After swallowing a large chunk of d

After swallowing a large chunk of dragon meat within his mouth and drinking a mouthful of dragon blood, Yun Che stood up and slashed with his fingers to cut the large chunks of dragon meat into two evenly sized pieces, then leisurely strolled into the barrier until he arrived in front of the demon. He stood a step away from the demon at a place where he could flee at any time from a life-threatening attack.

“After eating the dragon meat, I found out how absolutely incomparable the meat from other beasts are compared to the tastiness of dragon meat. However, enjoying it by myself is rather dull. Senior, do you want some?” Yun Che picked up a large piece of the sliced dragon meat and presented in front of the demon.

The demon turned his head around and said indifferently: “Are you pitying me? Only one person could survive between you and I. To be this close to me, are you not afraid of me trying to suddenly kill you?”

Yun Che’s entire body had absolutely zero defense from his profound strength and his expression did not contain a trace of precaution as he gently said with a smile: “Even though there’s not a moment where I don’t think about killing you, the reason why I want to kill you is only for the sake of my survival and freedom, and not because I resent or loathe you. On the contrary, I am very certain that you’re not a bad person, and even less of a scoundrel! If you think I am pitying you… hrm, that’s true. Except, this kind of pity is one I would have for a fellow sufferer. As for our situation, how are we any different? Only, the restraint on you is a bit more than the ones on me.”

The demon’s expression shifted as he fixedly gazed at Yun Che for a while. Then, he suddenly began to smile: “Haha… good! Fellow sufferer indeed! Then I’ll accept your ‘pity’!”

Once he stopped talking, he grabbed the dragon meat within Yun Che’s hands, put it at the side of his mouth, and wildly bit at it. Although there wasn’t any oil or salt, for a demon who had eaten nothing for a hundred years, this was nothing other than a delicacy from heaven. Once the dragon meat entered his mouth, he was unable to stop. His fierce eating and ferocious biting, as if he was ravenously devouring his food, did not fall short of Yun Che when he was hungry to the point that he almost died. Yun Che lightly smiled and grabbed his own dragon meat and bit, but in comparison, he ate much more elegantly than the demon did.

In the blink of an eye, the large chunk of dragon meat in the demon’s hand had vanished cleanly and all entered into his stomach. A hundred years of being empty made the demon’s face, which was as pale as limestone, appear a bit red. He sucked on his five fingers and began to loudly laugh: “Delightful! Truly delightful! I’ve never had such a delightful meal in my life! Hahahaha… little brother, I, Yun Canghai had never owed anybody in my life! Although you’ve only given me a meal, to me, it’s still a great favor! Your kindness, I will remember it! Unfortunately, this is only meat and there’s no wine. Otherwise, with you preserving my face and believing that I’m not a lowly scoundrel, I should have drank a large cup with you!”

“Eh? Senior, your surname is also Yun?”

The demon widened his eyes, “What’d you say, your last name is Yun as well? Even after being locked up here for half a year, you, a little mad kid, wouldn’t even tell me what your last name is. After doing all these things, looks like we are unexpectedly from the same clan, hahahaha!”

When he did not consider the demon to be a mortal enemy that he must kill, not only did the demon’s aura not make people disgusted or afraid, there was even a feeling of intimacy. Yun Che gently smiled and said, “This junior’s family name is Yun and his name is Che.”

“Yun Che… as free as the clouds, as clear as water, a very good name! Looks like when your father named you, he wished that you could live a carefree life without worries and not be caught up in this mundane world. But unfortunately, being such a thoroughly monstrous little kid, you’re definitely not destined to be a little creature in the pond. I’m afraid your parents will be greatly disappointed.”

Yun Che stared blankly with disappointment and frustration in his heart. In the Azure Cloud Continent, his master named him “Yun Che” precisely because he wanted Yun Che to live a carefree life without worries, with fate as clear as water and not participate in any worldly disputes. However in the end, his life took another extremely opposite turn… with a hatred filled heart, he massacred countless numbers…

In the Profound Sky Continent, his own biological parents should have had the same wishes as his master.

Yun Che held up the large bowl of dragon blood, poured half of the dragon blood inside into another bowl and put it in front of the demon while saying: “Senior, you and I being sealed up in here together and both being called Yun is truly a fantastic fate. For the sake of the same suffering and a similar

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เมื่อกลืนกินก้อนขนาดใหญ่ของเนื้อมังกรในปากของเขาและดื่มเครื่องดื่มคำหนึ่งเลือดมังกรยุนเชยืนขึ้นและเฉือนด้วยมือของเขาที่จะตัดชิ้นใหญ่เนื้อมังกรเป็นสองชิ้นขนาดเท่า ๆ กันแล้วเดินสบายเข้าไปในอุปสรรคจนกว่าเขา มาถึงในด้านหน้าของปีศาจ เขายืนอยู่ขั้นตอนจากปีศาจที่สถานที่ที่เขาจะหนีไปได้ตลอดเวลาจากการโจมตีที่เป็นอันตรายถึงชีวิตใด ๆ . "หลังจากการรับประทานเนื้อสัตว์มังกรผมพบว่าวิธีการหาที่เปรียบมิได้อย่างเนื้อจากสัตว์อื่น ๆ เมื่อเทียบกับรสอร่อยของมังกร เนื้อ. แต่สนุกกับมันด้วยตัวเองคือค่อนข้างน่าเบื่อ อาวุโสคุณต้องการบางอย่าง "เจ๊ยุนหยิบขึ้นมาเป็นชิ้นใหญ่เนื้อมังกรหั่นบาง ๆ และนำเสนอในหน้าของปีศาจ. ปีศาจหันหัวของเขาไปรอบ ๆ และกล่าวว่าเอาใจใส่:" คุณสงสารฉัน? เพียงคนเดียวที่สามารถอยู่รอดได้ระหว่างคุณและฉันเพื่อให้ใกล้ชิดกับฉันนี้ที่คุณไม่กลัวฉันพยายามที่จะอยู่ ๆ ก็ฆ่าคุณ? "ทั้งร่างกายYun เจ๊มีศูนย์อย่างแน่นอนการป้องกันจากแรงลึกซึ้งของเขาและการแสดงออกของเขาไม่ได้มีร่องรอย ของระมัดระวังในขณะที่เขาเบา ๆ กล่าวด้วยรอยยิ้ม "ถึงแม้ว่าจะมีไม่ช่วงเวลาที่ผมไม่คิดว่าเกี่ยวกับการฆ่าคุณ, เหตุผลที่ฉันต้องการที่จะฆ่าคุณเป็นเพียงเพื่อประโยชน์ในการอยู่รอดและเสรีภาพของฉันและไม่ได้เพราะผม ไม่พอใจหรือเกลียดคุณ ในทางตรงกันข้ามผมมั่นใจมากว่าคุณไม่ได้เป็นคนที่ไม่ดีและแม้แต่น้อยของคนเลว! ถ้าคุณคิดว่าฉันน่าสงสารคุณ ... การบริหารทรัพยากรมนุษย์ที่เป็นความจริง ยกเว้นชนิดของสงสารนี้เป็นหนึ่งฉันจะมีสำหรับผู้ประสบภัยเพื่อน สำหรับสถานการณ์ของเราวิธีการที่เราจะแตกต่างกันหรือไม่? เท่านั้นยับยั้งชั่งใจในการที่คุณจะเป็นน้อยกว่าคนในฉัน. "การแสดงออกของปีศาจขยับในขณะที่เขาเพ่งจ้องไปที่เจ๊ยุนในขณะที่ จากนั้นเขาก็เริ่มที่จะยิ้ม: "ฮ่า ๆ ... ดี! ผู้ประสบภัยเพื่อนแน่นอน! แล้วฉันจะยอมรับ 'สงสาร' คุณ! "เมื่อเขาหยุดพูดเขาคว้าเนื้อมังกรที่อยู่ในมือของยุนเจ๊ใส่ไว้ที่ด้านข้างของปากของเขาและลำพองบิตที่มัน แม้ว่าจะมีไม่ได้น้ำมันหรือเกลือสำหรับปีศาจที่ได้กินอะไรมาหลายร้อยปีที่ผ่านมานี้คืออะไรนอกเหนือจากอาหารอันโอชะจากสวรรค์ เมื่อเนื้อมังกรเข้าปากของเขาเขาก็ไม่สามารถที่จะหยุด การรับประทานอาหารและดุร้ายกัดที่รุนแรงของเขาราวกับว่าเขาได้รับการตะกละกินอาหารของเขาไม่ได้ตกอยู่ในระยะสั้นของเจ๊ยุนเมื่อเขาหิวไปยังจุดที่เขาเกือบจะเสียชีวิต ยุนเชเบา ๆ ยิ้มและคว้าเนื้อมังกรของเขาเองและบิต แต่ในการเปรียบเทียบเขากินอย่างหรูหรามากขึ้นกว่าปีศาจได้. ในพริบตาที่ก้อนขนาดใหญ่ของเนื้อมังกรในมือของปีศาจได้หายไปอย่างเรียบร้อยและเข้ามา เข้าไปในท้องของเขา ร้อยปีของการเป็นใบหน้าที่ว่างเปล่าทำให้ปีศาจซึ่งเป็นสีซีดเป็นหินปูนปรากฏบิตสีแดง เขาดูดห้านิ้วมือของเขาและเริ่มที่จะหัวเราะเสียงดัง "ที่สวยงาม! รื่นรมย์อย่างแท้จริง! ฉันไม่เคยมีเช่นอาหารที่มีความสุขในชีวิตของฉัน! ฮ่า ๆ ๆ ๆ ... น้องชายคนเล็กผม Yun Canghai ไม่เคยเป็นหนี้ใครในชีวิตของฉัน! แม้ว่าคุณจะได้รับเพียงฉันอาหารให้ฉันก็ยังคงเป็นความโปรดปรานที่ดี! ความมีน้ำใจของคุณฉันจะจำมัน! แต่น่าเสียดายที่นี้เป็นเนื้อเท่านั้นและมีเหล้าองุ่น มิฉะนั้นกับคุณรักษาใบหน้าของฉันและเชื่อว่าฉันไม่ได้เป็นคนเลวต่ำต้อยฉันควรจะได้ดื่มถ้วยใหญ่กับคุณ! "" เอ๊ะ? อาวุโสนามสกุลของคุณยังเป็นยุน? "ปีศาจเบิกตากว้างของเขา" แกบอกว่านามสกุลของคุณคือยุนเช่นกัน? แม้หลังจากที่ถูกขังไว้ที่นี่สำหรับครึ่งปีคุณเป็นเด็กบ้าเล็ก ๆ น้อย ๆ จะไม่ได้บอกฉันว่านามสกุลของคุณคือ หลังจากทำสิ่งเหล่านี้ดูเหมือนว่าเราจะไม่คาดคิดจากตระกูลเดียวกันฮ่า ๆ ๆ ! "เมื่อเขาไม่ได้พิจารณาปีศาจที่จะเป็นศัตรูคู่อาฆาตว่าเขาจะต้องฆ่าไม่เพียงแต่กลิ่นอายของปีศาจไม่ให้คนรังเกียจหรือกลัวที่มี ก็ยิ่งรู้สึกของความใกล้ชิด เจ๊ยุนเบา ๆ ยิ้มและกล่าวว่า "จูเนียร์ชื่อครอบครัวนี้มียันต์และชื่อของเขาคือเจ." "เจ๊ยุน ... เช่นฟรีเมฆเป็นที่ชัดเจนเป็นน้ำเป็นชื่อที่ดีมาก! ดูเหมือนว่าตอนที่พ่อของคุณชื่อคุณเขาต้องการที่คุณสามารถมีชีวิตที่ไร้กังวลโดยไม่ต้องกังวลและไม่ได้รับการติดขึ้นในโลกมนุษย์นี้ แต่น่าเสียดายที่เป็นเช่นเด็กน้อยมหึมาอย่างทั่วถึงแน่นอนคุณไม่ได้ลิขิตมาให้เป็นสิ่งมีชีวิตเล็ก ๆ น้อย ๆ ในบ่อ ฉันกลัวพ่อแม่ของคุณจะไม่ผิดหวังอย่างมาก. "ยุนเชจ้องblankly กับความผิดหวังและความยุ่งยากในหัวใจของเขา ในทวีป Azure เมฆเจ้านายของเขาชื่อเขาว่า "เจ๊ยุน" ได้อย่างแม่นยำเพราะเขาอยากเจ๊ยุนจะมีชีวิตที่ไร้กังวลโดยไม่ต้องกังวลกับชะตากรรมเป็นที่ชัดเจนเป็นน้ำและไม่เข้าร่วมในข้อพิพาทใด ๆ ในโลกนี้ แต่ในท้ายที่สุดแล้วชีวิตของเขาต้องใช้เวลาอีกทางกลับตรงข้ามอย่างมาก ... ด้วยหัวใจที่เต็มไปด้วยความเกลียดชังเขาสนในจำนวนที่นับไม่ถ้วน ... ในลึกซึ้งทวีป Sky พ่อแม่ทางชีวภาพของตัวเองควรจะได้มีความปรารถนาเช่นเดียวกับเจ้านายของเขา. ยุนเจ๊จัดขึ้นที่มีขนาดใหญ่ ชามเลือดมังกรเทครึ่งหนึ่งของเลือดมังกรที่อยู่ภายในลงในชามอีกและวางไว้ในด้านหน้าของปีศาจในขณะที่พูดว่า: "อาวุโสคุณและฉันถูกปิดผนึกไว้ในที่นี่ด้วยกันและทั้งสองถูกเรียกว่ายุนเป็นจริงชะตากรรมที่ยอดเยี่ยม เพื่อประโยชน์ของความทุกข์ทรมานเหมือนกันและที่คล้ายกัน