One structural approach to divergen

One structural approach to divergence (and to creativity; see below) is cross-curricularity. As we said in Chapter 4, it has a chequered history. It seems to hover as a sort of conscience-appeaser. We know that there should be links between subjects, but we have our expertises and our timetables, so we work out themes and audits. This is often a compromise. It may work, but it may become a nuisance. I remember several years of having to fend off the history department, explaining that children couldn't be taught Shakespeare at a particular time just because they were doing Elizabethan England in history, and that, even thought Year-7 were ready for the First World War, they weren't ready for Wilfred Owen.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วิธีหนึ่งโครงสร้างการ divergence (และความคิดสร้างสรรค์ ดูด้านล่าง) เป็นขน-curricularity เรากล่าวในบทที่ 4 มีประวัติ chequered เหมือนเป็นการเรียงลำดับของจิตสำนึก appeaser ร่อน เรารู้ว่า ควรจะมีการเชื่อมโยงระหว่างเรื่อง แต่เรามีเรา expertises และตารางเวลาสายของเรา เราทำงานรูปแบบและตรวจสอบ นี้มักจะเป็นการประนีประนอม มันอาจทำงาน แต่อาจเป็นการรบกวน ผมจำได้ว่า หลายปีต้องปัดเป่าปิดแผนกประวัติ อธิบายว่า เด็กไม่สอนเชกสเปียร์ในเวลาใดเพียง เพราะพวกเขากำลังทำอังกฤษเอลิซาเบธในประวัติศาสตร์ และว่า คิดว่า 7 ปีแม้จะมีพร้อมสำหรับสงครามโลกครั้งหนึ่ง พวกเขาไม่พร้อมสำหรับการวิลเฟรดโอเวน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วิธีการหนึ่งที่จะแตกต่างของโครงสร้าง (และความคิดสร้างสรรค์ดูด้านล่าง) เป็นข้าม curricularity ในฐานะที่เรากล่าวในบทที่ 4 ก็มีประวัติศาสตร์ตาหมากรุก มันดูเหมือนว่าจะเลื่อนเป็นจัดเรียงของจิตสำนึก appeaser เรารู้ว่าควรจะมีการเชื่อมโยงระหว่างวิชา แต่เรามีความเชี่ยวชาญและตารางเวลาของเราเพื่อให้เราทำงานออกมารูปแบบและการตรวจสอบ นี้มักจะประนีประนอม มันอาจจะทำงาน แต่มันอาจจะกลายเป็นความรำคาญ ผมจำได้ว่าหลายปีของการมีการปัดเป่าปิดแผนกประวัติศาสตร์อธิบายว่าเ​​ด็กไม่สามารถสอนเช็คสเปียร์ในเวลาใดเวลาหนึ่งเพียงเพราะพวกเขากำลังทำลิซาเบ ธ ประเทศอังกฤษในประวัติศาสตร์และที่คิดว่าแม้ปีที่ 7 พร้อมสำหรับครั้งแรกในโลก สงครามที่พวกเขาไม่พร้อมสำหรับโอเว่นวิลเฟรด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หนึ่งของโครงสร้างแนวทางความแตกต่าง ( และความคิดสร้างสรรค์ ; ดูด้านล่าง ) คือข้าม curricularity . ขณะที่เราพูดในบทที่ 4 ก็มีการเปลี่ยนแปลงประวัติศาสตร์ มันดูเหมือนว่าจะโฉบเป็นจัดเรียงของจิตสำนึก appeaser . เรารู้ว่า ควรจะมีการเชื่อมโยงระหว่างวิชา แต่เรามีผู้เชี่ยวชาญและตารางเวลาของเราของเรา เราทำธีมและการตรวจสอบ . นี้มักจะเป็นประนีประนอม มันอาจจะทำงานแต่มันอาจจะกลายเป็นความน่ารำคาญ ผมจำได้ว่าหลายปีของการมีเพื่อปัดเป่าปิดแผนกประวัติศาสตร์ อธิบายว่า เด็กไม่สามารถสอนเชกสเปียร์ในเวลาใดเวลาหนึ่ง เพราะพวกเขากำลัง ทางอังกฤษในประวัติศาสตร์ และแม้คิดว่า year-7 พร้อมสำหรับสงครามโลกครั้งแรก พวกเขายังไม่พร้อมสำหรับวิลฟริดโอเว่น