But neither logic nor great age pla

But neither logic nor great age plays a significant role in the labeling of variants. Consider 'ain't', which may be the English word most despised by schoolteachers and pundits. Far from being illogical or recent, 'ain't' is a legitimate phonological descendant of 'amn't', which was the original contraction of 'am not'. It isn't clear how 'ain't' fell into disrepute, but once there, it left an awkward gap in the system of negative contractions: We have "You're going, aren't you?", "She's going, isn't she?", and so on, but surely no real person actually says "I'm going, am I not?". Instead, people say "I'm going, aren't I?", in part because they have been taught to avoid 'ain't' like the plague; and here logic shudders, because while "You are going, She is going," etc., are fine, "I are going" is impossible for native speakers of English. The point of this example is not to urge rehabilitation of ain't'—legislating language change is generally a losing proposition—but to illustrate the linguistically arbitrary nature of social valuation of the results of language change.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แต่ไม่ตรรกะหรืออายุที่ดีมีบทบาทสำคัญในการติดฉลากของสายพันธุ์ พิจารณา 'ไม่' ซึ่งอาจจะเป็นภาษาอังกฤษคำว่าเกลียดมากที่สุดโดยครูและเกจิ ห่างไกลจากการไร้เหตุผลหรือที่ผ่านมา 'ไม่ได้' เป็นทายาทที่ถูกต้องของเสียง 'amn't' ซึ่งเป็นหดตัวเดิมของ 'ผมไม่ได้' มันไม่ชัดเจนว่า 'ไม่ได้' ตกอยู่ในความเสียชื่อเสียง แต่เมื่อมีก็เหลือช่องว่างที่น่าอึดอัดใจในระบบของการหดตัวเชิงลบ: เรามี "คุณกำลังจะไปไม่ได้ที่คุณ", "เธอไป เธอไม่ได้? "และอื่น ๆ แต่ก็ไม่มีคนจริงจริงกล่าวว่า" ฉันจะ, ฉันไม่ได้? " แต่มีคนบอกว่า "ฉันจะไม่ได้ฉัน?" ส่วนหนึ่งเป็นเพราะพวกเขาได้รับการสอนให้หลีกเลี่ยง 'ไม่ได้' เช่นภัยพิบัติ; และนี่คือตรรกะสั่นเพราะในขณะที่ "คุณจะไปเธอจะ" ฯลฯ จะมีการปรับ "ฉันจะไป" เป็นไปไม่ได้สำหรับเจ้าของภาษาของภาษาอังกฤษ จุดตัวอย่างนี้ไม่ได้ที่จะผลักดันให้การฟื้นฟูสมรรถภาพของการเปลี่ยนแปลงภาษา ain't'-กฎหมายทั่วไปสูญเสียเรื่อง แต่แสดงให้เห็นถึงกฎเกณฑ์ธรรมชาติภาษาของการประเมินมูลค่าทางสังคมของผลของการเปลี่ยนภาษา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แต่ไม่มีตรรกะหรือใหญ่อายุมีบทบาทสำคัญในการติดฉลากของตัวแปร พิจารณา " ไม่ใช่ " ซึ่งอาจเป็นคำภาษาอังกฤษมากที่สุด ถูกรังเกียจโดยครูและผู้เชี่ยวชาญ . ไกลจากที่ไร้เหตุผล หรือล่าสุด " ไม่ใช่ " เป็นทายาทของ AMN ไม่ถูกต้องตามกฎหมาย ทาง " " ซึ่งเป็นเดิม การหดตัวของ " ไม่ใช่ " มันไม่ได้ชัดเจนว่า " ไม่ " ลดลงในการเสียชื่อเสียง แต่ถ้ามันเหลือช่องว่างอึดอัดใจในระบบของการหดตัวเชิงลบ : เราได้ " คุณจะไปใช่มั้ย ? " เธอจะไปใช่มั้ย ? , และอื่น ๆ แต่ก็จริงไม่มีบุคคลจริง ๆ ว่า " ฉันไป ฉันไม่ได้ แทน หลายคนบอกว่า " ฉันไปใช่มั้ย ? ในส่วนหนึ่งเพราะพวกเขาได้รับการสอนให้หลีกเลี่ยงไม่ได้ เช่น โรคระบาด และที่นี่ตรรกะ shudders เพราะในขณะที่คุณกำลัง เธอกำลัง " ฯลฯ ก็ได้ " ผมจะ " เป็นไปไม่ได้สำหรับเจ้าของภาษาของภาษาอังกฤษ จุดนี้เป็นตัวอย่าง ไม่ใช่เพื่อกระตุ้นฟื้นฟูไม่ได้ " - การบัญญัติเปลี่ยนภาษาโดยทั่วไปการสูญเสียข้อเสนอแต่เพื่อแสดงให้เห็นถึงธรรมชาติของสังคมภาษาศาสตร์โดยพลมูลค่าของผลของการเปลี่ยนภาษา .