「Myra, do you want to take a break?

「Myra, do you want to take a break?」
「No~, I am still all right.....」

Once hour had passed since they left the village, the sky became somewhat brighter due to the dawning light. Hearing the conversation in the background, Kazura looked behind him. It were the voices of Lodurr and Myra, who walked between him and Tana.
Myra was speaking energetically when they just departed, but after an hour passed, she talked less and less, and now, her forehead was sweating and she was silently trotting.
Although she had said that she is okay, her expression showed that she was tired.


「Everyone, shall we rest a little here?」

When Kazura was going to suggest resting to Valetta, at the same time, Valetta also called everyone to stop walking after she had seen Myra’s condition.

「Thank you. I appreciate it.」
「Onee-chan, I’m sorry......」[1]

Seeing Myra who was taking small breaths and apologized while feeling despondent, Valetta squatting to match their eyes level and said while smiling,

「It’s fine, if you feel tired then you have to take a rest, right?」
「That’s right, my feet are also completely exhausted. Myra-chan really has more stamina.」

Kazura, who carried the wooden rack in his shoulder, was stretching himself and putting down the rack at a tree base on the side of the road, and then he smiled at the depressed Myra.
The other villagers were also putting their luggage under the tree shade.

「Wahahahahaha, Kazura-sama needs to train his body more.」

「Uu, I’m so tired.... Valetta-san, could you pass me my bag?」

Kazura once again smiled at Myra who was laughing observing the villagers’ conversation. He then received his bag from Valetta and took out one bottle of Lipo-D from the inside.

「Myra-chan, come here, I give you some medicine.」
「Un.」

Myra came quickly after she as called by Kazura and received the opened bottle of Lipo-D.
Although the dose instruction that was printed on Lipo-D label said that it’s not recommended to be consumed by children under age 15, Kazura decided that if a 6 years old only consumed one or two gulps, then it would be fine.

「Drink only one gulp. It’s not good if you drink too much, understand?」
「Un. I understand.」

Myra nodded obediently and drank the Lipo-D. There was still some Lipo-D content remained.

「Kazura-sama, thank you very much!.」

Myra said her grateful thanks and returned the bottle to Kazura.
Kazura then patted Myra’s head and smiled.

「Don’t mention it.」

He putted back the Lipo-D to the bag and in exchange he took out a can of Sakuma Drop[2] (not the one with illustration from Grave of the Fireflies).

「Just like usual, the can lid is hard to open...... okay, it’s open. Myra-chan, could you open your hand.」

He opened the stiff can lid and Myra give him her open hand while she was looking at the mysterious Drops can, and then he shook the can once.
Thereupon, *garan*, a peculiar sound could be heard and at the same time an orange colored Drop tumbled down to the center of Myra’s palm.

「Oh, an orange, huh? It’s lucky that it’s not mint. Myra-chan, try to put it into your mouth. Since it hard, don’t bite it, all right?」
「Un.」

Doing what Kazura had told her, Myra put the orange-colored drop into her mouth.
Myra instantly opened her eyes wide after experienced the new taste of Orange that she never tasted before. To express her happiness, she showed a wonderful smile while hopping in joy.

「Is it tasty?」
「Un! This is really tasty!」
「That’s good. Then I give this to Myra-chan. Share it with the others, all right? 」
「Un!」

Myra received the Drops can from Kazura, and rushed to share the Drops with the resting villagers.
The villagers who received the Drops, enjoyed the Drops taste.

「This is very sweet.」
「Oh yeah? But, mine is pleasantly cool and refreshing.」

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

「Myra คุณต้องการพักผ่อนหรือไม่ถูก「No ~, ฉันยังคง...ถูกเมื่อชั่วโมงเลยเนื่องจากพวกเขาออกจากหมู่บ้าน ท้องฟ้ากลายเป็นค่อนข้างสว่างเนื่องจากแสง dawning ได้ยินการสนทนาในพื้นหลัง อิมองหลังเขา มันเป็นเสียงของ Lodurr และเอ็ม ที่เดินระหว่างเขาและธนาได้รับพลังพูดเมื่อพวกเขาก็ออกเดินทาง แต่หลังจากหนึ่งชั่วโมงผ่านไป เธอได้คุยน้อยลง ตอนนี้ เช็คหน้าผากของเธอ และเธอก็เงียบหลั่นแม้ว่าเธอได้บอกว่า เธอไม่เป็นไร นิพจน์ของเธอแสดงให้เห็นว่า เธอเหนื่อย「Everyone จะเราพักผ่อนน้อยนี่? ถูกเมื่ออิกำลังจะแนะนำให้พักผ่อนเพื่อ Valetta พร้อมกัน Valetta เรียกว่าทุกคนหยุดเดินหลังจากที่เธอได้เห็นสภาพของเอ็ม「Thank คุณ ผมชื่นชมมันถูกจัน 「Onee ขอโทษ...ถูก [1]เห็นเอ็มที่มีขนาดเล็กหายใจ และโทษภายใน despondent, Valetta นั่งยองให้ตรงกับระดับสายตาของพวกเขา และกล่าวพร้อมรอยยิ้ม「It ของดี ถ้าคุณรู้สึกเหนื่อย แล้วคุณจะต้องใช้เวลาเหลือ ขวา? ถูกของ 「That ขวา เท้าของฉันมีทั้งหมด เอ็มจังจริง ๆ มีความแข็งแกร่งมากขึ้นถูกอิ ผู้ที่ดำเนินการชั้นไม้ในไหล่ของเขา ถูกยืดตัวเอง และวางชั้นที่ฐานต้นไม้ริมถนน แล้ว ยิ้มที่ Myra หดหู่ชาวบ้านอื่น ๆ ก็ยังวางสัมภาระภายใต้ร่มเงาต้นไม้「Wahahahahaha อิจาต้องฝึกร่างกายของเขาเพิ่มเติมถูก「Uu ฉันเหนื่อย... Valetta ซัง สามารถคุณผ่านฉันกระเป๋า? ถูกอิอีกครั้งยิ้มที่ Myra ซึ่งถูกหัวเราะสังเกตสนทนาชาว เขาได้รับถุงของเขาจาก Valetta และเอาออก Lipo D 1 ขวดจากภายใน「Myra จัง มาที่นี่ ผมให้ยาบางอย่างถูก「Un ถูกได้มาอย่างรวดเร็วหลังจากเธอเรียกอิ และรับขวดเปิดของ Lipo D.แม้ว่าคำสั่งยาที่พิมพ์บนฉลาก Lipo D กล่าวว่า ไม่แนะนำใช้ โดยเด็กอายุ 15 อิตัดสินใจว่า ถ้าเป็น 6 ปีบริโภค gulps หนึ่ง หรือสองเท่านั้น แล้วมันจะดี「Drink อึกเดียวเท่านั้น ไม่ดีถ้าคุณดื่มมากเกินไป เข้าใจ? ถูก「Un เข้าใจถูกเอ็มเลยต้องเชื่อฟัง และดื่ม Lipo-d มันยังมีบาง Lipo D ยังคงเนื้อหาจา 「Kazura ขอบคุณมาก 」ได้กล่าวขอบคุณเธอ และกลับขวดอิอิโรคกลัวหัวเพ็น แล้วยิ้ม「Don ที่กล่าวถึงไม่ถูกเขากลับ putted D Lipo กับถุง และใน exchange เขาเอาออกสามารถของ Sakuma หล่น [2] (ไม่การที่ มีภาพประกอบจากสุสานหิ่งห้อย)「Just ชอบปกติ สามารถฝายากเปิด...เอาล่ะ ก็เปิด เอ็มจัง คุณสามารถเปิดมือคุณได้ถูกเขาเปิดแข็งสามารถฝาและได้ให้เขาฝ่ามือของเธอ ขณะที่เธอกำลังมองสามารถหยดลึกลับ แล้ว เขาส่ายสามารถครั้งThereupon, * อาจจะได้ยินเสียงแปลก และในเวลาเดียวกัน การหล่นสีส้มฉากลงปาล์มศูนย์เพ็น garan *「Oh ลูกส้ม ฮะ มันเป็นโชคดีที่มันไม่มิ้นท์ เอ็มจัง พยายามที่จะใส่เข้าไปในปากของคุณ เพราะมันยาก ไม่กัด สิ่งที่ถูกต้องหรือไม่ถูก「Un ถูกทำอะไรที่อิได้บอกเธอ ได้ใส่สีส้มหล่นเข้าไปในปากของเธอได้เปิดกว้างดวงตาของเธอทันทีหลังจากมีประสบการณ์รสชาติใหม่ของส้มที่เธอไม่เคยลิ้มรสก่อน การแสดงความสุขของเธอ เธอพบรอยยิ้มที่ดีในขณะกระโดดในความสุข「Is มันอร่อยหรือไม่ถูก「Un นี่คือโซ้! ถูก「That ของดี แล้วผมให้นี้ไป chan. ได้ร่วมกับผู้อื่น สิ่งที่ถูกต้อง 」「Un ! ถูกได้รับสามารถหยดจากอิ แล้ววิ่งไปใช้หยดร่วมกับชาวบ้านพักผ่อนชาวบ้านที่ได้รับการหยด เพลิดเพลินกับรสชาติลดลง「This คือหวานมากถูก「Oh ใช่หรือไม่ แต่ ฉันเป็นเย็น และสดชื่นถูก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

「ไมร่า, คุณต้องการที่จะหยุดพัก? 」
「ไม่มี ~ ฉันยังคงสิทธิทั้งหมด ..... 」เมื่อชั่วโมงที่ผ่านมาตั้งแต่ที่พวกเขาออกจากหมู่บ้านฟ้ากลายเป็นค่อนข้างสดใสเนื่องจากแสงพระอาทิตย์ขึ้น การได้ยินการสนทนาในพื้นหลัง Kazura มองอยู่ข้างหลังเขา มันเป็นเสียงของ Lodurr และไมร่าที่เดินระหว่างเขาและ Tana. the ไมร่าพูดขะมักเขม้นเมื่อพวกเขาเพียงแค่ออก แต่หลังจากหนึ่งชั่วโมงผ่านไปเธอได้พูดคุยกันน้อยลงและตอนนี้หน้าผากของเธอเหงื่อออกและเธอก็เงียบวิ่งเหยาะแม้ว่าเธอจะบอกว่าเธอไม่เป็นไรแสดงออกของเธอแสดงให้เห็นว่าเธอเหนื่อย. 「ทุกคนเราจะหยุดพักเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่นี่? 」เมื่อ Kazura กำลังจะแนะนำให้พักผ่อนเพื่อวัลเลตตาในเวลาเดียวกัน, วัลเลตตาที่เรียกว่าทุกคนจะหยุดเดิน หลังจากที่เธอได้เห็นสภาพของไมร่า. 「ขอบคุณ ผมขอบคุณมัน. 」「 onee จังฉันขอโทษ ...... 」 [1] เห็นไมร่าที่ถูกหายใจเล็ก ๆ และขอโทษขณะที่ความรู้สึกสิ้นหวัง, วัลเลตตานั่งยอง ๆ เพื่อให้ตรงกับระดับสายตาของพวกเขาและบอกว่าในขณะที่ยิ้ม「 มันเป็นเรื่องที่ดีถ้าคุณรู้สึกเหนื่อยแล้วคุณจะต้องใช้เวลาที่เหลือใช่มั้ย? 」「ที่เหมาะสมเท้าของฉันยังมีหมดอย่างสมบูรณ์ ไมร่าจังจริงๆมีความแข็งแกร่งมากขึ้น. ' Kazura ผู้ถือชั้นไม้ในไหล่ของเขาได้รับการยืดตัวเองและวางลงชั้นวางที่ฐานต้นไม้บนด้านข้างของถนนและแล้วเขาก็ยิ้มให้หดหู่ไมร่า. อื่น ๆ ชาวบ้านยังได้รับการวางสัมภาระของพวกเขาภายใต้ร่มเงาต้นไม้. 「 Wahahahahaha, Kazura-sama ความต้องการในการฝึกอบรมร่างกายของเขามากขึ้น. 」「 UU ผมเหนื่อยมาก .... วัลเลตตาซังคุณสามารถผ่านไปกระเป๋าของฉัน? 」Kazura อีกครั้งยิ้มไมร่าที่ถูกหัวเราะสังเกตการสนทนาของชาวบ้าน จากนั้นเขาก็รับกระเป๋าของเขาจากวัลเลตตาและเอาออกมาหนึ่งขวด Lipo-D จากภายใน. 「ไมร่าจังมาที่นี่ผมให้คุณยา. 」「 Un. ' ไมร่ามาอย่างรวดเร็วหลังจากที่เธอเรียกว่าโดย Kazura และได้รับ ขวดเปิดของ Lipo-D. แม้ว่าคำแนะนำยาที่ถูกพิมพ์บน Lipo-D ฉลากบอกว่ามันไม่ได้แนะนำให้นำมาบริโภคโดยเด็กที่มีอายุต่ำกว่า 15 ปี, Kazura ตัดสินใจว่าถ้าอายุ 6 ปีที่ผ่านมาการบริโภคเพียงหนึ่งหรือสอง gulps แล้ว มันน่าจะดีกว่า. 「ดื่มเพียงหนึ่งอึก มันไม่ดีถ้าคุณดื่มมากเกินไปเข้าใจ? 」「 Un ฉันเข้าใจ. ' ไมร่าพยักหน้าเชื่อฟังและดื่ม Lipo-D ยังคงมีเนื้อหาบาง Lipo-D ยังคงอยู่. 「 Kazura-sama, ขอบคุณมาก !. 」ไมร่ากล่าวขอบคุณเธอและกลับขวดเพื่อ Kazura. Kazura แล้วตบหัวไมร่าและยิ้ม. 「อย่าพูดถึงมัน. ' เขา putted หลัง Lipo-D เพื่อถุงและในการแลกเปลี่ยนเขาก็เอาสามารถของ Sakuma Drop [2] (ที่ไม่ได้เป็นหนึ่งที่มีภาพประกอบจากสุสานหิ่งห้อย). 「ปกติเช่นเดียวกับฝากระป๋องเป็นเรื่องยากที่จะเปิด ..... เอาล่ะก็เปิด ไมร่าจังคุณสามารถเปิดมือของคุณ. ' เขาเปิดฝากระป๋องแข็งและไมร่าให้เขามือเปิดของเธอในขณะที่เธอกำลังมองหาที่ลดลงลึกลับสามารถและแล้วเขาก็ส่ายครั้งสามารถ. ครั้นแล้ว * Garan * แปลก เสียงอาจจะได้ยินและในเวลาเดียวกันสีส้มหล่นร่วงลงไปยังศูนย์กลางของปาล์มไมร่าของ. 「โอ้สีส้มฮะ? มันเป็นโชคดีว่ามันไม่ใช่มิ้นท์ ไมร่าจังพยายามที่จะใส่มันเข้าไปในปากของคุณ เพราะมันยากไม่กัดมันทั้งหมดใช่ไหม? 」「 Un. ' ทำในสิ่งที่ Kazura ได้บอกเธอว่าไมร่าใส่หล่นสีส้มเข้าไปในปากของเธอ. ไมร่าทันทีเปิดตาของเธอกว้างหลังจากที่มีประสบการณ์รสชาติใหม่ของออเรนจ์ที่ เธอไม่เคยลิ้มรสมาก่อน เพื่อแสดงความสุขของเธอเธอแสดงให้เห็นรอยยิ้มที่ยอดเยี่ยมในขณะที่กระโดดในความสุข. 「มันอร่อย? 」「 Un! นี่คืออร่อยจริงๆ! 」「ที่ดี แล้วฉันจะให้นี้จะไมร่าจัง ร่วมกับผู้อื่นทั้งหมดใช่มั้ย? 」「 Un! 」ไมร่าได้รับหยดสามารถจาก Kazura และรีบวิ่งไปแบ่งปันหยดกับชาวบ้านพักผ่อน. ชาวบ้านที่ได้รับยาหยอดความสุขหยดลิ้มรส. 「นี้เป็นหวานมาก. 」「 Oh yeah? แต่ฉันเป็นใจที่เย็นและสดชื่น. '