AbstractThe stress response in tele

Abstract

The stress response in teleost fish shows many similarities to that of the terrestrial vertebrates. These concern the principal messengers of the brain-sympathetic-chromaffin cell axis (equivalent of the brain-sympathetic-adrenal medulla axis) and the brain-pituitary-interrenal axis (equivalent of the brain-pituitary-adrenal axis), as well as their functions, involving stimulation of oxygen uptake and transfer, mobilization of energy substrates, reallocation of energy away from growth and reproduction, and mainly suppressive effects on immune functions. There is also growing evidence for intensive interaction between the neuroendocrine system and the immune system in fish. Conspicuous differences, however, are present, and these are primarily related to the aquatic environment of fishes. For example, stressors increase the permeability of the surface epithelia, including the gills, to water and ions, and thus induce systemic hydromineral disturbances. High circulating catecholamine levels as well as structural damage to the gills and perhaps the skin are prime causal factors. This is associated with increased cellular turnover in these organs. In fish, cortisol combines glucocorticoid and mineralocorticoid actions, with the latter being essential for the restoration of hydromineral homeostasis, in concert with hormones such as prolactin (in freshwater) and growth hormone (in seawater). Toxic stressors are part of the stress literature in fish more so than in mammals. This is mainly related to the fact that fish are exposed to aquatic pollutants via the extensive and delicate respiratory surface of the gills and, in seawater, also via drinking. The high bioavailability of many chemicals in water is an additional factor. Together with the variety of highly sensitive perceptive mechanisms in the integument, this may explain why so many pollutants evoke an integrated stress response in fish in addition to their toxic effects at the cell and tissue levels. Exposure to chemicals may also directly compromise the stress response by interfering with specific neuroendocrine control mechanisms. Because hydromineral disturbance is inherent to stress in fish, external factors such as water pH, mineral composition, and ionic calcium levels have a significant impact on stressor intensity. Although the species studied comprise a small and nonrepresentative sample of the almost 20,000 known teleost species, there are many indications that the stress response is variable and flexible in fish, in line with the great diversity of adaptations that enable these animals to live in a large variety of aquatic habitats.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทคัดย่อการตอบสนองต่อความเครียดในปลา teleost แสดงความคล้ายคลึงมากกับ vertebrates ภาคพื้น เหล่านี้เกี่ยวข้องเพราะหลัก ของแกนสมองเห็นอกเห็นใจ-chromaffin เซลล์ (เทียบเท่าของแกนสมองเห็นอกเห็นใจหมวกไต medulla) และแกนสมองต่อมใต้สมอง-interrenal (เทียบเท่าของแกนหมวกไตต่อมใต้สมองสมอง), หน้าที่ ที่เกี่ยวข้องกับการกระตุ้นของการดูดซับออกซิเจน และโอนย้าย การเคลื่อนไหวของพลังงานพื้นผิว ปันส่วนพลังงานเติบโต และสืบพันธุ์ และส่วนใหญ่ suppressive ผลฟังก์ชันภูมิคุ้มกัน มีมียังการเติบโตหลักฐานการเร่งรัดการโต้ตอบระหว่างระบบ neuroendocrine และระบบภูมิคุ้มกันในปลา ความแตกต่างของเป้า อย่างไรก็ตาม มีอยู่ และเหล่านี้เป็นหลักที่เกี่ยวข้องกับสภาพแวดล้อมทางน้ำของปลา ตัวอย่าง ลดเพิ่ม permeability ของ epithelia ผิว รวม gills น้ำและประจุ และดังนั้นจึง ก่อให้เกิดการรบกวนระบบ hydromineral หมุนเวียนระดับ catecholamine เป็นโครงสร้างความเสียหาย gills และบางทีหนังสูงมีสาเหตุปัจจัยสำคัญ เกี่ยวข้องกับการหมุนเวียนเซลล์ที่เพิ่มขึ้นในอวัยวะเหล่านี้อยู่ ในปลา cortisol รวม glucocorticoid และ mineralocorticoid การดำเนินการ เป็นหลังที่จำเป็นต่อการฟื้นฟูภาวะธำรงดุล hydromineral ในคอนเสิร์ตด้วยฮอร์โมนเช่นฮอร์โมนการเจริญเติบโต (ในทะเล) และโพรแลกติน (เป็นปลา) ลดสารพิษเป็นส่วนหนึ่งของวรรณคดีที่มีความเครียดในปลาดังนั้นยิ่งกว่าในการเลี้ยงลูกด้วยนม นี้ส่วนใหญ่เกี่ยวข้องกับความจริงที่ว่า ปลามีสัมผัสกับสารมลพิษทางน้ำผ่านอย่างละเอียด และละเอียดอ่อนหายใจผิว gills และ ใน ทะเล ยังผ่านการดื่ม ชีวปริมาณออกฤทธิ์สูงมากสารเคมีในน้ำเป็นปัจจัยเพิ่มเติม พร้อมหลากหลายกลไกตาต่ำมีความไวสูงในการ integument นี้อาจอธิบายว่า ทำไมสารมลพิษมากเรามอบให้การตอบสนองรวมความเครียดในปลานอกจากผลกระทบของพิษในระดับเซลล์และเนื้อเยื่อ สัมผัสกับสารเคมีโดยตรงยังอาจทำการตอบสนองต่อความเครียด ด้วยการแทรกแซงกลไกควบคุมเฉพาะ neuroendocrine เนื่องจากโดยธรรมชาติกับความเครียดในปลา ปัจจัยภายนอกเช่นน้ำ pH, hydromineral รบกวนองค์ประกอบแร่ และระดับแคลเซียม ionic ได้ผลกระทบอย่างมีนัยสำคัญในความเข้ม stressor แม้ว่าสายพันธุ์ที่ศึกษาประกอบด้วยตัวอย่างขนาดเล็ก และ nonrepresentative พันธุ์ teleost รู้จักกันเกือบ 20000 มีบ่งชี้มากมายที่ตอบสนองความเครียดเป็นตัวแปร และมีความยืดหยุ่นในปลา กับหลากหลายของท้องที่ช่วยให้สัตว์เหล่านี้อาศัยอยู่ในน้ำอยู่อาศัยที่หลากหลาย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทคัดย่อตอบสนองต่อความเครียดในปลา teleost แสดงให้เห็นถึงความคล้ายคลึงกันมากกับที่ของสัตว์มีกระดูกสันหลังบก ความกังวลเหล่านี้ผู้สื่อสารหลักของแกนเซลล์สมองขี้สงสาร-chromaffin (เทียบเท่าแกนไขกระดูกสมองขี้สงสาร-ต่อมหมวกไต) และแกนสมองต่อมใต้สมอง-interrenal (เทียบเท่าแกนสมองต่อมใต้สมองต่อมหมวกไต-) เช่นเดียวกับพวกเขา ฟังก์ชั่นที่เกี่ยวข้องกับการกระตุ้นของการดูดซึมออกซิเจนและการถ่ายโอนการชุมนุมของพื้นผิวพลังงานจัดสรรพลังงานออกไปจากการเจริญเติบโตและการทำสำเนาและส่วนใหญ่เป็นผลกระทบปราบในการทำงานของระบบภูมิคุ้มกัน นอกจากนี้ยังมีหลักฐานที่เพิ่มขึ้นสำหรับการทำงานร่วมกันอย่างเข้มข้นระหว่างระบบ neuroendocrine และระบบภูมิคุ้มกันในปลา ความแตกต่างที่เห็นได้ชัดเจน แต่ที่มีอยู่และสิ่งเหล่านี้เป็นหลักที่เกี่ยวข้องกับสิ่งแวดล้อมทางน้ำของปลา ตัวอย่างเช่นความเครียดเพิ่มการซึมผ่านของ epithelia พื้นผิวรวมทั้งเหงือก, น้ำและไอออนและทำให้เกิดการรบกวนระบบ hydromineral การไหลเวียนของระดับสูง catecholamine เช่นเดียวกับความเสียหายของโครงสร้างเพื่อเหงือกและอาจผิวที่มีปัจจัยที่เป็นสาเหตุสำคัญ นี้มีความเกี่ยวข้องกับผลประกอบการโทรศัพท์มือถือที่เพิ่มขึ้นในอวัยวะเหล่านี้ ในปลา cortisol รวม glucocorticoid และการกระทำ mineralocorticoid มีความเป็นอยู่หลังจำเป็นสำหรับการฟื้นฟูสภาวะสมดุล hydromineral ในคอนเสิร์ตที่มีฮอร์โมนโปรแลคตินเช่น (ในน้ำจืด) และฮอร์โมนการเจริญเติบโต (ในน้ำทะเล) ความเครียดเป็นพิษเป็นส่วนหนึ่งของวรรณกรรมความเครียดในปลาได้มากไปกว่าในสัตว์ นี้เป็นส่วนใหญ่ที่เกี่ยวข้องกับความจริงที่ว่าปลามีการสัมผัสกับสารมลพิษทางน้ำผ่านพื้นผิวทางเดินหายใจอย่างกว้างขวางและละเอียดอ่อนของเหงือกและในน้ำทะเลยังผ่านการดื่ม การดูดซึมสูงของสารเคมีจำนวนมากในน้ำเป็นปัจจัยเพิ่มเติม ร่วมกับความหลากหลายของกลไกที่ชาญฉลาดที่มีความสำคัญอย่างมากในการหุ้มนี้อาจอธิบายได้ว่าทำไมมลพิษจำนวนมากทำให้เกิดการตอบสนองต่อความเครียดแบบบูรณาการในปลาที่นอกเหนือไปจากความเป็นพิษของพวกเขาในระดับเซลล์และเนื้อเยื่อ สัมผัสกับสารเคมีโดยตรงอาจประนีประนอมตอบสนองต่อความเครียดโดยรบกวนกลไกการควบคุม neuroendocrine ที่เฉพาะเจาะจง เพราะความวุ่นวาย hydromineral มีอยู่จะเน้นในปลาปัจจัยภายนอกเช่นความเป็นกรดด่างของน้ำองค์ประกอบแร่และระดับแคลเซียมอิออนมีผลกระทบอย่างมีนัยสำคัญกับความรุนแรงแรงกดดัน แม้ว่าสายพันธุ์ที่ศึกษาประกอบด้วยกลุ่มตัวอย่างขนาดเล็กและ nonrepresentative ของเกือบ 20,000 ชนิดที่รู้จักกัน teleost มีข้อบ่งชี้หลายอย่างที่ตอบสนองต่อความเครียดเป็นตัวแปรและมีความยืดหยุ่นในปลาในแนวเดียวกันกับความหลากหลายที่ดีของการปรับตัวที่ช่วยให้สัตว์เหล่านี้จะอาศัยอยู่ในที่มีขนาดใหญ่ ความหลากหลายของแหล่งที่อยู่อาศัยสัตว์น้ำ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นามธรรม

ความเครียดการตอบสนองใน teleost ปลาแสดงความคล้ายคลึงกันมากกับที่ของสัตว์บก ความกังวลเหล่านี้ผู้สื่อสารหลักของสมองขี้สงสารฟินเซลล์แกน ( เทียบเท่าสมองขี้สงสารต่อมหมวกไตส่วนในแกน ) และต่อมใต้สมองส่วนหน้า interrenal แกน ( เทียบเท่าของต่อมใต้สมองส่วนหน้าของแกน ) , รวมทั้งฟังก์ชั่นของพวกเขาที่เกี่ยวข้องกับการกระตุ้นของออกซิเจนและการถ่ายโอน , การระดมพื้นผิวพลังงาน จัดสรรพลังงานห่างจากการสืบพันธุ์และการเจริญเติบโตและผลส่วนใหญ่ปราบในฟังก์ชันภูมิคุ้มกัน นอกจากนี้ยังมีหลักฐานการปฏิสัมพันธ์ระหว่างระบบและเข้มข้นต่อระบบภูมิคุ้มกันในปลา ความแตกต่างเด่นอย่างไรก็ตาม ปัจจุบันและเหล่านี้เป็นหลักที่เกี่ยวข้องกับ น้ำ สภาพแวดล้อมของปลา ตัวอย่างเช่นความเครียดเพิ่มการซึมผ่านของพื้นผิวมี ได้แก่ เหงือก , น้ำ และไอออน จึงทำให้เกิดระบบ hydromineral สิ่งรบกวน สูงระดับหมุนเวียนแคทีโคลามีน ตลอดจนความเสียหายโครงสร้างเหงือกและบางทีผิวเป็นปัจจัยเชิงสาเหตุของนายกรัฐมนตรีนี้จะเกี่ยวข้องกับการเพิ่มการหมุนเวียนของเซลล์ในอวัยวะเหล่านี้ ในปลา , ฮอร์โมนกลูโคคอร์ติคอยด์ และมิเนอรัลโลคอร์ติคอยด์รวมการกระทํากับหลังเป็นสิ่งจำเป็นสำหรับการฟื้นฟู hydromineral homeostasis ในคอนเสิร์ตกับฮอร์โมน เช่น โปรแลคติน ( น้ำจืด ) และฮอร์โมนการเจริญเติบโต ( ในทะเล ) ความเครียดที่เป็นพิษเป็นส่วนหนึ่งของความเครียดวรรณกรรมในปลามากกว่าในสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมนี้ส่วนใหญ่จะเกี่ยวข้องกับความจริงที่ว่าปลาสัมผัสกับสารมลพิษทางน้ำผ่านทางที่กว้างขวาง และละเอียดอ่อนต่อผิวของเหงือกและในน้ำทะเล ยังผ่านการดื่ม ปริมาณสารเคมีสูงมากในน้ำเป็นปัจจัยเพิ่มเติม พร้อมกับความหลากหลายของความไวสูงเข้าใจกลไกในผิวหนัง ,นี้อาจอธิบายได้ว่าทำไม มลพิษมากมาย ทำให้เกิดความเครียดในการรวมปลา นอกจากพิษในระดับเซลล์และเนื้อเยื่อ การสัมผัสกับสารเคมีอาจประนีประนอมความเครียดการตอบสนองโดยตรงรบกวนกลไกควบคุมต่อมไร้ท่อที่เฉพาะเจาะจง เพราะการรบกวน hydromineral อยู่กับความเครียดในปลา ปัจจัยภายนอก เช่น น้ำ ด่างแร่องค์ประกอบและระดับแคลเซียมไอออนมีผลกระทบความเครียดความเข้ม ถึงแม้ว่าสายพันธุ์ที่ศึกษาประกอบด้วยตัวอย่างขนาดเล็กและ nonrepresentative ของเกือบ 20000 รู้จัก teleost ชนิด มีข้อบ่งชี้หลายอย่างที่ความเครียดการตอบสนองตัวแปรและความยืดหยุ่นในปลาในบรรทัดที่มีความหลากหลายที่ดีของการปรับตัวเพื่อให้สัตว์เหล่านี้อาศัยอยู่ในความหลากหลายของสัตว์น้ำชนิด