because of the earthquake and 45Æ1%

because of the earthquake and 45Æ1% (n ¼ 23) reported
ongoing financial difficulties after the earthquake. Thirtyeight
of the participants (74Æ5%) reported that they had
received insufficient social support after the earthquake.
These answers were based on the participant’s view.
There was no statistically significant difference among the
three intervention groups when compared for participant
characteristics except for education levels, having experienced
loss and perceived economic distress. In addition, there
was no difference among the groups regarding coping
strategies. However, there was significant difference between
the ‘medication only’ (M) group and ‘psychoeducation only’
(PE) group when the post-traumatic stress scores (Bonferroni
test F ¼ 13Æ49, d.f. ¼ 2, p ¼ 0Æ045) were compared and
between the PE and PEM groups for depression scores
(F ¼ 7Æ66, d.f. ¼ 2, p ¼ 0Æ018). The participants in the PE
group had lower mean scores. Hence, ANCOVA test was used
to control that difference among the groups for the analysis
of measurements in post-tests.
Pretest to post-test comparison of intervention groups
Table 2 displays the means and SD of the scores on the
symptom and coping strategies scales. The paired samples
t-test was used to compare the pretests and posttests
despite the small sample size as the variances were
homogeneous within the groups. Posttest scores of posttraumatic
stress and depression were significantly lower
compared with the pretests in all intervention groups, while
problem-solving scores were higher in those participating in
the PEM intervention. Social support-seeking scores increased
in the M group and avoidance decreased in the
PEM and M groups. There was no difference between
pretests and posttests for coping strategies in the PE group
(Table 2).
The univariate ANCOVA test was used for all posttest
outcomes to evaluate the effectiveness of intervention. Table 3
shows the adjusted means of post-test scores by controlling
for pretest scores. There were significant differences among
the intervention groups in post-traumatic stress, depression
and problem-solving approach scores.
There were significant differences between the PEM and M
intervention groups in post-tests for PTSD, depression and
problem-solving scores. The post-traumatic stress scores of
the M group were significantly higher than the other two
groups after the intervention and the PEM group differed
significantly from the M group for depression and problemsolving
scores. The depression scores were decreased and
problem-solving scores were increased significantly in the
PEM group. In general, there was no difference in outcome
scores of the PE group compared with the other two
intervention groups.
Correlation between the symptoms and coping strategies
In evaluating of pretests and post-tests, there was a statistically
significant positive correlation between PTSD scores
and depression scores (pretest, r ¼ 0Æ618, p < 0Æ001; posttest,
r ¼ 0Æ676, p < 0Æ001). Those who had lower avoidance
tended to have higher social support-seeking scores
(r ¼ 0Æ391, p ¼ 0Æ005), lower depression (r ¼ 0Æ359,
p ¼ 0Æ010) and lower PTSD scores (r ¼ 0Æ504, p < 0Æ001)
on posttests. In addition, social support-seeking was also
negatively correlated with PTSD scores (r ¼ 0Æ363,
p ¼ 0Æ009), while those who had lower PTSD scores tended
to have higher social support-seeking scores.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เนื่องจากแผ่นดินไหวและ 45Æ1% (n ¼ 23) รายงานปัญหาทางการเงินต่อเนื่องหลังจากแผ่นดินไหว Thirtyeightของผู้เข้าร่วม (74Æ5%) รายงานว่า พวกเขามีได้รับสนับสนุนทางสังคมที่ไม่เพียงพอหลังจากแผ่นดินไหวคำตอบเหล่านี้จากมุมมองของผู้เข้าร่วมมีความแตกต่างไม่มีนัยสำคัญทางสถิติระหว่างการสามกลุ่มแทรกแซงเมื่อเทียบสำหรับผู้เข้าร่วมลักษณะยกเว้นระดับการศึกษา ไม่มีประสบการณ์สูญเสียและความทุกข์ทางเศรษฐกิจรับรู้ นอกจากนี้ มีไม่มีความแตกต่างระหว่างกลุ่มแก้ไขเกี่ยวกับรับมือกลยุทธ์ อย่างไรก็ตาม มีความแตกต่างระหว่าง'ยาเท่า' กลุ่ม (ม) และ 'psychoeducation เท่านั้น'กลุ่ม (PE) เมื่อความเครียดโพสต์บาดแผลคะแนน (Bonferroniทดสอบ F ¼ 13Æ49, d.f. ¼ 2, p ¼ 0Æ045) มาเปรียบเทียบ และระหว่างกลุ่ม PE และ PEM สำหรับคะแนนภาวะซึมเศร้า(F 7Æ66, d.f. ¼ 2, p ¼¼ 0Æ018) ผู้เข้าร่วมในการ PEกลุ่มมีคะแนนเฉลี่ยต่ำลง ด้วยเหตุนี้ ใช้ทดสอบ ANCOVAการควบคุมความแตกต่างระหว่างกลุ่มสำหรับการวิเคราะห์ที่การวัดในการทดสอบหลังแล็ปว่าหลังทดสอบเปรียบเทียบของกลุ่มแทรกแซงตารางที่ 2 แสดงวิธีและ SD ของคะแนนในการอาการและการรับมือตาชั่งกลยุทธ์ ตัวอย่างการจับคู่ใช้ทดสอบ t เพื่อเปรียบเทียบการทดสอบระดับและ posttestsแม้มีขนาดเล็กอย่างเป็นผลต่างที่เนื้อเดียวกันภายในกลุ่ม คะแนน posttest ของ posttraumaticความเครียดและภาวะซึมเศร้าคนที่ต่ำมากในขณะที่เมื่อเทียบกับการทดสอบระดับในกลุ่มแทรกแซงทั้งหมดแก้ปัญหาคะแนนได้สูงในผู้เข้าร่วมการแทรกแซง PEM เพิ่มคะแนนการแสวงหาการสนับสนุนทางสังคมในเมตร กลุ่มและหลีกเลี่ยงลดลงในการกลุ่ม PEM และ M ก็ไม่แตกต่างทดสอบระดับและ posttests สำหรับกลยุทธ์รับมือในกลุ่ม PE(ตารางที่ 2)การทดสอบ ANCOVA ไร univariate ใช้สำหรับ posttest ทั้งหมดผลการประเมินประสิทธิภาพของการแทรกแซง ตารางที่ 3แสดงวิธีการปรับปรุงของคะแนนการทดสอบหลัง ด้วยการควบคุมสำหรับคะแนนแล็ปว่า มีความแตกต่างกันระหว่างกลุ่มแทรกแซงในบาดแผลความเครียด ภาวะซึมเศร้าและคะแนนวิธีการแก้ปัญหามีความแตกต่างที่สำคัญระหว่าง PEM และ Mแทรกแซงของกลุ่มในการทดสอบหลังสำหรับพล็อต ภาวะซึมเศร้า และคะแนนการแก้ปัญหา คะแนนความเครียดโพสต์บาดแผลของกลุ่ม M ได้สูงกว่าอีกสองกลุ่มหลังการแทรกแซงและ PEM กลุ่มแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญจากกลุ่ม M สำหรับภาวะซึมเศร้าและ problemsolvingคะแนน ถูกลดคะแนนภาวะซึมเศร้า และการแก้ปัญหาคะแนนเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญในการกลุ่ม PEM ทั่วไป ก็ไม่ต่างในผลลัพธ์คะแนนของกลุ่ม PE เมื่อเทียบกับอีกสองแทรกแซงของกลุ่มความสัมพันธ์ระหว่างอาการและกลยุทธ์รับมือในการประเมินทดสอบระดับและหลังทดสอบ ในทางสถิติอย่างมีนัยสำคัญสหสัมพันธ์ระหว่างคะแนนพล็อตคะแนนภาวะซึมเศร้าและ (p, r ¼ 0Æ618 แล็ปว่า < 0Æ001; posttestp, r ¼ 0Æ676 < 0Æ001) ผู้หลีกเลี่ยงต่ำแนวโน้มที่จะ มีคะแนนสังคมสนับสนุนหาสูงขึ้น(p, r ¼ 0Æ391 ¼ 0Æ005), ลดอาการซึมเศร้า (r ¼ 0Æ359p ¼ 0Æ010) และพล็อตคะแนนที่ต่ำกว่า (p, r ¼ 0Æ504 < 0Æ001)บน posttests นอกจากนี้ สังคมสนับสนุนแสวงหาก็มีความสัมพันธ์ในเชิงลบกับคะแนนพล็อต (r ¼ 0Æ363p ¼ 0Æ009), ใน ขณะที่ผู้ทำลดคะแนนพล็อตแนวโน้มมีคะแนนสังคมสนับสนุนหาสูงขึ้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เพราะแผ่นดินไหวและ45Æ1% (n ¼ 23) รายงาน
ปัญหาทางการเงินอย่างต่อเนื่องหลังเกิดแผ่นดินไหว Thirtyeight
ของผู้เข้าร่วม (74Æ5%) รายงานว่าพวกเขาได้
รับการสนับสนุนทางสังคมไม่เพียงพอหลังเกิดแผ่นดินไหว.
คำตอบเหล่านี้ขึ้นอยู่กับมุมมองของผู้เข้าร่วม.
ไม่มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติในหมู่เป็น
สามกลุ่มแทรกแซงเมื่อเทียบสำหรับผู้เข้าร่วม
ลักษณะยกเว้นสำหรับระดับการศึกษา มีประสบการณ์
การสูญเสียและการรับรู้ความทุกข์ทางเศรษฐกิจ นอกจากนี้ยังมี
ความแตกต่างกันในกลุ่มเกี่ยวกับการเผชิญปัญหาไม่มี
กลยุทธ์ แต่มีความแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญระหว่าง
ที่ยาเท่านั้น '(M) กลุ่มและ' สุขภาพจิตเท่านั้น '
(PE) กลุ่มเมื่อคะแนนบาดแผลความเครียด (Bonferroni
ทดสอบ F ¼? 13Æ49, DF ¼ 2 P ¼0Æ045) ถูกนำมาเปรียบเทียบ และ
ระหว่าง PE และ PEM กลุ่มสำหรับคะแนนภาวะซึมเศร้า
(F ¼7Æ66, DF ¼ 2 P ¼0Æ018) ผู้เข้าร่วมใน PE
กลุ่มมีคะแนนเฉลี่ยต่ำกว่า ดังนั้นการทดสอบ ANCOVA ถูกนำมาใช้
ในการควบคุมความแตกต่างระหว่างกลุ่มในการวิเคราะห์
การวัดในการโพสต์การทดสอบ.
Pretest เพื่อแสดงการทดสอบเปรียบเทียบในกลุ่มแทรกแซง
ตารางที่ 2 แสดงวิธีการและ SD ของคะแนนที่
อาการและการเผชิญเกล็ดกลยุทธ์ คู่ตัวอย่าง
t-test ถูกใช้ในการเปรียบเทียบการทดสอบก่อนเรียนและหลังเรียน
แม้จะมีขนาดของกลุ่มตัวอย่างขนาดเล็กเป็นความแปรปรวนเป็น
เนื้อเดียวกันภายในกลุ่ม คะแนนหลังการทดลองของหลังถูกทารุณกรรม
ความเครียดและภาวะซึมเศร้าลดลงอย่างมีนัยสำคัญ
เมื่อเทียบกับทดสอบก่อนเรียนในทุกกลุ่มแทรกแซงในขณะที่
คะแนนการแก้ปัญหาสูงขึ้นในผู้ที่มีส่วนร่วมใน
การแทรกแซง PEM การสนับสนุนทางสังคมที่กำลังมองหาคะแนนเพิ่มขึ้น
ในกลุ่ม M และหลีกเลี่ยงการลดลงใน
พีอีเอ็มและกลุ่ม M มีความแตกต่างระหว่างไม่ได้
ทดสอบก่อนเรียนและหลังเรียนสำหรับกลวิธีการเผชิญปัญหาในกลุ่ม PE
(ตารางที่ 2).
การทดสอบ ANCOVA univariate ถูกใช้สำหรับการทดลองทั้งหมด
ผลการประเมินประสิทธิภาพของการแทรกแซง ตารางที่ 3
แสดงให้เห็นถึงวิธีการตั้งค่าของคะแนนหลังการทดสอบโดยการควบคุม
สำหรับคะแนนก่อนเรียน มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญในหมู่
กลุ่มแทรกแซงในการโพสต์บาดแผลความเครียดซึมเศร้า
และการแก้ปัญหาคะแนนวิธี.
มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญระหว่างพีอีเอ็มแอนด์เอ็มเป็น
กลุ่มแทรกแซงในการโพสต์การทดสอบสำหรับพล็อตภาวะซึมเศร้าและ
คะแนนการแก้ปัญหา คะแนนบาดแผลความเครียดของ
กลุ่ม M สูงกว่าอีกสองอย่างมีนัยสำคัญ
กลุ่มหลังจากที่การแทรกแซงและกลุ่ม PEM แตกต่างกัน
อย่างมีนัยสำคัญจากกลุ่ม M สำหรับภาวะซึมเศร้าและญ
คะแนน คะแนนภาวะซึมเศร้าลดลงและ
คะแนนการแก้ปัญหาเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญใน
กลุ่มพีอีเอ็ม โดยทั่วไปไม่มีความแตกต่างในผล
คะแนนของกลุ่ม PE เมื่อเทียบกับอีกสอง
กลุ่มแทรกแซง.
ความสัมพันธ์ระหว่างอาการและกลวิธีการเผชิญปัญหา
ในการประเมินของทดสอบก่อนเรียนและการทดสอบการโพสต์มีสถิติ
ความสัมพันธ์เชิงบวกอย่างมีนัยสำคัญระหว่างคะแนนพล็อต
และภาวะซึมเศร้า คะแนน (ก่อนการทดลองวิจัย¼0Æ618, p <0Æ001; หลังการทดลอง,
R ¼0Æ676, p <0Æ001) คนที่มีการหลีกเลี่ยงที่ต่ำกว่า
มีแนวโน้มที่จะได้รับการสนับสนุนที่กำลังมองหาคะแนนทางสังคมที่สูงขึ้น
(R ¼? 0Æ391พี¼0Æ005), ซึมเศร้าลดลง (R ¼0Æ359,
P ¼0Æ010) และลดคะแนนพล็อต (R ¼0Æ504, p <0Æ001)
บน หลังเรียน นอกจากนี้การสนับสนุนการแสวงหาทางสังคมก็ยัง
มีความสัมพันธ์เชิงลบกับคะแนนที่พล็อต (R ¼? 0Æ363,
P ¼0Æ009) ในขณะที่ผู้ที่มีคะแนนต่ำกว่าพล็อตมีแนวโน้มที่
จะมีการสนับสนุนที่กำลังมองหาคะแนนทางสังคมที่สูงขึ้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เพราะแผ่นดินไหวและ 45 กู้ 1% ( N ¼ 23 ) รายงานปัญหาทางการเงินอย่างต่อเนื่อง หลังเกิดแผ่นดินไหว thirtyeightของผู้เข้าร่วม ( 74 กู้ร้อยละ 5 ) รายงานว่าพวกเขาได้ที่ได้รับไม่เพียงพอ การสนับสนุนทางสังคม หลังเกิดแผ่นดินไหวคำตอบเหล่านี้ขึ้นอยู่กับมุมมองของผู้เข้าร่วมไม่มีความแตกต่างระหว่างสามกลุ่มเมื่อเทียบสำหรับผู้เข้าร่วมลักษณะยกเว้น ระดับการศึกษา และมีประสบการณ์ความสูญเสียทางเศรษฐกิจ และการรับรู้ความเจ็บปวด นอกจากนี้ไม่มีความแตกต่างระหว่างกลุ่มที่เกี่ยวกับการจัดการกลยุทธ์ อย่างไรก็ตาม มีความแตกต่างระหว่าง" ยาเท่านั้น " ( M ) และกลุ่มศึกษา " " เท่านั้น( PE ) กลุ่มเมื่อบาดแผลความเครียดคะแนน ( บอนเฟอร์โรนีทดสอบ f ¼ 13 กู้ 49 d.f. ¼ 2 , p ¼ 0 กู้ 045 ) เปรียบเทียบกับระหว่าง PE และกลุ่มควบคุมสำหรับคะแนนภาวะซึมเศร้า( F ¼ 7 กู้ 66 , d.f. ¼ 2 , p ¼ 0 กู้ 018 ) ผู้เข้าร่วมในการเปกลุ่มมีค่าคะแนนเฉลี่ย . ดังนั้น หลังทดสอบใช้การควบคุมที่แตกต่างกันระหว่างกลุ่ม เพื่อใช้ในการวิเคราะห์ของการวัดในการทดสอบการโพสต์ทดลองโพสต์การทดสอบเปรียบเทียบของกลุ่ม การแทรกแซงตารางที่ 2 แสดงวิธีการและ SD ของคะแนน ในอาการและการเผชิญปัญหาระดับกลยุทธ์ คู่ตัวอย่างt-test เพื่อเปรียบเทียบการสอนภาษาไทยแม้จะมีขนาดเล็กขนาดตัวอย่างเป็นแบบคือเป็นเนื้อเดียวกันภายในกลุ่ม คะแนนสภาวะความเครียดและความซึมเศร้าลดลงเมื่อเทียบกับนักเรียนในกลุ่มการทดลองทั้งหมด ในขณะที่คะแนนการแก้ปัญหาสูงกว่าในผู้เข้าร่วมในแบบกลุ่ม การสนับสนุนทางสังคม การแสวงหาคะแนนเพิ่มขึ้นในกลุ่มและการลดลงในม.ควบคุมและกลุ่ม มีความแตกต่างระหว่างสอนภาษาไทยวิธีเผชิญความเครียดในกลุ่มอี( ตารางที่ 2 )2 แบบทดสอบหลังใช้ทุกหลังผลการประเมินประสิทธิผลของการแทรกแซง ตารางที่ 3แสดงวิธีการปรับคะแนนทดสอบโพสต์โดยการควบคุมคะแนนก่อนเรียน มีความแตกต่างระหว่างส่วนกลุ่มความเครียดบาดแผล ภาวะซึมเศร้าคะแนน และแนวทางการแก้ปัญหามีความแตกต่างระหว่างแบบกับม.กลุ่มกิจกรรมในการทดสอบการโพสต์สำหรับ PTSD , ภาวะซึมเศร้าคะแนน การแก้ปัญหา ส่วนบาดแผลคะแนนความเครียดของM กลุ่มสูงกว่าสองอื่น ๆกลุ่มหลังการ ทดลองและกลุ่มควบคุมแตกต่างกันทาง M กลุ่มสำหรับภาวะซึมเศร้าและการแก้ปัญหาคะแนน ภาวะซึมเศร้าคะแนนลดลงคะแนนเพิ่มขึ้นอย่างมากในการแก้ปัญหาแบบกลุ่ม โดยทั่วไปมีความแตกต่างในผลลัพธ์คะแนนกลุ่มของ PE เมื่อเทียบกับอีกสองกลุ่มการทดลองความสัมพันธ์ระหว่างอาการและการ เผชิญความเครียดในการประเมินของนักเรียนและแบบทดสอบโพสต์ มีสถิติความสัมพันธ์ระหว่างคะแนน PTSDและคะแนนภาวะซึมเศร้า ( 2 R ¼ 0 กู้ 1 , p < 0 001 หลังกู้ ;r ¼ 0 0 กู้กู้ 676 , p < . 001 ) ผู้ที่ได้รับการลดลงมีแนวโน้มที่จะแสวงหาการสนับสนุนทางสังคมสูงกว่าคะแนน( R ¼ 0 กู้ 391 , p ¼ 0 กู้ 005 ) , ภาวะซึมเศร้าลดลง ( r ¼ 0 359 กู้ ,P ¼ 0 กู้ 010 ) และลดคะแนน PTSD ( R ¼ 0 0 กู้กู้ 504 , p < . 001 )บนหลังฝึก นอกจากนี้ การสนับสนุนทางสังคม การแสวงหา คือ ยังมีความสัมพันธ์กับคะแนน PTSD ( R ¼ 363 0 กู้ ,P ¼ 0 กู้ 009 ) , ในขณะที่คนที่ลดคะแนน PTSD มีแนวโน้มเพื่อแสวงหาการสนับสนุนทางสังคมสูงกว่าคะแนน