Cement-based materials are brittle.

Cement-based materials are brittle. As a consequence to their poor straining capacity and their sensitivity to shrinkage, they generally present cracking detrimental to the durability of structures. Nowadays, a solution to prevent or to delay the shrinkage cracking remains a research issue. Fibre reinforcement, restraining the crack opening, is one of the most documented way to partly reach this objective.

This paper focuses on a second option to decrease the brittleness of cementious materials: the incorporation of low modulus aggregates. The study aims to design a composite exhibiting a high straining ability before macrocracking localisation. It has been assumed that incorporating aggregates with low deformation modulus should succeed with the challenge. Rubber aggregates were chosen. They confer to the work a second facet: the opportunity to recycle rubber tyres, fulfilling a demand of clean environment conservation.

The results presented compare the properties of a plain mortar with the ones of two mixes obtained by partially replacing the sand aggregates by rubber aggregates. Two ratios of sand replacement, 20 and 30% by volume, were investigated. In both cases (natural sand and rubber aggregates), a maximum grain size of 4 mm was used. Previous results had shown that rubber aggregates are strongly detrimental to the composite strength. In return, the modulus of elasticity of the mortar incorporating rubber aggregates is substantially decreased and its straining capacity before failure is significantly increased.

On another hand rubberised mortars suffer higher length changes due to shrinkage than plain mortar. In order to weigh up benefits and deficits, ring tests have been carried out and their results clearly demonstrate the benefit: the straining capacity enhanced by rubber aggregate substitution widely offsets the additional shrinkage length changes.

The future prospects are the combination of the beneficial effects of both the fibre reinforcement and the rubber aggregate substitution to design a cimentitious composite exhibiting enhanced ductile failure.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ปูนซิเมนต์วัสดุที่ใช้จะเปราะ เป็นผลมาจากกำลังการผลิตของพวกเขารัดยากจนและความไวของการหดตัวของพวกเขาเพื่อที่พวกเขาโดยทั่วไปในปัจจุบันแตกเป็นอันตรายต่อความทนทานของโครงสร้าง ปัจจุบันวิธีการป้องกันหรือจะชะลอการหดตัวแตกยังคงปัญหาการวิจัย เสริมไฟเบอร์, การควบคุมการเปิดรอยแตกเป็นหนึ่งในวิธีการบันทึกไว้มากที่สุดในการบรรลุวัตถุประสงค์บางส่วนนี้. กระดาษนี้จะมุ่งเน้นไปที่ตัวเลือกที่สองเพื่อลดความเปราะของวัสดุเชื่อมประสาน: การรวมตัวกันของมวลโมดูลัสต่ำ การศึกษานี้มีจุดมุ่งหมายในการออกแบบคอมโพสิตแสดงความสามารถที่สูงก่อนที่จะรัด macrocracking แปล มันได้รับการสันนิษฐานว่ามวลผสมผสานกับโมดูลัสความผิดปกติต่ำควรจะประสบความสำเร็จกับความท้าทาย มวลรวมยางได้รับการแต่งตั้ง พวกเขามอบให้กับการทำงานด้านที่สอง: มีโอกาสที่จะรีไซเคิลยางตอบสนองความต้องการของการอนุรักษ์สภาพแวดล้อมที่สะอาด. ผลที่นำเสนอเปรียบเทียบคุณสมบัติของปูนธรรมดากับคนของทั้งสองสูตรที่ได้รับจากบางส่วนเปลี่ยนมวลทรายโดยมวลรวมยาง . สองอัตราส่วนของการเปลี่ยนทราย 20 และ 30% โดยปริมาตรถูกตรวจสอบ ในทั้งสองกรณี (ทรายธรรมชาติและมวลรวมยาง) ซึ่งเป็นขนาดของเมล็ดข้าวได้สูงสุด 4 มมถูกนำมาใช้ ผลการก่อนหน้าได้แสดงให้เห็นว่ามวลยางอย่างยิ่งเป็นอันตรายต่อความแข็งแรงของคอมโพสิต ในทางกลับกันโมดูลัสของความยืดหยุ่นของปูนผสมผสานมวลรวมยางลดลงอย่างมีนัยสำคัญเป็นและความสามารถในการรัดของตนก่อนที่ความล้มเหลวที่จะเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญ. ในขณะที่อีกครกยางประสบการเปลี่ยนแปลงระยะเวลาในสูงขึ้นเนื่องจากการหดตัวกว่าปูนธรรมดา เพื่อที่จะมีน้ำหนักถึงผลประโยชน์และการขาดดุลการทดสอบแหวนได้รับการดำเนินการและผลของพวกเขาแสดงให้เห็นถึงผลประโยชน์:. ความจุรัดที่เพิ่มขึ้นโดยการแทนยางรวมกันอย่างแพร่หลายชดเชยการเปลี่ยนแปลงระยะเวลาในการหดตัวที่เพิ่มโอกาสในอนาคตมีการรวมกันของผลประโยชน์ของทั้งเสริมเส้นใยและทดแทนรวมยางในการออกแบบคอมโพสิตเพิ่มขึ้น cimentitious ร่วมแสดงความล้มเหลวเหนียว

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ซีเมนต์เป็นวัสดุเปราะ เป็นผลให้พวกเขาจนรัดความจุและความไวต่อการหดตัวพวกเขาโดยทั่วไปปัจจุบันแตกเป็นอันตรายต่อความทนทานของโครงสร้าง ทุกวันนี้ โซลูชั่นเพื่อป้องกันหรือชะลอการหดตัวแตกร้าวยังคงเป็นปัญหาวิจัย ไฟเบอร์เสริมแรง , ยับยั้งแตกเปิดเป็นหนึ่งในเอกสารมากที่สุดวิธีการบางส่วนถึงวัตถุประสงค์นี้ .

บทความนี้มุ่งเน้นไปที่ตัวเลือกที่สองเพื่อลดความเปราะของวัสดุทำให้ : การรวมตัวของมวลรวมค่าต่ำ การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อการออกแบบคอมโพสิตแสดงความสามารถสูงรัดก่อน macrocracking ท้องถิ่น .มันถูกสันนิษฐานว่ามีการผสมผสานมวลัสต่ำน่าจะประสบความสำเร็จกับความท้าทาย ปริมาณยางที่ถูกเลือก พวกเขาหารือถึงการทำงานด้านที่สอง : โอกาสในการรีไซเคิลยางตอบสนองความต้องการในการอนุรักษ์สิ่งแวดล้อมสะอาด

ผลการทดลองเปรียบเทียบคุณสมบัติของปูนธรรมดากับตัวสองผสมได้บางส่วนแทนทรายมวลรวมโดยผสมยาง สองอัตราส่วนการแทนที่ทราย , 20 และ 30 เปอร์เซ็นต์โดยปริมาตรคือ ในทั้งสองกรณี ( ทรายธรรมชาติและปริมาณยาง ) , สูงสุดเม็ดขนาด 4 มม. ที่ใช้ผลลัพธ์ก่อนหน้านี้พบว่า ปริมาณยางขอต่อความแรงของคอมโพสิต ในทางกลับกัน โมดูลัสของความยืดหยุ่นของปูนจะลดลงอย่างมาก และปริมาณยางรัดความจุก่อนที่ความล้มเหลวเพิ่มขึ้นอย่างมาก

บนอื่นมือ Rubberised ครกประสบสูงกว่าความยาวเปลี่ยนเนื่องจากการหดตัวมากกว่าธรรมดา ปูนเพื่อประโยชน์และการขาดดุลหนักขึ้น แบบแหวนได้ดําเนินการและผลของพวกเขาแสดงให้เห็นอย่างชัดเจนประโยชน์ : รัดความจุที่เพิ่มขึ้นโดยรวมยางทดแทนชดเชยการเปลี่ยนแปลงอย่างกว้างขวางยาว

ตัวเพิ่มเติมลูกค้าในอนาคตมีการรวมกันของผลประโยชน์ของทั้งไฟเบอร์เสริมและทดแทนยางรวมการออกแบบคอมโพสิตเพิ่มขึ้น cimentitious จัดแสดงเหนียวความล้มเหลว