An alternative stabilizer for peanu

An alternative stabilizer for peanut butter that has been a topic
of research is palm oil (Aryana, Resurreccion, Chinnan, & Beuchat,
2000; Gills & Resurreccion, 2000; Hinds, Chinnan, & Beuchat,
1994), which is currently used in ‘natural’ or ‘organic’ no stir
peanut butters and nut butters. Other stabilizers that have been
mentioned include glycerin (Du Puis, Segur & Lenth, 1939), silicon
dioxide (Perlman, 1999), propylene glycol (CENTIV, 2012), and
chitosan (Schumacher, 2000). Recently, edible organogels have
become a popular strategy to replace saturated fats in a variety of
food products (Marangoni & Garti, 2011; Rogers et al., 2014). Many
structuring agents for organogels have been reported with potential
for edible applications. They include monoacylglycerols
(MAGs), ricinelaidic acid, 12-hydoxystearic acid (12-HSA), ethylcellulose,
cerimides, and wax esters (Marangoni & Garti, 2011).
Work done by Patel, Schatteman, Lesaffer, and Dewettinck (2013)
found an alternative way to structure oil using a food grade polymer,
which they referred to as foam templated organogels. In this
work, a hydroxypropyl methylcellulose (HPMC) solution was
foamed and freeze dried to create a porous structure which was
shown to absorb a high amount of oil. Since freeze drying creates an
open cell structure, oil will be released under compression. To
prevent this, the oil saturated foams were sheared to disperse the
polymer sheets and trap the oil (Patel, Schatteman, Lesaffer, &
Dewettinck., 2013). Other templating methods using methylcellulose
(MC) and HPMC based organogels have been used in cake
batters (Patel et al., 2014; Patel & Dewettinck, 2015). Since the
HPMC foam templated organogels were obtained via shearing they
show shear stability and may be useful in spread-like food products.
If the stabilizer was shear sensitive, once the consumer
spooned into the product, it would result in the structure breaking
and oil pooling.
Another recent application of cellulose based freeze-dried
foams have been oil absorbents used as an alternative method to
cleaning oil spills in water (Korhonen, Kettunen, Ras, & Ikkala,
2011). These applications however, typically are not food grade,
which makes HPMC foams unique and useful for food applications.
HPMC and MC gums have been used in the food, cosmetic, and
pharmaceutical industries for decades and both have been granted
a GRAS status by the FDA.
HPMC and MC are well known for their ability to create gels in
aqueous solutions, but literature is limited on their use in oil based
systems. As the understanding of food systems becomes increasingly
important in order to design functional components,
component interactions, particle stability, phase separation and
liquid-like to solid-like behaviour transitions need to be examined
in individual food systems (Mezzenga, Schurtenberger, Burbidge, &
Michel., 2005). In the present study, HPMC and MC were investigated
for their oil binding capabilities as possible stabilizers in
natural peanut butters.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

โคลงเป็นทางเลือกสำหรับเนยถั่วที่ได้รับหัวข้อของการวิจัยคือน้ำมันปาล์ม (อาร์ยานา Resurreccion, Chinnan และ Beuchat2000 เหงือกและ Resurreccion, 2000 ไฮน์ Chinnan และ Beuchatปี 1994), ซึ่งในปัจจุบันใช้ ใน 'ธรรมชาติ' หรือ 'อินทรีย์' คนไม่ถั่วลิสงบริโภคและบริโภคถั่ว ความคงตัวอื่น ๆ ที่ได้รับกล่าวถึงได้แก่กลีเซอรีน (Du Puis, Segur & Lenth, 1939), ซิลิโคนไดออกไซด์ (Perlman, 1999), โพรพิลีนไกลคอล (CENTIV, 2012), และไคโตซาน (Schumacher, 2000) เมื่อเร็ว ๆ นี้ organogels กินได้กลายเป็น กลยุทธ์ยอดนิยมแทนไขมันอิ่มตัวในหลากหลายผลิตภัณฑ์อาหาร (Marangoni & Garti, 2011 Rogers et al. 2014) หลายมีการรายงานตัวแทนอนุมัติสำหรับ organogels มีศักยภาพสำหรับการใช้งานกิน พวกเขารวมถึง monoacylglycerols(รถแท๊กซี่), ricinelaidic กรด 12 hydoxystearic กรด (12-HSA), ethylcellulosecerimides และเอสเทขี้ผึ้ง (Marangoni & Garti, 2011)งานที่ทำ โดย Patel, Schatteman, Lesaffer และ Dewettinck (2013)พบทางเลือกที่จะใช้ลิเมอร์เกรดอาหาร น้ำมันโครงสร้างซึ่งพวกเขาเรียกว่าโฟม templated organogels ในการนี้งาน แก้ไขปัญหา hydroxypropyl methylcellulose (HPMC) เป็นโฟม และแช่แข็งแห้งเพื่อสร้างโครงสร้างรูพรุนซึ่งเป็นแสดงการดูดซับน้ำมันจำนวนสูง ตั้งแต่แช่แข็ง แห้งสร้างการเปิดโครงสร้างของเซลล์ น้ำมันจะออกภายใต้การบีบอัด ถึงป้องกันนี้ ถูกตัดโฟมน้ำมันอิ่มตัวกระจายการแผ่นโพลิเมอร์และดักน้ำมัน (Patel, Schatteman, Lesaffer, &Dewettinck., 2013) วิธี templating ใช้ methylcellulose(MC) และ HPMC คะแนน organogels ได้รับใช้ในเค้กปะทะ (Patel et al. 2014 ลและ Dewettinck, 2015) เนื่องจากการHPMC โฟม templated organogels ได้รับการผ่านตัดพวกเขาแสดงแรงเฉือน และอาจเป็นประโยชน์ในผลิตภัณฑ์อาหารกระจายเหมือนกันถ้าโคลงที่ถูกเฉือน ไวต่อครั้งของผู้บริโภคขนดกขนเยอะลงในผลิตภัณฑ์ จะทำลายโครงสร้างและน้ำมันร่วมกันล่าสุดโปรแกรมอื่นของเซลลูโลสที่ใช้ชนิดแห้งโฟมได้รับ absorbents น้ำมันที่ใช้เป็นวิธีการอื่นเพื่อทำความสะอาดน้ำมันรั่วในน้ำ (Korhonen, Kettunen รา และ Ikkala2011) . โปรแกรมประยุกต์เหล่านี้อย่างไรก็ตาม โดยทั่วไปจะไม่เกรดอาหารซึ่งทำให้ HPMC โฟมไม่ซ้ำกัน และมีประโยชน์สำหรับการใช้งานอาหารมีการใช้เหงือก HPMC และ MC ในอาหาร เครื่องสำอาง และอุตสาหกรรมสำหรับทศวรรษที่ผ่านมาและทั้งสองได้รับสถานะ GRAS โดย FDAHPMC และ MC รู้จักกันดีสำหรับความสามารถในการสร้างเจในละลาย แต่วรรณกรรมถูกจำกัดการใช้ในน้ำมันระบบ ตามความเข้าใจของระบบอาหารจะมากขึ้นสิ่งสำคัญการออกแบบงานประกอบคอมโพเนนต์โต้ อนุภาคเสถียร เฟสแยก และเปลี่ยนพฤติกรรมเหมือนของเหลวกับของแข็งเช่นต้องตรวจสอบในอาหารแต่ละระบบ (Mezzenga, Schurtenberger, Burbidge, &Michel., 2005) ในการศึกษาปัจจุบัน HPMC และ MC ถูกตรวจสอบสำหรับความสามารถผูกน้ำมันเป็นความคงตัวเป็นไปได้ในบริโภคถั่วลิสงธรรมชาติ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

โคลงทางเลือกสำหรับเนยถั่วลิสงที่ได้รับหัวข้อ
ของการวิจัยคือน้ำมันปาล์ม (Aryana, Resurreccion, Chinnan และ Beuchat,
2000 เหงือกและ Resurreccion 2000; ไฮน์ Chinnan และ Beuchat,
1994) ซึ่งจะใช้ในขณะนี้ ' ธรรมชาติ 'หรือ' อินทรีย์ 'ไม่ผัด
เนยถั่วลิสงและเนยถั่ว ความคงตัวอื่น ๆ ที่ได้รับการ
กล่าวถึงกลีเซอรีน (Du Puis, Segur & lenth, 1939), ซิลิกอน
ไดออกไซด์ (เพิร์ลแมน, 1999), โพรพิลีนไกลคอล (CENTIV, 2012) และ
ไคโตซาน (ชูมัคเกอร์, 2000) เมื่อเร็ว ๆ นี้ organogels กินได้
กลายเป็นกลยุทธ์ที่นิยมที่จะมาแทนที่ไขมันอิ่มตัวในความหลากหลายของ
ผลิตภัณฑ์อาหาร (Marangoni & Garti 2011. โรเจอร์ส et al, 2014) หลาย
ตัวแทนโครงสร้างสำหรับ organogels ได้รับรายงานที่มีศักยภาพ
สำหรับการใช้งานที่กินได้ พวกเขารวมถึง monoacylglycerols
(แม็ก), กรด ricinelaidic 12 hydoxystearic Acid (12 HSA) เพลเลต,
cerimides และขี้ผึ้ง esters (Marangoni & Garti 2011).
งานที่ทำโดยเทล Schatteman, Lesaffer และ Dewettinck (2013)
พบว่า ทางเลือกในการจัดโครงสร้างน้ำมันใช้โพลิเมอร์เกรดอาหาร
ที่พวกเขาเรียกว่าโฟมเทมเพลต organogels ในการนี้
การทำงานเป็นไฮดรอกซีเมทิล (HPMC) แก้ปัญหาที่ถูก
โฟมและแห้งแช่แข็งในการสร้างโครงสร้างที่มีรูพรุนซึ่ง
แสดงให้เห็นว่าการดูดซับจำนวนเงินที่สูงของน้ำมัน ตั้งแต่การอบแห้งแช่แข็งสร้าง
โครงสร้างของเซลล์เปิดน้ำมันจะได้รับการปล่อยตัวภายใต้การบีบอัด เพื่อ
ป้องกันไม่ให้น้ำมันอิ่มตัวโฟมถูกตัดไปกระจาย
แผ่นโพลิเมอร์และดักน้ำมัน (เทล Schatteman, Lesaffer และ
Dewettinck., 2013) วิธีการสร้างแม่แบบอื่น ๆ ที่ใช้เมทิล
(MC) และ HPMC organogels ตามได้ถูกนำมาใช้ในเค้ก
แป้ง (เทล et al, 2014;. พาเทลและ Dewettinck, 2015) ตั้งแต่
organogels HPMC โฟมเทมเพลตที่ได้รับผ่านการตัดพวกเขา
แสดงให้เห็นความมีเสถียรภาพแรงเฉือนและอาจจะมีประโยชน์ในผลิตภัณฑ์อาหารการแพร่กระจายเหมือน.
หากโคลงไวเฉือนเมื่อผู้บริโภค
spooned เข้าผลิตภัณฑ์มันจะส่งผลในการทำลายโครงสร้าง
และร่วมกันน้ำมัน .
อีกโปรแกรมที่ล่าสุดของเซลลูโลสตามแห้ง
โฟมได้รับการดูดซับน้ำมันที่ใช้เป็นวิธีทางเลือกในการ
ทำความสะอาดน้ำมันรั่วไหลในน้ำ (Korhonen, Kettunen แรสและ Ikkala,
2011) โปรแกรมเหล่านี้ แต่มักจะไม่ได้เกรดอาหาร
ซึ่งจะทำให้ HPMC โฟมที่ไม่ซ้ำกันและมีประโยชน์สำหรับการใช้งานอาหาร.
HPMC และ MC เหงือกมีการใช้ในอาหารเครื่องสำอางและ
อุตสาหกรรมยามานานหลายทศวรรษและทั้งสองได้รับ
สถานะ GRAS โดยองค์การอาหารและยา .
HPMC พิธีกรและเป็นที่รู้จักกันดีสำหรับความสามารถในการสร้างเจลใน
สารละลาย แต่วรรณกรรมมีข้อ จำกัด ในการใช้งานของพวกเขาในน้ำมันตาม
ระบบ ในฐานะที่เป็นความเข้าใจในระบบอาหารจะกลายเป็นมากขึ้นเรื่อย ๆ
ที่สำคัญในการออกแบบชิ้นส่วนการทำงาน
ปฏิสัมพันธ์องค์ประกอบความมั่นคงอนุภาคแยกเฟสและ
ของเหลวเหมือนของแข็งเช่นการเปลี่ยนพฤติกรรมจะต้องมีการตรวจสอบ
ในระบบอาหารของแต่ละบุคคล (Mezzenga, Schurtenberger, Burbidge &
มิเชล., 2005) ในการศึกษาในปัจจุบันและ HPMC MC ถูกตรวจสอบ
ความสามารถในการใช้น้ำมันที่มีผลผูกพันของพวกเขาเป็นความคงตัวเป็นไปได้ใน
ถั่วลิสงเนยธรรมชาติ