Which strategy an individual adopts

Which strategy an individual adopts depends on his or her low or high
concern for self combined with his or her high or low concern for other.
Again, the labels for these two dimensions vary: Concern for self is
sometimes labelled ‘‘resistance to concession making’’ (Carnevale & Pruitt,
1992), ‘‘concern for the task’’ (Blake & Mouton, 1964), or ‘‘assertiveness’’
(Thomas, 1992). Sometimes, concern for other is labelled ‘‘concern for
people’’ (Blake & Mouton, 1964), or ‘‘cooperativeness’’ (Thomas, 1992).
The specific labels used, or the specific ways these dimensions are
operationalized, does not seem to influence their effects (De Dreu, Weingart,
& Kwon, 2000). What remains is that the specific combination of concern
for self, and for other, determines the conflict management strategies
adopted. Thus, avoiding results from low dual concern whereas collaborating
results from high dual concern. Contending results from high concern
for self, and low concern for other, whereas conceding results from low
concern for self combined with high concern for other.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

กลยุทธ์ที่บุคคล adopts ขึ้นอยู่ บนเขา หรือเธอต่ำ หรือสูงกังวลในตนเองรวมกับของ ตนสูง หรือต่ำความกังวลสำหรับอื่น ๆอีกครั้ง การเปลี่ยนแปลงป้ายชื่อสำหรับขนาด: เกี่ยวกับตนเองเป็นบางครั้งมัน ''ความต้านทานการทำสัมปทาน '' (Carnevale & Pruitt1992), ''เกี่ยวข้องในงาน '' (เบลกและแกะ 1964), หรือ "ยืนกราน"(Thomas, 1992) บางครั้ง กังวลสำหรับอื่น ๆ คือมัน '' เกี่ยวข้องสำหรับคน '' (เบลกและแกะ 1964), หรือ '' cooperativeness'' (Thomas, 1992)ป้ายชื่อเฉพาะที่ใช้ หรือวิธีการเฉพาะมิติเหล่านี้operationalized ดูเหมือนไม่ได้ มีอิทธิพลต่อผลของพวกเขา (De Dreu, Weingartและ Kwon, 2000) อะไรยังคงเป็นที่รวมเฉพาะความกังวลตนเอง และอื่น ๆ กำหนดกลยุทธ์การจัดการความขัดแย้งนำมาใช้ หลีกเลี่ยงผลจากความกังวลสองต่ำดังนั้น ในขณะที่ทำงานร่วมกันผลจากความกังวลสองสูง ช่วงชิงผลจากความกังวลสูงตนเอง และกังวลต่ำสำหรับอื่น ๆ ในขณะที่ conceding ผลลัพธ์จากต่ำกังวลในตนเองรวมกับความกังวลสูงสำหรับอื่น ๆ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ซึ่งกลยุทธ์ของแต่ละบุคคลขึ้นอยู่กับกฎหมายของเขาหรือเธอต่ำหรือสูง
กังวลสำหรับตัวเองบวกกับความกังวลสูงของเขาหรือเธอหรือต่ำอื่น ๆ .
อีกครั้งฉลากสำหรับทั้งสองขนาดแตกต่างกัน: ห่วงใยตนเอง
ที่มีข้อความบางครั้ง '' ความต้านทานต่อการทำสัมปทาน '' (Carnevale และพรูอิท
1992) '' ความกังวลสำหรับงาน '' (เบลคและหนังสัตว์, 1964) หรือ '' อหังการ ''
(Thomas, 1992) บางครั้งความกังวลอื่น ๆ จะมีป้าย '' กังวลสำหรับ
คน '' (เบลคและหนังสัตว์, 1964) หรือ '' cooperativeness '' (Thomas, 1992).
ป้ายชื่อเฉพาะที่ใช้หรือวิธีการเฉพาะมิติเหล่านี้จะ
operationalized, ไม่ได้ ดูเหมือนจะมีอิทธิพลต่อผลกระทบของพวกเขา (เด Dreu, Weingart,
และเทควันโด, 2000) สิ่งที่เหลืออยู่คือการรวมกันของความกังวลที่เฉพาะเจาะจง
สำหรับตัวเองและอื่น ๆ กำหนดกลยุทธ์การจัดการความขัดแย้ง
ที่นำมาใช้ ดังนั้นการหลีกเลี่ยงผลจากความกังวลคู่ต่ำในขณะที่การทำงานร่วมกัน
เป็นผลมาจากความกังวลคู่สูง ยืนยันเป็นผลมาจากความกังวลสูง
สำหรับตัวเองและความกังวลต่ำอื่น ๆ ในขณะที่ผลจากการยอมรับในระดับต่ำ
กังวลสำหรับตัวเองบวกกับความกังวลสูงอื่น ๆ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ซึ่งกลยุทธ์แต่ละ adopts ขึ้นอยู่กับของเขาหรือเธอต่ำหรือสูง
เป็นห่วงตนเองรวมกับของเขาหรือเธอกังวลสูงหรือต่ำสำหรับอื่น ๆ .
อีกครั้ง ป้ายชื่อเหล่านี้สองขนาดแตกต่างกัน : เป็นห่วงตนเอง
บางครั้ง labelled ' 'resistance การสัมปทานทำ ' ' ( คาร์นิวาล&พรูอิท
' , 1992 ) 'concern สำหรับงาน ' ' ( เบลค&หนังสัตว์ , 1964 ) , หรือ ' 'assertiveness ' '
( Thomas , 1992 )บางครั้งคิดๆว่า ' 'concern สำหรับ
คน ' ' ( เบลค&หนังสัตว์ , 1964 ) , หรือ ' 'cooperativeness ' ' ( Thomas , 1992 ) .
เฉพาะป้ายชื่อที่ใช้ หรือวิธีการเฉพาะที่ขนาดนี้
operationalized , ดูเหมือนจะไม่มีผลต่อผลของพวกเขา ( เดอ dreu weingart &
, , ควอน , 2000 ) สิ่งที่ยังคงเป็นชุดเฉพาะของความกังวล
สำหรับตนเองและคนอื่นๆกำหนดกลยุทธ์การจัดการความขัดแย้ง
บุญธรรม ดังนั้น การหลีกเลี่ยงผลจากปัญหาสองต่ำและสูงคู่ร่วมมือ
ผลจากความกังวล ยืนยันผลจาก
กังวลสูงเพื่อตนเองและความกังวลอื่น ๆต่ำ ในขณะที่ conceding ผลจากความกังวลน้อย
สำหรับตนเองรวมกับความกังวลสูงอื่น ๆ