The English language, and indeed mo

The English language, and indeed most European languages, traces it original roots back to a Neolithic (late Stone Age) people known as the Indo-Europeans or Proto-Indo-Europeans, who lived in Eastern Europe and Central Asia from some time after 5000 BC (different hypotheses suggest various different dates anywhere between the 7th and the 3rd millennium BC).

We do not know exactly what the original Indo-European language was like, as no writings exist from that time (the very earliest examples of writing can be traced to Sumeria in around 3000 BC), so our knowledge of it is necessarily based on conjecture, hypothesis and reconstruction. Using the “comparative method”, though, modern linguists have been able to partially reconstruct the original language from common elements in its daughter languages. It is thought by many scholars that modern Lithuanian may be the closest to (i.e. the least changed from) the ancient Indo-European language, and it is thought to retain many features of Proto-Indo-European now lost in other Indo-European languages.

Indo-European is just one of the language families, or proto-languages, from which the world's modern languages are descended, and there are many other families including Sino-Tibetan, North Caucasian, Afro-Asiatic, Altaic, Niger-Congo, Dravidian, Uralic, Amerindian, etc. However, it is by far the largest family, accounting for the languages of almost half of the modern world’s population, including those of most of Europe, North and South America, Australasia, the Iranian plateau and much of South Asia. Within Europe, only Basque, Finnish, Estonian, Hungarian, Turkish, and a few of the smaller Russian languages are not descended from the Indo-European family.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ภาษาอังกฤษ และภาษายุโรปส่วนใหญ่แน่นอน ร่องรอยมันรากเดิมกลับไปในยุคหินใหม่ (ปลายยุคหิน) คนที่เรียกว่า Indo-Europeans หรือโปรโตอินโดยุโรป ที่อาศัยอยู่ในยุโรปตะวันออกและเอเชียกลางจากเวลาหลัง 5000 BC (สมมติฐานต่าง ๆ แนะนำต่าง ๆ แตกต่างกันวันใดก็ได้ระหว่างวันที่ 7 และมิลเลนเนียม 3 BC)เราไม่รู้ว่าอะไรภาษาอินโดยุโรปเดิมเช่น เนื่องจากไม่มีงานเขียนที่มีอยู่จากนั้น (ตัวอย่างเร็วมากในการเขียนสามารถตรวจสอบการ Sumeria ในประมาณ 3000 BC), เพื่อความรู้ของเรามันจำเป็นต้องอิงข้อความคาดการณ์ สมมติฐาน และบูรณะ ใช้ "วิธีการเปรียบเทียบ" แม้ว่า ภาษาศาสตร์สมัยใหม่ได้เป็นบางส่วนสร้างภาษาเดิมจากองค์ประกอบทั่วไปในภาษาของลูกสาว มันเป็นความคิด โดยนักวิชาการหลายคนที่ลิทัวเนียทันสมัยอาจจะใกล้ที่สุด (เช่นอย่างน้อยเปลี่ยนจาก) ภาษาอินโดยุโรปโบราณ และมันเป็นความคิดที่จะรักษาคุณสมบัติต่าง ๆ ของภาษาละตินที่ตอนนี้ หายไปในภาษาอินโดอื่น ๆยูโรเปียนเป็นหนึ่งในตระกูลของภาษา หรือโปรโตภาษา ซึ่งภาษาของโลกสมัยใหม่ที่สืบเชื้อสาย และมีครอบครัวอื่น ๆ รวมทั้งตระกูล เหนือผิวขาว แอฟโฟรเอเซีย Altaic, Niger-Congo ดราวิเดียน Uralic, Amerindian ฯลฯ อย่างไรก็ตาม มันคือไกลโดยครอบครัวที่ใหญ่ที่สุด บัญชีสำหรับภาษาเกือบครึ่งหนึ่งของประชากรโลกทันสมัย รวมทั้งของที่สุดของยุโรป เหนือ และอเมริกาใต้ ออสเตรเลีย ราบสูงอิหร่าน และมากของเอเชียใต้ ภายในทวีปยุโรป บาสก์ ฟินแลนด์ เอสโตเนีย ฮังการี ตุรกี และเท่ากี่ภาษารัสเซียขนาดเล็กจะไม่สืบเชื้อสายจากครอบครัวยูโรเปียนภาษา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ภาษาอังกฤษและแน่นอนภาษายุโรปส่วนใหญ่ร่องรอยรากเดิมกลับไปยังยุค (ปลายยุคหิน) คนที่รู้จักกันในอินโดยุโรปหรือโปรโตยุโรปที่อาศัยอยู่ในยุโรปตะวันออกและเอเชียกลางจากบางครั้งหลังจากที่ 5000 บริติชโคลัมเบีย (สมมติฐานที่แตกต่างกันแนะนำวันที่แตกต่างกันที่ใดก็ได้ระหว่างที่ 7 และสหัสวรรษที่ 3). เราไม่ได้รู้ว่าสิ่งที่ภาษาอินโดยูโรเปียเดิมเหมือนไม่มีงานเขียนที่มีอยู่จากนั้นเวลา (ในตัวอย่างแรกมากของการเขียนสามารถ โยงไปถึง Sumeria ในรอบ พ.ศ. 3000) ดังนั้นความรู้เกี่ยวกับไอทีของเราคือจำเป็นต้องอยู่บนพื้นฐานของการคาดเดาสมมติฐานและการฟื้นฟูบูรณะ โดยใช้วิธีการ "เปรียบเทียบ" แม้ว่านักภาษาศาสตร์ที่ทันสมัยได้รับสามารถสร้างบางส่วนภาษาต้นฉบับจากองค์ประกอบทั่วไปในภาษาลูกสาวของตน มันเป็นความคิดจากนักวิชาการจำนวนมากที่ทันสมัยลิทัวเนียอาจจะเป็นที่อยู่ใกล้ (กล่าวคืออย่างน้อยเปลี่ยนจาก) โบราณภาษาอินโดยูโรเปียและมันเป็นความคิดที่จะรักษาคุณลักษณะต่างๆของโปรโตยุโรปตอนนี้หายไปในภาษาอินโดยุโรปอื่น ๆ . ยูโรเปียนเป็นเพียงหนึ่งในครอบครัวภาษาหรือโปรโตภาษาซึ่งภาษาสมัยใหม่ของโลกที่กำลังเดินลงมาและมีครอบครัวอื่น ๆ อีกมากมายรวมทั้งจีนทิเบตนอร์ทคอเคเซียนแอฟริกาเอเซียอัลไตอิกไนเจอร์-คองโก มิลักขะราล, Amerindian เป็นต้นอย่างไรก็ตามมันคือไกลโดยครอบครัวที่ใหญ่ที่สุด, การบัญชีสำหรับภาษาเกือบครึ่งหนึ่งของประชากรโลกสมัยใหม่รวมทั้งผู้ที่มากที่สุดของทวีปยุโรปและอเมริกาใต้ออสเตเลียที่ราบสูงอิหร่านและอื่น เอเชียใต้ ในยุโรปเพียงบาสก์, ฟินแลนด์, เอสโตเนีย, ฮังการี, ตุรกี, และไม่กี่ของภาษารัสเซียที่มีขนาดเล็กไม่ได้สืบเชื้อสายมาจากครอบครัวของยูโรเปียน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ภาษาอังกฤษ และแน่นอนที่สุดในยุโรปภาษา ร่องรอยต้นฉบับรากกลับไปสมัยหินใหม่ ( ปลายยุคหิน ) คนรู้จักกันเป็นอินโดยุโรป หรือ โปรโตอินโดชาวยุโรปที่อาศัยอยู่ในยุโรปตะวันออกและเอเชียกลาง จากเวลาหลัง พ.ศ. 5000 ( สมมติฐานที่แตกต่างกันแนะนำต่าง ๆที่ใดก็ได้ระหว่างช่อง 7 และสหัสวรรษที่ 3 ก่อนคริสต์ศักราช )เราไม่รู้ว่า ต้นฉบับภาษาอินโดยุโรปก็เป็นเลขาอยู่ตอนนั้น ( ตัวอย่างมากที่สุดของการเขียนสามารถติดตามซูเมอร์เรียในรอบ 3000 BC ) ดังนั้นความรู้ของเรามันต้องขึ้นอยู่กับการคาดเดา สมมติฐาน และการฟื้นฟูบูรณะ การใช้ " การเปรียบเทียบวิธีการ " แม้ว่านักภาษาศาสตร์สมัยใหม่ได้บางส่วนสร้างภาษาดั้งเดิมจากองค์ประกอบทั่วไปของลูกสาว ) มันเป็นความคิดของนักวิชาการหลายคนว่า ภาษาไทยสมัยใหม่อาจจะใกล้ ( คืออย่างน้อยก็เปลี่ยนจาก ) โบราณอินโดยุโรปภาษา และมันเป็นความคิดที่จะรักษาคุณสมบัติมากมายของโปรโตอินโดยุโรปอื่น ๆตอนนี้หายไปในอินโดยุโรปภาษาอินโดยุโรป เป็นเพียงหนึ่งในภาษาโปรโต ครอบครัว หรือภาษา ซึ่งภาษาสมัยใหม่ของโลกจะลงมา และมีอีกหลายครอบครัว รวมถึงชิโนธิเบต , North Caucasian , แอฟริกาเอเซีย อัลตา ก , ไนเจอร์ , คองโก , ทมิฬ uralic เมื นเดียน , , , ฯลฯ แต่มันคือโดยไกลที่ใหญ่ที่สุดสำหรับครอบครัว , บัญชี ภาษาเกือบครึ่งหนึ่งของประชากร โลกสมัยใหม่ รวมทั้งบรรดาที่สุดในยุโรป , อเมริกาเหนือและใต้ , ออสเตรเลีย , อิหร่านและที่ราบสูงของภูมิภาคเอเชียใต้ ในยุโรป , สเปน , ฟินแลนด์ , เอสโตเนีย , ฮังการี , ตุรกี , และไม่กี่ของที่มีขนาดเล็ก ภาษารัสเซีย ภาษาไม่ได้สืบเชื้อสายมาจากตระกูลยุโรปอินโด .