Now let us examine a typical “exten

Now let us examine a typical “extended” family in a poor rural area of
South Asia. The household is likely to consist of eight or more people, including
parents, several children, two grandparents, and some aunts and uncles. They
have a combined real per capita annual income, in money and in “kind” (meaning
that they consume a share of the food they grow), of $300. Together they live
in a poorly constructed one- or two-room house as tenant farmers on a large
agricultural estate owned by an absentee landlord who lives in the nearby city.
The father, mother, uncle, and older children must work all day on the land. The
adults cannot read or write; the younger children attend school irregularly and
cannot expect to proceed beyond a basic primary education. All too often, when
they do get to school, the teacher is absent. They often eat only one or two meals
a day; the food rarely changes, and the meals are rarely sufficient to alleviate the
children’s persistent hunger pains. The house has no electricity, sanitation, or
fresh water supply. Sickness occurs often, but qualified doctors and medical
practitioners are far away in the cities, attending to the needs of wealthier families.
The work is hard, the sun is hot, and aspirations for a better life are continually
being snuffed out. In this part of the world, the only relief from the daily
struggle for physical survival lies in the spiritual traditions of the people.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ตอนนี้ ตรวจสอบ "เพิ่มเติม" ครอบครัวทั่วไปในพื้นที่ชนบทยากจนของเราเอเชียใต้ ครัวเรือนจะประกอบด้วยคนอย่าง น้อยแปด รวมทั้งผู้ปกครอง เด็ก สองตา ยาย และบาง aunts และลุง พวกเขามีรายได้จริง capita ต่อปีเป็นรวม เงิน และ "ชนิด" (ความหมายว่า จะใช้สัดส่วนของอาหารพวกเขาเติบโต), $ 300 พวกเขาอยู่ด้วยกันในงานการสร้างบ้านหนึ่ง หรือสองห้องพักเป็นเกษตรกรผู้เช่าบนขนาดใหญ่นิคมเกษตรที่เป็นเจ้าของ โดยเจ้าของเป็นผู้ออกเสียงเลือกอาศัยอยู่ในเมืองใกล้เคียงพ่อ แม่ ลุง และเด็กต้องทำทุกวันบนแผ่นดิน ที่ผู้ใหญ่ไม่สามารถอ่าน หรือ เขียน เด็กเข้าเรียนในโรงเรียนอย่างไม่สม่ำเสมอ และไม่คาดว่าจะดำเนินการนอกเหนือจากการศึกษาหลักการพื้นฐาน ทั้งหมดบ่อยเกินไป เมื่อพวกเขาไปโรงเรียน ครูไม่มา พวกเขามักจะกินอาหารเพียงหนึ่ง หรือสองวัน อาหารไม่ค่อยเปลี่ยนแปลง และอาหารมีไม่ค่อยเพียงพอที่จะบรรเทาการเด็กหิวแบบปวด บ้านมีไม่ใช้ไฟฟ้า สุขาภิบาล หรือน้ำสด โรคเกิดขึ้นมักจะ แต่มีแพทย์และแพทย์ผู้อยู่ห่างไกลเมือง ร่วมกับความต้องการของครอบครัว wealthierงานหนัก ดวงอาทิตย์จะร้อน และความปรารถนาชีวิตดีขึ้นอย่างต่อเนื่องถูก snuffed ออก ในส่วนนี้ของโลก บรรเทาเท่านั้นจากวันต่อสู้เพื่อความอยู่รอดทางกายภาพอยู่ในประเพณีจิตวิญญาณของคน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ตอนนี้ให้เราตรวจสอบปกติ "ขยาย"
ครอบครัวอยู่ในพื้นที่ชนบทที่ยากจนของเอเชียใต้
ของใช้ในครัวเรือนมีแนวโน้มที่จะประกอบด้วยแปดหรือมากกว่าคนรวมทั้งผู้ปกครองเด็กหลายคนสองปู่ย่าตายายและป้าและลุงบาง พวกเขามีจริงรวมรายได้ต่อหัวประจำปีในเงินและ "ชนิด" (หมายถึงว่าพวกเขากินส่วนแบ่งของอาหารที่พวกเขาเติบโต) $ 300 ร่วมกันพวกเขาอาศัยอยู่ในสร้างไม่ดีหนึ่งหรือบ้านสองห้องเป็นเกษตรกรเช่าในขนาดใหญ่อสังหาริมทรัพย์การเกษตรที่เป็นเจ้าของโดยเจ้าของบ้านที่ขาดไปที่อาศัยอยู่ในเมืองที่อยู่ใกล้เคียง. พ่อแม่ลุงและเด็กต้องทำงานทุกวันใน ที่ดิน ผู้ใหญ่ไม่สามารถอ่านหรือเขียน; เด็กที่อายุน้อยกว่าเข้าเรียนในโรงเรียนไม่สม่ำเสมอและไม่สามารถคาดหวังที่จะดำเนินการเกินกว่าประถมศึกษาขั้นพื้นฐาน ทั้งหมดบ่อยเกินไปเมื่อพวกเขาจะได้รับไปโรงเรียนครูจะหายไป พวกเขามักจะกินเพียงหนึ่งหรือสองมื้อต่อวัน; อาหารที่ไม่ค่อยมีการเปลี่ยนแปลงและอาหารจะไม่ค่อยเพียงพอที่จะบรรเทาถาวรเด็กปวดความหิว ที่บ้านมีไม่มีไฟฟ้าสุขาภิบาลหรือการจัดหาน้ำจืด ความเจ็บป่วยที่เกิดขึ้นบ่อย แต่แพทย์ที่มีคุณภาพและการแพทย์ปฏิบัติงานอยู่ห่างไกลในเมืองร่วมกับความต้องการของครอบครัวที่มั่งคั่งได้. การทำงานเป็นเรื่องยากที่ดวงอาทิตย์ร้อนและแรงบันดาลใจสำหรับชีวิตที่ดีขึ้นอย่างต่อเนื่องถูกดับ ในส่วนหนึ่งของโลกนี้บรรเทาเฉพาะจากชีวิตประจำวันการต่อสู้เพื่อความอยู่รอดทางกายภาพอยู่ในประเพณีทางจิตวิญญาณของผู้คน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ตอนนี้ให้เราตรวจสอบทั่วไป " ขยาย " ครอบครัวในเขตชนบทยากจน
เอเชียใต้ ครัวเรือนมีแนวโน้มที่จะประกอบด้วยแปดคนหรือมากกว่า รวมถึง
พ่อแม่หลาย เด็ก 2 คน ปู่ ย่า ตา ยาย และป้าและลุง พวกเขา
มีรวมรายได้ที่แท้จริงต่อหัว ในเงิน และ " ใจดี " ( หมายถึง
ที่พวกเขากินส่วนแบ่งของอาหารที่พวกเขาเติบโต ) , $ 300 ด้วยกันพวกเขาอาศัยอยู่
ในงานประดิษฐ์หนึ่งหรือสองห้อง เป็นผู้เช่าบ้านเกษตรกรในขนาดใหญ่
การเกษตรอสังหาริมทรัพย์เป็นเจ้าของโดยสติสัมปชัญญะเจ้าของบ้านที่อาศัยอยู่ในเมืองใกล้เคียง
พ่อ แม่ ลุง และเด็ก ต้องทำงานทั้งวัน บนที่ดิน
ผู้ใหญ่ไม่สามารถอ่านหรือเขียน เด็กเล็กเรียนศึกษาและ
ไม่สามารถคาดหวังที่จะดำเนินการเกินพื้นฐาน ประถมศึกษา ทั้งหมดบ่อยเกินไปเมื่อ
พวกเขาไม่ได้ไปโรงเรียน ครูขาด พวกเขามักจะกินเพียงหนึ่งหรือสองอาหาร
วัน อาหารไม่ค่อยเปลี่ยนแปลง และอาหารไม่ค่อยเพียงพอที่จะบรรเทา
เด็กหมั่นเพียรความหิว . บ้านไม่มีไฟฟ้า สุขาภิบาล หรือ
สดการประปา โรคที่เกิดขึ้นบ่อยๆ แต่แพทย์ที่มีคุณภาพและผู้ปฏิบัติงานทางการแพทย์
ห่างไกลออกไปในเมืองเข้าร่วมกับความต้องการของครอบครัวที่มั่งคั่ง .
งานยาก แดดก็ร้อน และแรงบันดาลใจสำหรับชีวิตที่ดีขึ้นอย่างต่อเนื่อง
ถูกฆ่าออก ในส่วนนี้ของโลก , บรรเทาจากการต่อสู้ทุกวัน
เพื่อความอยู่รอดทางกายภาพอยู่ในประเพณีทางจิตวิญญาณของผู้คน