Limiting salt intake[edit] Salt cr

Limiting salt intake[edit]





Salt crystals formed on grey mangrove leaf.
Red mangroves exclude salt by having significantly impermeable roots which are highly suberised (impregnated with suberin), acting as an ultra-filtration mechanism to exclude sodium salts from the rest of the plant. Analysis of water inside mangroves has shown 90% to 97% of salt has been excluded at the roots. In a frequently cited concept that has become known as the "sacrificial leaf", salt which does accumulate in the shoot (sprout) then concentrates in old leaves, which the plant then sheds. However, recent research suggests the older, yellowing leaves have no more measurable salt content than the other, greener leaves.[18] Red mangroves can also store salt in cell vacuoles. As seen in the photograph on the right, white or grey mangroves can secrete salts directly; they have two salt glands at each leaf base (correlating with their name—they are covered in white salt crystals).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

จำกัดปริมาณเกลือ [แก้] ผลึกเกลือที่เกิดขึ้นบนใบไม้ป่าชายเลนสีเทาสีแดงเลนแยกเกลือ โดยมีรากอากาศลงอย่างมีนัยสำคัญซึ่งเป็น suberised (ชุบ ด้วย suberin), ทำหน้าที่เป็นกลไกการ ultra-การกรองเพื่อแยกโซเดียมเกลือจากส่วนเหลือของพืชสูง วิเคราะห์น้ำในป่าชายเลนได้แสดงรวม 90-97% ของเกลือที่ราก ในแนวคิดอ้างถึงบ่อย ที่เป็นที่รู้จักกันเป็นการ "เสียสละ leaf เกลือซึ่งสะสมในการถ่ายภาพ (งอก) มุ่งเน้นในใบเก่า ที่โรงงานแล้วหายแล้ว อย่างไรก็ตาม การวิจัยล่าสุดแนะนำไม่สามารถวัดปริมาณเกลือมากกว่าใบอื่น ๆ สีเขียวมีใบเก่า สีเหลือง [18] แดงป่าชายเลนยังสามารถเก็บเกลือในเซลล์ vacuoles เท่าที่เห็นในภาพด้านขวา ป่าชายเลนสีขาว หรือสีเทาสามารถหลั่งเกลือโดยตรง มีต่อมเกลือสองที่ฐานแต่ละใบ (กำลังรวบรวมสำหรับชื่อของพวกเขา — พวกเขาจะครอบคลุมในผลึกเกลือสีขาว)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การ จำกัด ปริมาณเกลือ [แก้ไข] ผลึกเกลือเกิดขึ้นบนใบป่าชายเลนสีเทา. โกงกางแดงยกเว้นเกลือโดยมีรากผ่านไม่ได้อย่างมีนัยสำคัญที่มีการ suberised สูง (ชุบด้วย suberin) ทำหน้าที่เป็นกลไกพิเศษกรองเพื่อยกเว้นเกลือโซเดียมจากส่วนที่เหลือของพืช . การวิเคราะห์น้ำภายในป่าโกงกางได้แสดงให้เห็น 90% ถึง 97% ของเกลือที่ได้รับการยกเว้นที่ราก ในแนวคิดที่มักอ้างว่าได้กลายเป็นที่รู้จักในฐานะ "บูชายัญใบไม้" เกลือซึ่งไม่สะสมในยิง (ต้นกล้า) จากนั้นมุ่งเน้นในใบเก่าซึ่งพืชแล้วหาย แต่งานวิจัยล่าสุดแสดงให้เห็นพี่ใบเหลืองมีปริมาณเกลือไม่สามารถวัดได้มากขึ้นกว่าที่อื่น ๆ ใบสีเขียว. [18] โกงกางแดงยังสามารถเก็บเกลือใน vacuoles มือถือ เท่าที่เห็นในภาพด้านขวาสีขาวหรือสีเทาป่าชายเลนสามารถหลั่งเกลือโดยตรง พวกเขามีต่อมเกลือสองที่ฐานใบแต่ละ (ความสัมพันธ์ของพวกเขาที่มีชื่อที่พวกเขาได้รับความคุ้มครองในผลึกเกลือสีขาว)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

จำกัดการบริโภคเกลือ [ แก้ไข ]ผลึกเกลือที่เกิดขึ้นบนใบโกงกางสีเทาโกงกางสีแดงยกเว้นเกลือ โดยมีรากอย่างเข้มงวดมากซึ่งจะขอ suberised ( ชุบกับซูเบอริน ) ทำเป็นกรองพิเศษกลไกการแยกเกลือโซเดียมจากส่วนของพืช การวิเคราะห์น้ำในป่าชายเลนได้ 90% ถึง 97% ของเกลือที่ได้รับการยกเว้นที่ราก ในบ่อยครั้งที่อ้างแนวคิดที่ได้กลายเป็นที่รู้จักในฐานะ " ใบไม้ " เสียสละ เกลือ ซึ่งจะสะสมในการถ่ายภาพ ( ถั่วงอก ) แล้วเข้มข้นในใบเก่า ซึ่งพืชแล้วหาย อย่างไรก็ตาม งานวิจัยล่าสุดแสดงให้เห็นรุ่นเก่า สีเหลืองใบไม่มีเกลือวัดเนื้อหามากขึ้นกว่าที่อื่น ๆ ใบไม้สีเขียว . [ 18 ] ป่าชายเลนสีแดงยังสามารถเก็บเกลือในเซลล์ แวคิวโอล ตามที่เห็นในรูปบนขวา โกงกางสีขาวหรือสีเทาสามารถขับเกลือโดยตรง มี 2 ต่อมเกลือที่แต่ละใบด่าง ( รวมทั้งชื่อของพวกเขาพวกเขาจะครอบคลุมในผลึกเกลือสีขาว )