเนียและมีเทน ดาวเคราะห์ทั้งหมดมีวงโคจรที่เกือบเป็นวงกลมอยู่ภายในแผ่นดิสก์เกือบแบนที่เรียกว่า ecliptic .ระบบสุริยะประกอบด้วยวัตถุขนาดเล็ก [ E ] เข็มขัดดาวเคราะห์น้อยซึ่งอยู่ระหว่างวงโคจรของดาวอังคารและดาวพฤหัสบดี ส่วนใหญ่มีวัตถุประกอบด้วย เหมือนดาวเคราะห์โลก , หินและโลหะ นอกวงโคจรของดาวเนปจูนโกหกเข็มขัดไคเปอร์และกระจัดกระจาย ดิสก์ ซึ่งเป็นประชากรของทรานส์เนปจูนวัตถุประกอบด้วยส่วนใหญ่ของน้ำแข็ง และถัดไปที่พบประชากรของ sednoids . ภายในประชากรเหล่านี้มีหลายโหลอาจนับหมื่นของวัตถุขนาดใหญ่พอที่พวกเขาได้ถูกควบคุมโดยแรงโน้มถ่วงของตนเอง [ 10 ] วัตถุดังกล่าวถูกจัดเป็นดาวเคราะห์แคระ ดาวเคราะห์แคระ ดาวเคราะห์น้อยซีรีส รวมถึงระบุและทรานส์เนปจูนวัตถุพลูโตและอีริส [ E ] นอกเหนือไปจากทั้งสองภูมิภาค ประชากรต่าง ๆ ในร่างกายขนาดเล็กอื่น ๆรวมทั้งดาวหาง เซ็นทอร์ และฝุ่นระหว่างดาวเคราะห์ อย่างอิสระการเดินทางระหว่างภูมิภาค หกของดาวเคราะห์ อย่างน้อยสี่ของดาวเคราะห์แคระ และหลายส่วนของร่างกายที่เล็กกว่าจะโคจรดาวเทียมธรรมชาติ [ F ] มักจะเรียกว่า " ดวงจันทร์ " หลังจากที่ดวงจันทร์ แต่ละที่ของดาวเคราะห์รอบนอกล้อมรอบด้วยวงแหวนของดาวเคราะห์ ฝุ่นและวัตถุขนาดเล็กอื่นๆลมแสงอาทิตย์ กระแสของอนุภาคประจุไฟฟ้าไหลออกจากดวงอาทิตย์ที่สร้างฟองเหมือนภาคในดวงดาวกลางเรียกว่าเฮลิโอสเฟียร์ . การ heliopause เป็นจุดที่แรงดันจากลมแสงอาทิตย์เท่ากับคู่แข่งความดันลมระหว่างดวงดาว มันยื่นออกมา ขอบของแถบหินกระจาย . ในเมฆออร์ต ซึ่งเป็นความคิดที่จะเป็นแหล่งที่มาของดาวหางคาบยาว อาจอยู่ที่ระยะทางประมาณพันครั้ง มากไปกว่าเฮลิโอสเฟียร์ . ระบบสุริยะตั้งอยู่ในแขนโอไรออน 26 , 000 ปีแสง จากศูนย์กลางของทางช้างเผือก