The fair breeze blew, the white foa

The fair breeze blew, the white foam flew,
The furrow followed free;
We were the first that ever burst
Into that silent sea.

Down dropped the breeze, the sails dropped down,
'Twas sad as sad could be;
And we did speak only to break
The silence of the sea!

All in a hot and copper sky,
The bloody sun, at noon,
Right up above the mast did stand,
No bigger than the moon.

Day after day, day after day,
We stuck, nor breath nor motion;
As idle as a painted ship
Upon a painted ocean.

Water, water, everywhere,
And all the boards did shrink;
Water, water, everywhere,
Nor any drop to drink.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

พัดลมยุติธรรม โฟมขาว บินตีนกาตามฟรีเราเป็นคนแรกที่เคยระเบิดลงทะเลที่เงียบลงทิ้งลม ใบเรือที่ลดลงลง ' อาจจะเศร้าเป็นเศร้า Twasและเราได้พูดเท่านั้นจะทำลาย ความเงียบของทะเลทั้งหมดในท้องฟ้าร้อน และทองแดงดวงอาทิตย์เลือด เที่ยงขวาขึ้นเหนือเสาไม่เด่นไม่ใหญ่กว่าดวงจันทร์ทุก ๆ วัน ทุก ๆ วันเราติดอยู่ หรือการหายใจหรือการเคลื่อนไหวเป็นการใช้งานเป็นเรือทาสีเมื่อมหาสมุทรทาสีน้ำ น้ำ ทุกและทำการลด ขนาดแผงทั้งหมดน้ำ น้ำ ทุกหรือการวางเครื่องดื่ม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สายลมยุติธรรมพัด, โฟมสีขาวบิน
ร่องตามฟรี;
เราเป็นคนแรกที่เคยออกมา
ลงในทะเลเงียบ. ลงลดลงสายลม, เรือลดลงลงของคนที่เศร้าเศร้าอาจจะ; และเราไม่พูดเฉพาะ ที่จะทำลายความเงียบของทะเล! ทั้งหมดในท้องฟ้าร้อนและทองแดงดวงอาทิตย์เลือดเที่ยงขวาขึ้นไปข้างบนเสาไม่ยืนไม่ใหญ่กว่าดวงจันทร์. วันหลังจากวันวันหลังจากวันเราติดอยู่หรือลมหายใจ มิได้เคลื่อนไหวในขณะที่ไม่ได้ใช้งานเป็นเรือทาสี. เมื่อมหาสมุทรทาสีน้ำทุกที่และกระดานทั้งหมดไม่หด; น้ำทุกที่หรือลดลงใด ๆ ที่จะดื่ม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สายลมที่ยุติธรรม พัด โฟมสีขาวบิน ,ร่องตามฟรีเราเป็นคนแรกที่เคยระเบิดที่เงียบในทะเลส่งลมลง เรือลดลงลงโครงการ " เศร้าเสียใจอาจจะ ;เราได้พูดคุยเพื่อแบ่งเท่านั้นความเงียบของทะเล !ทั้งหมดในที่ร้อน และทองแดง ท้องฟ้าอาทิตย์นองเลือด ตอนเที่ยงขวาขึ้นเหนือเสาแล้วยืนไม่ใหญ่กว่าดวงจันทร์วันแล้ววันเล่า วันแล้ววันเล่าเราติด หรือลมหายใจและการเคลื่อนไหว ;ว่างงานเป็นทาสีเรือเมื่อทาสีมหาสมุทรน้ำ , น้ำ , ทุกที่และบอร์ดทั้งหมดได้หด ;น้ำ , น้ำ , ทุกที่หรือลดลงในการดื่ม