The relationship of this typology t

The relationship of this typology to the six decision-making paradigms is not clear-cut. Moreover it was not the main point of the metaanalysis that we report. However, the classical decision-making approach (even its modern variants) is clearly accommodated in approach one. Bounded rationality, incrementalism and the adaptive para- digms recognise decision-making phases, but do not follow a process ontology, and are readily aligned with approach two. Later work by the progenitors of bounded rationality employed computer simulations of decision-making, which could be associated with approach four, were it not for the limitations of the technology available at that time (Cyert & March, 1963/1992). Bridging both approaches two and three is the pragmatic model, with its quest for complex explanation. Only naturalistic decision-making offers contextualised richness in its coverage of decision-making ‘as it happens’, and this is closest in spirit to approach three.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความสัมพันธ์นี้จำแนกการ paradigms ตัดสินใจหกที่แน่ชัดไม่ได้ นอกจากนี้ ไม่ใช่จุดหลักของ metaanalysis ที่เรารายงาน อย่างไรก็ตาม วิธีตัดสินใจแบบคลาสสิก (แม้ความทันสมัยตัวแปร) จะเข้าพักได้ชัดเจนในวิธีการหนึ่ง Rationality กี่ incrementalism และแบบอะแดปทีฟพารา digms รู้ระยะตัดสินใจ แต่ตามภววิทยากระบวนการ และพร้อมได้สอดคล้องกับแนวทางที่สอง ภายหลังการทำงาน โดย progenitors ของ rationality กี่จ้างจำลองคอมพิวเตอร์ของตัดสินใจ ซึ่งสามารถเชื่อมโยงกับวิธี 4 ไม่ได้เรื่องสำหรับข้อจำกัดของเทคโนโลยีที่มีในขณะนั้น (Cyert และมีนาคม 1963/1992) ระหว่างกาลทั้งยื่นสอง และสามคือรูปแบบปฏิบัติ มีการแสวงหาคำอธิบายที่ซับซ้อน เฉพาะ naturalistic ตัดสินเสนอ contextualised ความรุ่มรวยในความครอบคลุมของการตัดสินใจ 'ที่เกิดขึ้น' และใกล้เคียงในจิตใจกับวิธีที่สามเป็น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความสัมพันธ์ของการจำแนกประเภทหกกระบวนทัศน์การตัดสินใจนี้ไม่ได้เป็นที่ชัดเจน นอกจากนี้มันไม่ได้เป็นจุดหลักของ metaanalysis ที่เรารายงาน อย่างไรก็ตามวิธีการตัดสินใจคลาสสิก (แม้สายพันธุ์ที่ทันสมัย​​) จะรองรับอย่างชัดเจนในวิธีการอย่างใดอย่างหนึ่ง เหตุผลล้อมรอบ, incrementalism และ digms ทัศน์การปรับตัวรับรู้ขั้นตอนการตัดสินใจ แต่ไม่ได้ทำตามขั้นตอนที่เกี่ยวกับธรรมชาติและมีความสอดคล้องอย่างง่ายดายด้วยวิธีการที่สอง การทำงานในภายหลังโดยบรรพบุรุษของความมีเหตุผลที่สิ้นสุดการจ้างงานแบบจำลองคอมพิวเตอร์ของการตัดสินใจซึ่งอาจจะเกี่ยวข้องกับวิธีการที่สี่มันไม่ได้สำหรับข้อ จำกัด ของเทคโนโลยีที่มีอยู่ในเวลานั้น (Cyert และมีนาคม 1963/1992) วิธีการแก้ทั้งสองและสามเป็นรูปแบบในทางปฏิบัติมีการแสวงหาคำอธิบายที่ซับซ้อน เพียง แต่มีการตัดสินใจยึด contextualised ความมีชีวิตชีวาในการรายงานข่าวของการตัดสินใจ 'ที่มันเกิดขึ้น' และนี่คือที่ใกล้เคียงที่สุดในจิตวิญญาณที่จะเข้าใกล้สาม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความสัมพันธ์ของรูปแบบนี้ที่ 6 การตัดสินใจกระบวนทัศน์ที่ไม่แน่ชัด นอกจากนี้มันก็ไม่ใช่ประเด็นหลักของ metaanalysis ที่เรารายงาน อย่างไรก็ตาม แนวทางการตัดสินใจแบบคลาสสิก ( แม้ปัจจุบันความชัดเจนอาศัยในวิธีการหนึ่ง ความมีเหตุผลล้อมรอบ incrementalism และการปรับตัว , พารา - digms จำขั้นตอนการตัดสินใจแต่ไม่ได้ตามกระบวนการ อภิปรัชญา และพร้อมที่สอดคล้องกับแนวทางที่สอง หลังจากทำงานโดยตั้งต้นจำกัดของเหตุผลที่ใช้คอมพิวเตอร์จำลองของการตัดสินใจ ซึ่งอาจจะเกี่ยวข้องกับวิธีการสี่ ไม่ใช่ข้อจำกัดของเทคโนโลยีที่มีอยู่ในเวลานั้น ( ไซเยิร์ต&มีนาคม 1963 / 2535 ) วิธีแก้ทั้ง 2 และ 3 เป็นแบบปฏิบัติ ,กับการค้นหาสำหรับคำอธิบายที่ซับซ้อน แต่การตัดสินใจเสนอความด contextualised ในความคุ้มครองของการตัดสินใจ ' มันเกิดขึ้น และมันใกล้จิตวิญญาณแนวทาง 3