Currently available remote sensing

Currently available remote sensing methods for forest degradation monitoring can be coarsely grouped into four categories:
(1) detection of direct degradation indicators (e.g. canopy cover percentage) on single date or composite image
(e.g. Souza et al., 2003); (2) detection of direct degradation indicators by time series analysis (e.g. Healey et al., 2005);
(3) mapping of secondary indicators (e.g. logging roads, log landings, villages) and assuming certain degradation buffers
around them (e.g. Potapov et al., 2008); and (4) direct estimation of forest parameters (e.g. stem volume and biomass),
nowadays most typically performed with radar or LiDAR systems in tropical forests (e.g. Jubanski et al., 2013). We describe
and analyse the current status of know-how in each of these four categories from the perspective of Southeast Asia. Note
that, the category 4 methods are not particularly designed for degradation monitoring. Therefore, we do not attempt to
comprehensively cover this category, but merely highlight some of the latest developments which may be of interest from
the perspective of forest degradation monitoring.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในปัจจุบันใช้วิธีตรวจจับระยะไกลสำหรับลดการป่าไม้สามารถหยาบจัดกลุ่มเป็นสี่ประเภท:(1) การตรวจสอบตัวชี้วัดย่อยสลายโดยตรง (เช่นหลังคาฝาเปอร์เซ็นต์) ในวันเดียวหรือภาพประกอบ(เช่นอซู et al. 2003); (2) การตรวจสอบตัวชี้วัดย่อยสลายโดยตรงโดยการวิเคราะห์ลำดับเวลา (เช่นลีย์ et al. 2005);(3) การทำแผนที่ของตัวชี้วัดรอง (เช่นการล็อกถนน ล็อก landings หมู่บ้าน) และสมมติว่าบางลดบัฟเฟอร์รอบตัวพวกเขา (เช่น Potapov et al. 2008); และ (4) การประเมินที่ตรงป่าพารามิเตอร์ (เช่นปริมาณก้านและชีวมวล),ในปัจจุบันส่วนใหญ่มักจะดำเนินการกับเรดาร์หรือระบบ LiDAR ในป่าเขตร้อน (เช่น Jubanski et al. 2013) เราอธิบายและวิเคราะห์สถานะปัจจุบันของความรู้ในแต่ละประเภทเหล่านี้สี่จากมุมมองของเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ หมายเหตุว่า ออกในหมวดที่ 4 วิธีไม่โดยเฉพาะอย่างยิ่งแบบมาสำหรับการตรวจสอบการย่อยสลาย ดังนั้น เราไม่พยายามที่จะครบถ้วนครอบคลุมประเภทนี้ แต่เพียงเน้นถึงการพัฒนาล่าสุดซึ่งอาจเป็นที่สนใจจากมุมมองของการลดประสิทธิภาพการป่าไม้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มีอยู่ในปัจจุบันวิธีการสำรวจระยะไกลสำหรับการตรวจสอบความเสื่อมโทรมของป่าสามารถแบ่งหยาบเป็นสี่ประเภท
(1) การตรวจสอบของตัวชี้วัดย่อยสลายโดยตรง (เช่นหลังคาร้อยละปก) ในวันเดียวหรือภาพคอมโพสิต
(เช่น Souza et al, 2003). (2) การตรวจสอบของตัวชี้วัดย่อยสลายโดยตรงโดยการวิเคราะห์อนุกรมเวลา (เช่น Healey et al, 2005.)
(3) การทำแผนที่ของตัวชี้วัดรอง (เช่นถนนเข้าสู่ระบบเข้าสู่ระบบเพลย์หมู่บ้าน) และสมมติบัฟเฟอร์ย่อยสลายบางอย่าง
รอบตัวพวกเขา (เช่น Potapov et al., 2008); และ (4) การประมาณค่าพารามิเตอร์โดยตรงของป่า (เช่นปริมาณลำต้นและชีวมวล)
ในปัจจุบันส่วนใหญ่มักดำเนินการกับเรดาร์หรือ LiDAR ระบบในป่าเขตร้อน (เช่น Jubanski et al., 2013) เราอธิบาย
และวิเคราะห์สถานะปัจจุบันของความรู้ในแต่ละเหล่านี้สี่ประเภทจากมุมมองของเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ทราบ
ว่าวิธีการประเภทที่ 4 ไม่ได้ออกแบบมาโดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับการตรวจสอบการย่อยสลาย ดังนั้นเราจึงไม่พยายามที่จะ
กว้างครอบคลุมหมวดหมู่นี้ แต่เพียงบางส่วนของไฮไลต์การพัฒนาล่าสุดซึ่งอาจจะเป็นที่น่าสนใจจาก
มุมมองของการตรวจสอบความเสื่อมโทรมของป่า