The Bhagavata is among the most imp

The Bhagavata is among the most important texts on bhakti, presenting a fully developed teaching on bhakti that originated with the Bhagavad Gita.[29] Bhakti is presented as a path of yoga, or "union with the divine". Many of the bhakti teachings in the Bhagavata are presented as yogic activities—meditating on the lila of Krishna; hearing and singing about Vishnu as Krishna; remembering, serving, and worshiping him; dedicating all of one's actions to him—all are among nine activities of Bhakti Yoga taught in the Bhagavata. While classical yoga attempts to shut down the mind and senses, the Bhakti Yoga in the Bhagavata teaches that the focus of the mind is transformed by filling the mind with thoughts of Krishna.[30]

There are many didactic philosophical passages, but the lengthy narrative stories are also a teaching; the book describes one of the activities that lead to liberation (moksha) as listening to and reflecting on the stories of Bhagavan.[31] Even Kapila, the Samkhya philosopher, teaches his mother that in order to reach liberation, she must have bhakti, jnana (wisdom), and vairagya (dispassion), with bhakti being the most important. (3.25.18)[32]

The Bhagavata also teaches that bhakti is more important than caste, stating that even a Chandala who has deep faith and devotion is dearer to God than a Brahmin without faith. (III.33.7) While not completely dismissing the caste system, it does reject the superiority of the Brahmin based solely on birth. In the Bhagavata, devotees of Krishna include those from lower castes: Prahlad, considered the greatest of devotees, is the son of a demon king and of 'low birth'; the gopis are uneducated wives of herdsman, yet are very close to Krishna. The Bhagavata held out the possibility of salvation through devotion (bhakti) regardless of caste or social status. The Bhagavata is also critical of the acquisition, protection, and enjoyment of wealth, going as far as implying that only the poor can be true followers of bhakti. In one passage, Krishna says to Rukmini, "We are poor and we are always the favourites of poor persons." (X.60.14)

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Bhagavata เป็นรายสำคัญ bhakti นำสอนพัฒนาเต็ม bhakti ที่มากับภควัทคีตา [29] bhakti แสดงเป็นเส้นทางของโยคะ หรือ "ร่วมกับพระเจ้า" มายสอน bhakti ใน Bhagavata จะนำเสนอเป็นกิจกรรม yogic — ใคร่ครวญในลีลาของพระกฤษณะ ถ้อย ฟังและร้องเพลงเกี่ยวกับพระนารายณ์เป็นกฤษณะ จดจำ บริการ และ worshiping เขา ทุ่มเททุกการกระทำของเขาซึ่งทั้งหมดมี 9 กิจกรรมโยคะ Bhakti สอนใน Bhagavata ในขณะที่โยคะคลาสสิกพยายามปิดจิตใจและอารมณ์ โยคะ Bhakti ใน Bhagavata การสอนที่ มีแปลงโฟกัสจิตใจ โดยเติมใจด้วยความคิดของพระกฤษณะ [30]มีทางเดินปรัชญาพลวัตหลาย แต่ยังมีเรื่องราวบรรยายยาวสอน หนังสืออธิบายถึงกิจกรรมที่นำไปสู่การปลดปล่อย (มอคชา) ฟัง และบรรยากาศเรื่องราวของ Bhagavan อย่างใดอย่างหนึ่ง [31] แม้ Kapila นักปราชญ์ Samkhya สอนลูกให้ เข้าถึงการปลดปล่อย เธอต้อง bhakti, jnana (ภูมิปัญญา), และ vairagya (dispassion), กับ bhakti สำคัญสุด (3.25.18) [32]Bhagavata ยังสอนที่ bhakti นั้นสำคัญกว่าวรรณะ ระบุว่า แม้แต่ Chandala ที่มีศรัทธาอย่างลึกซึ้งและความจงรักภักดี dearer พระเจ้ากว่าพราหมณ์ไม่มีศรัทธา (III.33.7) ในขณะที่ไม่สมบูรณ์ dismissing แอก มันปฏิเสธ superiority ของพราหมณ์ตามเกิด ใน Bhagavata เลือกสรรค์ของพระกฤษณะรวมทั้งจากวรรณะล่าง: Prahlad ถือว่ายิ่งใหญ่ที่สุดของศาสนิกชน เป็นบุตร ของกษัตริย์ปีศาจ และ หินชาติ' ' gopis เป็นภรรยาของ herdsman ตามีตามา ยังอยู่ใกล้กับพระกฤษณะ Bhagavata ที่จัดออกสามารถรอดผ่านความจงรักภักดี (bhakti) วรรณะหรือสถานะทางสังคม Bhagavata เป็นสิ่งจำเป็นของการซื้อ การป้องกัน และหย่อนมั่งคั่ง ไปเท่าที่ทำหน้าที่เท่านั้นคนจนได้ลูกศิษย์ที่แท้จริงของ bhakti ในพระธรรมตอนหนึ่ง กฤษณะว่า Rukmini "เราจะไม่ดี และเรามักโปรดคนยากจน" (X.60.14)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ห์าอาเป็นหนึ่งในตำราที่สำคัญที่สุดในภักตินำเสนอการเรียนการสอนที่พัฒนาอย่างเต็มที่ในภักติที่เกิดขึ้นกับภควัทคีตา. [29] ภักติจะนำเสนอเป็นเส้นทางของการฝึกโยคะหรือ "ยูเนี่ยนกับพระเจ้า" หลายคำสอนภักติในห์าอาแสดงเป็นกิจกรรมการนั่งสมาธิโยคะในไลล่าของกฤษณะ; ได้ยินและร้องเพลงเกี่ยวกับพระนารายณ์เป็นกฤษณะ; ความทรงจำที่ให้บริการและบูชาพระองค์ ทุ่มเทการกระทำทั้งหมดของหนึ่งของเขาทั้งหมดอยู่ในหมู่เก้ากิจกรรมของการฝึกโยคะภักติสอนในห์า ในขณะที่การฝึกโยคะคลาสสิกความพยายามที่จะปิดตัวลงจิตใจและความรู้สึกภักติโยคะในห์าสอนว่าโฟกัสของจิตใจจะถูกเปลี่ยนโดยการกรอกใจกับความคิดของกฤษณะ. [30] มีหลายทางปรัชญาการสอนที่มี แต่การเล่าเรื่องที่มีความยาว เรื่องนี้ยังมีการเรียนการสอน; หนังสือเล่มนี้จะอธิบายถึงหนึ่งในกิจกรรมที่นำไปสู่การปลดปล่อย (หลุดพ้น) ในขณะที่การฟังและสะท้อนให้เห็นถึงเรื่องราวของวาน. [31] แม้ Kapila นักปรัชญาคห์ยาสอนแม่ของเขาว่าในการที่จะไปถึงการปลดปล่อยเธอต้องมีภักติ, Jnana (ปัญญา) และ vairagya (อคติ) กับภักติเป็นสิ่งที่สำคัญที่สุด (3.25.18) [32] บห์ายังสอนภักติที่มีความสำคัญมากกว่าวรรณะที่ระบุว่าแม้ Chandala ที่มีความเชื่อลึกและความจงรักภักดีเป็น dearer พระเจ้ากว่าพราหมณ์ไม่มีความเชื่อ (III.33.7) ในขณะที่ไม่สมบูรณ์ไล่ระบบวรรณะก็ไม่ปฏิเสธที่เหนือกว่าของพราหมณ์เพียงลำพังบนพื้นฐานการเกิด ในห์าอาวิหคของกฤษณะรวมถึงผู้ที่มาจากวรรณะต่ำ: Prahlad ถือว่ายิ่งใหญ่ที่สุดของวิหคเป็นบุตรชายของกษัตริย์ปีศาจและ 'เกิดต่ำ'; gopis ที่มีภรรยาได้รับการศึกษาของคนเลี้ยงสัตว์ยังอยู่ใกล้กับกฤษณะมาก บห์ายื่นออกมาเป็นไปได้ของความรอดโดยความจงรักภักดี (ภักติ) โดยไม่คำนึงถึงสังคมหรือสถานะทางสังคม ห์าอายังเป็นที่สำคัญของการซื้อกิจการ, การป้องกันและความเพลิดเพลินของความมั่งคั่งไปไกลเท่าหมายความว่าเฉพาะคนยากจนสามารถติดตามที่แท้จริงของภักติ ในทางหนึ่งกฤษณะกล่าวว่าการ Rukmini "เรามีความยากจนและเราอยู่เสมอในรายการโปรดของบุคคลที่ไม่ดี." (X.60.14)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

พวกภาควตะเป็นหนึ่งในข้อความที่สำคัญที่สุดบนภักติ , การนําเสนอการพัฒนาอย่างเต็มที่การ Bhakti ที่มากับภควัทคีตา [ 29 ] Bhakti เสนอเป็นเส้นทางของโยคะ หรือ " สหภาพกับพระเจ้า " หลายของ Bhakti คำสอนในภาควตะจะแสดงเป็น yogic กิจกรรมนั่งสมาธิในลีลาของกฤษณะ ; ได้ยินและร้องเพลงเกี่ยวกับ พระนารายณ์เป็นกฤษณะ ; เรื่องให้บริการ และบูชาเขา ทุ่มเททั้งหมดของการกระทำของเขาทั้งหมดของเก้ากิจกรรมของ Bhakti โยคะสอนในภาควตะ . ในขณะที่โยคะคลาสสิกพยายามที่จะปิดจิตใจและความรู้สึก , Bhakti โยคะในภาควตะสอนว่าโฟกัสของจิตที่เปลี่ยนไปโดยการกรอกจิตกับความคิดของกฤษณะ [ 30 ]

มีหลายคำสอนปรัชญาหัวข้อแต่บรรยายเรื่องราวที่ยาวยังสอน หนังสืออธิบายหนึ่งของกิจกรรมที่นำไปสู่ความหลุดพ้น ( โมกษะ ) เท่าที่ฟังและดูเรื่องราวของ bhagavan [ 31 ] แม้กปิละ นักปราชญ์ samkhya สอนแม่ว่า ในการไปถึงการปลดปล่อย เธอต้องภักติ , Jnana ( ปัญญา ) และ vairagya ( dispassion ) พร้อมอัฐบริขารเป็นสำคัญที่สุด ( 3.25 .18 ) [ 32 ]

ภาควตะยังสอนว่าภักติ สำคัญกว่ากัน โดยระบุว่า แม้ chandala ที่มีความเชื่อลึกและความจงรักภักดีเป็น dearer กว่าพราหมณ์พระเจ้าโดยความเชื่อ ( iii.33.7 ) ในขณะที่ไม่สมบูรณ์เนื่องจากระบบวรรณะ มันปฏิเสธความเหนือกว่าของพราหมณ์ แต่เพียงผู้เดียวในการเกิด ในภาควตะผู้ของกฤษณะ รวมถึงผู้ที่จากวรรณะต่ำ : ประหลาด ,ถือว่ามากที่สุดของผู้ที่เป็นลูกของราชาปีศาจ และ ' เกิด ' ต่ำ ; gopis ไร้การศึกษาภรรยาของเกษตรกรผู้เลี้ยงสัตว์ แต่จะสนิทกับกฤษณะ พวกภาควตะถือความเป็นไปได้ของความรอดผ่านความจงรักภักดี ( Bhakti ) โดยไม่คำนึงถึงชั้นวรรณะ หรือสถานะทางสังคม พวกภาควตะยังมีปัญหาของ การคุ้มครอง และความเพลิดเพลินของความมั่งคั่งไปเท่าที่จะบอกว่าแค่คนจนสามารถเป็นจริงผู้ติดตามของ Bhakti . ในหนึ่งหัวข้อ กฤษณะ กล่าวว่า การรุกมินี " เรายากจนและเราเสมอโปรดของคนจนคน " ( x.60.14 )