Having just returned from Seoul, wh

Having just returned from Seoul, where I attended the 10th annual Korea-Middle East Cooperation Forum, I am more convinced than ever that the way forward for us as Arabs lies in contemplating the success story happening in the East rather than the West.

I say this not out of spite for Western countries, which I greatly admire and respect, particularly in terms of their achievements in human rights, democratic values and freedom of expression. However, there is no question that the ‘Arab street’ and many Arab leaders remain disappointed with the fact that the West has constantly failed them when it comes to foreign policy (most recently and notably, regarding the Syrian crisis).

This is why I say that Arabs can - and should - relate more to a country such as South Korea. After all, we share a very similar history, and possibly a very similar position on several current issues.

Arabs can - and should - relate more to a country such as South Korea. After all, we share a very similar history, and possibly a very similar position on several current issues.
Faisal J. Abbas

Both our peoples experienced colonization at the dawn of the 20th century. In both cases, what seemed as successful campaigns to gain our independence resulted in decades of division, economic turmoil and political instability.

Following World War II, Koreans and Arabs were divided between being pro-communist or pro-West. In the Korean case, this ideological rift took a much clearer shape when the once-unified peninsula was (and still is) divided into the communist north and the pro-West south, an arrangement that ended the three-year Korean War of 1950.

However, it is what the South Koreans did next that Arabs should pay attention to and hopefully learn from.

Same starting point, different outcome

The South Koreans, like us, were new to democracy and were considered amateurs in modern governance. Also like us, they severely lagged behind the West in economic and industrial development. Yet unlike us, they managed to succeed on both fronts, while we continue to fail miserably, both politically and economically.

South Korea is today a stable and established presidential republic, where civilian government replaced military rule in 1987. Current President Park Geun-Hye is not only the country’s first ever female to hold this position, but is also the first woman head of state in the modern history of northeast Asia.

Regretfully, in most Arab countries the idea of a free election in itself still seems remote, let alone having an elected female head of state. The mere thought might be regarded as laughable when there are countries that still tolerate honor-killings or ban women from driving.

Economically, South Korea is a force to be reckoned with. It is Asia’s fourth-largest economy, and the world’s 15th largest by nominal gross domestic product, and 12th by purchasing power parity.

Once torn apart by constant invasions and a civil war, and for long a country that survived on international aid, South Korea is today an aid recipient-turned-donor that gave away $1.2bn in 2010, and is working towards more than doubling this amount in years to come.

Unfortunately, the only growth in our region (excluding economic growth in the oil-rich Arab Gulf states) is in the number of nations that require international aid in order to survive. This obviously includes - but is not limited to - Syria, where the ongoing crisis caused by the regime’s handling of the 2011 pro-democracy protests has left more than 140,000 killed and millions of refugees in desperate need of food, water and shelter. In Yemen, resolving the food-shortage crisis has become literally a matter of life or death.

Just like our issue with Iran, South Korea has to deal with the threat of a nuclear north, and just like us, it has a right to live peacefully and without nuclear fears.
Faisal J. Abbas



Having visited South Korea twice so far, I cannot help but respect how it has managed to embrace modernity while maintaining and being proud of its traditions. This is of great importance and sensitivity in the Middle East, and studying the South Korean model holds the answers to our extremists who oppose modernity in the name of protecting religion and preserving traditions.

Unlike some of their Western counterparts, South Koreans - despite all their achievements - look at Arab culture with much respect and great interest. Officials, journalists and academics look forward to working with us as great potential partners, not lackeys.

Perhaps nothing better describes this than what South Korean Foreign Minister Yun Bynug-se told delegates at the cooperation forum last week: “What was once a relationship of choice evolved into a relationship of necessity.” If this is the case, then we should definitely invest more in reaching out and strengthening our ties with Seoul.

It is worth remembering that the United Arab Emirates recently commissioned a Korean-led consortium to build four nuclear plants, and that more Korean companies are winning heavy-industry contracts across the region.

However, this is not enough. Arab governments and businesspeople must invest in South Korean companies, as mergers and acquisitions are the easiest way to transfer knowledge (which we surely need). Furthermore, we must make our support for Seoul more public. Just like our issue with Iran, South Korea has to deal with the threat of a nuclear north, and just like us, it has a right to live peacefully and without nuclear fears.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

หลังจากกลับมาจากกรุงโซลที่ฉันได้เข้าร่วมฟอรั่มเกาหลีกลางความร่วมมือทางทิศตะวันออกประจำปีที่ 10 เพียงแค่ผมเชื่อมั่นมากขึ้นกว่าเดิมว่าทางข้างหน้าสำหรับเราเป็นชาวอาหรับที่อยู่ในการใคร่ครวญเรื่องราวความสำเร็จที่เกิดขึ้นในทิศตะวันออกมากกว่าตะวันตก.

ผมพูดแบบนี้ไม่ได้ออกจากแม้สำหรับประเทศตะวันตกซึ่งผมชื่นชมและเคารพโดยเฉพาะอย่างยิ่งในแง่ของความสำเร็จของพวกเขาในสิทธิมนุษยชนและประชาธิปไตยเสรีภาพในการแสดงออก แต่มีคำถามที่ 'ถนนอาหรับและผู้นำอาหรับจำนวนมากยังคงผิดหวังกับความจริงที่ว่าตะวันตกได้อย่างต่อเนื่องไม่ได้เมื่อมันมาถึงการดำเนินนโยบายต่างประเทศ (ส่วนใหญ่เมื่อเร็ว ๆ นี้และโดยเฉพาะอย่างยิ่งเกี่ยวกับวิกฤตซีเรีย) ไม่มี.

นี่คือเหตุผลที่ผมบอกว่าชาวอาหรับสามารถ - และควร - ที่เกี่ยวข้องมากขึ้นในประเทศเช่นเกาหลีใต้ หลังจากทั้งหมดเราแบ่งปันประวัติศาสตร์ที่คล้ายกันมากและอาจจะเป็นตำแหน่งที่คล้ายกันมากในประเด็นสำคัญในปัจจุบันหลาย

สามารถอาหรับ -. และควร - ที่เกี่ยวข้องมากขึ้นในประเทศเช่นเกาหลีใต้ หลังจากทั้งหมดเราแบ่งปันประวัติศาสตร์ที่คล้ายกันมากและอาจจะเป็นตำแหน่งที่คล้ายกันมากในประเด็นสำคัญในปัจจุบันหลาย.
faisal เจ abbas

ทั้งสองคนของเรามีประสบการณ์การล่าเมืองขึ้นในยามเช้าของศตวรรษที่ 20 ในทั้งสองกรณีสิ่งที่ดูเหมือนแคมเปญที่ประสบความสำเร็จที่จะได้รับความเป็นอิสระของเราเกิดขึ้นในทศวรรษที่ผ่านมาของฝ่ายความวุ่นวายทางเศรษฐกิจและเสถียรภาพทางการเมือง.

ต่อไปนี้สงครามโลกครั้งที่สองเกาหลีและชาวอาหรับถูกแบ่งระหว่างการเป็นโปรคอมมิวนิสต์หรือโปรตะวันตก ในกรณีที่เกาหลี,ความแตกแยกอุดมการณ์นี้เอารูปร่างที่ชัดเจนมากเมื่อคาบสมุทรครั้งหนึ่งปึกแผ่นได้ (และยังเป็น) แบ่งออกเป็นเหนือและคอมมิวนิสต์ตะวันตกโปรใต้จัดที่สิ้นสุดสามปีสงครามเกาหลี 1950.

แต่ก็ คือสิ่งที่เกาหลีใต้ได้ต่อไปที่ชาวอาหรับจะต้องใส่ใจกับและหวังว่าจะได้เรียนรู้จาก.

จุดเริ่มต้นเดียวกันผลที่แตกต่างกัน

เกาหลีใต้เช่นเดียวกับเราคนใหม่เพื่อประชาธิปไตยและมือสมัครเล่นที่มีการพิจารณาในการปกครองที่ทันสมัย ยังต้องการเราพวกเขาอย่างรุนแรงล้าหลังตะวันตกในการพัฒนาเศรษฐกิจและอุตสาหกรรม ยังแตกต่างจากเราพวกเขามีการจัดการที่ประสบความสำเร็จในด้านทั้งในขณะที่เรายังคงที่จะล้มเหลวอย่างน่าสังเวชทั้งทางการเมืองและทางเศรษฐกิจ.

เกาหลีใต้วันนี้ประธานาธิบดีสาธารณรัฐที่มีเสถียรภาพและมั่นคงที่รัฐบาลพลเรือนเข้ามาแทนที่การปกครองโดยทหารในปี 1987 สวนปัจจุบันประธานาธิบดียุนเฮไม่ได้เป็นเพียงครั้งแรกของประเทศที่เคยเป็นหญิงที่ได้รับตำแหน่งนี้ แต่ยังเป็นหัวผู้หญิงคนแรกของรัฐในประวัติศาสตร์สมัยใหม่ของเอเชียตะวันออกเฉียงเหนือ.

เศร้าในประเทศอาหรับส่วนใหญ่ความคิดของการเลือกตั้งฟรี ในตัวเองยังดูเหมือนว่าระยะไกลให้อยู่คนเดียวมีหัวเพศหญิงได้รับการเลือกตั้งของรัฐคิดเพียงอาจจะถือได้ว่าเป็นหัวเราะเมื่อมีประเทศที่ยังคงยอมให้เกียรติ-ฆ่าหรือห้ามผู้หญิงจากการขับรถ.

เศรษฐกิจเกาหลีใต้เป็นแรงที่จะคาดคิดด้วย มันเป็นเศรษฐกิจใหญ่เป็นอันดับสี่ของเอเชียและของโลกที่ใหญ่ที่สุดที่ 15 โดยผลิตภัณฑ์มวลรวมน้อย, และ 12 โดยการซื้อเท่าเทียมกันของอำนาจ.

ฉีกขาดออกจากกันอีกครั้งโดยการรุกรานคงที่และสงครามกลางเมืองและนานประเทศที่ยังมีชีวิตอยู่บนความช่วยเหลือระหว่างประเทศเกาหลีใต้ในวันนี้คือการช่วยเหลือผู้รับหันผู้บริจาคที่ให้ออกไป $ 1.2bn ในปี 2010 และมีการทำงานต่อมากกว่าสองเท่าเงินจำนวนนี้ในปีที่ผ่านมา.

แต่น่าเสียดายที่การเจริญเติบโตในภูมิภาคของเรา (ไม่รวมการเติบโตทางเศรษฐกิจในอุดมไปด้วยน้ำมันรัฐอ่าวอาหรับ) อยู่ในจำนวนของประเทศที่ต้องการความช่วยเหลือจากต่างประเทศเพื่อให้อยู่รอด นี้เห็นได้ชัดรวมถึง - แต่ไม่ จำกัด - ซีเรียซึ่งวิกฤตอย่างต่อเนื่องที่เกิดจากการจัดการของระบอบการปกครองของ 2011 การประท้วงประชาธิปไตยได้ออกจากกว่า 140,000 ล้านและเสียชีวิตของผู้ลี้ภัยต้องหมดหวังในอาหารน้ำและที่อยู่อาศัย ในเยเมนแก้ไขวิกฤติปัญหาการขาดแคลนอาหารอย่างแท้จริงได้กลายเป็นเรื่องของชีวิตหรือเสียชีวิต.

เช่นเดียวกับปัญหาของเรากับอิหร่าน, เกาหลีใต้มีการจัดการกับการคุกคามของนิวเคลียร์เหนือและเช่นเดียวกับเราก็มีสิทธิที่ ที่จะอยู่อย่างสงบและปราศจากความกลัวนิวเคลียร์.
faisal เจ abbas



การเยือนเกาหลีใต้เป็นครั้งที่สองที่ทำให้ฉันไม่สามารถช่วย แต่เคารพในวิธีการที่จะมีการจัดการที่จะโอบกอดขณะที่ยังคงความทันสมัย​​และเป็นความภาคภูมิใจในประเพณีของตน นี้มีความสำคัญมากและมีความไวในตะวันออกกลางและการเรียนแบบเกาหลีถือเป็นคำตอบของเราหัวรุนแรงที่ต่อต้านความทันสมัย​​ในนามของการปกป้องศาสนาและรักษาประเพณี.

ซึ่งแตกต่างจากบางส่วนของคู่ตะวันตกของเกาหลีใต้ - แม้จะมีความสำเร็จทั้งหมดของพวกเขา - มองไปที่วัฒนธรรมอาหรับด้วยความเคารพมากและน่าสนใจมาก เจ้าหน้าที่นักข่าวและนักวิชาการหวังว่าจะทำงานกับเราเป็นพันธมิตรที่มีศักยภาพที่ดีไม่ได้เบ๊.

บางทีอาจจะเป็นอะไรที่ดีกว่านี้อธิบายถึงสิ่งที่รัฐมนตรีว่าการกระทรวงต่างประเทศเกาหลีใต้ yun bynug-se บอกคนที่ฟอรั่มความร่วมมือในสัปดาห์ที่ผ่านมา: ". สิ่งที่เป็นความสัมพันธ์ของทางเลือกเมื่อการพัฒนาเป็นความสัมพันธ์ที่มีความจำเป็น" ถ้าเป็นกรณีนี้แล้วเราควรจะแน่นอน ลงทุนมากขึ้นในการเข้าถึงและการเสริมสร้างความสัมพันธ์ของเรากับกรุงโซล.

มันเป็นมูลค่าจดจำว่าสหรัฐอาหรับเมื่อเร็ว ๆ นี้นายสมาคมเกาหลีนำในการสร้างโรงไฟฟ้​​านิวเคลียร์สี่และที่ บริษัท เกาหลีมากขึ้นจะชนะสัญญาหนักอุตสาหกรรมทั่วภูมิภาค.

แต่นี้ไม่เพียงพอ รัฐบาลอาหรับและนักธุรกิจจะต้องลงทุนใน บริษัท เกาหลีใต้เช่นการควบรวมและการเข้าซื้อกิจการเป็นวิธีที่ง่ายที่สุดในการถ่ายโอนความรู้ (ซึ่งเราก็ต้อง) นอกจากนี้เราจะต้องให้การสนับสนุนของเราสำหรับโซลของประชาชนมากขึ้น เช่นเดียวกับปัญหาของเรากับอิหร่าน, เกาหลีใต้มีการจัดการกับการคุกคามของนิวเคลียร์เหนือและเช่นเดียวกับเราก็มีสิทธิที่จะมีชีวิตอยู่อย่างสงบและปราศจากความกลัวนิวเคลียร์.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

กลับมีเพียงจากโซล ที่ฉันเข้าร่วม 10 รายปีเกาหลีกลางตะวันออกร่วมฟอรั่ม ผมยิ่งเชื่อยิ่งว่า ทางข้างหน้าสำหรับเราเป็นอาหรับอยู่ในใคร่ครวญเรื่องราวความสำเร็จที่เกิดขึ้นในภาคตะวันออกมากกว่าตะวันตก

ผมพูดไม่ออกทั้ง ๆ ที่ประเทศตะวันตก ซึ่งฉันมากชื่นชม และเคารพ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในแง่ของความสำเร็จของพวกเขาในสิทธิมนุษยชน ค่านิยมประชาธิปไตย และเสรีภาพ อย่างไรก็ตาม มีคำถามไม่ว่า 'ถนนอาหรับ' และผู้นำอาหรับจำนวนมากยังคงผิดหวังกับความจริงที่ว่า ตะวันตกได้ตลอดเวลาล้มพวกเขาเมื่อมันมาถึงนโยบายต่างประเทศ (มากที่สุดเมื่อเร็ว ๆ นี้ และ ยวด เกี่ยวกับวิกฤตซีเรีย) .

นี่คือเหตุผลที่ผมบอกว่า อาหรับสามารถ - และควร - สัมพันธ์หลายประเทศเช่นเกาหลีใต้ หลังจากที่ทุก เราใช้ประวัติคล้าย และอาจตำแหน่งคล้ายบนหลายปัจจุบันปัญหา

อาหรับสามารถ - และควร - สัมพันธ์หลายประเทศเช่นเกาหลีใต้ หลังจากที่ทุก เราใช้ประวัติคล้าย และอาจตำแหน่งคล้ายบนหลายปัจจุบันปัญหา
ฟัย J. ระเบิด

คนของเราทั้งสองมีประสบการณ์สนามที่รุ่งอรุณของศตวรรษ 20 ในทั้งสองกรณี สิ่งดูเหมือนเป็นแคมเปญที่ประสบความสำเร็จเพื่อประกาศอิสรภาพของเราให้ของหาร เศรษฐกิจ และการเมืองขาดเสถียรภาพ

สงครามโลกต่อไปนี้ ชาวเกาหลี และอาหรับได้แบ่งการสนับสนุนคอมมิวนิสต์ หรือตะวันตกสนับสนุน ในกรณีเกาหลี ริฟท์นี้อุดมการณ์เอารูปชัดเจนมากเมื่อคาบสมุทรอุษาคเนย์ครั้ง (และยังคง อยู่) แบ่งเป็นคอมมิวนิสต์เหนือและใต้ตะวันตกสนับสนุน การจัดเรียงที่สิ้นสุดสงครามเกาหลีสามปีของปี 1950

อย่างไรก็ตาม มันเป็นสิ่งที่ชาวเกาหลีใต้ได้ต่อไปว่า อาหรับควรใส่ใจ และหวังว่าได้เรียนรู้จาก

เดียวจุด ผลลัพธ์ที่แตกต่างเริ่มต้น

ใตเรา มีประชาธิปไตยใหม่ และได้ถือมือสมัครเล่นในสมัยปกครองด้วย ยัง เช่นเรา พวกเขาอย่างรุนแรง lagged หลังตะวันตกในการพัฒนาเศรษฐกิจ และอุตสาหกรรม แต่แตกต่างจากเรา พวกเขาจัดการเพื่อประสบความสำเร็จในทั้งด้านหน้า ในขณะที่เรายังล้มไม่เป็นท่า ทั้งทางการเมือง และทางเศรษฐกิจ

วันนี้เป็นเกาหลีใต้มีเสถียรภาพ และสร้างประธานาธิบดีสาธารณรัฐ ที่รัฐบาลพลเรือนแทนทหารในปีค.ศ. 1987 ปัจจุบันประธาน Park Geun-Hye ไม่เท่าประเทศครั้งแรกของหญิงเคยกุมตำแหน่งนี้ แต่ก็แรกผู้หญิงหัวของรัฐในสมัยประวัติศาสตร์ของเอเชียตะวันออกเฉียงเหนือ

Regretfully ในประเทศอาหรับส่วนใหญ่ที่คิดเลือกตั้งอิสระในตัวเองยังดูไกล ให้มีการป่าวหญิงประมุขคนเดียวกัน คิดเพียงอาจถือเป็น laughable เมื่อมีประเทศที่ยังคงทนเกียรติฆาตกรรม หรือบ้านผู้หญิงจากขับ ได้

กาญจน์ เกาหลีใต้เป็นแรงหมอนี่ได้ เศรษฐกิจสี่ที่ใหญ่ที่สุดของเอเชียและของโลกที่ใหญ่ที่สุด โดยระบุผลิตภัณฑ์ภายในประเทศรวม และ 12 โดยพาริตี้กำลังซื้อ 15

เมื่อขาดออกจากกัน โดยคงที่รุกรานและสงครามกลางเมือง และในระยะยาวประเทศที่รอดชีวิตในช่วยเหลือระหว่างประเทศ เกาหลีใต้วันนี้ การช่วยเหลือผู้รับเปิดบริจาคที่ให้ไป.2bn $1 ใน 2010 และทำงานต่อกว่าจะเงินในปีที่ผ่านไปมา

แต่ การเจริญเติบโตเฉพาะในภูมิภาคของเรา (ไม่รวมการเติบโตทางเศรษฐกิจในอเมริกาอาหรับอ่าวอุดมไปด้วยน้ำมัน) ในจำนวนประเทศที่ต้องการความช่วยเหลือระหว่างประเทศเพื่ออยู่รอดได้ นี้รวม ถึง - ชัด แต่ไม่จำกัด - ซีเรีย ที่วิกฤตอย่างต่อเนื่องที่เกิดจากการจัดการของระบอบการปกครองประชาธิปไตยชุมนุม 2011 มีซ้ายมากกว่า 140000 ฆ่า และล้านของผู้ลี้ภัยต้องหมดหวังของอาหาร น้ำ และพักพิง ประเทศเยเมน แก้ไขวิกฤติขาดแคลนอาหารเป็นอย่างแท้จริง เป็นเรื่องของชีวิตหรือความตาย

เพียงเช่นอิหร่าน เกาหลีใต้ปัญหาของเรามีการจัดการกับภัยคุกคามจากเหนือนิวเคลียร์ และเช่นเดียวกับเรา มีสิทธิที่จะอยู่สงบ และไม่ มีความกลัวนิวเคลียร์
ฟัย J. ระเบิด



มีชมเกาหลีใต้สองครั้งเพื่อให้ห่างไกล ฉันไม่สามารถช่วย แต่เคารพอย่างไรได้มีจัดการสวมกอดความทันสมัยขณะรักษา และเป็นความภาคภูมิใจของประเพณี นี่คือความสำคัญและความไวในตะวันออกกลาง และเรียนแบบเกาหลีใต้เก็บคำตอบของพวกหัวรุนแรงที่ต่อต้านความทันสมัยในการปกป้องศาสนา และรักษาประเพณี

แตกต่างจากคู่ของตะวันตก ใต - แม้ มีความสำเร็จของพวกเขาทั้งหมด - ดูวัฒนธรรมอาหรับ ด้วยความเคารพและน่าสนใจมากขึ้น เจ้าหน้าที่ นักข่าว และนักวิชาการมองไปข้างหน้าเพื่อทำงานกับเราเป็นคู่ค้าเป็นไปได้มาก lackeys ไม่

บางทีไม่มีอะไรดีกว่าอธิบายนี้กว่าสิ่งรัฐมนตรีต่างประเทศเกาหลีใต้ยุน Bynug-se บอกผู้รับมอบสิทธิ์ที่เวทีความร่วมมือสัปดาห์: "อะไรได้เมื่อความสัมพันธ์ทางพัฒนาเป็นความสัมพันธ์ของความจำเป็น" ถ้าเป็นกรณีนี้ แล้วเราแน่นอนควรลงทุนเพิ่มเติมในการเข้าถึงและเสริมสร้างความสัมพันธ์ของเรากับโซล

มันเป็นน่าจดจำมอบหมายอำนาจให้ สหรัฐอาหรับเอมิเรตส์เพิ่งหน้าที่องค์กรเกาหลีนำไปสร้างโรงไฟฟ้านิวเคลียร์ 4 และที่ มากกว่าเกาหลีบริษัทจะชนะสัญญาอุตสาหกรรมหนักทั่วภูมิภาค

อย่างไรก็ตาม นี้ไม่เพียงพอ รัฐบาลอาหรับและนักธุรกิจต้องลงทุนในบริษัทเกาหลีใต้ ครอบงำและซื้อเป็นวิธีง่ายที่สุดในการถ่ายโอนความรู้ (ซึ่งเราก็จำเป็น) นอกจากนี้ เราต้องทำให้โซลสนับสนุนของสาธารณะมากขึ้น เหมือนปัญหาของอิหร่าน เกาหลีใต้มีการจัดการกับภัยคุกคามจากเหนือนิวเคลียร์ และเช่นเดียวกับเรา มีสิทธิที่จะอยู่สงบ และไม่ มีความกลัวนิวเคลียร์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

จะมีอยู่กลับมาจากกรุงโซลที่ผมเข้าร่วม korea-middle Forum ตะวันออกความร่วมมือประจำปี 10 ที่ผมเชื่อว่ากว่าที่เคยเป็นมาที่ไปให้เราเป็นชาวอาหรับซึ่งทอดตัวอยู่ในตริตรองเรื่องราวความสำเร็จที่เกิดขึ้นใน ภาค ตะวันออกที่มากกว่าทางด้านทิศตะวันตก.

ผมพูดเรื่องนี้แม้จะไม่ได้ออกมาจากในประเทศตะวันตกซึ่งเพลิดเพลินใจไปกับผมเป็นอย่างมากและให้ความเคารพโดยเฉพาะอย่างยิ่งในเรื่องของความสำเร็จในด้านสิทธิมนุษยชนและ เสรีภาพ ประชาธิปไตยคุณค่าของการแสดงออกทางความคิดเห็น. แต่ถึงอย่างไรก็ตามยังมีไม่มีคำถามว่า''ชาวอาหรับถนนและผู้นำหลายคนยังคงผิดหวังสหรัฐอาหรับกับข้อเท็จจริงที่ว่าทางด้านทิศตะวันตกไม่ได้เมื่อมาถึงนโยบายต่างประเทศอย่างต่อเนื่อง(ส่วนมากเมื่อไม่นานมานี้และมีชื่อเสียงในเรื่องวิกฤตการณ์ซีเรีย)

โรงแรมแห่งนี้คือเหตุผลว่าทำไมผมบอกไปว่าชาวอาหรับสามารถ - และควร - เล่าเพิ่มเติมให้ประเทศเช่นเกาหลีใต้ หลังจากทั้งหมดที่เราใช้ประวัติศาสตร์ความเหมือนเป็นอย่างมากและเป็นไปได้ว่าอาจเป็นตำแหน่งความเหมือนเป็นอย่างมากในการแก้ไขปัญหาในปัจจุบันหลาย

ชาวอาหรับสามารถ - และควรจะ - เล่าเพิ่มเติมในประเทศเช่นเกาหลีใต้ หลังจากทั้งหมดที่เราใช้ประวัติศาสตร์ความเหมือนเป็นอย่างมากและอาจเป็นไปได้ที่ตำแหน่งคล้ายคลึงกันมากกับปัญหาในปัจจุบันหลาย.
ร.ศป. abbas

ประชาชนของเราทั้งสองมีประสบการณ์เป็นอาณานิคมที่รุ่งอรุณของศตวรรษที่ 20 ในทั้งสองกรณีสิ่งที่ดูเหมือนจะเป็นการรณรงค์ให้ประสบความสำเร็จได้รับความเป็นอิสระของเราทำให้ในช่วงเวลาหลายทศวรรษแห่งการแบ่งแยกความวุ่นวายทางเศรษฐกิจและความไม่แน่นอนทางการเมือง.

ต่อไปนี้: World War II ชาวเกาหลีและชาวอาหรับถูกแบ่งออกเป็นระหว่างการเป็น Pro - พรรคคอมมิวนิสต์หรือ Pro - West ในกรณีที่เกาหลีความแตกร้าวอุดมการณ์นี้จึงนำรูปชัดเจนมากขึ้นเมื่อ Peninsula เมื่อ - แบบครบวงจรที่เป็น(และยังเป็น)แบ่งออกเป็นด้านทิศเหนือพรรคคอมมิวนิสต์และใต้ Pro - ตะวันตกที่มีการจัดที่สิ้นสุดสงครามเกาหลีสามปีของปี 1950 .

อย่างไรก็ตามมันเป็นสิ่งที่ชาวเกาหลีใต้ทำหน้าที่ชาวอาหรับจะให้ความสนใจและหวังว่าเรียนรู้จาก.

จุดเริ่มเดียวกันกับผลลัพธ์ที่ แตกต่าง

ชาวเกาหลีใต้ที่ต้องการให้เราคนใหม่เป็นประชาธิปไตยและมีการพิจารณาให้นักชกมวยสมัครเล่นในการกำกับดูแลกิจการที่ทันสมัย นอกจากนี้ยังต้องการให้เราพวกเขาอย่างรุนแรงล้าหลังประเทศตะวันตกในการพัฒนาเศรษฐกิจและอุตสาหกรรม แต่ไม่เหมือนกับเราว่าพวกเขาจะประสบความสำเร็จในการบริหารการจัดการทั้งด้านหน้าในขณะที่เราจะเดินทางต่อไปยังไม่ได้ความทุกข์ยากทั้งสองทางการเมืองและเศรษฐกิจ.

เกาหลีใต้ในวันนี้:สาธารณรัฐ Presidential ที่มี เสถียรภาพ และจัดตั้งสถานที่ซึ่งรัฐบาลพลเรือนแทนที่กฎข้อที่ทางทหารในปี 1987 ในปัจจุบันประธาน Park geun-hye ไม่ใช่เพียงแห่งแรกของประเทศที่เคยมีมาในหญิงค้างไว้ที่ตำแหน่งนี้แต่ยังเป็นหัวหญิงคนแรกที่ของรัฐในประวัติศาสตร์ที่ทันสมัยของ ภูมิภาค เอเชียตะวันออกเฉียงเหนือ.

เสียใจมากที่สุดในประเทศอาหรับที่ความคิดของการเลือกตั้งแบบไม่เสียค่าบริการที่อยู่ในตัวของมันเองก็ยังดูเหมือนจะรีโมทคอนโทรลปล่อยให้อยู่ตามลำพังซึ่งหญิงได้รับเลือกตั้งของรัฐคิดว่าเป็นแค่ที่อาจจะถือว่าเป็นเรื่องน่าหัวเราะเมื่อมีประเทศที่ยังคงสร้างความหายนะให้เป็นเกียรติ - การฆาตกรรมหรือผู้หญิงบ้านจากการขับรถ.

ทางเศรษฐกิจเกาหลีใต้จะมีผลใช้บังคับที่จะเหมือนกัน โรงแรมคือที่สี่ - มีขนาดใหญ่ที่สุดของเอเชียและเศรษฐกิจโลกที่มีขนาดใหญ่ที่สุดของ 15 โดย ผลิตภัณฑ์ มวลรวม ภายใน ประเทศไม่มากนักและ 12 โดยพาริตี้กำลังซื้อ.

เมื่อฉีกขาดออกจากกันโดยทำสงครามรุกรานอย่างต่อเนื่องและพลเรือนที่และสำหรับความเป็นประเทศที่รอดชีวิตในความช่วยเหลือระหว่างประเทศเกาหลีใต้ในวันนี้มีผู้รับความช่วยเหลือ - เปิด - ผู้บริจาคที่อยู่ห่างออกไปในทำให้$ 1.2 พันล้านบาทในปี 2010 และเป็นการทำงานไปยังจำนวนมากกว่าเป็นสองเท่าในปีนี้เพื่อมา.

แต่เป็นที่น่าเสียดายการเติบโตทางเศรษฐกิจเพียงแห่งเดียวที่อยู่ในเขตพื้นที่(ไม่รวมถึงการขยายตัวของเศรษฐกิจในสหรัฐอาหรับ Gulf of รัฐน้ำมัน - ที่หลากหลาย)ของเราอยู่ในจำนวนของประเทศที่ต้องการความช่วยเหลือในการสั่งซื้อเพื่อความอยู่รอด โรงแรมแห่งนี้อย่างเห็นได้ชัดรวมถึงแต่ไม่จำกัดเฉพาะการ - ซีเรียที่วิกฤติอย่างต่อเนื่องที่เกิดจากการจัดการกับของการปกครองระบอบของการประท้วง 2011 Pro - ระบอบประชาธิปไตยที่มีมากกว่า 140000 ล้านคนถูกฆ่าตายและของผู้ ลี้ภัย ในเข้าตาจนและที่พักพิงของน้ำอาหาร. ในเยเมนการแก้ไขวิกฤตการณ์ด้านอาหาร - การขาดแคลนที่ได้กลายเป็นอย่างแท้จริงที่สำคัญของชีวิตหรือตาย.

เพียงเช่นปัญหาเรื่องของเราพร้อมด้วยอิหร่าน,เกาหลีใต้ได้ในการจัดการกับ ภัย คุกคามของทางด้านทิศเหนือนิวเคลียร์และเหมือนกับเราและมีสิทธิที่จะมีชีวิตอยู่อย่างสงบและไม่มีความกลัวนิวเคลียร์.
ร.ศป. abbas



การเยี่ยมชมเกาหลีใต้สองครั้งอย่างมากผมไม่สามารถช่วยให้แต่ความเคารพได้อย่างไรมันมีการบริหารจัดการในการยอมรับความเป็นสมัยใหม่ในขณะที่ยังคงรักษาและเป็นความ ภาคภูมิใจ ของประเพณีดั้งเดิม โรงแรมแห่งนี้มีความไวและความสำคัญที่ดีเยี่ยมในตะวันออกกลางและการศึกษารุ่นเกาหลีใต้ที่มีคำตอบที่เป็นพวกหัวรุนแรงสุดขั้วของเราที่ขัดขวางความเป็นสมัยใหม่ในชื่อของการปกป้องศาสนาและประเพณีการรักษา.

ไม่เหมือนกับตะวันตกบางคนเกาหลีใต้ - แม้จะประสบความสำเร็จของพวกเขาทั้งหมด - มองวัฒนธรรมอาหรับด้วยความเคารพมากและได้รับความสนใจมาก นักวิชาการนักข่าวและเจ้าหน้าที่มองไปข้างหน้าในการทำงานร่วมกับเราเป็นคู่ค้าที่มี ศักยภาพ ที่ดีเยี่ยมไม่ lackeys .

บางทีอาจจะไม่มีอะไรดีขึ้นจะอธิบายเรื่องนี้มากกว่าที่เกาหลีใต้จากต่างประเทศรัฐมนตรี yun bynug - SE บอกว่าผู้ร่วมประชุมอยู่ที่ Forum ความร่วมมือที่เกิดขึ้นเมื่อสัปดาห์ที่ผ่านมา"สิ่งที่ครั้งหนึ่งเคยสร้างความสัมพันธ์ที่เป็นทางเลือกพัฒนาเข้าสู่ความสัมพันธ์ที่มีความจำเป็น"หากเป็นกรณีนี้แล้วเราก็ควรจะลงทุนได้มากขึ้นที่จะขยายธุรกิจไปยังออกไปและการกระชับความสัมพันธ์ของเรากับโซล.

อย่างแท้จริงเป็นที่น่าจดจำที่สหรัฐอาหรับเอมิเรตส์เมื่อไม่นานมานี้ได้รับมอบหมายสมาคมเกาหลี - ไฟ LED สี่ที่ใช้ในการสร้างโรงไฟฟ้านิวเคลียร์และว่าบริษัทเกาหลีมากขึ้นได้รับรางวัลชนะเลิศมีสัญญาอุตสาหกรรมหนักใน ภูมิภาค นี้.

แต่ถึงอย่างไรก็ตามโรงแรมแห่งนี้ยังไม่พอ นักธุรกิจและรัฐบาลสหรัฐอาหรับจะต้องลงทุนในบริษัทเกาหลีใต้เป็นการควบรวมกิจการการควบรวมกิจการและมีวิธีที่ง่ายที่สุดในการถ่ายโอนความรู้(ซึ่งแน่นอนว่าเราต้องการ) ยิ่งไปกว่านั้นเราจะต้องทำให้การสนับสนุนของเราสำหรับกรุงโซลมากกว่าประชาชน เหมือนกับปัญหาของเราพร้อมด้วยอิหร่าน,เกาหลีใต้ได้ในการจัดการกับ ภัย คุกคามของทางด้านทิศเหนือนิวเคลียร์และเช่นเดียวกับเราจึงมีสิทธิที่จะมีชีวิตอยู่อย่างสงบและไม่มีความกลัวนิวเคลียร์.