Clinical CaseA 90-year-old retired

Clinical Case
A 90-year-old retired physician presented to the
emergency department with a 1-day history of
shortness of breath and cough. He denied chills or fever,
but had marked mental status changes that had begun
approximately 36 h earlier. On examination his vital
signs showed:
• blood pressure of 98/65 mmHg
• heart rate of 70 beats/min (paced)
• respiratory rate of 32 breaths/min
• temperature of 36.7°C.
The patient had rhonchi at the right lung base,
anteriorly and posteriorly, with no dullness to
percussion. His white blood cell count (WBCC) was
11 800 cells/mL, and his renal function showed a blood
urea nitrogen (BUN) level of 28 mg/dL and creatinine
level of 1.6 mg/dL. His admission chest X-ray is shown
in Figure 1. The patient was begun on intravenous
antibiotics, including ceftriaxone and levofloxacin,
supplemental oxygen, and aggressive fluid resuscitation.
Despite these interventions, his condition deteriorated
requiring increased oxygen support, his WBCC rose to
23 000 cells/mL, and his BUN and creatinine levels
increased to 42 mg/dL and 2.6 mg/dL, respectively. His
chest X-ray at 72 h is shown in Figure 2. All the
patient’s cultures remained negative, and he completed
a 14-day course of intravenous antibiotics. The patient
eventually recovered and was discharged home
following a lengthy stay of 31 days.
As illustrated in this example, older persons often do
not present with the classical signs and symptoms of
systemic inflammatory response. Despite sepsis-induced
organ dysfunction, this patient initially had only one of
the classically defined systemic inflammatory response
syndrome criteria — tachypnea. He had no fever, and
had not mounted a tachycardic response, probably
because of his pre-existing cardiac conduction disease.
He also demonstrated a delayed rise in his WBCC.
Clinicians might be misled by such a presentation,
causing a delay in disease recognition and perhaps
jeopardizing the timely administration of appropriate
therapies and, therefore, the patients’ ultimate
outcome. In addition, clinicians may be less inclined to
treat older persons aggressively based solely on their
age — a decision that may be inappropriate for a
substantial number of older patients with a minimal
burden of comorbidity and a good premorbid state of
health and quality of life.
Figure 1. A chest X-ray on admission shows patchy
air-space disease due to community-acquired
pneumonia, predominantly in the left upper and
right lower lobes, as well as a permanent pacemaker.
Figure 2. A chest X-ray, 3 days after admission, shows,
worsening of air space disease in the upper right lobe.
This visual manifestation of disease progression,
despite appropriate antibiotics and supportive care,
demonstrates the relentless inflammatory and
coagulopathic derangements of severe sepsis.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

กรณีคลินิก90 ปีเกษียณการแพทย์การแผนกฉุกเฉิน มีประวัติ 1 วันหายใจลำบากและไอ เขาปฏิเสธหนาวสั่นหรือมีไข้แต่มีเครื่องหมายการเปลี่ยนแปลงสถานะทางจิตที่เริ่มต้นขึ้นประมาณ 36 ชม.ก่อนหน้านี้ ในการตรวจสอบของเขาสำคัญสัญญาณที่แสดงให้เห็นว่า:•ความดันโลหิตของ 98/65 mmHg•หัวใจของ 70 จังหวะ/นาที (รวดเร็ว)•อัตราการหายใจ 32 หายใจ/นาที•อุณหภูมิ 36.7 องศาเซลเซียสผู้ป่วยที่มี rhonchi ที่ปอดขวาฐานanteriorly และ นิวเคลียส ด้วยไม่มีความหมองคล้ำไปเพอร์คัชชัน มีการตรวจนับเม็ดเลือดขาวของเขา (WBCC)11 800 เซลล์/มล. และไตของเขาแสดงให้เห็นว่าเลือดยูเรียไนโตรเจน (BUN) ในระดับ 28 mg/dL และ creatinineระดับของ 1.6 mg/dL แสดงอกเข้าเอ็กซเรย์ภาพที่ 1 ผู้ป่วยถูกเริ่มบนทางหลอดเลือดดำยาปฏิชีวนะ เซฟไตรอะโซนและ levofloxacinออกซิเจน และของเหลวเบื้องสูงแม้ มีการแทรกแซงเหล่านี้ สภาพของเขาเสื่อมโทรมต้องเพิ่มออกซิเจนสนับสนุน WBCC ของเขาดอกกุหลาบให้23 000 เซลล์/มล. และระดับของ BUN และ creatinineเพิ่มขึ้น 42 mg/dL และ 2.6 mg/dL ตามลำดับ ของเขาการตรวจเอกซเรย์ทรวงอกที่ 72 ชั่วโมงจะแสดงในรูปที่ 2 ทั้งหมดวัฒนธรรมของผู้ป่วยยังคงติดลบ และเขาเสร็จหลักสูตร 14 วันยาปฏิชีวนะทางหลอดเลือดดำ ผู้ป่วยในที่สุดการกู้คืน และออกบ้านต่อเข้าพักยาว 31 วันนั้นดังที่แสดงในตัวอย่างนี้ ผู้สูงอายุมักจะทำไม่นำเสนอคลาสสิกอาการและอาการแสดงของระบบตอบสนองการอักเสบ แม้ มีเกิด sepsisความผิดปกติของอวัยวะ ผู้ป่วยรายนี้ในตอนแรกมีเพียงหนึ่งตอบสนองการอักเสบที่ระบบกำหนดคลาสสิกเกณฑ์โรคซึ่งภาวะหายใจเร็วขึ้น เขาไม่มีไข้ และมีติดตอบสนอง tachycardic อาจจะเนื่องจากโรคการนำหัวใจของเขาที่มีอยู่ก่อนเขายังแสดงให้เห็นเพิ่มขึ้น WBCC ของเขาล่าช้าแพทย์อาจหลง โดยนำเสนอดังกล่าวทำให้เกิดความล่าช้า ในการรับรู้โรค และบางทีjeopardizing บริหารจัดการเหมาะสมบำบัดและ ดังนั้น ผู้ป่วยที่ดีที่สุดผลที่ได้ นอกจากนี้ แพทย์อาจเข้าใจน้อยไปรักษาผู้สูงอายุอย่างจริงจังขึ้นแต่เพียงผู้เดียวในการอายุซึ่งการตัดสินใจที่อาจไม่เหมาะสมสำหรับการพบจำนวนผู้ป่วยอายุน้อยที่สุดภาระของ comorbidity และสถานะ premorbid ดีของสุขภาพและคุณภาพชีวิตรูปที่ 1 การตรวจเอกซเรย์ทรวงอกเข้าชมแสดงอาจพื้นที่อากาศโรคเนื่องจากชุมชนที่ได้มาโรคปอดบวม เป็นที่ด้านซ้ายบน และกลีบล่างขวา เป็น pacemaker ถาวรรูปที่ 2 ตู้ X-ray, 3 วันหลังจากรับสมัคร แสดงกำเริบโรคพื้นที่อากาศในกลีบด้านขวาบนยามนี้มองโรคก้าวหน้าแม้ มียาปฏิชีวนะที่เหมาะสมและดูแลให้การสนับสนุนแสดงตัวอย่างไม่หยุดยั้งอักเสบ และderangements coagulopathic ของ sepsis รุนแรง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

กรณีคลินิก
แพทย์เกษียณ 90 ปีนำเสนอให้กับ
แผนกฉุกเฉินที่มีประวัติ 1 วันของการ
หายใจถี่และไอ เขาปฏิเสธหนาวสั่นหรือไข้
แต่ทำเครื่องหมายการเปลี่ยนแปลงสถานะทางจิตที่ได้เริ่ม
ประมาณ 36 ชั่วโมงก่อนหน้านี้ ในการตรวจสอบที่สำคัญของเขา
สัญญาณแสดงให้เห็นว่า:
•ความดันโลหิต 98/65 มิลลิเมตรปรอทของ
•อัตราการเต้นหัวใจ 70 ครั้ง / นาที (รวดเร็ว)
•อัตราการหายใจ 32 หายใจ / นาที
•อุณหภูมิ 36.7 ° C.
ผู้ป่วยมี rhonchi ที่ฐานปอดด้านขวา ,
anteriorly และปลายทางด้วยความโง่ที่จะไม่
กระทบ สีขาวของเขานับจำนวนเม็ดเลือด (WBCC) เป็น
11 800 เซลล์ / ml และฟังก์ชั่นการทำงานของไตของเขาแสดงให้เห็นว่าเลือด
ระดับยูเรียไนโตรเจน (BUN) 28 mg / dL และ creatinine
ระดับ 1.6 mg / dL เขาเข้ารับการรักษาหน้าอก X-ray จะแสดง
ในรูปที่ 1 ผู้ป่วยได้เริ่มขึ้นทางหลอดเลือดดำ
ยาปฏิชีวนะรวมทั้งเดือดดาลและ levofloxacin,
ออกซิเจนและช่วยชีวิตของเหลวก้าวร้าว.
แม้จะมีการแทรกแซงเหล่านี้สภาพเสื่อมโทรมของพระองค์
ที่ต้องการการสนับสนุนออกซิเจนเพิ่มขึ้น WBCC ของเขาเพิ่มขึ้นถึง
23 000 เซลล์ / ml และ BUN และ creatinine ระดับของเขา
เพิ่มขึ้นถึง 42 mg / dL และ 2.6 mg / dL ตามลำดับ เขา
หน้าอก X-ray ที่ 72 H จะแสดงในรูปที่ 2 ทั้งหมด
วัฒนธรรมของผู้ป่วยยังคงอยู่ในเชิงลบและเขาจบ
หลักสูตร 14 วันของยาปฏิชีวนะทางหลอดเลือดดำ ผู้ป่วย
ในที่สุดก็หายและถูกปลดออกบ้าน
ต่อไปพักผ่อนอย่างมีความยาว 31 วัน.
ดังแสดงในตัวอย่างนี้ผู้สูงอายุมักจะทำ
ไม่ได้อยู่กับสัญญาณคลาสสิกและอาการของการ
ตอบสนองการอักเสบของระบบ แม้จะมีการติดเชื้อที่เกิด
ความผิดปกติของอวัยวะผู้ป่วยรายนี้เริ่มมีเพียงคนเดียวที่
ตอบสนองการอักเสบของระบบกำหนดคลาสสิก
เกณฑ์ซินโดรม - tachypnea เขาไม่มีไข้และ
ไม่ได้ติดตั้งการตอบสนอง tachycardic อาจจะเป็น
เพราะที่มีอยู่ก่อนการเกิดโรคการนำการเต้นของหัวใจของเขา.
นอกจากนี้เขายังแสดงให้เห็นถึงการเพิ่มขึ้นของความล่าช้าใน WBCC ของเขา.
แพทย์อาจจะเข้าใจผิดด้วยเช่นการนำเสนอ
ที่ก่อให้เกิดความล่าช้าในการรับรู้โรคและ บางทีอาจจะ
เป็นอันตรายต่อการบริหารที่เหมาะสมทันเวลาของ
การรักษาและมีผู้ป่วยที่ดีที่สุด
ผล นอกจากนี้แพทย์อาจจะน้อยแนวโน้มที่จะ
รักษาผู้สูงอายุอุกอาจเพียงลำพังบนพื้นฐานของพวกเขา
อายุ - การตัดสินใจที่อาจไม่เหมาะสมสำหรับการเป็น
จำนวนมากของผู้ป่วยสูงอายุที่มีน้อยที่สุด
ภาระของโรคร่วมและรัฐ premorbid ที่ดีของ
สุขภาพและคุณภาพชีวิต
รูปที่ 1 หน้าอก X-ray ได้ในการเข้าศึกษาแสดงให้เห็นเป็นหย่อม
โรคอากาศพื้นที่เนื่องจากการที่ได้มาชุมชน
ปอดบวมเด่นในด้านบนซ้ายและ
ขวาล่างแฉกเช่นเดียวกับเครื่องกระตุ้นหัวใจอย่างถาวร.
รูปที่ 2 หน้าอก X-ray 3 วันหลังจากที่เข้ารับการรักษา, การแสดง,
การถดถอยของโรคในพื้นที่อากาศกลีบขวาบน.
นี้สำแดงภาพของความก้าวหน้าของโรค,
แม้จะมียาปฏิชีวนะที่เหมาะสมและการดูแลสนับสนุน,
แสดงให้เห็นอย่างไม่หยุดยั้งการอักเสบและ
derangements coagulopathic ของการติดเชื้ออย่างรุนแรง