tert-butylhydroquinone (TBHQ) etc.

tert-butylhydroquinone (TBHQ) etc. on human health, the use of
these chemical substances has been under strict limitation (Qian,
Jung, Byun, & Kim, 2008). Antioxidants from natural plant and
animal sources have potential beneficial effects due to their low
molecular weight, easy absorption and little or no side effects to
human body and hence, have attracted growing interest (Sarmadi
& Ismail, 2010).
Investigation has been focused on protein hydrolysates as natural antioxidants. Protein hydrolysates can be prepared by treatment with acids, enzymes and fermentation. It is difficult to
control the conditions of acid hydrolysis of protein and the hydrolyzed amino acids might be broken down; while, fermentation is
considered to be less efficient. Nowadays, enzymatic hydrolysis is
the predominant way to produce bioactive protein hydrolysates
due to its moderate conditions and no damage to amino acids
(Wang & Gonzalez de Meija, 2005). Many studies have reported
the antioxidant activities of hydrolysates from plant origin such
as soy (Park, Lee, Baek, & Lee, 2010), rapeseed (Pan, Jiang, & Pan,
2009), alfalfa leaf (Xie, Huang, Xu, & Jin, 2008), canola (Alashi
et al., 2014), corn gluten meal (Li et al., 2010; Zheng et al., 2006)
as well as from animal sources such as goat milk protein (De
Gobba, Espejo-Carpio, Skibsted, & Otte, 2014), chicken (Onuh,
Girgih, Aluko, & Aliani, 2014), egg white protein (Huang,
Majumder, & Wu, 2010) and fish (Nalinanon, Benjakul,
Kishimura, & Shahidi, 2011).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

tert-butylhydroquinone (TBHQ) ฯลฯ สุขภาพของมนุษย์ การใช้สารเคมีเหล่านี้ได้รับภายใต้ข้อจำกัดที่เข้มงวด (เคียนจุ Byun และ คิม 2008) สารต้านอนุมูลอิสระจากพืชธรรมชาติ และสัตว์แหล่งที่มีผลประโยชน์ที่อาจเกิดขึ้นเนื่องจากพวกเขาต่ำน้ำหนักโมเลกุล ดูดซึมง่าย และน้อย หรือไม่มีผลข้างเคียงมนุษย์ร่างกาย และด้วยเหตุนี้ มีดึงดูดสนใจเติบโต (Sarmadiและอิสมาอิล 2010)สอบสวนได้ประโยชน์ในโปรตีน hydrolysates เป็นสารต้านอนุมูลอิสระธรรมชาติ โปรตีน hydrolysates สามารถเตรียมได้ โดยการรักษาด้วยกรด เอนไซม์ และหมัก ยากที่จะควบคุมสภาวะกรดสลายของโปรตีน และกรดอะมิโน hydrolyzed อาจแบ่ง ในขณะที่ หมักถือว่ามีประสิทธิภาพน้อย ปัจจุบัน เอนไซม์ย่อยเป็นวิธีโดดเด่นในการผลิตโปรตีนกรรมการก hydrolysatesเนื่องจากสภาพปานกลางและไม่ทำลายกรดอะมิโน(วังและดาดเด Meija, 2005) มีรายงานการศึกษาจำนวนมากhydrolysates จากเช่นพืชมีกิจกรรมต้านอนุมูลอิสระเป็นถั่วเหลือง (สวน ลี Baek และ ลี 2010), เมล็ดต้นเรพ (Pan เจียง และ กระทะ2009), คลอโรฟีลล์ใบ (เจีย หวง ซู และ จิน 2008), คาโนลา (Alashiet al. 2014), ข้าวโพด gluten อาหาร (Li et al. 2010 เจิ้งและ al. 2006)เช่นเดียวกับจากสัตว์เช่นโปรตีนนมแพะ (DeGobba, Espejo-ยี่สก Skibsted และ Otte, 2014), ไก่ (OnuhGirgih, Aluko, & Aliani, 2014), โปรตีนไข่ขาว (HuangMajumder, & Wu, 2010) and fish (Nalinanon, Benjakul,Kishimura, & Shahidi, 2011).

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

tert-butylhydroquinone (TBHQ) เป็นต้นต่อสุขภาพของมนุษย์, การใช้
สารเคมีเหล่านี้ได้รับภายใต้ข้อ จำกัด ที่เข้มงวด (Qian,
จุง Byun และคิม 2008) สารต้านอนุมูลอิสระจากพืชธรรมชาติและ
สัตว์แหล่งที่มีผลประโยชน์ที่อาจเกิดขึ้นเนื่องจากพวกเขาต่ำ
น้ำหนักโมเลกุลดูดซึมได้ง่ายและมีผลข้างเคียงน้อยหรือไม่มี
ร่างกายมนุษย์และด้วยเหตุนี้ได้ดึงดูดเติบโตที่น่าสนใจ (Sarmadi
และอิสมาอิล, 2010).
การสอบสวนได้มุ่งเน้นโปรตีน ไฮโดรไลเซเป็นสารต้านอนุมูลอิสระธรรมชาติ ไฮโดรไลเซโปรตีนสามารถเตรียมได้โดยการรักษาด้วยกรดเอนไซม์และการหมัก มันเป็นเรื่องยากที่จะ
ควบคุมเงื่อนไขของการย่อยสลายกรดของโปรตีนและกรดอะมิโนไฮโดรไลซ์อาจถูกทำลายลงนั้น ในขณะที่การหมักจะ
ถือว่าเป็นมีประสิทธิภาพน้อยกว่า ปัจจุบันเอนไซม์เป็น
วิธีที่โดดเด่นในการผลิตโปรตีนไฮโดรไลเซออกฤทธิ์ทางชีวภาพ
เนื่องจากสภาพระดับปานกลางและไม่มีความเสียหายกรดอะมิโน
(วังและกอนซาเลเดอ Meija 2005) การศึกษาหลายแห่งได้มีการรายงาน
กิจกรรมการต้านอนุมูลอิสระของไฮโดรไลเซจากพืชเช่น
ถั่วเหลือง (Park, ลี Baek และลี 2010) เรพซีด (แพนเจียงและแพน
2009) ใบหญ้าชนิต (Xie หวางเสี่ยวและ จิน, 2008), คาโนลา (Alashi
et al, 2014), ข้าวโพด gluten อาหาร (Li et al, 2010;... เจิ้งเหอ et al, 2006)
เช่นเดียวกับที่ได้จากสัตว์เช่นโปรตีนนมแพะ (เดอ
Gobba, Espejo- คาร์พ Skibsted และ Otte 2014) ไก่ (Onuh,
Girgih, Aluko และ Aliani 2014) โปรตีนไข่สีขาว (หวาง
Majumder และวู 2010) และปลา (Nalinanon, เบญจกุล,
Kishimura และ Shahidi 2011 )