The controversial plan to impose a

The controversial plan to impose a "Single Gateway" to control websites on the Internet will certainly damage, or even completely destroy, the accomplishments and reputation Thailand has been stocking up for decades, including those since last May. As sure as sun rises in the morning, it is the single highway to hell.
At the moment, governments around the world must wrestle with the dark side of a growing use of social media. Some countries deem it as a huge threat to their national security and social fabric, despite the benefits that come with its global connectivity.

For instance, within the region, the rise of violent extremists and terror threats have persuaded Aseanmembers to impose stronger measures on digital surveillance. Thailand is no exception.

Therefore, each country has to deal with unique local challenges in order to protect its national security, which quite often impinges on citizens' freedom and liberty. Democratic countries all around the world have cyber-security policies and approaches in place to ensure the balance between the need to protect national security and civil liberty. No single country has perfect Internet governance.

Internet governance is a big issue that takes time to figure out the best practices.
The way this government currently approaches the whole process in managing digital challenges is just not suitable. It responds mainly to some prevalent foolish views that the Internet must be controlled stringently now as the country is going through transition - or so the conventional wisdom goes. Otherwise, the Thai political situation will not be stabilised as Thais will use social media to say whatever they like without thinking of the consequences.

Therefore, lawmakers have simply concluded that the best solution is to control the Internet. Thailand remains the only country with a relatively free press that seeks to control the Internet. The rest of the world tries to control press freedom and let loose on Internet control.

Thailand has to make sure that use of the Internet will benefit the public. To do so, Internet governance must not be decided by a handful of ill-informed and one-track mind-set officials - civilians or uniformed people.

At this juncture, there is urgent need to engage all the stakeholders - the government, private sector and the public. So far, they are not working together, literally living in silos — thinking they are doing favours for their country, companies and public interest. But not one realises as a whole the country is suffering for its lack of holistic and sensitive policies and plans.

For instance, while this government understands full well the economic importance of the Internet, it does not appreciate at all the freedom that has to come with it to pro?mote such interest. Therefore, the much-heralded plan to create Thailand as a hub of e-commerce for Asean and the world would remain a pipe-dream if such stringent Internet control were to be allowed.

Private telecommunications firms in Thailand are the most notorious, selfish bodies, lacking in genuine corporate responsibility and good practices.

Extensive and deep-budget public and media relations, coupled with personal ties with media proprietors and editorial writers, have saved their reputation and promoted the illusion they are doing the right things for society.

In the case of the Thai public, they need to be educated about Internet governance and what is needed to ensure they maximise freedom on the Net to promote economic and social changes. Also, what are the limits when it comes to national security and future terror threats? So far, the government has only talked about fraud, scams and the use of malware.

Thailand is lucky because it has not yet been a target of cyber attacks as many other countries in the region have suffered. There have been few incidents of hackings - at a low level - which were not disruptive to the country's critical infrastructure.

However, in light of recent developments after the Erawan Shrine bombing and Thailand's new foreign policy approaches, the security apparatus is focusing on tightening the cyber-security regime.

It is sad that Thailand's reputation as a free media country has been tarnished due to a few hard-heads at the top who think that the Internet can be controlled by a single gateway. It is a fallacy. Each day, the Thai government is spending at least Bt1.7 million on digital surveillance, which has not yet yielded any tangible result, except building up more cases to back up support for more Internet controls. Most of the shut-down and banned websites - tens of thousands of them - have been mainly mirror sites. Court orders for such actions have been abused by officials responsible for digital surveillance.

In fact, what they have done is considered self-destructive as their plans and strategies end up contradicting each other. They all have good intentions but that does not mean they will yiel

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แผนการถกเถียงกันเพื่อกำหนด "เกตเวย์เดียว" เพื่อควบคุมเว็บไซต์บนอินเทอร์เน็ตจะหายแน่นอน หรือแม้กระทั่งทำลาย ความสำเร็จและชื่อเสียงประเทศไทยได้รับถุงค่าดีดัก รวมทั้งตั้งแต่เดือนพฤษภาคม แน่ใจว่าเป็น อาทิตย์ขึ้นในตอนเช้า มันเป็นทางเดียวไปนรกในขณะนี้ รัฐบาลทั่วโลกต้องต่อสู้กับด้านมืดของการใช้สื่อสังคมออนไลน์เติบโต บางประเทศถือว่าเป็นภัยคุกคามขนาดใหญ่เพื่อชาติและสังคม แม้ มีประโยชน์ที่มาพร้อมกับการเชื่อมต่อของโลกเช่น ในภูมิภาค การเพิ่มขึ้นของความรุนแรงและภัยก่อการร้ายมีชักชวน Aseanmembers กำหนดมาตรการเฝ้าระวังดิจิตอลมากขึ้น ประเทศไทยก็เช่นกันดังนั้น แต่ละประเทศมีการจัดการกับความท้าทายเฉพาะไม่ซ้ำกันเพื่อปกป้องความปลอดภัยแห่งชาติ ซึ่งค่อนข้างบ่อย impinges อิสระและเสรีภาพของประชาชน ประเทศประชาธิปไตยทั่วโลกมีนโยบายความปลอดภัยทางไซเบอร์และวิธีที่ให้สมดุลระหว่างความต้องการรักษาความปลอดภัยแห่งชาติและสิทธิเสรีภาพ ไม่มีประเทศเดียวมีธรรมาภิบาลอินเทอร์เน็ตสมบูรณ์แบบอินเทอร์เน็ตภิบาลเป็นปัญหาใหญ่ที่ใช้เวลาในการคิดหาแนวทางปฏิบัติวิธีนี้รัฐบาลปัจจุบันวิธีกระบวนการในการจัดการความท้าทายดิจิตอลเป็นเพียงไม่เหมาะสม ตอบคำถามส่วนใหญ่เป็นบางมุมมองโง่แพร่หลายว่า อินเทอร์เน็ตต้องถูกควบคุมอย่างเข้มงวดขณะนี้ประเทศกำลังจะผ่านช่วงการเปลี่ยนภาพ - หรือ เพื่อภูมิปัญญาทั่วไป มิฉะนั้น สถานการณ์ทางการเมืองไทยจะไม่มีความเสถียรภาพคนไทยจะใช้สื่อสังคมออนไลน์ว่าสิ่งที่พวกเขาชอบโดยไม่คิดผลดังนั้น ร่างกฎหมายมีเพียงสรุปว่า การแก้ปัญหาที่ดีที่สุดคือการ ควบคุมอินเทอร์เน็ต ประเทศไทยยังคง เป็นประเทศเดียวกับกดค่อนข้างฟรีที่พยายามควบคุมอินเทอร์เน็ต ส่วนเหลือของโลกพยายามที่จะควบคุมเสรีภาพการกดและปล่อยให้หลวมบนอินเทอร์เน็ตควบคุมประเทศไทยมีการตรวจสอบให้แน่ใจว่า ใช้อินเตอร์เน็ตจะได้รับประโยชน์ประชาชน จะทำดังนั้น อินเทอร์เน็ตภิบาลไม่ต้องตัดสินใจ โดยกำมือของเจ้าหน้าที่ไม่เพียงพอ และ one-track เอาใจ - พลเรือนหรือเด็กคนนี้ที่ juncture นี้ จะต้องมีส่วนร่วมของทุกกลุ่ม - รัฐบาล ภาคเอกชน และประชาชน เพื่อห่างไกล ไม่ทำร่วมกัน ใช้ชีวิตอย่างแท้จริงในไซโล — คิดว่า พวกเขากำลังทำสิทธประเทศ บริษัท และประโยชน์สาธารณะ แต่ไม่ใช่สีเพื่อให้เป็นทั้งประเทศเป็นทุกข์สำหรับการขาดนโยบายองค์รวม และมีความสำคัญและแผนเช่น ในขณะนี้รัฐบาลเข้าใจดีถึงความสำคัญทางเศรษฐกิจของอินเทอร์เน็ต มันไม่ชื่นชอบที่อิสระที่มาพร้อมกับมันเป็น pro ? มลทินดังกล่าวดอกเบี้ย ดังนั้น มากประกาศแผนการสร้างไทยเป็นศูนย์กลางของพาณิชย์อิเล็กทรอนิกส์สำหรับอาเซียนและโลกจะยังคง ความฝัน ท่อถ้าควบคุมอินเทอร์เน็ตอย่างเข้มงวดดังกล่าวจะได้รับอนุญาตบริษัทโทรคมนาคมส่วนตัวในประเทศไทยมีร่างกายใหญ่ เห็นแก่ตัว ขาดบรรษัทภิบาลของแท้และวิธีปฏิบัติที่ดีกว้างขวาง และลึกงบประมาณกลางและสื่อมวลชนสัมพันธ์ ควบคู่ไปกับความสัมพันธ์ส่วนตัวกับสื่อ proprietors และนักเขียนบรรณาธิการ ได้บันทึกชื่อเสียงของพวกเขา และภาพลวงตาที่พวกเขากำลังทำสิ่งถูกต้องสำหรับสังคมการส่งเสริมในกรณีที่ประชาชนไทย พวกเขาต้องได้รับการศึกษาเกี่ยวกับการกำกับดูแลของอินเทอร์เน็ตและสิ่งที่จำเป็นเพื่อให้พวกเขาเพิ่มเสรีภาพในสุทธิเพื่อส่งเสริมการเปลี่ยนแปลงทางเศรษฐกิจ และสังคม ยัง มีให้จำกัดเมื่อมันมาถึงชาติและภัยก่อการร้ายในอนาคต ฉะนี้ รัฐบาลได้เพียงพูดคุยเกี่ยวกับการฉ้อโกง หลอกลวง และการใช้งานของมัลแวร์ประเทศไทยจะโชคดี เพราะมันยังไม่ได้เป็นเป้าหมายของการโจมตีทางไซเบอร์ในขณะที่ประเทศอื่น ๆ ในภูมิภาคได้รับความเดือดร้อน มีเหตุการณ์ hackings - ที่ระดับต่ำ - ที่ไม่ได้ก่อกวนการโครงสร้างพื้นฐานของประเทศอย่างไรก็ตาม ในแง่การพัฒนาหลังจากศาลพระพรหมเอราวัณที่ระเบิดและแนวนโยบายต่างประเทศของประเทศไทยใหม่ล่าสุด อุปกรณ์รักษาความปลอดภัยเน้นกระชับระบอบการปกครองการรักษาความปลอดภัยไซเบอร์เศร้าเป็นชื่อเสียงของประเทศไทยว่าเป็นประเทศฟรีสื่อมีการมัวหมองเนื่องจากกี่ยากหัวด้านบนที่คิดว่า สามารถควบคุมอินเทอร์เน็ต โดยเกตเวย์เดียว มันเป็นการเข้าใจผิด แต่ละวัน รัฐบาลไทยใช้จ่ายน้อย Bt1.7 ล้านบนเฝ้าระวังดิจิตอล ซึ่งได้ยังผลใด ๆ ผล ยกเว้นที่สร้างขึ้นเพิ่มเติมกรณีสำรองสนับสนุนสำหรับควบคุมอินเทอร์เน็ตเพิ่มเติม ส่วนใหญ่ของเว็บไซต์ห้าม และปิดลง -หมื่นคน - ได้รับเว็บไซต์กระจกส่วนใหญ่ คำสั่งศาลการกระทำเช่นถูกทารุณกรรม โดยเจ้าหน้าที่ที่รับผิดชอบเฝ้าระวังดิจิตอลในความเป็นจริง สิ่งที่พวกเขาได้ทำถือว่าทำลายตนเองเป็นการวางแผนต่าง ๆ ค่าขัดแย้งกับแต่ละอื่น ๆ มีความตั้งใจที่ดี แต่ไม่ได้หมายความ จะ yiel

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แผนความขัดแย้งที่จะกำหนด "โสดเกตเวย์" เพื่อควบคุมเว็บไซต์บนอินเทอร์เน็ตแน่นอนจะเกิดความเสียหายหรือแม้กระทั่งทำลายความสำเร็จและชื่อเสียงของประเทศไทยได้รับการปล่อยขึ้นมานานหลายทศวรรษรวมทั้งผู้ที่ตั้งแต่เดือนพฤษภาคม ในฐานะที่เป็นแน่ใจว่าเป็นดวงอาทิตย์ขึ้นในตอนเช้าก็เป็นทางเดียวที่จะนรก.
ในขณะที่รัฐบาลทั่วโลกจะต้องต่อสู้กับด้านมืดของการใช้งานที่เพิ่มขึ้นของสื่อสังคม บางประเทศเห็นว่าเป็นภัยคุกคามอย่างมากในการรักษาความปลอดภัยแห่งชาติของพวกเขาและโครงสร้างทางสังคมแม้จะมีผลประโยชน์ที่มาพร้อมกับการเชื่อมต่อทั่วโลก.

ยกตัวอย่างเช่นในภูมิภาคเพิ่มขึ้นของสุดโต่งรุนแรงและภัยคุกคามความหวาดกลัวได้ชักชวน Aseanmembers ที่จะกำหนดมาตรการที่แข็งแกร่งในระบบดิจิตอล การตรวจตรา ประเทศไทยจะไม่มีข้อยกเว้น.

ดังนั้นแต่ละประเทศจะมีการจัดการกับความท้าทายในท้องถิ่นที่ไม่ซ้ำกันเพื่อที่จะปกป้องความมั่นคงของชาติซึ่งค่อนข้างบ่อยอาจลิดรอนเสรีภาพของประชาชนและเสรีภาพ ประเทศประชาธิปไตยทั่วโลกมีนโยบายการรักษาความปลอดภัยในโลกไซเบอร์และวิธีการในการที่จะให้มีความสมดุลระหว่างความจำเป็นในการปกป้องความมั่นคงของชาติและเสรีภาพพลเรือน ไม่มีประเทศเดียวมีการกำกับดูแลอินเทอร์เน็ตที่สมบูรณ์แบบ.

กำกับดูแลอินเทอร์เน็ตเป็นปัญหาใหญ่ที่ต้องใช้เวลาที่จะคิดออกปฏิบัติที่ดีที่สุด.
วิธีที่รัฐบาลในขณะนี้วิธีการขั้นตอนทั้งหมดในการจัดการกับความท้าทายดิจิตอลเป็นเพียงไม่เหมาะสม มันตอบสนองส่วนใหญ่จะมองเห็นวิวโง่บางแพร่หลายว่าอินเทอร์เน็ตจะต้องถูกควบคุมอย่างเข้มงวดในขณะนี้เป็นประเทศที่จะผ่านการเปลี่ยนแปลง - หรือดังนั้นภูมิปัญญาดั้งเดิมไป มิฉะนั้นสถานการณ์ทางการเมืองไทยจะไม่ได้รับความเสถียรเป็นคนไทยจะใช้สื่อทางสังคมที่จะบอกว่าสิ่งที่พวกเขาต้องการโดยไม่คิดผลที่ตามมา.

ดังนั้นฝ่ายนิติบัญญัติได้ข้อสรุปเพียงว่าทางออกที่ดีที่สุดคือการควบคุมอินเทอร์เน็ต ประเทศไทยยังคงเป็นประเทศเดียวด้วยการกดค่อนข้างฟรีที่พยายามที่จะควบคุมอินเทอร์เน็ต ส่วนที่เหลือของโลกพยายามที่จะควบคุมเสรีภาพสื่อมวลชนและปล่อยให้เป็นอิสระในการควบคุมอินเทอร์เน็ต.

ประเทศไทยมีเพื่อให้แน่ใจว่าการใช้อินเทอร์เน็ตจะเป็นประโยชน์ต่อสาธารณะ จะทำอย่างไรเพื่อให้การกำกับดูแลอินเทอร์เน็ตจะต้องไม่ถูกตัดสินใจโดยกำมือของป่วยทราบและติดตามเจ้าหน้าที่ใจชุด. - พลเรือนหรือคนในเครื่องแบบ

ในช่วงหัวเลี้ยวหัวต่อนี้มีความจำเป็นเร่งด่วนที่จะมีส่วนร่วมผู้มีส่วนได้เสียทั้งหมด - หน่วยงานราชการภาคเอกชน และประชาชน เพื่อให้ห่างไกลพวกเขาจะไม่ทำงานร่วมกันอย่างแท้จริงที่อาศัยอยู่ในไซโล - คิดว่าพวกเขากำลังทำโปรดปรานสำหรับประเทศของ บริษัท และผลประโยชน์ของประชาชน แต่ไม่ได้ตระหนักถึงความเป็นทั้งประเทศเป็นทุกข์เพราะขาดนโยบายของแบบองค์รวมและมีความสำคัญและแผน.

ตัวอย่างเช่นในขณะนี้รัฐบาลเข้าใจดีถึงความสำคัญทางเศรษฐกิจของอินเทอร์เน็ตก็ไม่ได้ขอขอบคุณที่ทุกคนมีอิสระที่มีที่จะมา กับมันเพื่อ Pro? มลทินน่าสนใจเช่น ดังนั้นแผนมากเป็นเรื่องธรรมดาที่จะสร้างให้ประเทศไทยเป็นศูนย์กลางของ E-commerce สำหรับอาเซียนและทั่วโลกจะยังคงเป็นท่อฝันถ้าควบคุมอินเทอร์เน็ตที่เข้มงวดดังกล่าวจะได้รับอนุญาต.

บริษัท โทรคมนาคมเอกชนในประเทศไทยเป็นที่รู้จักมากที่สุดร่างกายเห็นแก่ตัว ขาดความรับผิดชอบขององค์กรและการปฏิบัติที่ดีของแท้.

กว้างขวางและลึกงบประมาณประชาชนและสื่อสัมพันธ์ควบคู่กับความสัมพันธ์ส่วนตัวกับเจ้าของสื่อและนักเขียนบรรณาธิการได้บันทึกชื่อเสียงของพวกเขาและส่งเสริมภาพลวงตาที่พวกเขากำลังทำสิ่งที่ถูกต้องให้กับสังคม.

ใน กรณีของประชาชนไทยที่พวกเขาจะต้องมีการศึกษาเกี่ยวกับการกำกับดูแลอินเทอร์เน็ตและสิ่งที่จำเป็นเพื่อให้แน่ใจว่าพวกเขาเพิ่มเสรีภาพในเน็ตเพื่อส่งเสริมการเปลี่ยนแปลงทางเศรษฐกิจและสังคม นอกจากนี้สิ่งที่เป็นข้อ จำกัด เมื่อมันมาถึงความมั่นคงของชาติและภัยคุกคามการก่อการร้ายในอนาคต? เพื่อให้ห่างไกลรัฐบาลได้มีการพูดคุยกันเพียงเกี่ยวกับการฉ้อโกงหลอกลวงและการใช้มัลแวร์.

ประเทศไทยเป็นประเทศที่โชคดีเพราะมันยังไม่ได้เป็นเป้าหมายของการโจมตีไซเบอร์เป็นประเทศอื่น ๆ ในภูมิภาคได้รับความเดือดร้อน มีการเกิดอุบัติเหตุไม่กี่ hackings - อยู่ในระดับต่ำ -. ที่ไม่ทำลายโครงสร้างพื้นฐานที่สำคัญของประเทศ

อย่างไรก็ตามในแง่ของการพัฒนาที่ผ่านมาหลังจากที่ระเบิดศาลพระพรหมเอราวัณและวิธีการดำเนินนโยบายต่างประเทศใหม่ของประเทศไทยอุปกรณ์รักษาความปลอดภัยที่มีการมุ่งเน้นไปที่การกระชับ การรักษาความปลอดภัยไซเบอร์ระบอบการปกครอง.

มันเศร้าที่มีชื่อเสียงของประเทศไทยในฐานะประเทศที่สื่อฟรีได้รับการมัวหมองเนื่องจากไม่กี่อย่างหนักหัวที่ด้านบนที่คิดว่าอินเทอร์เน็ตสามารถควบคุมได้โดยเป็นประตูเดียว มันคือการเข้าใจผิด ในแต่ละวันรัฐบาลไทยมีการใช้จ่ายอย่างน้อย 1.7 บาทล้านบาทในการเฝ้าระวังดิจิตอลซึ่งยังไม่ได้ให้ผลผลลัพธ์ที่เป็นรูปธรรมใด ๆ ยกเว้นกรณีการสร้างขึ้นมากขึ้นในการสำรองข้อมูลเพิ่มเติมการสนับสนุนสำหรับการควบคุมอินเทอร์เน็ต ส่วนใหญ่ของปิดลงและห้ามเว็บไซต์ - นับหมื่นของพวกเขา - ได้รับส่วนใหญ่เป็นเว็บไซต์กระจก คำสั่งศาลในการกระทำดังกล่าวได้ถูกทำร้ายโดยเจ้าหน้าที่ผู้รับผิดชอบในการเฝ้าระวังดิจิตอล.

ในความเป็นจริงสิ่งที่พวกเขาได้ทำคือการพิจารณาทำลายตนเองเป็นแผนและกลยุทธ์ของพวกเขาจบลงขัดแย้งซึ่งกันและกัน