either directly by loweringthe pH i

either directly by lowering
the pH in the gastric contents or indirectly by reducing
the rate of gastric emptying.

In addition, compounds may be
formed at a low pH between the acid group and various
cations that act as chelating agents (Ravindran and Kornegay,
1993; Eidelsburger, 1997). Furthermore, acidification may
have a positive effect on epithelial cell proliferation in the
gastrointestinal mucosa, which allows for more efficient
mineral absorption (Sakata et al., 1995).
Benzoic acid did not affect urinary excretion of Ca in the
present study (Table 4),
but benzoic acid quadratically
increased (Pb0.05) urinary excretion of P. At high inclusion
levels of benzoic acid, P might be directed towards urine in an
attempt to maintain the acid–base balance in the body. These
results are in agreement with studies in which low dietary
levels of Na benzoate were included in the diets (Mroz et al.,
1997). In contrast, at high inclusion levels (≥2.4%) of Na
benzoate, urinary excretion of Ca increased (Mroz et al., 1996,
1998), whereas urinary excretion of P was not affected. As
reported by Mroz et al. (1996, 1998), this will not affect the
retention of Ca due to an increase in the ATTD of Ca in the
diets containing high levels of Ca benzoate.
Benzoic acid did not affect the ATTD and retention ofMg in
the present study (Table 5). In contrast, lactic acid in the diet
increased the ATTD of Mg (Kemme et al., 1999). Furthermore,

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ทั้งโดยตรง โดยการลดค่า pH ในเนื้อหาในกระเพาะอาหาร หรือโดยทางอ้อม โดยการลดอัตราของการล้างในกระเพาะอาหาร นอกจากนี้ สารประกอบอาจที่มี pH ต่ำระหว่างกลุ่มกรดต่าง ๆ ที่เกิดขึ้นเป็นของหายากที่เป็น chelating ตัวแทน (Ravindran และ Kornegay1993 Eidelsburger, 1997) นอกจากนี้ ยูอาจมีผลดีต่อเซลล์ epithelial แพร่หลายในการระบบ mucosa ซึ่งช่วยให้มีประสิทธิภาพมากขึ้นแร่ดูดซึม (ซากาตะและ al., 1995)กรด benzoic ไม่มีผลต่อการขับถ่ายท่อปัสสาวะของ Ca ในการการศึกษาปัจจุบัน (ตาราง 4), แต่กรด benzoic quadraticallyการขับถ่ายท่อปัสสาวะ (Pb0.05) เพิ่มขึ้นของพี ที่รวมสูงระดับของกรด benzoic, P อาจโดยตรงต่อการปัสสาวะในการพยายามรักษาสมดุลของกรด – ฐานในร่างกาย เหล่านี้ผลลัพธ์จะยังคงศึกษาซึ่งต่ำอาหารระดับของ benzoate นารวมอยู่ในอาหาร (Mroz et al.,ปี 1997) . ในทางตรงกันข้าม ในระดับสูงรวม (≥2.4%) ของนาbenzoate การขับถ่ายท่อปัสสาวะของ Ca เพิ่มขึ้น (Mroz et al., 1996ปี 1998), ในขณะไม่มีผลต่อการขับถ่ายท่อปัสสาวะของ P เป็นรายงานโดย Mroz et al. (1996, 1998), นี้จะไม่มีผลต่อการเก็บรักษาของ Ca เนื่องจากการเพิ่มขึ้นใน ATTD ของ Ca ในการอาหารที่ประกอบด้วย Ca benzoate ในระดับสูงกรด benzoic ไม่ส่งผลกระทบต่อ ofMg ATTD และการเก็บรักษาในปัจจุบันศึกษา (ตาราง 5) ในทางตรงข้าม กรดในอาหารเพิ่มการ ATTD ของ Mg (Kemme et al., 1999) นอกจากนี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ทั้งทางตรงโดยการลดค่า pH ในเนื้อหาในกระเพาะอาหารหรือทางอ้อมโดยการลด. อัตราการล้างกระเพาะอาหารนอกจากนี้สารที่อาจจะเกิดขึ้นในค่า pH ต่ำระหว่างกลุ่มกรดต่างๆไพเพอร์ที่ทำหน้าที่เป็นตัวแทนคีเลต(Ravindran และ Kornegay, 1993; Eidelsburger, 1997) นอกจากนี้กรดอาจมีผลกระทบในเชิงบวกต่อการเพิ่มจำนวนเซลล์เยื่อบุผิวในเยื่อบุทางเดินอาหารซึ่งจะช่วยให้มีประสิทธิภาพมากขึ้นการดูดซึมแร่(Sakata et al., 1995). เบนโซอิคกรดไม่ได้ส่งผลกระทบต่อการขับถ่ายปัสสาวะของ Ca ในการศึกษาปัจจุบัน(ตารางที่ 4) , แต่กรดเบนโซอิก quadratically เพิ่มขึ้น (Pb0.05) การขับถ่ายปัสสาวะของพีที่รวมสูงระดับของกรดเบนโซอิก, P อาจจะถูกนำไปปัสสาวะในความพยายามที่จะรักษาสมดุลกรดเบสในร่างกาย เหล่านี้ผลอยู่ในข้อตกลงกับการศึกษาซึ่งในการบริโภคอาหารที่ต่ำระดับของเบนโซเอตนาถูกรวมอยู่ในอาหาร(Mroz et al., 1997) ในทางตรงกันข้ามในระดับสูงรวม (≥2.4%) ของนาเบนโซเอต, การขับถ่ายปัสสาวะเพิ่มขึ้นของ Ca (Mroz et al., 1996, 1998) ในขณะที่การขับถ่ายปัสสาวะของ P ไม่ได้รับผลกระทบ ขณะที่รายงานโดย Mroz et al, (1996, 1998) นี้จะไม่ส่งผลกระทบต่อการเก็บรักษาCa เนื่องจากการเพิ่มขึ้นใน ATTD ของ Ca ในอาหารที่มีระดับสูงของเบนโซเอCa. เบนโซอิคกรดไม่ได้ส่งผลกระทบต่อ ATTD และการเก็บรักษา ofMg ในการศึกษาปัจจุบัน(ตารางที่ 5 ) ในทางตรงกันข้ามกรดแลคติกในอาหารเพิ่มขึ้น ATTD ของ Mg (Kemme et al., 1999) นอกจากนี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ทั้งโดยตรงโดยการลดความเป็นกรดในกระเพาะอาหาร

หรือทางอ้อม โดยลดอัตราการล้างกระเพาะอาหาร .

นอกจากนี้ สารประกอบที่อาจจะเกิดขึ้นในระดับ
pH ระหว่างกรดและกลุ่มสารต่าง ๆที่ทำหน้าที่เป็นสารคีเลต (

kornegay และ ravindran , 1993 ; eidelsburger , 1997 ) นอกจากนี้ ทาง จะได้ผลเป็นบวกมากขึ้น

เซลล์เยื่อบุผิวในเซลล์เยื่อบุทางเดินอาหาร ซึ่งช่วยในการดูดซึมแร่ธาตุอย่างมีประสิทธิภาพ
( Sakata et al . , 1995 ) .
กรดเบนโซอิก ไม่มีผลต่อการขับถ่ายปัสสาวะของ CA ใน
การศึกษา ( ตารางที่ 4 ) กรดเบนโซอิก

แต่เกี่ยวกับสมการ 2 ชั้นเพิ่มขึ้น ( pb0.05 ) การขับถ่ายปัสสาวะของหน้าในระดับรวม
สูงของกรดเบนโซอิก , p อาจจะตรงไปที่ปัสสาวะใน
พยายามรักษาสมดุลกรด - เบสในร่างกายผลลัพธ์เหล่านี้
อยู่ในข้อตกลงกับการศึกษาในระดับที่ต่ำอาหาร
na เบนโซเอทได้ถูกรวมไว้ในอาหาร ( มรอส et al . ,
1997 ) ในทางตรงกันข้าม , ในระดับรวมสูง ( ≥ 2.4% ) Na
benzoate , ปัสสาวะ , CA เพิ่มขึ้น ( มรอส et al . , 1996 , 1998 )
) การขับถ่ายปัสสาวะของ P ก็ไม่ได้รับผลกระทบ โดย
รายงานโดยมรอส et al . ( 1996 , 1998 ) , นี้จะไม่ส่งผลกระทบต่อ
ความคงทนของ CA เนื่องจากการเพิ่มขึ้นใน attd ของ CA ใน
อาหารที่มีระดับสูงของ CA benzoate .
กรดเบนโซอิกและไม่มีผลต่อความคงทนใน attd ofmg
การศึกษา ( ตารางที่ 5 ) ในทางตรงกันข้าม กรดแลกติกในอาหาร
เพิ่ม attd ของมก. ( kemme et al . , 1999 ) นอกจากนี้